OSCAR 2010 : ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ (ΤΕΧΝΙΚΑ 2)
Ολοκληρώνεται η παρουσίαση των τεχνικών βραβείων με το δεύτερο μέρος που περιλαμβάνει τις κατηγορίες φωτογραφίας, καλ. διεύθυνσης και κουστουμιών.
Η καλλιτεχνική διεύθυνση μιας ταινίας αφορά τον σχεδιασμό, την παραγωγή και την παρουσίαση των σκηνικών μιας ταινίας. Δεν ξέρω αν έδωσα τον ορθό ορισμό αλλά η κατηγορία έχει ενδιαφέρουσες υποψηφιότητες. Άλλη μια υποψηφιότητα για το Άβαταρ βρίσκεται εδώ. Από τη μια ο φυσικός κόσμος του Πλανήτη Πανδώρα και από την άλλη το sci-fi μιλιταριστικό περιβάλλόν της διαστημικής βάσης αποτελούν το σετ της ταινίας. Αντιθετικά στοιχεία και φυσικά η απόλυτη εκμετάλλευση της τεχνολογίας δίνουν ένα πλούσιο αποτέλεσμα κάνοντας την ταινία του Κάμερον το φαβορί της κατηγορίας.
Στον αντίποδα δύο αρεκτά ενδιαφέρουσες υποψηφιότητες που κινούνται σε μια παλαιότερη ιστορική εποχή και στο φανταστικό. Οι ταινίες του Τέρι Γκίλιαμ έχουν πάντα ενδιαφέρον στα σκηνικά και στα κουστούμια. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που απασχολούν την Ακαδημία. Κι όμως ο Φανταστικός κόσμος του Δρ Παρνάσσους φαίνεται να μένει απλά με την τιμή της υποψηφιότητας. Ο Σέρλοκ Χολμς από την άλλη δείχνει να είναι αξιοπρόσεκτος αντίπαλος του Άβαταρ. Αναπλάθωντας τον κόσμο της φαντασίας του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντοϊλ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και ακολουθώντας τις ιδιαιτερότητες αυτής κατά Γκαι Ρίτσι αναπαράστασης οι Σάρα Γκινγουντ και Κέιτι Σπένσερ κέρδισαν τον ανάλογο βραβείο του Σωματείου τους για ταινία εποχής. Η μάχη θα δωθεί λοιπόν ανάμεσα στα Άβαταρ και Σέρλοκ Χόλμς, το μοναδικό Όσκαρ με αξιώσεις για την ταινία του Ρίτσι.
Η κατηγορία ολοκληρώνεται με το μιούζικαλ Εννέα, την αποτυχία του Ρομπ Μάρσαλ και των αδερφών Γουαινσταιν. Αναπαράσταση της Ιταλίας των μέσων του '60 αλλά και ενός καμπαρέ παρουσίασαν στο σετ οι δύο υποψήφιοι Τζον Μαιρ και Γκόρντον Σιμ. Δεν δυσκολεύτηκαν και πολύ βέβαια γιατί με τον Μάρσαλ είχαν συνεργαστεί και στο Σικάγο για το οποίο μάλιστα κέρδισαν το ανάλογο Όσκαρ το 2003. Πάνω κάτω αυτή την ατμόσφαιρα στην ταινία πήγε να επαναλάβει ο Μάρσαλ αλλά το καράβι βυθίστηκε όπως είναι. Κρίμα βέβαια γιατί η ιστορία άξιζε περισσότερη προσοχή.
Μεγάοο ενδιαφέρον παρουσίαζει και η Φωτογραφία. Η μάχη αρχικά ήταν μεταξύ Άβαταρ και Hurt Locker. Ο Ιταλός Μάουρο Φιόρε είχε σύμμαχο του τα μαγικά της τεχνολογίας και έτσι η ποικιλία εικόνων και χρωμάτων δίνει και παίρνει στο Άβαταρ. Κέρδισε λοιπόν άνετα την πρώτη υποψηφιότητα του και ελπίζει σε κάτι καλύτερο.
