OSCAR 2010 (ΑΝΔΡΙΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ)
Δέκα ηθοποιοί συνολικά θα απασχολήσουν το παρόν post. Ο λόγος για το Όσκαρ Α και Β ανδρικού ρόλου
Στον Α ανδρικό έχουμε 5 πολύ δυνατές ερμηνείες ηθοποιών. Ένας τραγουδιστής της κάντρι, έναν υπάλληλο μιας εταιρίας απολύσεων, ένας ομοφυλόφυλος καθηγητής σε απόγνωση, ένας εμβληματικός ηγέτης από την Αφρική και ένας πυροτεχνουργός του αμερικάνικου στρατού που υπηρετεί στο Ιράκ είναι το σύντομο πορτραίτο της πεντάδας.
Ο Τζεφ Μπρίτζες είναι ένας πολύ καλός ηθοποιός με αξιοθαύμαστη συνέπεια και συνεχή παρουσία στο χώρο. Από το 1971 μέχρι και σήμερα έχει προταθεί 5 φορές. Ο ρόλος του κάντρι μουσικού, που τελικά εμπνέεται από την ίδια την ζωή και τα θετικά ερεθίσματα που του δίνει στο Crazy Heart, δείχνει τελικά να είναι και η ευκαιρία του για το βραβείο. Έχοντας ήδη κερδίσει την αντίστοιχη Χρυσή Σφαίρα και το βραβείο Σωματείου Ηθοποιών ο Μπρίτζες μάλλον κλειδώνει και περιμένουμε να δούμε τον dude να απολαμβάνει την στιγμή!
Αουτσάιντερ της κατηγορίας ο σταρ της πεντάδας Τζορτζ Κλούνι. Ο ρόλος του στο Ραντεβού στον Αέρα ως ένα στέλεχος εταιρίας που αναλαμβάνει την ευχάριστα την αγγαρεία να απολύει κόσμο μάλλον ήταν διασκεδαστικός για τον ίδιο. Με αρκετό σαρκασμό και αυτοπεποίθηση, που όμως κρύβει την βαθύτερη ανσφάλεια του σύγχρονου άντρα που ζει και εργάζεται σε ένα απρόσωπο περιβάλλον ως Ραϊαν Μπίγκχαμ και μέσα από μια σειρά τυχαία γεγονότα αντιλαμβάνεται πως τελικά τα 10 εκ μίλια στον αέρα είναι μια ψευδαίσθηση και όχι ο πραγματικός σκοπός της ζωής του. Αν και ιδιαίτερα συμπαθής ο Κλούνι και φυσικά σταρ με άποψη για καίρια ζητήματα σίγουρα θα καταλαβαίνει πως ο dude έχει μεγαλύτερη δυναμική από τον ίδιο. Άλλωστε εκείνος χάρηκε το 2006 όταν κέρδισε το β ανδρικού για το Συριάνα.
Εντύπωση μου προκαλεί πως από ολόκληρη την ταινία του Τομ Φορντ, το Ένας άντρας μόνος, η Ακαδημία πρόεκρινε μόνο τον πρωταγωνιστή της, τον Κόλιν Φερθ. Η καταπληκτική μουσική του Άμπελ Κορζενιόφκσι, η φωτογραφία, το σενάριο, η σκηνοθεσία δεν τους είπαν απολύτως τίποτα? Η ερμηνεία του Κόλιν Φερθ ως 50χρονου καθηγητή αγγλικής φιλολογίας που είναι γκέι και βιώνει έντονα το κενό μέσα του και την σκληρή μοναξιά λόγω της απώλειας του αγαπημένου του είναι ίσως η καλύτερη ερμηνεία της χρονιάς. Καλός ο Μπρίτζες αλλά ο στην προκειμένη περίπτωση ο Φερθ κάλιστος! Αν σκαλώσει κάπου η νίκη Μπρίτζες είναι ο πρώτος επιλαχών για το βραβείο. Μεταξύ μας όμως θα ήθελα πολύ να κερδίσει.
