Όσκαρ 2011 - Ξενόγλωσσες ταινίες

Μιας και αύριο λόγω της 24ωρης απεργίας αποφάσισα να μην υπάρχουν αναρτήσεις στο ιστολόγιο δημοσιεύω τώρα τις εκτιμήσεις μου για μια ακόμα κατηγορία των Όσκαρ με ειδικό ενδιαφέρον και για την Ελλάδα. Ήρθε η ώρα για τις ξενόγλωσσες ταινίες !

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΤΑΙΝΙΑ

Πέντε ξεχωριστές ταινίες από τρεις ηπέιρους έχουν προταθεί φέτος σε μια από τις αμφιλεγόμενες οσκαρικές κατηγορίες διαχρονικά. Δηλαδή εκεί όπου κερδίζουν τα αριστουργήματα αλλά και οι χρυσές μετριότητες ανάλογα με τα κέφια της Ακαδημίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μια ταινία του Αλεχάντρο Γκονζάλεθ Ινιαρίτου φτάνει στην ξενόγλωσση πεντάδα των Όσκαρ. Το 2001 χάρη στο εκπληκτικό δράμα "Amores Perros" έφτασε πολύ κοντά στη νίκη με τη σημαία του Μεξικού αλλά δεν ήπιε τελικά νερό απ' την πηγή. Έτσι μάλλον φαίνεται να συμβαίνει και φέτος με το Biutiful, το οποίο φέρνει και πάλι το Μεξικό στα Όσκαρ. Συνολικά μετράει 8 υποψηφιότητες σαν χώρα αλλά καμία νίκη. Το μεγάλο χαρτί της ταινίας είναι ο πρωταγωνιστής της. Ο Χαβιέ Μπαρδέμ είναι ένας αληθινός σταρ της εποχής μας που σηκώνει στις πλάτες του το δράμα του κόσμου. Γιατί περί αυτού πρόκειται με τον σκηνοθέτη να προσπαθεί με όση επιτήδευση και αγαρμποσύνη μπορεί να εκβιάσει το συναίσθημα των θεατών του. Χάρη στην υποψηφιότητα Μπαρδέμ στον Α Ανδρικό η ταινία πλασάρεται δυνατά για την νίκη. Εκεί αρχίζουν και τελειώνουν άλλωστε όλα για αυτό το φλύαρο δράμα, την πιο αδύνατη ταινία του Ινιαρίτου.

Περίμενα πολλά χρόνια να ζήσω αυτή τη στιγμή. Μια μοναδική στιγμή στην οποία ο ελληνικός κινηματογράφος φτάνει και πάλι στην μεγάλη γιορτή των Όσκαρ και η λέξη Greece γεμίζει το στόμα του παρουσιαστή του βραβείου. Δεν ξέρω αν θα ξαναζήσουμε κάτι ανάλογο σύντομα. Το λέω με βάση τα 34 χρόνια απουσίας της Ελλάδας από τα Όσκαρ. Αν αφήσουμε όμως πίσω τους γνωστούς κομπλεξισμούς και την γνωστή εσωστρεφή μιζέρια μας μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Θυμάμαι στην συνέντευξη που είχα κάνει με τον Αλεξάντερ Ντεσπλά στην Θεσσαλονίκη το Νοέμβρη του 2009 με πόσο ενθουσιασμό ο Γάλλος συνθέτης μου μιλούσε για τον Γιώργο Λάνθιμο και την ταινία του. Η πορεία του "Κυνόδοντα" από τον Μάη του 2009 μέχρι σήμερα είναι υπόδειγμα προς μίμηση και μελέτη. Ήρθε από το τίποτα (ποιος αλήθεια υπολόγιζε τότε τον νεαρό σκηνοθέτη της "Κινέττας"?) και έκανε μια εκπληκτική πορεία με διακρίσεις, θερμότατες κριτικές και χειροκροτήματα σε αμέτρητα διεθνή φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Την ώρα που η Ελλάδα βυθιζόταν στα βαθύτερα σκοτάδια με αμέτρητη λάσπη και αρνητική προπαγάνδα μια μικρή art house ταινία διαφήμιζε τον ελληνικό κινηματογράφο και άλλαζε την ιστορία του. Δεν θα ασχοληθώ με τα διάφορα ασύλληπτα σενάρια συνομωσίας και επιστημονικής φαντασίας. Θα πω απλά πως η πορεία αυτής της bizzare allegory comedy, όπως υποδέχτηκαν οι Αμερικανοί την ταινία φτάνει αισίως στο τέλος της. Αν και προσεύχομαι και ελπίζω πάντα σε ένα ακόμα θαύμα!

