Οσκαρ 2012 - Προβλέψεις για Μουσική και Τραγούδι

3 μουσικοσυνθέτες, 5 διαφορετικά κινηματογραφικά σκορ. Η Ακαδημία έκανε και φέτος το θαύμα της και περιόρισε το ενδιαφέρον της σε λίγα πρόσωπα στις μουσικές κατηγορίες. Ωστόσο η ελπίδα μας είναι ότι δεν θα λαθέψει στις επιλογές των νικητών.

 

Ο Τζον Γουίλιαμς είναι μια σεβάσμια μορφή του αμερικάνικου και παγκόσμιου κινηματογράφου και εκπρόσωπος μιας παλιάς σχολής που στηριζεται στην ψυχή της ταινίας, την μουσική. Ο άνθρωπος που σημειώνει με το μολύβι του πάνω στις πάρτες της ορχήστρας, που δοκιμάζει θεματα σε ένα πιάνο και τα παρουσιάζει στον σκηνοθέτη του (τον Σπήλμπεργκ με τον οποίο έχουν πια συνδεθεί ιστορικά). 

Είναι μάλιστα και ένας ρεκορντμαν των Όσκαρ αφού οι 47 υποψηφιότητες του για μουσική και τραγούδι μόνο τον Ντίσνει μπορούν να φοβίσουν πλεον ως επίδοση. Ο μαέστρος κατάφερε και φέτος όπως άλλωστε και στο παρελθόν άλλες 10 φορές να κερδίσει διπλή υποψηφιότητα για δύο διαφορετικές μουσικές του. Η τελευταία ήταν το 2005. Φέτος λοιπόν το κατάφερε για 2 διαφορετικές ταινίες του Στήβεν Σπήλμπεργκ. Και αυτό βέβαια δεν είναι πρωτότυπο αφού η σχέση του με τον εν λόγω σκηνοθέτη του έχει αποφέρει, πέρα από ένα σημαντικό και εξαιρετικό κομμάτι της ιστορίας του, 16 οσκαρικές υποψηφιότητες και 3 νίκες. Το τελευταίο όσκαρ που έφτασε στα χέρια του ήταν το 1993 για την Λίστα του Σίντλερ. Νομίζω πως ο Τζον Γουίλιαμς τιμήθηκε και με το παραπάνω από την Ακαδημία και εδώ τελειώνει κάθε άλλη κουβέντα. 

Αξίζει να προσέξετε τη μουσική του Καναδού Χάουαρντ Σορ για το Hugo. Από τα καλύτερα σκορ της χρονιάς και δικαίως στα Όσκαρ. Μια μουσική με πλούσια υφή, καθαρή ταυτότητα και εκφραστικό βάθος τέτοιο που θυμίζει γαλλικό κρασί! Η πολυμελής ορχήστρα προδίδει την εντατική δουλειά του συνθέτη πανω στα θέματα και τις εικόνες της ταινίας. Στα συν σημειώνω και την παρουσία της ΖΑΖ σε ένα υπέροχο τραγούδι που συνέθεσε μαζί με τον συνθέτη. Να θυμήσω βέβαια πως ο Χάουαρντ Σορ έχει γευτεί την χαρά των Όσκαρ χάρη στην τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, λαμβάνοντας μάλιστα 3 αγαλματάκια. Και ενδεχομένως να τον συνατήσουμε και του χρόνου σε αυτή τη θεση χάρη στα δύο prequel της τριλογίας με τίτλο Hobbit. 

Η συνεργασία του με τον Πέδρο Αλμοδόβαρ του χάρισε φήμη και φυσικά μια σημαντική θέση στην ιστορία του ευρωπαϊκού και του διεθνούς κινηματογράφου των τελευταίων 20 ετών. Ο Αλμπέρτο Ιγκλέσιας είναι ένας σπουδαίος συνθέτης, μάστορας στο να σε υποβάλλει στην δραματική ατμόσφαιρα μιας ταινίας, που αξίζει να προσέξετε πέρα από την αλμοδοβαρική διαδρομή του. Υποψήφιος για Όσκαρ μουσικής για 3η φορά (οι άλλες δύο ήταν για τον Επίμονο Κηπουρό και το Χαρταετοί Πάνω απ' την Πόλη). Στο Κι ο Κλήρος έπεσε στον Σμαίλι γράφει ένα εξαίσιο σκορ με αναφορές στον μουσικό κόσμο του Ζορζ Ορίκ και του Ντον Έλις, συνθέτες μιας άλλης εποχής με νουάρ στοιχεία. Η ορχήστρα πνευστών συνοδεύουν μια τρομπέτα, ένα κλαρινέτο και ένα πιάνο, που δίνουν το απαραίτητο τζαζ ηχόχρωμα και τη νουάρ μελαγχολία των πρωταγωνιστών. Όπως και αυτό του Hugo αποτελεί μια πρόταση αγοράς που αξίζει να κάνετε αν αγαπάτε την κινηματογραφική μουσική. Ειλικρινά θα έλεγα ότι ήρθε η ώρα του Αλμπέρτο Ιγκλέσιας για το Όσκαρ. Το αξίζει γιατί έχει κάνει κάτι πραπάνω από εξαιρετική συνθέση. Το φετινό Όσκαρ όμως φαίνεται να είναι κρατημένο για κάποιον άλλο συνθέτη. 

