ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ : ΕΦΥΓΕ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ

Υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες φωνές. Υπήρξε αναμφισβήτητα Η ΦΩΝΗ. Θριάμβευσε στα μεγαλύτερα θέατρα της οικουμένης. Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι έγραφε πως η Κάλλας υπήρξε "ένα μικρό πουλί με την δυνατή φωνή ενός αετού, ενός τρεμάμενου αετού" ενώ ο Τσαρούχης σημείωνε με αφορμή την συνεργασία τους πως εμφανισιακά γνώρισε μια γυναίκα απλή και σεμνή σαν κοριτσάκι 18 χρονώ όμως πίσω απ' αυτή την εικόνα ανακάλυψε μια "καλλιτέχνιδα με καταπληκτική διεισδυτικότητα και ένστικτο". Μαρία Κάλλας: η σπουδαιότερη λυρική ερμηνεύτρια μα και η μοιράια γύναικα που σκότωσε τη φωνή της. Έφυγε σαν σήμερα με έναν απροσδιόριστα περίεργο τρόπο και σκόρπισε την στάχτη της στο Αιγαίο.

H ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Μια παράδοξη συνεργασία αποτελεί την μοναδική κινηματογραφική εμφάνιση της. Αυτή με τον Ιταλό δημιουργό Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Αυτή η συνεργασία όμως γέννησε μια βαθύτατη φιλία. Ο Παζολίνι θαύμαζε βαθυτατα την Κάλλας και στο διάστημα της γνωριμίας τους, της προετοιμασίας της ταινίας αλλά και αργότερα αφιέρωσε μια σειρά από σημειώσεις, ποιήματα και σκίτσα που εκφράζει τον απεριόριστο θαυμασμό του για το φαινόμενο Κάλλας. Η Μήδεια της Κάλλας και του Παζολίνι θεωρειται μέχρι σήμερα μια Μηδεία αριστοτεχνική, υπνωτιστική, ένας θριάμβος σωματικός και ψυχολογικός.

Η Μήδεια υπήρξε το ντεμπούτο και η μοναδική εμφάνιση της στον κινηματογραφικό φακό. Υπάρχουν όμως και εκείνες οι "εμφανίσεις" που σε καθηλώνουν κι ας μην έκανε τίποτα η ίδια πέρα από την μαγεία της τέχνης και της φαντασίας. Όπως στην Φιλαδέλφεια του Τζόναθαν Ντέμι που ο Τομ Χανκς περιγράφει μια άρια της Κάλλας με τρόπο συγκινητικό. Η σκηνή αυτή λέγεται πως αποτέλεσε την σφραγίδα για να πάρει ο Χανκς το πρώτο του (από τα δύο συνολικα) όσκαρ το 1994.

Μην ξεχνάμε την βιογραφική Κάλλας για πάντα του Τζεφιρέλι με τη Φανύ Αρντάν στον ομώνυμο ρολο αλλά και το φελινικό παιχνίδι τιμητική αναφορά στην Κάλλας και στον μαγικό κόσμο της στο έργο "Και το πλοίο φεύγει"