Και ο Μπάρυ Ακρόιντ του Hurt Locker είναι οσκαρικά πρωτάρης αλλά θεωρείται ένας αρκετά καλός φωτογράφος έχοντας στο ενεργητικό του ωραίες συνεργασίες με σκηνοθέτες όπως οι Κεν Λοούτς (σταθερός συμεργάτης του στην κάμερα εδώ και δύο δεκαετίες) και Πωλ Γκρίνγκρας. Με το καφέ του χώματος και το ερημικό τοπίο μιας βομβαρδισμένης ερειπωμένης πόλης στη Μέση Ανατολή ασχολείται η φωτογραφία του Hurt Locker ενώ εστιάζει αρκετά στην αγωνία και την μελαγχολική ψυχοσύνθεση του πρωταγωνιστή της. Ενδιάφερουσα υποψηφιότητα λοιπόν όπως και να έχει.
Στην γκρεμισμένη Ευρώπη του Β Παγκοσμίου πολέμου μας μεταφέρει ο Ριτσαρντ Ρίτσαρσον στην διεύθυνση φωτογραφίας των Άδοξων Μπάστερδων. Ενδιαφέρον παιχνίδι με το έγχωμο και το ασπρόμαυρο στην ταινία που δίκαια βρίσκεται στην πεντάδα. Ωστόσο με 2 Όσκαρ στην κατοχή του (για τα JFK και Ιπτάμενος Κροίσος) και πλούσια φιλμογραφία μάλλον θα διασκεδάσει την βραδιά της απονομής χωρίς έγνοιες μιας και δεν φαίνεται εκτός απροόπτου να κερδίζει φέτος.
Το αντίθετο ισχύει για την υποψηφιότητα έκπληξη της Λεύκής Κορδέλας του Χάνεκε με τον Κρίστιαν Μπέργκερ (πλούσιο βιογραφικό ως διευθυντής φωτογραφίας και ντοκιμαντεριστας στην Αυστρία και όχι μόνο) να έχει κερδίσει κιόλας (δεύτερη σερί έκπληξη) το βραβείο του Σωματείου Κινηματογραφιστών αφήνοντας το Άβαταρ στα κρύα του λουτρού. Η ασπρόμαυρη φωτογράφηση των τοπίων και των προσώπων της ιστορίας (Κεντρική Ευρώπη λίγο πριν τον Α Παγκόσμιο) πάντως είναι αριστούργημα και μακάρι να φτάσει το Όσκαρ στα χέρια του Μπέργκερ.
Κουστούμια εποχής συναγωνίζονται μεταξύ τους στην αντίστοιχη κατηγορία. Η μοναδική υποψηφιότητα του Bright Star μας μεταφέρει στην βικτωριανή Αγγλία του 19ου αιώνα. Μανούλα η Τζάνετ Πάτερσον αφού έχει άλλες 3 υποψηφιότητες για το ίδιο θέμα σε ταινίες όπως Μαθήματα Πιάνου, Πορτραίτο μιας Κυρίας, Όσκαρ και Λουσίντα. Υποψηφιότητα της παρηγοριάς και για την Κοκό Σανέλ με την Κατρίν Λετεριέ να ασχολείται ενδυματολογικά σε μια ταινία με μια προσωπικότητα από τον χώρο της μόδας. Άρα αβανταδόρικο το θέμα και πάμε παρακάτω.
Η Κόλιν Άτγουντ έντυσε στην τρίχα με την τελευταία λέξη της ιταλικής μόδας των 60ς τον Γκούιντο Κοντίνι και τις λατρεμένες γυναίκες του. Με 8 υποψηφιότητες συνολικά (Μικρές Κυρίες, Αγαπημένη, Ο Μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη, Λέμονι Σνίκετ και Σούινι Τόντ) εκ των οποίων 2 ντυμένες στο χρυσαφί των Όσκαρ (Σικάγο και Αναμνήσεις μιας Γκέισας) η Άτγουντ είναι η παλιά της κατηγορίας. Ωστόσο και εδώ το Εννέα θα πάει όπως ήρθε άπραγο.