Ποντάρω βέβαια με βάση την λογική όλα τα λεφτά μου στο "In A Better World" της Δανίας και της Σουζάνε Μπίερ. Μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του δανέζικου κινηματογράφου φτάνει για δεύτερη φορά στα Όσκαρ. Η πρώτη ήταν το 2006 με το "Μετά τον Γάμο". Τότε έχασε στο νήμα. Τώρα όμως έχει όλες τις προϋποθέσεις για μια θριαμβευτική νίκη. Οικογένειες σε διάλυση, παιδιά χαμένα στο θυμό, στη βία, στο μίσος, στην τρομοκρατία και στο βάθος μελόδραμα, συγκίνηση and they lived happily ever after. Για τα νερόβραστα γούστα της Ακαδημίας η Μπίερ έχει όλο το πακέτο για να ακούσει τη φράση "And the Oscars goes to Denmark". Σε περίπτωση που συμβεί θα είναι η τρίτη νίκη για τη μικρή σκανδιναβική χώρα.

Μην παραβλέπουμε όμως την πιο δυνατή και άρτια ταινία της πεντάδας. Ο λόγος για το "Μέσα στις φλόγες" του Ντενί Βιλνέβ. Εξαιρετικά δομημένη σεναριακά, με έξοχη σκηνοθεσία, υπέροχες ερμηνείες. Είναι τόσο τέλεια ώστε μπορεί άνετα να χάσει σύμφωνα με την οσκαρική προϊστορία. Σίγουρα θα συγκινήσει αρκετά μέλη της επιτροπής ενώ η δραματική ένταση και οι διαρκείς ανατροπές μπορούν να φέρουν το Όσκαρ για δεύτερη φορά στα χέρια του Καναδά. Η πρώτη ήταν το 2003 με την "Επέλαση των Βαρβάρων".

Μια νίκη έχει η Αλγερία στα Όσκαρ και αυτή είναι με ταινία με ελληνικό θέμα! Μιλάμε για το "Ζ" του Γαβρά, που αναπαριστά την δολοφονία του βουλευτή και αγωνιστή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη. Συνολικά πάντως η χώρα μετράει άλλες τέσσερις υποψηφιότητες, εκ των οποίων οι τρεις τελευταίες χάρη στον Γαλλοαλγερινό Ρασίντ Μπουκαρέμπ. Και στο "Hors La Loi", όπως συνολικά στο έργο του, o σκηνοθέτης βάζει το δάχτυλο του επί των τύπων των ήλων και ασχολείται με μια υπόθεση ταμπού για τους Γάλλους, τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Αλγερίας. Η ταινία προκάλεσε σάλο στην Γαλλία από την προβολή στις Κάννες ακόμα. Τιμητική η τριτή σερί οσκαρική υποψηφιότητα για τον σκηνοθέτη αλλά δεν φαίνεται να φτάνει και πάλι στην πηγή.

ΦΑΒΟΡΙ: IN A BETTER WORLD (ΔΑΝΙΑ)

ΑΟΥΤΣΑΪΝΤΕΡ: BIUTIFUL - INCENDIES

ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ: ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ !!!