Και ο Μόργκαν Φρίμαν αποτελεί μια αξιοθαύμαστη περίπτωση ηθοποιού. Φέτος βρίσκεται στα Όσκαρ μέσω του Ανίκητου ως ο πλέον υποδειγματικός Νέλσον Μαντέλα επί της οθόνης. Ρόλος - γάντι και από κατάλαβα και ρόλος - όνειρο για τον Φρίμαν που έχει φτάσει στα Όσκαρ άλλες 4 φορές και έχει κερδίσει το Β ανδρικού το 2004 για το Million Dollar Baby. Τιμητική η παρουσία τόσο για τον εμβληματικό ρόλο όσο και για τον ηθοποιό και πάμε παρακάτω
Η πεντάδα κλείνει με τον Τζέρεμι Ρένερ, τον μελαγχολικό πυροτεχνουργό του Hurt Locker. Δίκαια αυτή η ερμηνεία είναι μέσα στην λίστα της Ακαδημίας. Ο Ρένερ ως λοχίας Τζέιμς ισορροπεί ανάμεσα στο ρίσκο και το νεύρο των αλλεπάληλων βομβιστικών επιθέσεων και της εσωτερικής μελαγχολίας για μια αθωότητα που έχει φύγει προ καιρού. Ακόμα κι αν η ταινία σαρώσει, πράγμα που αποκλείεται ο Ρένερ νομίζω απολαμβάνει τοότι θα είναι στα Όσκαρ ως υποψήφιος σε μια από τις πιο συζητημένες ταινίες της χρονιάς
Β ΡΟΛΟΙ
Δεν θα ήθελα να φλυαρίσω στον β ανδρικό ρόλο. Κυρίως γιατί είναι το πιο σίγουρο βραβείο της φετινής οσκαρικής διαδικασίας. Καλός ο Ματ Ντέιμον ως αρχηγός της εθνικής ομάδας ράγκμπι της Ν. Αφρικής στην δεύτερη ερμηνευτική υποψηφιότητα του στον Ανίκητο(έχει κερδίσει Όσκαρ σεναρίου για τον Γουιλ Χάντινγκ). Σεβαστός ο Κρίστοφερ Πλάμερ (που μετά από μισό και βάλε αιώνα συνεχούς και σοβαρής παρουσίας στον κινηματογράφο και την τηλεόραση κερδίζει μόλις φέτος την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ!) στο Last Station ως Λέων Τολστοϊ. Ενδιαφέρον καθαρά αμερικάνικο παρουσιάζει η περίπτωση του Γούντι Χάρελσον ως Λοχαγός Τόνι Στοούν στο Messenger, που μεταφέρει μαζί με συναδελφό του (που τον υποδύεται ο Μπεν Φόστερ) τα πικρά τηλεγραφήματα που αναγγέλουν στις οικογένειες την απώλεια των αγαπημένων τους που βρίσκονταν ως στρατιώτες στο Ιράκ. Παράδοξη η παρουσία του Στάνλει Τούτσι ως παιδόφιλος δολοφόνος στα Αγαπημένα Οστά. Ένας ηθοποιός με απολαυστική στόφα προτεινέται για κάτι ομολογουμένως διαφορετικό αλλά παράλληλα για άλλη μια φορά φανερώνεται η δυσκολία της Ακαδημίας να εκτιμήσει την κωμωδία, που υπηρετεί εξαιρετικά ο Τούτσι σε άλλες περιπτώσεις. Εδώ τελειώνει η παράγραφος των υποψηφιων
Και εδώ αρχίζει η μικρή παράγραφος για τον πλέον σίγουρο νικητή της βραδιάς. Ο Κρίστοφερ Βαλτς ήταν ένας ηθοποιός που ζούσε μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου κάνοντας κινηματογράφο, θεατρο, τηλεόραση. Κάποια στιγμή ο Κουέντον Ταραντίνο ανακάλυψε σε αυτόν τον πιο μοχθηρό χαρακτήρα των Άδοξων Μπάστερδων. τον αξιωματικό του γερμανικού στρατού Λάντα. Το πρώτο δεκάλεπτο της ταινίας αρκεί για να καταλάβεις ποιος είναι ο Λάντα. Μορφωμένος, καλλιεργημένος, με τους ευγενέστερους τρόπους, πίνει το γαλατάκι του και τρώει με μαχαιροπίρουνο το στρούντελ του αλλά πίσω από όλα αυτά κρύβεται ένα κάθαρμα που δεν λογαριάζει μια από ανθρωπισμό και άλλα παρόμοια χαζά. Το σοκ ξεκίνησε στις Κάννες πέρυσι και συνεχίστηκε σε πολλές τελετές μεταξύ των οποίων Σφαίρες, Μπάφτα και SAG. Ο ευχαριστήριος λόγος έχει ήδη προβαριστεί, το κουστούμι θα είναι έτοιμο και το χειροκρότημα των παριστάμενων σταρ και κινηματογραφιστων στο Κοντακ θα είναι θερμό. Αλλωστε μια νέα καριέρα ανοίγεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Χερ Βαλτς σας ακούμε!
Εντύπωση μου προκαλεί πως από ολόκληρη την ταινία του Τομ Φορντ, το Ένας άντρας μόνος, η Ακαδημία πρόεκρινε μόνο τον πρωταγωνιστή της, τον Κόλιν Φερθ. Η καταπληκτική μουσική του Άμπελ Κορζενιόφκσι, η φωτογραφία, το σενάριο, η σκηνοθεσία δεν τους είπαν απολύτως τίποτα? Η ερμηνεία του Κόλιν Φερθ ως 50χρονου καθηγητή αγγλικής φιλολογίας που είναι γκέι και βιώνει έντονα το κενό μέσα του και την σκληρή μοναξιά λόγω της απώλειας του αγαπημένου του είναι ίσως η καλύτερη ερμηνεία της χρονιάς. Καλός ο Μπρίτζες αλλά ο στην προκειμένη περίπτωση ο Φερθ κάλιστος! Αν σκαλώσει κάπου η νίκη Μπρίτζες είναι ο πρώτος επιλαχών για το βραβείο. Μεταξύ μας όμως θα ήθελα πολύ να κερδίσει.
