ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΕ ΤΣΙΩΛΗ ΜΗΝ ΚΛΑΙΤΕ...
Πρώτη φορά μου συμβαίνει να μην παραπονιέμαι που υπήρξε μέρα φεστιβαλική χωρίς ταινίες στο πρόγραμμα μου. αλλά με τόσες παράλληλες εκδηλώσεις και τέτοιο σαφάρι στους χώρους του φεστιβάλ που χρόνος για χαρούλες!
ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ - ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ
Η περίπτωση του κώστα Γαβρά είναι νομίζω γνωστή σε όλους. δεν χρειάζεται να λιβανίζω. στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε για την πρεμιέρα της τανίας Mon Colonel στην οποία υπογράφει το σενάριο και την παραγωγή. η υπόθεση έχει να κάνει μέσες - άκρες με το ζήτημα της αποικιοκρατίας στην Αλγερία, μια ιστορία που όπως φαίνεται βασανίζει πάντα την Γαλλία. το επιβεβαιώσε και ο ίδιος ο Γαβράς σήμερα το πρωί στην παρουσίαση της ταινίας στους δημοσιογράφους αναφέροντας πως η σημερινή κυβέρνηση της Γαλλίας ακολουθεί μια εκπαιδευτική πολιτική της ιστορίας αυτής που παρουσιάζει την στάση της χώρας ως κάτι θετικό για τους Αλγερινούς. επειδή όμως ήταν αρκετά θετικό αρνήθηκαν να συμμετέχουν στα γυρίσματα της ταινίας, που έγιναν σε φυσικά τοπία της Αλγερίας.
Ομολογώ πάντως ότι εκνευρίστηκα με την ερώτηση ενός τυπου, που δήλωνε σκηνοθέτης (και δυστυχώς δεν πρόλαβα να μάθω το όνομα του) και ούτε λίγο ούτε πολύ έφτασε στο συμπέρασμα ότι "Η ομολογία" και οι άλλες παρόμοιου ύφους ταίνιες του Γαβρά συνέβαλλαν στο να πέσει ο υπαρκτός σοσιαλισμός στις αρχές του '90! και σκέφτομαι πως αν μια ταινία έχει τόση δύναμη να άλλαξει τη ροή της ιστορίας και να στείλει σπιτάκι του τον Γκορμπατσώφ, τον Χόνεκερ, τον Τσαουσέσκου (καλά αυτός δεν πήγε ακριβώς σπιτάκι του αλλά τέλοσπάντων) τότε είμαι άτυχος που δεν άλλαζω και δεν ανατρέπω και εγώ την ζωή μου μέσα από μια ταινία. πέρα από την όποια πλάκα πάντως ο Γαβράς ήταν ετοιμόλογος και έστειλε με την σειρά του αδιάβαστο σπιτάκι τον κύριο, που έκανε ηρωική έξοδο με θεατρικό τρόπο.
ΣΑΝ ΠΑΣ ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟ INDUSTRY CENTER...
...να εύχεσαι να μην κουραστείς να περπατάς. είναι μια αλησμόνητη εμπειρία η βόλτα στους χώρους του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης πάντως. ο λόγος που αναζήτησα το Industry center ήταν γιατί ξεκίνησε προχτές το Balcan Fund, το οποίο βέβαια φέτος είναι σε μεγάλα κέφια μετά από την επιτυχία της Βοσνίας και της Grbavica (ελληνιστί Σέραγεβο σε αγαπώ) στο Βερολίνο. η παρουσίαση των πρότζεκτ έχει ολοκληρωθεί και αύριο η επιτροπή ετοιμάζεται για να εκδόσει την ετυμηγορία της με ελπίδες για λαμπρότερες διακρίσεις προσεχώς... ο χώρος του περιπτέρου 8 στο βάθος της προβλήτας, μετά το παλιό τελωνείο, βολέυει πάντως και έχει αγαπηθεί πολύ αν και παραπέμπει σε χλιδάτο γκέτο για παραγωγούς και σινέ - μανάτζερ. στον ίδιο χώρο έπίσης θα γίνουν το Crossroads, η Agora και το συνέδριο σεναριογράφων που ενδιαφέρομαι να το παρακολουθήσω όσο μπορώ...
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΩ...
