Όσκαρ 2012 - Προβλέψεις για Α και Β γυναικείο ρόλο!

Προβλέψεις για τις δύο γυναικείες ερμηνευτικές κατηγορίες

Α ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ 

ΓΚΛΕΝ ΚΛΟΟΥΖ : Ήταν όνειρο ζωής για την Κλοουζ να μεταφέρει στον κινηματογράφο την ιστορία του Άλμπερτ Νομπς. Και έχει τρομακτικό ενδιαφέρον η προσπάθεια. Πριν από 9 μήνες, όταν η οσκαρική κούρσα ήταν ακόμη αδιευκρίνιστη ως προς το τι θα συναντήσουμε πολλοί μιλούσαν για μια οσκαρική εκπληκτική ερμηνεία. Πράγματι η Κλοούζ παίζει με τα φύλα και η αντρική δοκιμή της είναι συγκινητική. Χάνεται όμως μέσα σε ένα κακό σύνολο πραγμάτων που απαρτίζουν αυτή την αμήχανη ταινία, που δεν έχει κανένα στίγμα. Περίπτωση ίδια με την Στριπ, μόνο που εκεί η πρωταγωνίστρια παίρνει πάνω της όλο το παιχνίδι για να σωσει τα ασυμμάζευτα. Η Γκλλούζ είναι μια σπουδαία ηθοποιός αλλά η κούρσα φέτος είναι τόσο δυνατή στον Α γυναικείο που δεν ξέρω αν μπορεί να κάνει το θαύμα. Είναι πάντως η 6η υποψηφιότητα της με αξιοπερίεργο το γεγονός πως όλες οι υπόλοιπες οσκαρικές προτάσεις της αφορούν ταινίες της δεκαετίας του '80 (O αλλόκοτος κόσμος του Γκάρπ-1983, Η Μεγάλη Ανατριχίλα - 1984, Ο καλύτερος-1985, Ολέθρια Σχέση -1987, Επικίνδυνες Σχέσεις-1989). Ελπίζω πως η επόμενη υποψηφιότητα δεν θα πάρει άλλα 23 χρόνια για να δοθεί!

ΒΑΪΟΛΑ ΝΤΕΪΒΙΣ : Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται η Βαϊόλα Ντεϊβις είναι η δεύτερη γυναίκα Αφροαμερικάνα ηθοποιός που κερδίζει δεύτερη ερμηνευτική υποψηφιότητα στα Όσκαρ (μαζί με την Γούπι Γκολντμπέργκ). Η παρουσία της στα φετινά Όσκαρ (όπως και η προηγούμενη υποψηφιότητα της για Β γυναικείο το 2008 για την Αμφιβολία) κρύβει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. Ως Εϊμπελίν Κλάρκ στις Υπηρέτριες αποτελεί κομμάτι μιας ιστορικής αφήγησης που καταγράφεται σε έναν βιβλίο. Μιας αφήγησης - μαρτυρίας για τον ρατσισμό, την καταπίεση, την μείωση, τον αγώνα των Αφροαμερικάνων για ισότητα και δικαιοσύνη. Εκείνον τον αγώνα που πρωτοξεκίνησε η Ρόζα Πάρκς και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ περιέγραψε τόσο όμορφα σε εκείνον τον λόγο με την εκφώνηση της φράσης Έχω ένα όνειρο. Δεν ξέρω αν χρειάζεται να περιγράψω κάτι από την συγκλονιστική Βαϊόλα Ντεϊβις και την ερμηνεία της στην ταινία. Στο βλέμμα της έχει αυτή την πίκρα και την αγωνία της γυναίκας και της αφροαμερικάνας του αμερικανικου Νότου. Παίζει εικονικά με την έννοια της μάνας (παραμάνα ουσιαστικά στα σπίτια των λευκών αστών του Νότου). Η πιο ανθρώπινη ερμηνεία των φετνών Όσκαρ είναι εδώ. Εϊμαι μαζί της και θα χαρώ να την δω να γίνεται η δεύτερη Αφροαμερικάνα με Όσκαρ Α γυναικείου ρόλου μετά την Χάλε Μπέρι (μια χαρά που δεν γεύτηκε η σπουδαία Ντόροθι Ντάντριτς). Μια νίκη που ίσως να έχει και συμβολική αξία πολιτικής ορθότητας σε μια Αμερική που δείχνει ζαλισμένη και μπροστά σε μια εκλογική χρονιά. Έχει άλλωστε και το SAG Award σαν διαβατήριο. Ο μόνος σκόπελος που έχει να ξεπεράσει πριν τη νίκη ακούει στο όνομα Μέριλ Στριπ.