Η μάχη μάλλον θα δωθεί ανάμεσα στην νεαρή βασίλισσα Βικτώρια (ποιος εκφράζει καλύτερα άραγε την βικτωριανή εποχή και το ντύσιμο της?) και στον Δρ Παρνάσσους. Η Σάντυ Πάουελ έχει ντύσει πριν την νεαρή Βικτώρια και άλλους ήρωες εποχής (Ορλάντο, Γκάνγκστερ της Νέας Υόρκης, Η Κυρία Χέντερσον παρουσιάζει) ενώ έχει κερδίσει δύο φορές για τα Ιπτάμενος Κροίσος και Ερωτεύμένο Σαίξπηρ. Θα προτιμούσα λοιπόν να κερδίσει η Μονίκ Προυντόμ για τον Δρ Παρνάσσους θεωρώντας ιδιαίτερα απαιτητική την δουλειά της (Τέρυ Γκίλιαμ είναι αυτός!). Είναι άλλωστε η πρώτη της υποψηφιότητα και ίσως το μοναδικό Όσκαρ που θα πάρει η ταινία σε μια βραδιά που πάει για μοιρασιές και συμψηφισμούς.
ΣΟΥΜΑ
ΚΑΛ. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Θα το πάρει: Άβαταρ
θα το κλέψει: Σέρλοκ Χόλμς
ΕΚτός προγράμματος: Δρ Παρνάσσους
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Θα το πάρει: Λεύκη Κορδέλα
Θα το κλέψει: Άβαταρ
Εκτός πρόγραμματος: Hurt Locker ή Άδωξοι Μπάστερδοι
ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ
Θα το πάρει : Δρ Παρνάσσους
Θα το κλέψει: Βασίλισσα Βικτώρια
Εκτός πρόγράμματος: Εννέα
Η καλλιτεχνική διεύθυνση μιας ταινίας αφορά τον σχεδιασμό, την παραγωγή και την παρουσίαση των σκηνικών μιας ταινίας. Δεν ξέρω αν έδωσα τον ορθό ορισμό αλλά η κατηγορία έχει ενδιαφέρουσες υποψηφιότητες. Άλλη μια υποψηφιότητα για το Άβαταρ βρίσκεται εδώ. Από τη μια ο φυσικός κόσμος του Πλανήτη Πανδώρα και από την άλλη το sci-fi μιλιταριστικό περιβάλλόν της διαστημικής βάσης αποτελούν το σετ της ταινίας. Αντιθετικά στοιχεία και φυσικά η απόλυτη εκμετάλλευση της τεχνολογίας δίνουν ένα πλούσιο αποτέλεσμα κάνοντας την ταινία του Κάμερον το φαβορί της κατηγορίας.
Στον αντίποδα δύο αρεκτά ενδιαφέρουσες υποψηφιότητες που κινούνται σε μια παλαιότερη ιστορική εποχή και στο φανταστικό. Οι ταινίες του Τέρι Γκίλιαμ έχουν πάντα ενδιαφέρον στα σκηνικά και στα κουστούμια. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που απασχολούν την Ακαδημία. Κι όμως ο Φανταστικός κόσμος του Δρ Παρνάσσους φαίνεται να μένει απλά με την τιμή της υποψηφιότητας. Ο Σέρλοκ Χολμς από την άλλη δείχνει να είναι αξιοπρόσεκτος αντίπαλος του Άβαταρ. Αναπλάθωντας τον κόσμο της φαντασίας του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντοϊλ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και ακολουθώντας τις ιδιαιτερότητες αυτής κατά Γκαι Ρίτσι αναπαράστασης οι Σάρα Γκινγουντ και Κέιτι Σπένσερ κέρδισαν τον ανάλογο βραβείο του Σωματείου τους για ταινία εποχής. Η μάχη θα δωθεί λοιπόν ανάμεσα στα Άβαταρ και Σέρλοκ Χόλμς, το μοναδικό Όσκαρ με αξιώσεις για την ταινία του Ρίτσι.
