Επιστολή - μανιφέστο του φυλακισμένου Ιρανού σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί στη Μπερλινάλε υπέρ της ελεύθερίας έκφρασης ιδεών- Διαδωσέ το!
Ήταν στην επετειακή Μπερλινάλε του 2010 όταν η κινηματογραφική κοινότητα θορυβήθηκε από μια δυσάρεστη είδηση που ήρθε από την Τεχεράνη: Το ιρανικό θεοκρατικό καθεστώς συνέλαβε και απαγόρευσε την έξοδο απο την χώρα στον σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί. Ο διευθυντής του Φεστιβάλ Βερολίνου Ντίτερ Κόσλικ, ένθερμος υποστηρικτής των ιρανικών ταινιών αλλά και του αγώνα αυτών των σκηνοθετών που κάνουν πράξη την τέχνη τους και την έκφραση τους μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες, κατάλαβε την διάσταση του γεγονότος αυτού και προσπάθησε να το αναδείξει όσο μπορούσε.
Ένα χρόνο μετά και ενώ όλο το κινηματογραφικό σύμπαν αλλά και η διεθνής διπλωματία δηλώνει την συμπαράσταση της και δίνει δυναμικό παρών στο πλευρό του σκηνοθέτη, ο Παναχί, όπως και ο συνάδελφος του Μοχαμάντ Ρασούλοφ, έχουν καταδικαστεί σε εξαετή φυλάκιση και σε απαγόρευση καλλιτεχνικής ή άλλης δημόσιας έκφρασης για 20 χρόνια!
Ο Ντίτερ Κόσλικ κάλεσε επίσημα τον Παναχί ως μέλος της κριτικής επιτροπής της 61ης Μπερλινάλε. Μια κίνηση τακτικής προκειμένου να αναδείξει όσο γίνεται περισσότερο την δυσάρεστη τροπή των γεγονότων αλλά να δημιουργήσει τριβή και πίεση εις βάρος του καθεστώτος των μουλάδων του Ιράν.
Έτσι στην προχτεσινή έναρξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου η θέση του Παναχί ανάμεσα στα υπόλοιπα μέλη της κριτικής επιτροπής ήταν άδεια. Και η πρόεδρος της επιτροπής Ισαμπέλα Ροσελίνι διάβασε μια επιστολή του έγκλειστου σκηνοθέτη που έσπασε για πρώτη φορά την καταδικαστική απόφαση της απαγόρευσης δημόσιας έκφρασης με ένα πραγματικά συγκλονιστικό μήνυμα - μανιφέστο για κάθε καταπιεσμένο άνθρωπο:
Διαδώστε το μήνυμα ελευθερίας και την επιστολή του Τζαφάρ Παναχί!
"Ο κόσμος ενός κινηματογραφιστή είναι μοιρασμένος στην αλληλεπίδραση μεταξύ πραγματικότητας και ονείρων. Ο κινηματογραφιστής χρησιμοποιεί την πραγματικότητα σαν την έμπνευση του, την χρωματίζει με την φαντάσια του και δημιουργεί μια ταινία που προβάλει τις ελπίδες και τα όνειρα του.
Η πραγματικότητα είναι πως έχω κρατηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια μακριά από την κινηματογραφική δημιουργία και τώρα είμαι επίσημα καταδικασμένος σε στέρηση αυτού του δικαιώματος μου για άλλα είκοσι χρόνια. Όμως ξέρω ότι θα συνεχίσω να κάνω τα όνειρα μου ταινίες μέσα στην φαντασία μου. Ομολογώ πως σαν κοινωνικά συνηδητοποιημένος κινηματογραφιστής δεν θα μπορώ να απεικονίζω κινηματογραφικά τα καθημερινά προβλήματα και τις ανησυχίες των ανθρώπων μου, όμως δεν θα αρνηθώ στον εαυτό μου να ονειρέυεται κάτι τέτοιο μετά από είκοσι χρονια που όλα τα προβλήματα θα έχουν τελειώσει και θα κάνω ταινίες για την ειρήνη και την ευημερία της πατρίδας μου όταν θα έχω και πάλι την ευκαιρία να το κάνω.
Η πραγματικότητα είναι ότι μου στερήσαν την δυνατότητα να σκέφτομαι και να γράφω για είκοσι χρόνια αλλά δεν μπορούν να με εμποδίσουν να ονειρεύομαι ότι είκοσι χρόνια ανάκρισης και εκφοβισμού θα αντικατασταθούν από ελευθερία και ελεύθερη σκέψη.
Μου στερούν την δυνατότητα να παρατηρώ τον κόσμο για είκοσι χρόνια. Ελπίζω πως όταν γίνω ελεύθερος θα μπορώ να ταξιδεύω σε έναν κόσμο χωρίς γεωγραφικούς, εθνικούς και ιδεολογικούς φραγμούς όπου οι άνθρωποι θα ζουν μαζί ελεύθερα και ειρηνικά, ανεξάρτητα από πιστεύω και καταδίκες.
Με έχουν καταδικάσει σε είκοσι χρόνια σιωπής. Ακόμα όμως στα όνειρα μου κραυγάζω για μια μέρα κατά την οποία θα είμαστε ανεκτικοί ο ένας με τον άλλον, θα σεβόμαστε τις απόψεις ο ένας του άλλου και θα ζούμε ο ένας για τον άλλον.
Τέλος, η πραγματικότητα της ετυμηγορίας μου είναι πως θα πρέπει να ζήσω έξι χρόνια στη φυλακή. Θα ζήσω για τα επόμενα έξι χρόνια ελπίζοντας ότι το όνειρο μου θα γίνει πραγματικότητα. Ελπίζω πως οι σύντροφοι μου, σκηνοθέτες από κάθε γωνιά του κόσμου θα δημιουργήσουν σπουδαίες ταινίες ώστε όταν βγω από τη φυλακή θα συνεχίσω να εμπνεόμαι και να ζω σε αυτόν τον κόσμο που ονειρεύτηκαν στις ταινίες τους. Από αυτή τη στιγμή και για τα επόμενα είκοσι χρόνια είμαι αναγκασμένος να σιωπήσω. Είμαι αναγκασμένος να μην βλέπω, να μην σκέφτομαι, να μην κάνω ταινίες.
Υποβάλλομαι στην πραγματικότητα της αιχμαλωσίας και της ανελευθερίας. Θα αναζητώ την έκφραση των ονείρων μου στις ταινίες σας ελπίζωντας να βρω σε αυτές ότι στερήθηκα".
Διαδώστε το μήνυμα ελευθερίας και την επιστολή του Τζαφάρ Παναχί!
Σχόλια