ΡΟΥΝΙ ΜΑΡΑ: Πέρα από τους συμβολισμούς και τις πολιτικές ορθότητες η Ρούνι Μάρα κατάφερε και έκανε την έκπληξη πετώντας εκτός Όσκαρ την Τίλντα Σουίντον. Ως Λίσμπετ Σαλάντερ συνδυάζει σαρκασμό, διεκδικητικότητα, γρήγορα αντανακλαστικά, επινοητικότητα και γρηγορη προσαρμογή σε κάθε συνθήκη. Παράλληλα φανερώνει λεπτή ευαισθησία, ερωτισμό και τα φιλικά της αισθήματα αν δεν της φερθείς σκάρτα. Ένας θηλυκός χαμαιλέων. Δεν είναι που παίζει απλά έναν ρόλο αλλά ουσιαστικά δίνεται σωματικά στην Λίμσμπετ. Πανάξια ως εδώ και αυτή αλλά μάλλον αντιλαμβάνεται πως η σπουδαιότερη αναφορά στο όνομα της θα σχετίζεται με μια εύστοχη επιλογή τουαλέτας και όχι με το ίδιο το βραβείο για το οποίο προτάθηκε.

ΜΕΡΙΛ ΣΤΡΙΠ: Τι μπορείς να πεις για την Μέριλ Στριπ που να μην έχει ειπωθεί? Η σημαντικότερη κινηματογραφική ηθοποιός των τελευταίων 40 ετών έχει το αξεπέραστο ρεκορ των 17 υποψηφιοτήτων για Όσκαρ Α και Β γυναικείου ρόλου. Ένα ζωντανό τοτέμ στο οποίο υποκλίνεσαι. Καταφέρνει να πάρει πάνω της μια αδιάφορη, προβληματική ταινία υποδυόμενη την Σιδηρά Κυρία της Μεγ. Βρετανίας. Αν δεν υπήρχε η Στριπ αυτή η ταινία θα είχε βυθιστεί στον κάδο ανακύκλωσης πάρ'αυτα αλλά εκείνη ζωντανεύει με εκπληκτικό τρόπο που σοκάρει το θεριό που σάρωσε με τον φιλελευθερισμό και τον συντηρητισμό της την Βρετανία από το 1979 και μετά. Τέτοια πιστή μίμηση ιστορικού προσώπου στο πρόσφατο παρελθόν θυμάμαι μόνο στην Κάθριν Χεπομπρν της Κεϊτ Μπλάνσετ, η οποία τιμήθηκε με το ανάλογο Όσκαρ το 2005. Καθόλου τυχαία δεν αναφέρω την Χεπμπορν καθώς αν η Στριπ κερδίσει περνάει στην ιστορία ως η 2η γυναίκα με τα περισσότερα Όσκαρ και η πλέον πολυβραβευμένη ηθοποιός από την Ακαδημία μαζί με τον Τζακ Νίκολσον που κατέχει επίσης 3 Όσκαρ. Το μόνο πρόβλημα είναι η Βαϊόλα Ντεϊβις. Ακόμα όμως και να χάσει μια ΗΘΟΠΟΙΟΣ όπως η Μέριλ Στρίπ δεν έχει ανάγκη απο χρυσά αγαλμάτακια γιατί μπορεί να περάσει άνετα στην ιστορία ως η ηθοποιός που μπόρεσε να πάρει πάνω της μια κακή ταινία και να την μεταμορφώσει σε μια προσωπική πρόκληση!

ΜΙΣΕΛ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ: Μέριλιν λένε και λιώνει το στόμα τους σε αυτή την ταινία. Και είναι αλήθεια πως η χαριτωμένη "τηλεταινία" στην οποία εμφανίζεται η Μισέλ Γουίλιαμς αποκτά αξία χάρη στην ζουμερή ερμηνεία της ως Μέριλιν Μονρόε. Μια Μονρόε λαμπερή, εκτυφλωτική αλλά και ανασφαλής, χαμένη μεταξύ λάμψης και πραγματικότητας. Πέρα από αυτό η Μισέλ Γουίλιαμς είναι η ζωντανή απόδειξη μιας διαδρομής που θα έχει ανοδική πορεία και διάρκεια. Στα 31της έχει ήδη κερδίσει 3 υποψηφιότητες για Όσκαρ (Μυστικό του Brokeback Mountain, Blue Valentine και Επτά μέρες με τη Μέριλιν). Έχει επομένως όλο τον καιρό μπροστά της για να κερδίσει ένα Όσκαρ.

