ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΟ!
Είναι πολύ χαλαρό το 2ημερο αυτό. Το βλέπεις και το νιώθεις γενικώς. Και υπάρχει και αυτή η αποκριάτικη διάθεση. Με την Θεσσαλονίκη να έχει πάρει τα βούνα με χαρταετούς, αποκριάτικες μάσκες, ταπεράκια χαλβάδες (Μακεδονικούς!) και λαγάνες γίνεται και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Μην φανταστείς λοιπόν ότι υπάρχει κανένας τρομερός πανικός. Χαλλλαρά!
Έτσι κι αλλιώς οι φεστιβαλιστές μια οικογένεια είμαστε (θεατές και δημοσιογράφοι). Κάποιες φάτσες τις ξέρεις και σου είναι γνωστές, με κάποιους άλλους μιλάς κάθε Μάρτη και Νοέμβρη ανάμεσα σε 2 ταινίες. Εκείνη την κούκλα, την μελαχρινή εθελόντρια, την βλέπεις από το Νοέμβριο αλλά δεν τολμάς να της μιλήσεις για... την συλλογή με τα σπάνια DVD του Ταρκόφσκι που έχεις σπίτι σου. Άλλοι έρχονται από Αθήνα (κυρίως) οπότε τους κοιτάς και με μια τσαντίλα (κουφάλες εσείς 3ημερο στην ερωτική Ψωμιαδουπολη και εμείς τρέχουμε σαν...). Ένταξει χιούμορ κάνω, προκειμένου να αποφύγω έναν τυπικό πρόλογο!
Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Πρέπει να σημειώσω πως αυτό το μαστερκλας (που ουσιαστικά είναι μια χαλαρή κουβέντα με Q&A με θέμα την αναδρομική πορεία του καλεσμένου και όχι ένα μίνι εξιδικευμένο σεμινάριο όπως ίσως να γίνεται σε άλλα φεστιβάλ) το "χρωστούσε" το φεστιβάλ από πέρυσι, που ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος ήταν από τους τιμώμενους της 9ης διοργάνωσης. Δεν χρειάζετε βέβαια να πω πως ήταν αρκούντως απολαυστικό το ηλιόλουστο πρωινό της Κυριακής στο λιμάνι.
Η δομή, η οργάνωση, η φιλοσοφία και τα απρόβλεπτα μιας τηλεοπτικής μουσικής εκπομπής τεκμηρίωσης ήταν το θέμα της. Και μάλιστα από έναν άνθρωπο που έχει γράψει στο κοντέρ του πολλά χλμ πηγαίνοντας σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική, Αμερική. Με λύπησε κάπως ότι "Οι μουσικοί του κόσμου" μπαίνουν στον πάγο έπειτα από 3 χρόνια πορείας. Βλέπετε η μαμά ΕΡΤ έχει άλλες σοβαρές έγνοιες στο κεφάλι της... Όπως και η γνωστή κλασική διαπίστωση που κάναμε ως κοινό στην ανοιχτή κουβέντα με τον Λεωνίδα πως η ελληνική ιδιωτική τηλεόραση επενδύει στον χαβαλέ και δεν βάζει 2-3 εκπομπές πολιτισμού για να κρατάει τα προσχήματα. Δεν θα πω περισσότερα για το μαστερκλας. Άλλωστε θα πάρετε μια μικρή αλλά καλή ιδέα από το βιντεο, που υπάρχει λίγο πιο πάνω.
ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΕΝ ΒΡΑΣΜΩ!
Παρ' ότι η άνοδος των... μυρίων δεν ξεκίνησε, κάποιοι ανέβηκαν στην Θεσσαλονίκη από την έναρξη ακόμα. Όπως ο Χάρης Παπαδόπουλος, που μάλλον θα είχε υποσχεθεί στους συναδέλφους του ότι θα έχει δυναμικό ρόλο στην τελετή έναρξης αλλά τελικά περιορίστηκε σε ρόλο απλού θεατή στην πλατεία. Αυτό μάλλον ενόχλησε όσους ήδη βρίσκονται για το Φεστιβάλ εδώ. Είναι ακόμη νωρίς έτσι κι αλλιώς. Κάθε φορά που συναντώ ή μιλώ με κάποιον έλληνα σκηνοθέτη με διαβεβαιώνει ότι η στάση Είπίδη δεν θα περάσει έτσι. Καζάνι που βράζει λοιπόν και την κατάλληλη στιγμή το καπάκι θα εκσφενδονιστεί!
Η προχειρότητα πάντως της φετινής διοργάνωσης είναι οφθαλμοφανής. Η περίφημη έκθεση του Δανέζη με τις φωτογραφίες από την Βιρμανία μόλις χτες ήταν πλήρως έτοιμη αφού αργά το απόγευμα θα έκανε εγκαίνια!
Αυτό το πνεύμα τελευταίας στιγμής ποτέ δεν το κατάλαβα. Σε μια προβολή, που επίσης έτυχε να είμαι παρών, ενώ ο σκηνοθέτης μιλούσε ο τεχνικός χαμήλωσε τα φώτα και ξεκίνησε την ταινία! Επίσης δεν μπορώ να αντιληφθώ το νόημα των διοργανωτών να κολλάνε 2 ταινίες μαζί. Και άντε να είναι σχετικές (που και πάλι χαζό το βρίσκω) ή μικρού μήκους. Αλλά αν είναι 2 άσχετες ταινίες τι κάνεις? Βλέπεις πρώτα το ωριαίο πορτραίτο για τον Καναδό φωτορεπορτερ του Μάγκνουμ και μετά πετιέσαι 90 λεπτά μέχρι Νέα Ορλέανη για γκόσπελ και μπλουζ!
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Ή ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ?
Μεγάλη η κουβέντα που ξεκίνησε η φιλοσοφία Είπίδη να ανακέτεψει τηλεοπτικά και κινηματογραφικά ντοκιμαντέρ στην ίδια κατσαρόλα. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που ξεσήκωσε τους Έλληνες σκηνοθέτες. Εγώ νομίζω πως όλοι χωράνε εδώ γιατί πολύ απλά όλοι ταινίες τεκμηρίωσης κάνουνε. Ίσως ένας σκηνοθέτης να προσφέρει λίγο περισσότερο συναίσθημα, λυρισμό, επιτιδευμένη διάθεση σε σύγκριση με τον άχαρο δημοσιογράφο που απλώς παρουσιάζει στεγνά το θέμα του. Αμφισβητεί κανείς την σπουδαία δουλειά του Αυγερόπουλου, που έχει βραβευτεί από την Θεσσαλονίκη και έπειτα πάνω από 10 φορές στο εξωτερικό?
Παραθέτω σε λινκ 3 άρθρα σε διαφορετικές κυριακάτικες εφημερίδες που ασχολούνται με το θέμα.
Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΞΕΣΗΚΩΜΑ - ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ : ΤΕΧΝΗ Ή ΜΑΡΤΥΡΙΑ? - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Για τις λιγοστές ταινίες που είδα θα γράψω αύριο μετά το σαρακοστιανό γεύμα!
Σχόλια