7 ταινίες που έχω τσεκάρει στο πρόγραμμα του 14ου TDF
Τα παιδιά των ταραχών : Επιστροφή στον Δεκέμβρη του Αλέξη. Εκεί άλλωστε είναι η μήτρα της νεοπολίτευσης (σωστός ο όρος αραγε?) που ζούμε.
Αυτό δεν είναι μια ταινία: Όπως έγραφε και ο Γιάννης Βασιλείου στον Εξώστη, ο κράχτης του Φεστιβάλ, η ταινία μανιφέστο για την ελεύθερη έκφραση στο Ιράν και τη διώξη του Τζαφάρ Παναχί
Directing Hell: Άργησε αλλά βρήκε τον δρόμο για το Φεστιβάλ. Το λέω αυτό γιατί την περιμέναμε 2 χρόνια αυτή την ταινία τιμής και μνήμης για τον σπουδαίο σκηνοθέτη Νίκο Νικολαϊδη και να που το ραντεβού έκει κλειστεί φέτος!
Χαμένος Παράδεισος 3-Καθαρτήριο: Υποψήφιο για Όσκαρ φέτος, μια ταινία για το προφιλ του αμερικάνικου συστήματος δικαιοσύνης
Ο Πρέσβης: Από το αφιέρωμα της δανέζικης κινηματογραφίας η ταινία του Μαντς Μπρύγκερ είναι ίσως η πιο δυνατή πρόταση. Διαβάζοντας την υπόθεση τολμώ να πω ότι μου ψιλοθύμισε ταινίες της Σουζάνε Μπίερ (εν μέρει). Δεν ξερω, θα δειξει...
Ο Μπενγκάλι Ντετέκτιβ: Ντοκιμαντέρ Μπόλυγουντ? Και αστυνομικό, και κοινωνικό, και μιούζικαλ? και κωμωδία? Το τρεϊλερ δείχνει μια πολλά υποσχόμενη ταινία. Κλείνω εισητήριο!
Ο Τελευταίος Γύρος του Θανάτου - ο Έρωτας και το Τέλος μιας Πανκ Θεότητας: Επιστροφή στο πανκ των 90ς και σε μια αρκετά εκκεντρική τραγουδίστρια της Μάριαν Άντερσον που ήταν μέλος γνωστής μπάντας του είδους, των Insaints.
Σχόλια