Διαβάζοντας τον "Οδυσσέα" σε 24 ώρες!
Ήταν μια υπέροχη ημέρα η χτεσινή. Κι ας είχε χιόνι και κρυο που κατέβασε το θερμόμετρο στους -2. Από τις 12 το μεσημέρι ο Κυριάκος Αθανασιάδης (ο δικός μας A-HA από τον Εξώστη), η Λιάνα Γερασοπούλου, η Ιφιγένεια Θεοδωρίδου, η Μαρία Τσάκος και πολλοί άλλοι ξεκίνησαν μια όμορφη ιδέα, που έγινε μια υπέροχη εκδήλωση διάρκειας 24 ωρών! Όταν ο Κυριάκος άνοιξε την πρώτη σελίδα του Οδυσσέα του Τζειμς Τζοϊς ήξερε ότι άνοιγε ένας μαραθώνιος ανάγνωσης που είχε μοναδικό στόχο να δώσει ζωή τις λέξεις και στις φράσεις αυτού του κλασικού βιβλίου.
 |
| Ο Γ. Ίκαρος Μπαμπασάκης επί το έργο |
Στο καφέ Μανιφέστο στήθηκε το στρατηγείο του σαλονικιώτικου Bloomsday. Ζεστοί καφέδες, τσάγια και ποτά κρατούσαν τον κρύο μακρυά. Για τους τυχερούς ακροατές υπήρχε επίσης κέρασμα μηλόπιτας και μιας ιδιαίτερης ιρλανδέζικης κρεατοσούπας (δεν θυμάμαι το όνομα της). Και ποιος δεν πέρασε για να διαβάσει: ο Βίκτωρας Τσιλώνης, ο Γιώργος Καλιεντζίδης και ο Ηλίας Κουτσούκος, η Εύη Καρκίτη και τόσοι άλλοι. Ξεχωριστός προσκεκλημένος
ο Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης, που η ατυχία δεν τον άφησε να διοργανώσει το αντίστοιχο 24ώρο της Αθήνας αλλά πήρε τη βαλίτσα του και ανέβηκε Θεσσαλονίκη για να συμμετέχει στο δικό μας Bloonsday. Δεν έχω να περιγράψω κάτι άλλο. Θα αφήσω αυτό το βίντεο και το κείμενο του Κυριάκου Αθανασιάδη να περιγράψουν όσα έγιναν χτες στο μανιφέστο στις μεγάλες ώρες της ημέρας και πολύ περισσότερο στις μικρές ώρες της νυχτας. Γιατί εκεί αποκαλύφθηκε η μαγεία του Οδυσσέα...
"Στη δικιά μας Bloomsday, πέρα από το προφανές —δηλαδή τη βαθιά και ειλικρινή συγκίνηση που νιώθει κανείς όταν παίρνει σάρκα και οστά, και μάλιστα σε όλες του τις διαστάσεις, κάτι που γεννιέται αναπάντεχα στο μυαλό του—, γνωρίσαμε ακόμη περισσότερους ανθρώπους που η ύπαρξή τους και μόνο μάς κάνει να αισιοδοξούμε. Ανθρώπους που ενδιαφέρθηκαν, νοιάστηκαν, έψαξαν και συμμετείχαν. Εξαρχής, δε θέλαμε κάτι περισσότερο από αυτό. Και, εντέλει, ήρθε. Κατά έναν περίεργο λόγο (σχεδόν απροσδόκητα), όλα πήγαν όπως τα ονειρευόμασταν.
Οι πιο καλές στιγμές, και καθώς η δικιά μας ανάγνωση κράτησε πάνω από 24 ώρες χωρίς καθόλου διαλείμματα (για την ακρίβεια: ακριβώς 26 ώρες), ήταν ειδικά τις μικρές ώρες της νύχτας, όταν στην παρέα μας δεν παρευρίσκονταν —και, φυσικά, απολύτως δικαιολογημένα— παρά ελάχιστοι. Ήταν μαγικά. Τρεις και μισή μετά τα μεσάνυχτα, η Νόπη Ράντη να διαβάζει επί μιάμιση ώρα σε ακροατήριο όχι περισσοτέρων των δέκα ατόμων. Και όμως: με υπομηδενική θερμοκρασία, μερικές ώρες πριν, τρεις παρέες κάθονταν, λόγω αδιαχώρητου, ΕΞΩ από το καφέ, συμμετέχοντας με τον δικό τους τρόπο στον Μαραθώνιο ανάγνωσης του «Οδυσσέα»: η θερμοκρασία κυμαινόταν μεταξύ –5 και –10 βαθμών Κελσίου…
Αποδείξαμε πως, αν θέλεις κάτι, και μάλιστα αν το θέλεις πολύ, δε συνωμοτεί κανένα σύμπαν για να το καταφέρεις: απλώς δουλεύεις για να γίνει".
Σχόλια