Χρυσές Σφαίρες 2012 - Τα φαβορί στις μουσικές κατηγορίες
 |
Όχι ότι είναι κάτι σημαντικό. Το ίδιο το Χόλυγουντ νομίζω πως φανέρωσε από μόνο του την σπουδαιότητα τους πριν λίγα χρόνια όταν εξαιτίας της απεργίας του Σωματείου Σεναριογράφων η λαμπρή παρέλαση στο κόκκινο χαλί ματαιώθηκε και όλα έγιναν μέσα σε μια συνέντευξη τύπου διάρκειας 30 λεπτών!
Αρκετά είπαμε. Πάμε στο πρώτο post σαν θέμα του φυσικά τις υποψήφιες μουσικές και τα τραγούδια των φετινών Σφαιρών. Κατηγορία Μουσική πρώτα:
Λουντοβίκ Μπουρσέ - The Artist
Προφανώς δεν υπάρχει αουτσαίντερ, ούτε φαβορί φέτος στην μουσική κατηγορία. Η υπέροχη μουσική του Λουντοβίκ Μπουρσέ είναι το ίδιο το σενάριο της ταινίας. Ο Λουντοβίκ δικαιωματικά ήδη προβάρει τον ευχαριστήριο λόγο του μπροστά στον καθρέφτη του.
Άμπελ Κορζενιόφσκι - W.E.
Το σάουντρακ της νέας ταινίας της Μαντόνα. Μην γελάτε. Τα ανέκδοτα τελείωσαν στην πρώτη πρόταση αυτής της παραγράφου. Ο Άμπελ έχει ξαναπροταθεί πριν από δύο χρόνια για το εξαίσιο A Single Man αλλά δεν τα κατάφερε ούτε τότε. Ο Πολωνός συνθέτης αποκαλύπτει το σπουδαίο ταλέντο του άλλη μια φορά παραδιδοντας ένα λυρικό σκορ με σολιστ ένα πιάνο και ένα τσέλο που λυγώνονται στην ευαισθησία τους. Αναρωτιέμαι αν αυτό το σκορ έχει την δύναμη να φτάσει μέχρι τα Όσκαρ...
Τρέντ Ρέσνορ & Άτικους Ρος - Το Κορίτσι με το τατουάζ
Πέρυσι ήταν η χρονιά τους. Γευτηκαν τη χαρά της νίκης σε Σφαίρες και Όσκαρ για ένα αρκετά ευφυές και μοντέρνο σκορ (αν και είχαν να συναγωνιστούν σπουδαίους συνθέτες όπως ο Τσίμερ και ο Ντεσπλά). Φέτος επανέρχονται στις Σφαίρες και όλα δείχνουν ότι μπορούν να φτάσουν μέχρι τα Όσκαρ. Αν δεν υπήρχε αυτός ο Γάλλος ήταν ικανοί να κερδίσουν κιόλας για αυτό το σκορ, που ομολογώ πως μoυ άρεσε περισσότερο (σε σύγκριση με το περσινό που δεν μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι τον βραβειακό ενθουσιασμό των Αμερικάνων). Εδώ όμως έχουμε ένα άμπιεντ, πειραματικό, σχεδόν υπνωτιστικό και οπωσδήποτε μινιμαλιστικό. Οι μουσικοκριτικές δεν ενθουσιάστηκαν με το αποτέλεσμα αλλά σας λέω πως είναι εκτιμητέο το μεράκι τους αφού έκατσαν και έβγαλαν 39 θέματα και μουσική διάρκειας 175 λεπτών (δηλ. 20 λεπτά παραπάνω από την διάρκεια της ταινίας!). Το Αουτσαϊντερ της βραδιάς. Λόγω μάρκετινγκ!
Χάουαρντ Σόρ - Hugo
Ωραία περίπτωση ο Καναδός συνθέτης! Καλός συνεργάτης του Μάρτι εδώ και χρόνια. Μιλάμε βέβαια για τον Mr Lord of Rings. Τα έχει πάρει όλα λοιπόν τα βραβειάκια του. Και για τον συνθέτη του Ντεϊβιντ Κρόνενμπεργκ επίσης. Δεν έχω πλήρη άποψη για αυτό το σκορ του ακόμα. Ομολογώ όμως πως το συγκεκριμένο κομμάτι είναι αρκετά γοητευτικό. Με δεδομένη την δυναμική του Hugo ο Σόρ πιθανότατα να παίξει και αυτος για την μουσική οσκαρική 5άδα. Μέχρι εκεί όμως. Στη σειρά λοιπόν ως αουτσαϊντερ και αυτός.