Β ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ

ΜΠΕΡΕΝΙΣ ΜΠΕΖΟ: Λατίνα με γαλλική φινέτσα και γοητεία. Η βωβή ερμηνεία της στο Artist της έδωσε δικαίως μια θέση στην φετινή πεντάδα του Β γυναικείου (αν και πρωταγωνιστρία). Δεν έχει άλλη επαφή με τα Όσκαρ και είναι άγνωστο αν θα ξαναποκτήσει. Ως βωβή Πέπι Μίλερ ξαναζωντανεύει την χάρη και την γοητεία της Μαίρι Πίκφορντ και της Ντέμπι Ρεϊνολντς στη μεγάλη οθόνη. Γλυκιά, σπιρτόζα, γοητευτική η Πέπι Μίλερ καταφέρνει σε χρόνο μηδέν να γίνει το είδωλο μιας νέας εποχής για την βιομηχανία του κινηματογράφου. Η Βερενίκη των Όσκαρ θα απολαύσει τη νίκη του καλού της Μισέλ (σύζυγος Χαζαναβίσιους η Μπερενίς) και της ταινίας αλλά οι πιθανότητες της είναι ελάχιστες. Ακόμα και μια υποψηφιότητα όμως κέρδος είναι.

ΤΖΕΣΙΚΑ ΤΣΑΣΤΕΪΝ: Θα τολμούσα να πω ότι η Τσαστεϊν είχε φέτος διαδρομή ανάλογη του Ραϊαν Γκόσλινγκ. Πολύ καλές επιλογές ρόλων και πολυ καλές ταινίες με επιτυχία. Προτάθηκε για την πιο δυνατή ερμηνεία της ως η ειλικρινής, λαϊκή, λίγο αφελής, λίγο αστεία, ευαίσθητη ως γυναίκα και αυθεντική ως άνθρωπος, Σίλια Φουτ στις Υπηρέτριες. Αυτή η αυθεντικότητα και η καθαρότητα που έχει μέσα της σε κερδίζουν απο την πρώτη στιγμή. Πράγμα που σημάινει πως η Τζέσικα σε κερδίζει. Είναι η μια από τις δύο ηθοποιούς της ίδιας ταινίας σε αυτή την κατηγορία και αυτό αδυνατίζει σμαντικά τις πιθανότητες της. Άσε που η έτερη υποψηφιότητα της ταινίας εδώ είναι τυφωνας!

ΜΕΛΙΣΑ ΜΑΚΑΡΘΙ: Μια καθαρά κωμική ερμηνεία από μια καθαρά γυναικεία ταινία, τις Φιλενάδες. Εντάξει η περσόνα της Μέγκαν με τον χοντροκομμένο λαίκό χαρακτήρα της είναι μια μεταμοντέρνα κωμική παρουσία που θέλει συνέχεια να προκαλέι με απώτερο στόχο να κλέψει το γέλιο. Αν και προσωπικά θεωρώ το γέλιο μια δύσκολη υπόθεση η Ακαδημία δείχνει να μην σημαιρίζεται την άποψη μου καθώς δυσκολεύεται αρκετά με τις αμιγώς κωμικές ταινίες. Όπως και να έχει η αφράτη ερμηνεία της πληθωρικής Μελίσα δεν είναι στο επίκεντρο της κατηγορίας.

ΤΖΑΝΕΤ ΜΑΚ ΤΙΡ: Και τι δεν κάνει αυτή η γυναίκα! Σου φτιάχνει τα υδραυλικά, βάφει τοίχους, ο άντρας του σπιτιού κανονικά και με το νόμο! Σε μια κατηγορία πρωτάρηδων υποψηφίων η Τζάνετ Μακ Τιρ ξεχωρίζει χωρίς αμφιβολία. Η μπρουτάλ ερμηνεία της στο Άλμπερτ Νόμπς είναι εκπληκτική. Δεν έχει βέβαια την τυχη με το μέρος της στα φετινά Όσκαρ αλλά η παρουσία της στην 5άδα είναι πέρα για πέρα δίκαιη.

ΟΚΤΑΒΙΑ ΣΠΕΝΣΕΡ: Ο λόγος που η Μακ Τιρ χάνει το ραντεβού είναι η συμπαθέστατη Οκτάβια Σπένσερ, η αθυρόστομη και ασυγκράτητη Μίνι Τζάκσον των Υπηρετριών με τις υπέροχες συνταγές εκδίκησης! Μια ερμηνεία καρδιάς που κρατάει το ίσο ανάμεσα στην δραματική ένταση της Βαϊολα Ντεϊβις και την πολιτική ορθότητα της Έμα Στόουν με την κωμική, αριστοφανική φλέβα της. Μια υποψηφιότητα τρένο αφού σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα της (Βραβεία Κριτικών Ενώσεων, Bafta, SAG, Χρυσή Σφαίρα) ολοκληρώνει τη μπουγάδα με το Όσκαρ β γυναικείου ρόλου εκτός αν μια συγκλονιστική ανατροπή αλλάξει τα πάντα. Εκεί πιστέψτε με θα χρειαστεί μια σοκολατόπιτα της Μίνι Τζάκσον προς τα μέλη της Ακαδημίας!