Στο δέυτερο μέρος των τεχνικών Όσκαρ παρουσιάζουμε την φωτογραφία και το μακιγιάζ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΤρεις πρωτάρηδες και ένας βετεράνος της φωτογραφίας αποτελούν το κάδρο των φετινών υποψηφιοτήτων στην συγκεκριμένη κατηγορία. Μαζί τους ως πέμπτος της παρέας και ένα μπλοκμπάστερ με ιδιαίτερες απαιτήσεις στην φωτογραφία
Ο Μάθιου Λιμπατίκ είναι ο πρώτος πρωτάρης της φετινής short list. Συνεργάτης του Ντάρεν Αρονόφσκι στον "Μαύρο Κύκνο" εστιάζει με ιδιαίτερα πετυχημένο τρόπο την εικονική εκφραστικότητα της ταινίας. Με υποβλητικούς ατμοσφαιρικούς φωτισμούς, που περισσότερο για ημίφως μοιάζει και πλήρη μεταφορά της εσωτερικής ψυχολογικής κατάρρευσης της ηρωίδας του Μαύρου Κύκνου ο Λιμπατίκ δημιουργεί ένα ψυχολογικό παιχνίδι με τη βοήθεια του φακού. Να σημειωθεί η κόντρα ανάμεσα στα δύο άκρα πάνω στα οποίοα ισορροπεί η ηρωίδα της ταινίας αλλά και το απαιτητικό γύρισμα που εστίαζε πάνω στην δύναμη και στην δυναμική της κίνησης με αφορμή έναν χορευτικό θίασο σε χρονική περίοδο πρόβας. Πολύ καλή λοιπόν η εργασία του φωτογράφου της ταινίας και πράγματι του αξίζει το χρυσό αγαλματάκι αν και θα δυσκολευτεί να φτάσει στην πηγή
Την ιστορία ως γνωστόν την γράφουν οι παρέες και στον κινηματογράφο. Ο Γουόλι Φίστερ και ο Κρις Νόλαν ας πούμε από το Μεμέντο και μετά έχουν τη δική τους ιστορία η οποία έφτασε και φέτος μέχρι τα Όσκαρ με το Inception. Ομολογουμένως η φωτογραφία της ταινίας έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας και απαιτήσεις. Τα διαφορετικά επίπεδα μεταξύ ονείρου και φαντασίας μέσα στα οποία κινούνται οι πρωταγωνιστές του Inception. Το πολυτελές πεντάστερο ξενοδοχείο δίνει την ευκαιρία για εκθαμβωτικό φωτισμό, τα χιονισμένα τοπία δίνουν έναν λευκό φωτισμό ενώ οι δρόμοι της μεγαλούπολης (Λος Άντζελες) έχουν μια μπλε απόχρωση. Η τέταρτη υποψηφιότητα του Φιστερ αφορά μια ταινία του Νόλαν. Το ίδιο βέβαια και οι προηγούμενες τρεις. Μια ωραία συνεργασία που επιβραβεύεται επιτέλους? Πιθανότοτα αν δεν βαραίνει στη συνείδηση της Ακαδημίας η ιστορία του Ρότζερ Ντίκινς
Η βρετανική παρουσία της πεντάδας αφορά και την ταινία με τις περισσότερες υποψηφιότητες των φετινών Όσκαρ, τον "Λόγο του Βασιλιά". Ο Nτάνυ Κοέν είναι συνεργάτης του Τομ Χούπερ από την εποχή του Τζον Άνταμς. Η βασική τακτική του θέλει την κάμερα παρατηρήτη των ηρώων. Ευρυγώνιες λήψεις, στοχευμένη εστίαση (close up) πάνω στα πρόσωπα και διακριτικοί φωτισμοί αλλά και η περήφημη λονδρέζικη μουντάδα και το υγρό κλίμα της Αγγλίας αποτέλεσαν το υλικό του Κοέν. Στοχεύμενη και η αναφορά στην αισθητική της εικόνας της δεκαετίας του '30. Αν η ταινία πάρει φόρα τότε δεν θα δυσκολευτεί να χρυσώσει την πρώτη του υποψηφιότητα. Διαφορετικά αν μετρήσει η σύνεση και η ορθή κρίση η ψήφος της Ακαδημίας θα στραφεί προς άλλη κατεύθυνση
Η αναφορά περί κατεύθυνσης δεν αφορά τον επίσης οσκαρικό πρωτάρη Τζεφ Κρονενουέθ, τον φωτογράφο του Social Network. Η κατεύθυνση που έλαβε από τον Φίντσερ ήταν να κινηθεί στον δρόμο του ρεαλισμού και της ψυχοσύνθεσης της ίδιας της ταινίας που αφορά την τεχνολογία. Απαραίτητη η ψηφιακή κάμερα λοιπόν, φωτισμοί χωρίς ιδιαίτερη καλλιτεχνική αίσθηση και ένα ελαφρώς υποφωτισμένο κάδρο σε αρκετά close up του πρωταγωνιστή για να δοθεί η έμφαση στον αινιγματικό Μάρκ Ζάκερμπεργκ. Ίσως η πιο hi tech υποψηφιότητα της φετινής κατηγορίας.