Η κατηγορία ολοκληρώνεται με το μιούζικαλ Εννέα, την αποτυχία του Ρομπ Μάρσαλ και των αδερφών Γουαινσταιν. Αναπαράσταση της Ιταλίας των μέσων του '60 αλλά και ενός καμπαρέ παρουσίασαν στο σετ οι δύο υποψήφιοι Τζον Μαιρ και Γκόρντον Σιμ. Δεν δυσκολεύτηκαν και πολύ βέβαια γιατί με τον Μάρσαλ είχαν συνεργαστεί και στο Σικάγο για το οποίο μάλιστα κέρδισαν το ανάλογο Όσκαρ το 2003. Πάνω κάτω αυτή την ατμόσφαιρα στην ταινία πήγε να επαναλάβει ο Μάρσαλ αλλά το καράβι βυθίστηκε όπως είναι. Κρίμα βέβαια γιατί η ιστορία άξιζε περισσότερη προσοχή.
Μεγάοο ενδιαφέρον παρουσίαζει και η Φωτογραφία. Η μάχη αρχικά ήταν μεταξύ Άβαταρ και Hurt Locker. Ο Ιταλός Μάουρο Φιόρε είχε σύμμαχο του τα μαγικά της τεχνολογίας και έτσι η ποικιλία εικόνων και χρωμάτων δίνει και παίρνει στο Άβαταρ. Κέρδισε λοιπόν άνετα την πρώτη υποψηφιότητα του και ελπίζει σε κάτι καλύτερο.
Και ο Μπάρυ Ακρόιντ του Hurt Locker είναι οσκαρικά πρωτάρης αλλά θεωρείται ένας αρκετά καλός φωτογράφος έχοντας στο ενεργητικό του ωραίες συνεργασίες με σκηνοθέτες όπως οι Κεν Λοούτς (σταθερός συμεργάτης του στην κάμερα εδώ και δύο δεκαετίες) και Πωλ Γκρίνγκρας. Με το καφέ του χώματος και το ερημικό τοπίο μιας βομβαρδισμένης ερειπωμένης πόλης στη Μέση Ανατολή ασχολείται η φωτογραφία του Hurt Locker ενώ εστιάζει αρκετά στην αγωνία και την μελαγχολική ψυχοσύνθεση του πρωταγωνιστή της. Ενδιάφερουσα υποψηφιότητα λοιπόν όπως και να έχει.
Στην γκρεμισμένη Ευρώπη του Β Παγκοσμίου πολέμου μας μεταφέρει ο Ριτσαρντ Ρίτσαρσον στην διεύθυνση φωτογραφίας των Άδοξων Μπάστερδων. Ενδιαφέρον παιχνίδι με το έγχωμο και το ασπρόμαυρο στην ταινία που δίκαια βρίσκεται στην πεντάδα. Ωστόσο με 2 Όσκαρ στην κατοχή του (για τα JFK και Ιπτάμενος Κροίσος) και πλούσια φιλμογραφία μάλλον θα διασκεδάσει την βραδιά της απονομής χωρίς έγνοιες μιας και δεν φαίνεται εκτός απροόπτου να κερδίζει φέτος.