Τζον Ουίλιαμς - Το Άλογο του Πολέμου
Ότι και να πούμε για τον Τζον Ουίλιαμς είναι λίγο. Ο σπουδαίος μαέστρος του αμερικάνικου κινηματογράφου κερδίζει άλλη μια, πολλοστή, υποψηφιότητα στις Σφαίρες. Δεν έχω καμία αμφιβολία πως μπορεί να φτάσει μέχρι τα Όσκαρ. Το έχει καταφέρει με χαρακτηριστική ευκολία άλλες 45 φορές και αν το καταφέρει και φέτος απλά θα σπάσει το δικό του ατομικό ρεκορ ως ο άνθρωπος με τις περισσότερες υποψηφιότητες. Στα αλήθεια τώρα δεν περιμένετε να σας πω κάτι για το σκορ του Ουίλιαμς. Έτσι?
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
“Hello Hello” – “Gnomeo & Juliet – Elton John
Εντάξει, μιλάμε για την πλέον αδιάφορη κατηγορία των Σφαιρών. Αν υπάρχει μια κατηγορία που το αισθητήριο των Ανταποκριτών έχει πέσει τελείως έξω ως εκτίμηση είναι σίγουρα εδώ (και μετά στις ξενόγλωσσες, που και φέτος έχουν κάνει θαύματα με την ταινία της Αντζελίνα Τζολί να έχει προταθεί ως ξενόγλωσση! Και μετά λέμε για τα Κρατικά Βραβεία του ΥΠ.ΠΟ.!). Ο Έλτον Τζον γράφει εδώ ένα χαριτωμένο τραγουδάκι για ένα animation αλλά τίποτα περισσότερο. Έχει ξαναπροταθεί στις Σφαίρες το 1995, πάλι για καρτούν (το Lion King) και μάλιστα κέρδισε. Διόλου απίθανο να τα ξανακαφέρει και φέτος. Τόσο αδιάφορο...
“Lay Your Head Down” – “Albert Nobbs” – Sinead O’Connor
Η Σινέντ Ο Κόνορ δίνει μια εμπνευσμένη και ατμοσφαιρική μπαλαντα την οποία μάλιστα συνέθεσε στιχουργικά η Γκλέν Γκλοούζ. Εύχομαι καλή τύχη σε αυτή την σπουδαία καλλιτέχνιδα αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα εκτιμηθεί η παρουσία της. Πάντως είναι θετικό που παίρνει το βάπτισμα του πυρός στα πάσης φύσεως κινηματογραφικά βραβεία μέσω των Σφαιρών. Ίσως η τύχη του πρωτάρη να την βοηθήσει, ξέρω 'γω?
“The Living Proof” – “The Help” – Mary J. Blige
Έχω μια αίσθηση πως οι 10 χαμένες υποψηφιότητες του Τόμας Νιούμαν στα Όσκαρ θα γίνουν σφουγγάρι με αυτό το συμπαθές μα γλυκερό άσμα που συνέθεσε από κοινού με την soul ερμηνεύτρια Μary J Blidge (δεν θες να το γράψω στα ελληνικά, έτσι?). Παραδόξως οι Σφαίρες υπήρξαν φειδωλές και καθόλου γενναιόδωρες με το βλαστάρι της μουσικής οικογένειας Νιούμαν. Με την φετινή παρουσία του μόλις 3 υποψηφιότητες και αυτές την τελευταία 10ετία. Με δεδομένο ότι το τραγούδι ακούγεται στην εμπορική επιτυχία της χρονιάς για το αμερικάνικο box office και λογικά δεν θα έχει άλλη ευκαιρία για να τσιμπίσει κάτι από την μοιρασιά της βραδιάς εδώ παίζει δυνατά για την Σφαίρα.
“The Keeper” – “Machine Gun Preacher” – Gerard Butler
Ελάτε παιδιά. Πήρατε υποψηφιότητα. Ο Κρις Κορνέλ σας έβγαλε ασπροπρόσωπους. Είστε στις Σφαίρες. Απολαύστε το. Δεν θα πάει παραπέρα όσο καλά κι αν το τραγουδήσει.
“Masterpiece” – “W.E.” – Madonna
Μπορεί η Ακαδημία να μην συγκινείται και τόσο από την Μαντόνα αλλά οι Ανταποκριτές την έχουν τιμήσει και με το παραπάνω στη χαζογιορτούλα τους. 7 υποψηφιότητες και μια νίκη στην κατηγορία Α γυναικείου ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ ως Εβίτα Περόν. Μην το αποκλείεται να κερδίσει και ως συνθέτις για αυτό το αρκετά καλό τραγούδι, μια κλασική συμπαθητική σύνθεση Μαντόνα. Ότι και να λέμε η Μαντόνα είναι στάρ. Αλλιώς θα την δείτε σίγουρα στα Βατόμουρα σε κανένα μήνα.
Σχόλια