Τα φώτα στρέφονται για άλλη μια φορά στον σταθερό συνεργάτη των Κοέν και έναν πραγματικό μάστορα της φωτογραφίας, τον Ρότζερ Ντίκινς. Η ένατη κατά σειρά υποψηφιότητα του αφορά ένα γούεστερν, το "Αληθινό Θράσος". Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολείται με το είδος βέβαια ο συγκεκριμένος φωτογράφος. Η προηγούμενη υποψηφιότητα του αφορούσε την “Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ” ενώ και το “Καμιά πατρίδα για τους Μελλοθάνατους" είχε αναφορές στο είδος του γουέστερν, που ουσιαστικά απαιτεί μια εικονική αναπαράσταση της Αμερικής του 19ου αιώνα. Η εξέλιξη της ιστορίας που αφήνει το αστικό περιβάλλον της εποχής για την άγρια φύση απαιτεί επαφή της κάμερας με γήινα, πριμιτιφ χρώματα. Εννιά υποψηφιότητες για τον Ντίκινς από το 1994 μέχρι σήμερα όλες χαμένες. Αυτό το άκομψο δεδομένο ίσως βαραίνει την ζυγαριά υπέρ του και δώσει και στο Αληθινό Θράσος των Κοέν το πιο σίγουρο όσκαρ από τις 10 υποψηφιότητες της ταινίας. Βέβαια η Ακαδημία δεν έχει υπογράψει κάποιο συμβόλαιο ότι οι πολλές χαμένες υποψηφιότητες καταλήγουν σε κάποια νίκη. Αλλά από την άλλη η βαρύτητα των Κοέν και του μόνιμου συνεργάτη τους δεν περνά απαρατήρητη.
ΦΑΒΟΡΙ: INCEPTION
ΑΟΥΤΣΑΪΝΤΕΡ: TRUE GRIT
ΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ: INCEPTION - ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΝΟΣ
ΜΑΚΙΓΙΑΖ
Δεν θα δυσκολευτούμε να παρουσιάσουμε τους τρεις υποψήφιους μιας τελείως αδιάφορης κατηγορίας. Και οι τρεις ταινίες έχουν μόλις μια παρουσία στα Όσκαρ και αυτή στο μακιγιάζ. Διαμορ΄φωνοντας το πέρασμα του χρόνου από τη νιότη ως το γήρας ο μακιγιέρ βάζει όλη του την τέχνη πάνω στον ηθοποιό Πωλ Τζιαμάτι, πρωταγωνιστή του "Barney's Vision".
Στο "
The Way back", ταινία του Πήτερ Γουϊαρ που δυστυχώς πέρασε μα δεν άρεσε παρά το δυνατό θέμα της, οι κακουχίες και η ταλαιπωρία μιας ομάδας κρατουμενων σε γκούλαγκ της Σιβηρίας την περίοδο του Β Παγκοσμίου Πολέμου είναι το ζητούμενο του μακιγιάζ.
Τέλος το φαβορί της κατηγορίας ακούει στο όνομα "Wolfman", Δεν χρειάζεται νομίζω μεγαλύτερη περιγραφή της υποψηφιότητας. Η φώτο με το χαρούμενο λυκάκι δίπλα τα λέει όλα. Άλλωστε τέρατα και άλλα ανθρώπομορφα ή εξωγήινα όντα πάντα έλκουν την Ακαδημία θεωρώντας πειστικό το απότελεσμα αυτής της δύσκολης μεταμφίεσης.
ΦΑΒΟΡΙ : WOLFMAN
AΟΥΤΣΑΪΝΤΕΡ: THE WAY BACK
ΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ: -
Σχόλια