Και ο Μόργκαν Φρίμαν αποτελεί μια αξιοθαύμαστη περίπτωση ηθοποιού. Φέτος βρίσκεται στα Όσκαρ μέσω του Ανίκητου ως ο πλέον υποδειγματικός Νέλσον Μαντέλα επί της οθόνης. Ρόλος - γάντι και από κατάλαβα και ρόλος - όνειρο για τον Φρίμαν που έχει φτάσει στα Όσκαρ άλλες 4 φορές και έχει κερδίσει το Β ανδρικού το 2004 για το Million Dollar Baby. Τιμητική η παρουσία τόσο για τον εμβληματικό ρόλο όσο και για τον ηθοποιό και πάμε παρακάτω
Η πεντάδα κλείνει με τον Τζέρεμι Ρένερ, τον μελαγχολικό πυροτεχνουργό του Hurt Locker. Δίκαια αυτή η ερμηνεία είναι μέσα στην λίστα της Ακαδημίας. Ο Ρένερ ως λοχίας Τζέιμς ισορροπεί ανάμεσα στο ρίσκο και το νεύρο των αλλεπάληλων βομβιστικών επιθέσεων και της εσωτερικής μελαγχολίας για μια αθωότητα που έχει φύγει προ καιρού. Ακόμα κι αν η ταινία σαρώσει, πράγμα που αποκλείεται ο Ρένερ νομίζω απολαμβάνει τοότι θα είναι στα Όσκαρ ως υποψήφιος σε μια από τις πιο συζητημένες ταινίες της χρονιάς
Β ΡΟΛΟΙ
Δεν θα ήθελα να φλυαρίσω στον β ανδρικό ρόλο. Κυρίως γιατί είναι το πιο σίγουρο βραβείο της φετινής οσκαρικής διαδικασίας. Καλός ο Ματ Ντέιμον ως αρχηγός της εθνικής ομάδας ράγκμπι της Ν. Αφρικής στην δεύτερη ερμηνευτική υποψηφιότητα του στον Ανίκητο(έχει κερδίσει Όσκαρ σεναρίου για τον Γουιλ Χάντινγκ). Σεβαστός ο Κρίστοφερ Πλάμερ (που μετά από μισό και βάλε αιώνα συνεχούς και σοβαρής παρουσίας στον κινηματογράφο και την τηλεόραση κερδίζει μόλις φέτος την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ!) στο Last Station ως Λέων Τολστοϊ. Ενδιαφέρον καθαρά αμερικάνικο παρουσιάζει η περίπτωση του Γούντι Χάρελσον ως Λοχαγός Τόνι Στοούν στο Messenger, που μεταφέρει μαζί με συναδελφό του (που τον υποδύεται ο Μπεν Φόστερ) τα πικρά τηλεγραφήματα που αναγγέλουν στις οικογένειες την απώλεια των αγαπημένων τους που βρίσκονταν ως στρατιώτες στο Ιράκ. Παράδοξη η παρουσία του Στάνλει Τούτσι ως παιδόφιλος δολοφόνος στα Αγαπημένα Οστά. Ένας ηθοποιός με απολαυστική στόφα προτεινέται για κάτι ομολογουμένως διαφορετικό αλλά παράλληλα για άλλη μια φορά φανερώνεται η δυσκολία της Ακαδημίας να εκτιμήσει την κωμωδία, που υπηρετεί εξαιρετικά ο Τούτσι σε άλλες περιπτώσεις. Εδώ τελειώνει η παράγραφος των υποψηφιων
Και εδώ αρχίζει η μικρή παράγραφος για τον πλέον σίγουρο νικητή της βραδιάς. Ο Κρίστοφερ Βαλτς ήταν ένας ηθοποιός που ζούσε μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου κάνοντας κινηματογράφο, θεατρο, τηλεόραση. Κάποια στιγμή ο Κουέντον Ταραντίνο ανακάλυψε σε αυτόν τον πιο μοχθηρό χαρακτήρα των Άδοξων Μπάστερδων. τον αξιωματικό του γερμανικού στρατού Λάντα. Το πρώτο δεκάλεπτο της ταινίας αρκεί για να καταλάβεις ποιος είναι ο Λάντα. Μορφωμένος, καλλιεργημένος, με τους ευγενέστερους τρόπους, πίνει το γαλατάκι του και τρώει με μαχαιροπίρουνο το στρούντελ του αλλά πίσω από όλα αυτά κρύβεται ένα κάθαρμα που δεν λογαριάζει μια από ανθρωπισμό και άλλα παρόμοια χαζά. Το σοκ ξεκίνησε στις Κάννες πέρυσι και συνεχίστηκε σε πολλές τελετές μεταξύ των οποίων Σφαίρες, Μπάφτα και SAG. Ο ευχαριστήριος λόγος έχει ήδη προβαριστεί, το κουστούμι θα είναι έτοιμο και το χειροκρότημα των παριστάμενων σταρ και κινηματογραφιστων στο Κοντακ θα είναι θερμό. Αλλωστε μια νέα καριέρα ανοίγεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Χερ Βαλτς σας ακούμε!
Σχόλια