Για τον Λουντοβίκ Μπουρσέ και το Artist! Όχι άδικα πάντως. Δεν θα είναι η τύχη του πρωτάρη που θα του δώσει το Όσκαργιατί η μουσική του στην ταινία του Μ. Χαζαναβίσιους είναι το Α και το Ω του Αρτίστα. Δημιουργεί ένα ονειρεμένο αποτέλεσμα γεμάτο παιχνίδια και αναφορές στην μουσική κινηματογραφική ιστορία που σε απογειώνει από την πρώτη στιγμή. Ο Τσάρλι Τσάπλιν και Τα Φώτα της Πόλης είναι εδώ. Η μουσική από τις ταινίες του Λιούμπιτς επίσης. Το ίδιο και η σπιρτάδα του Τραγουδώντας στην Βροχή. Η δραματική ένταση των πρωτομαστόρων του μουσικού Χόλιγουντ Μαξ Σταϊνερ, Άλφρεντ Νιούμαν. Φραντς Γουάξμαν και Μπέρναρ Χέρμαν κρύβεται με έντεχνο τρόπο στις μελωδίες του συνθέτη. Ο Μπουρσέ δεν φτιάχνει απλά μια σύνθεση με αναφορές στην περίπτωση του Artist. Αποτείει έναν εξαιρετικό φόρο τιμής στους ονειροπόλους και οραματιστές μιας υπέροχης ιστορίας που μιας κρατάει ακόμα ζωντανούς και αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να την εφεύρουμε. Είναι η ιστορία του κινηματογράφου. Το Όσκαρ λοιπόν πανάξια στα χέρια του!

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Με το ζόρι 2 τραγούδια φέτος άξιζαν για την Ακαδημία. Αστεία περίπτωση αλλά τα έχουμε πει αυτά και γενικώς τα είπαν και σχολιάσαν αρκετοί δημοσιογράφοι και μπλογκερς στις ΗΠΑ. 

Ο Σέρτζιο Μέντες συνέθεσε μαζί με τους Σίντα Γκάρετ και Καρλίνιος Μπράουν ένα ζωηρό και χαρούμενο τραγούδι για το animation Rio. Μια σάμπα για την ακρίβεια που πραγματικά σε ξεσηκώνει (και πάει γάντι και με το καρναβαλικό κλίμα του Φλεβάρη). Μοναδικό μείον του τραγουδιού ο αγγλικός στίχος ο οποίος όντως δίνει μεγαλύτερη ευκολία στον ακροατή να παρακολουθήσει το νόημα των στίχων αλλά χάνει κάτι από την βραζιλιάνικη αυθεντικότητα του. Μικρό κακό βέβαια. Ο Μέντες κέρδισε την υποψηφιότητα, τα πουλάκια του Ριο χαίρονται, όλα καλά. 

Το φαβοράκι της κατηγορίας προέρχεται από ένα οικογενειακό θέαμα με ιστορία 35 χρόνων. Τα Μάπετς είναι μια από τις επιτυχίες της χρονιάς και δικαίως βρίσκονται στα Όσκαρ. Με δεδομένη την απουσία των τραγουδιών από την απονομή των Όσκαρ αναμένω να δώσουν το παρόν ίσως απονέμοντας κάποιο Όσκαρ. Πέρα από την ανόητη απόφαση της Ακαδημίας να μην εμφανίσει τα 2 τραγούδια εδώ έχουμε ένα αστείο τραγουδάκι, μια φολκ ποπ μπαλάντα με κωμικά στοιχεία που συνέθεσε ο φολκ ποπ και ροκ μουσικός Μπρετ Μακένζι. Ο ίδιος πολύ σεμνά δήλωνε πως δεν περίμενε ποτέ πως ένα τέτοιο χαριτωμένο αλλά γελοίο παιδικό τραγούδι θα μπορούσε να του χαρίσει οσκαρική λάμψη αλλά Μπρετ πιστέψε μας η Ακαδημία έχει κάνει χειρότερα και μην αισθάνεσαι άσχημα. Απόλαυσε το σώου, γέλα με τις ατάκες του Μπίλι Κρίσταλ για τα Μάπετς, πανηγύρισε με την ανακοίνωση του ονόματος σου κατά την εκφώνηση του Όσκαρ τραγουδιού και σήκωσε το τιμημένο χωρίς άγχος. Είναι το τρίτο τραγούδι από ταινία Μάπετ που φτάνει μέχρι τα Όσκαρ. Η πρώτη ήταν το 1979 για το τρυφερό Rainbow Connection και η δεύτερη το 1981 για το The First Time It Happens. Η τωρινή τρίτη υποψηφιότητα είναι μάλλον και η τυχερή.