ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ : ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Είναι παράξενο πως συνέβη αλλά για τον Μίκη Θεοδωράκη έχω μιλήσει λίγες φορές ραδιοφωνικά. Παρ' ότι το έργο του καλύπτει σχεδόν 50 χρόνια (και παραπάνω) και παρά το ότι σήμερα είναι ο τελευταίος μεγάλος εν ζωή και το έργο του συνολικά παίρνει μια άλλη μορφή και έχει μια νέα σημασία, που μας θυμίζει τις πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες του συνθέτη αλλά παράλληλα ξέρει να μεταφράζει και να προσαρμώζεται σε προβληματισμούς, όνειρα και ανησυχίες και του σήμερα.

Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την απόλυτα διαχρονική έννοια της Αγάπης, που στη διαδρομή του Θεοδωράκη είναι πάντα παρούσα με όποια μορφή την επιζητεί κάποιος. Σαν έρωτας ή σαν μητρική αγάπη. Κι ακόμα σαν αδελφική αγάπη ή σαν μετουσίωση μιας άλλης ανθρώπινης έννοιας αυτή της φιλίας. Με λίγα λόγια η αγάπη είναι ένας πυρήνας γύρω από το οποίο περιστρέφεται το είναι μας και έτσι γυρίζει και η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη γύρω από αυτήν.

Ψάχνωντας να βρω στοιχεία γύρω από την σημερινή εκπομπή έπεσα πάνω σε μια παλαιότερη συνέντευξη που πήρε η Λόλα Νταϊφά στον Μάνο Χατζιδάκι και σε κάποια στιγμή η κουβέντα φτάνει σε αυτό που αναζητούσα. Στο κομμάτι που αντιγράφω από το βιβλίο της κας Νταϊφά "Μουσικοί Διάλογοι" φανερώνεται και η βαθύτατη εκτίμηση (αμοιβαία) που είχαν ο ένας για τον άλλο:

«Πιο ερωτικό τραγούδι από τον "Επιτάφιο" υπάρχει; Και συγχρόνως είναι και πολιτικό. Αλλά ο Κουρτ Βάιλ στο Μαχαγκόνι έχει κάνει ερωτικά τραγούδια και είναι πολιτικά. Το προνόμιο του να φτιάχνεις πολιτικό τραγούδι ή ερωτικό είναι μονάχα στους ταλαντούχους, όχι στους ατάλαντους (...) Ο Θεοδωράκης, ο οποίος θεωρείται κατεξοχήν επικός και πολιτικός συνθέτης, είναι βαθιά ερωτικός γιατί είναι ταλαντούχος. Αν δεν ήταν ταλαντούχος, ούτε πολιτικός θα ήταν, ούτε ερωτικός θα ήταν, τον κακό του καιρό θα ήταν, όπως είναι οι περισσότεροι».

ΥΓ: Είναι βέβαια παράδοξο ότι η εκπομπή αυτή γίνεται με αφορμή μια σειρά συναυλιών που δίνει η Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (και απ' όσο γνωρίζω αργότερα και σε αυτό της Αθήνας) με το θέμα αυτό και ερμηνεύτριες τη Νατάσα Θεοδωρίδου και την Ηρώ! Δεν θέλω να φανώ προκατειλειμένος αλλά δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος για το πόσο η Νατάσα Θεοδωρίδου (η οποία ομολογουμένως έχει πολύ ωραία λαϊκή φωνή αλλά και επιλεγμένο ρεπερτόριο εδώ και χρόνια) ταιριάζει σε μια τέτοια ιστορία. Ο χρόνος θα δείξει...