Το αντίθετο ισχύει για την υποψηφιότητα έκπληξη της Λεύκής Κορδέλας του Χάνεκε με τον Κρίστιαν Μπέργκερ (πλούσιο βιογραφικό ως διευθυντής φωτογραφίας και ντοκιμαντεριστας στην Αυστρία και όχι μόνο) να έχει κερδίσει κιόλας (δεύτερη σερί έκπληξη) το βραβείο του Σωματείου Κινηματογραφιστών αφήνοντας το Άβαταρ στα κρύα του λουτρού. Η ασπρόμαυρη φωτογράφηση των τοπίων και των προσώπων της ιστορίας (Κεντρική Ευρώπη λίγο πριν τον Α Παγκόσμιο) πάντως είναι αριστούργημα και μακάρι να φτάσει το Όσκαρ στα χέρια του Μπέργκερ.
Κουστούμια εποχής συναγωνίζονται μεταξύ τους στην αντίστοιχη κατηγορία. Η μοναδική υποψηφιότητα του Bright Star μας μεταφέρει στην βικτωριανή Αγγλία του 19ου αιώνα. Μανούλα η Τζάνετ Πάτερσον αφού έχει άλλες 3 υποψηφιότητες για το ίδιο θέμα σε ταινίες όπως Μαθήματα Πιάνου, Πορτραίτο μιας Κυρίας, Όσκαρ και Λουσίντα. Υποψηφιότητα της παρηγοριάς και για την Κοκό Σανέλ με την Κατρίν Λετεριέ να ασχολείται ενδυματολογικά σε μια ταινία με μια προσωπικότητα από τον χώρο της μόδας. Άρα αβανταδόρικο το θέμα και πάμε παρακάτω.
Η Κόλιν Άτγουντ έντυσε στην τρίχα με την τελευταία λέξη της ιταλικής μόδας των 60ς τον Γκούιντο Κοντίνι και τις λατρεμένες γυναίκες του. Με 8 υποψηφιότητες συνολικά (Μικρές Κυρίες, Αγαπημένη, Ο Μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη, Λέμονι Σνίκετ και Σούινι Τόντ) εκ των οποίων 2 ντυμένες στο χρυσαφί των Όσκαρ (Σικάγο και Αναμνήσεις μιας Γκέισας) η Άτγουντ είναι η παλιά της κατηγορίας. Ωστόσο και εδώ το Εννέα θα πάει όπως ήρθε άπραγο.
Η μάχη μάλλον θα δωθεί ανάμεσα στην νεαρή βασίλισσα Βικτώρια (ποιος εκφράζει καλύτερα άραγε την βικτωριανή εποχή και το ντύσιμο της?) και στον Δρ Παρνάσσους. Η Σάντυ Πάουελ έχει ντύσει πριν την νεαρή Βικτώρια και άλλους ήρωες εποχής (Ορλάντο, Γκάνγκστερ της Νέας Υόρκης, Η Κυρία Χέντερσον παρουσιάζει) ενώ έχει κερδίσει δύο φορές για τα Ιπτάμενος Κροίσος και Ερωτεύμένο Σαίξπηρ. Θα προτιμούσα λοιπόν να κερδίσει η Μονίκ Προυντόμ για τον Δρ Παρνάσσους θεωρώντας ιδιαίτερα απαιτητική την δουλειά της (Τέρυ Γκίλιαμ είναι αυτός!). Είναι άλλωστε η πρώτη της υποψηφιότητα και ίσως το μοναδικό Όσκαρ που θα πάρει η ταινία σε μια βραδιά που πάει για μοιρασιές και συμψηφισμούς.
ΣΟΥΜΑ
ΚΑΛ. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Θα το πάρει: Άβαταρ
θα το κλέψει: Σέρλοκ Χόλμς
ΕΚτός προγράμματος: Δρ Παρνάσσους
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Θα το πάρει: Λεύκη Κορδέλα
Θα το κλέψει: Άβαταρ
Εκτός πρόγραμματος: Hurt Locker ή Άδωξοι Μπάστερδοι
ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ
Θα το πάρει : Δρ Παρνάσσους
Θα το κλέψει: Βασίλισσα Βικτώρια
Εκτός πρόγράμματος: Εννέα
Σχόλια