ΕΦΥΓΕ Ο ΤΖΟΥΛΗΣ Ο ΝΤΑΣΕΝΑΚΗΣ

Θλίψη...Θλίψη...

Άκουσα την είδηση πριν από λίγο στο Σκαι. Μετά γύρισα στη ΝΕΤ και η φωτογραφία του ήταν και εκεί. Και μετά από ένα τυχαίο ζάπινγκ νευρικότητας στο ΑΛΤΕΡ ο Χατζηνικολάου το ανακοίνωνε στον Νίκο Κούνδουρο, που μόλις το άκουσε πραγματικά πάγωσε. Και εγώ...

Το μυαλό μου τρέχει με χίλια. Σκέφτομαι εικόνες, συναισθήματα, ήχους, μελωδίες. Δακρύζω... "Ήταν 98 ετών" λέει ο Χατζηνικολάου. "Μα δεν έχει σημασία η ηλικία. Ήταν ο Ντασσέν!" απαντάει ο Κούνδουρος.

Ξεκίνησε από μια φτωχογειτονιά του Κονέκτικατ, για να γίνει ένα από τα σπουδαιότερα ονόματα της μεταπολεμικής γενιάς δημιουργών του Χόλυγουντ.Πως μπορείς να συνδέσεις την αισθητική του νουάρ στον αμερικάνικο νεορεαλισμό? Πνέυμα ανυπότακτο και το πλήρωσε με την συμμετοχή του στο άθλιο κυνήγι μαγισσών του Γερουσιαστή Μακάρθι.

Μα αναστήθηκε λίγο μετά και πήρε το αίμα του πίσω κάνοντας κανονικό ΡΙΦΙΦΙ. Βαπτίστηκε Έλληνας μέσα από έναν έρωτα και ένα βιβλίο του Καζαντζάκη. Κάπως έτσι τον ερωτευτήκαμε και εμείς. Για τον Χόμερ Θρεϊς, για την "Φαίδρα", για το "Τοπ Καπί", για τη "Δοκιμή", για την "Υπόσχεση την αυγή". Πατρίδα του ήταν η αγάπη του για τη σύντροφο του και την πατρίδα της. Ξεκίνησε από ένα φτωχό σπίτι, που ο πατερ φαμίλιας τρελαινόταν να ακούει Καρούζο και ήρθε στη χώρα του ρεμπέτικου, του Αριστοτέλη, του Περικλή. Έζησε 50 χρόνια στην Ελλάδα. Γοητεύτηκε από την Ίλυα και τα τοπία της χώρας της.

Δεν ξέχασε ποτέ την Αμερική, όπως επίσης και όσα του έτυχαν μέχρι να φύγει. Γοήτευσε τις Κάννες, έσπασε πρώτος το μακαρθικό εμπάργκο προβολής ταινιών, έφτασε μέχρι τα Όσκαρ (πάλι από τους πρώτους χωρίς κάνενα περιορισμό)...

Ας ελπίσουμε πως κάποτε το όνειρο του, που ήταν όνειρο και της Μελίνας για την επιστροφή των Μαρμάρων να γίνει πραγματικότητα.

Ο δημοσιογράφος στην τηλεόραση διαβάζει την είδηση με την απαιτούμενη απόσταση. Δεν υπάρχουν περιθώρια να συγκινηθείς όταν διαβάζεις μια είδηση. «Πέθανε ο γνωστός σκηνοθέτης Ζυλ Ντασέν. Υπήρξε μέγας φιλέλληνας». Έχω παγώσει και μόνο στο άκουσμα. Όταν μιλάς για τον Ντασέν δεν έχει σημασία η ηλικία. Αυτή ήταν η αντίδραση του Νίκου Κούνδουρου στο άκουσμα της απώλειας. Έφυγε? Πως έφυγε? Μα δεν έφυγε. Είναι σχεδόν 50 χρόνια εδώ στην Ελλάδα. Και θα μείνει για πάντα μέσα από ταινίες και δεκάδες αναμνήσεις για όσους τον ήξεραν έστω και λίγο

Όχι δάκρυα για τον Τζούλι Ντασενάκη. Τον Τζούλι τον σύντροφο της Μελίνας, τον Ντασένακη τον φίλο του Καζαντζάκη. Ήμουν 18 χρονώ όταν τον γνώρισα. Παντα χαμογελαστός, πάντα ευγενικός πάντα λιγόλογος. Ζούσε με 2 φωτογραφίες στην καρδιά. Την Μελίνα του και τον Τζο, τον γιο του, που δέσποζε στο γαλλικό τραγούδι πριν από 30 χρόνια. Και χιλιάδες αναμνήσεις από μια ζωή που του έδωσε πολλές συγκινήσεις. Κάποιες τις μοιράστηκε μαζί μας. Και εγώ τον ευχαριστώ για αυτό. Και θα χορέψω έναν τελευταίο χασάπικο χορό (από αυτούς που χόρεψε και εκείνος στο Ποτέ την Κυριακή) ενώ τον κλείνω για πάντα μέσα μου. Πάει να συναντήσει τη Μελίνα, το Μάνο, τον Τζο και όλους αυτούς που αγάπησε.

Χομερ, δηλαδή Τζούλι, δηλαδή Ζυλ Ντασέν με όλο τον σεβασμό και τον θαυμασμό στο πρόσωπο σας. Σας ευχαριστώ.

Και εδώ πέφτουν Τίτλοι Τέλους...

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ : Η είδηση όπως προβλήθηκε στο BBC και στο Hollywood Reporter και στην Star online μεταξύ άλλων

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 : Η εκπομπή για την Πρωταπριλιά (αν και την είχα σχεδιάσει διαφορετικά) στον 9.58 εκτάκτως αλλάζει και θα είναι αφιερωμένη στον Ζυλ Ντασέν. Θα παιχτούν σπάνια σάουντρακ από ταινίες του και θα παρουσιάσω ένα πλήρες βιογραφικό του