αυτό είναι μια θλιβερή πραγματικότητα από τα παιδικά μου χρόνια ακόμη. ίσως ένα τραγούδι των Κατσιμίχα bros να περιγράφει απόλυτα την κατάσταση μου. μελαγχολικά ή όχι πάντως ανέβηκα τα σκαλάκια του Ολύμπιον γιατί εδώ για λίγες ώρες μια μοναδική περφορμανς θα δοθεί. όχι δεν μιλώ για την Σασμαν, αυτή ήταν το πρωί και για παγκόσμια πρώτη δεν είχε και τόσο κόσμο από ότι είδα αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια(μια το μεσημέρι ήταν). Στον Ζάννα κατευθύνομαι για να παρακολουθήσω την παρουσίαση της επανέκδοσης του βιβλίου της Αγλαιας Μητροπούλου για τον Ελληνικό κινηματογράφο. παρόντες αρκετοί από τους πρωταγωνιστές αυτής της όμορφης ιστορίας ενω στο πάνελ γλαφυροί στις περιγραφές τους ο Νίκος Κούνδουρος και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. Ο Κούνδουρος που μπορεί να γερνάει... επιτυχώς, ωστόσο δεν χάνει ποτέ την φρεσκάδα του πνεύματος και το χιούμορ του. το διαπίστωσα λίγο πριν ξεκινήσει η εκδήλωση με μια σύντομη κουβέντα που είχαμε στο φουαγιέ του ΖΑΝΝΑ.
EL PRESIDENTE
το δεύτερο μέρος της γιορτής εξελίχθηκε στο κάτω επίπεδο, στην Πλατεία του ΟΛΥΜΠΙΟΝ, εκεί όπου όλοκληρο το φεστιβάλ (Διευθυντές, προιστάμενοι, υπάλληλοι και εθελοντές) περιμέναν εναγωνίως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να διαβεί το κατώφλι του κινηματογράφου για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού. δεν ξέρω τι λένε αυτά για τους επισκέπτες και τους δημοσιογράφους του εξωτερικού αλλά για εμάς γράφτηκε ιστορία αφού στα 47 χρόνια ποτέ ξανά άλλος Πρόεδρος ή Βασιλιάς (το 1960, όταν το φεστιβάλ ξεκίνησε, στην Ελλάδα είχαμε βασιλεία) δεν το επισκέφτηκε. πάλι καλά που δεν χρειάστηκε 50 χρονάκια αλλά μόνο 47! Ο Πρόεδρος πάντως την απόλαυσε την ταινία του Γαβρά, πήρε και το αναμνηστικούλι του από την Δέσποινα Μουζάκη και αποχώρησε χαμογελαστός για άλλα μέρη (ελπίζω εξίσου μαγικά και διόλου πεζά)
Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΣΙΩΛΗΣ
κλέβω τον τίτλο από το Πρώτο Πλάνο αλλά αγαπάω τον Τσιώλη και μου άρεσε και ο τίτλος πολύ. μετά τις προεδρικές επισκέψεις στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ ήρθε η ώρα της τιμής για τον σκηνοθέτη των "Ακατανίκητων εραστών" και "Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε". συγκίνηθηκε και δεν το έκρυψε. πάντως το χιούμορ χιούμορ. ο Αργύρης Μπακιρτζής εκανε την καλή αρχή με την δική του εμπειρία από τα γυρίσματα των ταινιών. ειδικά σε ένα από αυτά που ο Τσιώλης έψαχνε για μια Μανιάτισσα (στην καταγωγή) που χρειαζόταν για κάποιο ρόλο και τελικά την βρήκε αν και αποδείχτηκε εκ των υστέρων Ροδίτισσα!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
σήμερα έχασα τις μικρού μήκους της Δράμας, την Τρέλλα του Σβανκμαγιερ, την Πηγή του Αρονοφσκι. αυτά είχα σκοπό να δώ αλλά δεν βρήκα εισητήρια γιατί δεν πήγα εγκαίρως στο εκδοτήριο. πάντως γέμισα την μέρα μου, όσο γίνεται, και είχα και καλή παρέα τους φίλους και τους γνωστούς μου στο φεστιβάλ για τους οποίους κάποια στιγμή πρέπει να γράψω κάτι γιατί είναι όλοι τους σούπερ τρελλοί και παθιασμένοι σινεφίλ. Buenas noches!
Σχόλια