ΦΩΤΑ...ΗΧΟΣ...ΜΗΧΑΝΗ...ΚΛΑΚΕΤΑ...ΦΕΣΤΙΒΑΛ...ΠΑΜΕ!
Ολοι οι δρομοι οδηγούν στη Θεσσαλονίκη για την γιορτή του κινηματογγράφου! φέτος κλείνει 47 κεράκια στην τούρτα...
47 χρονών. Αν προσπαθούσαμε να φανταστούμε το φεστιβάλ με την εικόνα ενός ανθρώπου σίγουρα θα βλέπαμε μπροστά μας έναν μεσόκοπο κουρασμένο από ποτά, ξενύχτια και λοιπές καταχρήσεις. Άλλοτε με διάθεση σύγκρουσης και άλλοτε σαν κοσμοπολίτης μπον βιβέρ. Κι όμως αυτή δεν είναι η πραγματική εικόνα του φεστιβάλ. Γιατί το παράδοξο μαζί του είναι ότι κάθε χρόνο για δέκα μέρες ζει έντονα την κάθε στιγμή. Ζει τις εικόνες. Εικόνες όπως εκείνες στο Ολύμπιον τα πρώτα χρόνια με τον ενθουσιασμό του κοινού και την κοσμικότητα. Η Αλίκη χαιρετάει τα πλήθη. Ο Τζεήμς Πάρις θριαμβεύει στα βραβεία. Εικόνες του β εξώστη και των νέων δημιουργών που γεννήθηκαν εδώ. Εικόνες στα φουαγιέ της ΕΜΣ και στο Ντορέ με ατέρμονες συζητήσεις και συγκρούσεις σκηνοθετών. Εικόνες από την προβλήτα και το ανακαινισμένο Ολύμπιον με μια κινηματογραφική Βαβέλ να γιορτάζει το σινεμά. Σκέψεις για το πλήθος ταινιών. Αυτός ο Κινέζος σκηνοθέτης που χειροκροτούμε είναι καλός? 1960 - 2006. από την Μανταλένα στο Θίασο και από εκεί στον Χαρίτωνα… και το κρατικό βραβείο ποιότητας πάει… Χρόνια πολλά φεστιβάλ!
ΜΟΥΣΙΚΗ - ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ (η πρώτη ταινία που κέρδισε στο φεστιβάλ ή αλλιώς στην εβδομάδα ελληνικού κινηματογράφου το πρώτο βραβείο)
Το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ξεκίνησε με απώτερο στόχο την προβολή και προσέγγιση του κοινού με την ετήσια ελληνική παραγωγή και όχι μόνο. Οι ελληνικές ταινίες επομένως αποτελούν ένα από τα κομμάτια εκείνα που κάθε χρόνο κρύβει είτε εκπλήξεις είτε βαθιά χασμουρητά όπως λέει και σε έναν στίχο του ο τραγουδοποιός. Στα φετινά κρατικά βραβεία συμμετέχουν 17 ταινίες και 5 ντοκιμαντέρ. Σύνολο 22 δηλαδή. Η φετινή υπερπαραγωγή ακούει στο όνομα ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ του Νίκου Περάκη. Με 1,5 εκ εισιτήρια η ταινία έχει ήδη κερδίσει την προσοχή μας καθώς αποτελεί ενθαρρυντικό στοιχείο όπως και τα 200 χιλ εισιτήρια της ταινίας του Γιάννη Ξανθόπουλου 5 ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΑ. δεν έχει νόημα να σας λέω τίτλους ταινιών αλλά κρατήστε στο μυαλό σας ότι μπορείτε να δείτε ταινίες δημιουργών όπως η Αγγελική Αντωνίου (ΕΝΤΟΥΑΡΤ), ο Γιώργος Σταμπουλόπουλος (ΠΑΝΔΩΡΑ), η Κατερίνα Ευαγγελάκου(ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ), ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος(Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΑ), ο Διονύσης Χαριτόπουλος(ΙΛΟΥΣΤΡΑΣΙΟΝ). Να σημειώσω και να υπογραμμίσω τις 2 ελληνικές συμμετοχές στο διεθνές διαγωνιστικό. Την ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ του ΓΙΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ, που συμμετείχε στο 15θημερο σκηνοθετών στις Κάννες και το ΡΟΖ του πολλά υποσχόμενου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ, δύο ταινίες που αξίζει να προσέξετε σίγουρα
ΜΟΥΣΙΚΗ – ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ - μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος / 5 ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΑ - Γιώργος Δημητριάδης / ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ - Σταμάτης κραουνάκης
Για αρκετό κόσμο βέβαια ένα είναι το πρόσωπο αυτής της διοργάνωσης. Ο σημαντικότερος εν ζωή Γερμανός σκηνοθέτης, ο σκηνοθέτης ταινιών όπως το ΠΑΡΙΣΙ ΤΕΞΑΣ, ΜΠΟΥΕΝΑ ΒΙΣΤΑ ΣΟΣΙΑΛ ΚΛΑΜΠ, ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΥΑ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ, ΜΙΛΙΟΝ ΝΤΟΛΑ ΧΟΤΕΛ και άλλες 40 περίπου. Λάτρης της αμερικάνικης κουλτούρας χωρίς να απαρνείται την ευρωπαϊκή καταγωγή του. Η μουσική στο έργο του έχει έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο, είτε είναι κάντρι, είτε ροκ, είτε σύνθεση ορχηστρική. Ο Βιμ Βεντερς θα έρθει στη Θεσσαλονίκη και θα δώσει και ένα μαστερκλας μαζί με τον συνεργάτη του ΒΑΛΤΕΡ ΣΑΛΕΣ (ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑΣ). Θα προβληθεί το σύνολο της εργογραφίας του που τον έκανε καταξιωμένο και διάσημο δημιουργό ενώ το κοινό έχει την δυνατότητα να παρακολουθήσει και μια έκθεση φωτογραφίας της Ντονάτα Βεντερς, της συζύγου του Βιμ, από τα γυρίσματα των ταινιών του και όχι μόνο.
ΜΟΥΣΙΚΗ – PARIS TEXAS (1984, Χρυσός Φοίνικας μουσική Ραι Κουντερ)
Το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ξεκίνησε με απώτερο στόχο την προβολή και προσέγγιση του κοινού με την ετήσια ελληνική παραγωγή και όχι μόνο. Οι ελληνικές ταινίες επομένως αποτελούν ένα από τα κομμάτια εκείνα που κάθε χρόνο κρύβει είτε εκπλήξεις είτε βαθιά χασμουρητά όπως λέει και σε έναν στίχο του ο τραγουδοποιός. Στα φετινά κρατικά βραβεία συμμετέχουν 17 ταινίες και 5 ντοκιμαντέρ. Σύνολο 22 δηλαδή. Η φετινή υπερπαραγωγή ακούει στο όνομα ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ του Νίκου Περάκη. Με 1,5 εκ εισιτήρια η ταινία έχει ήδη κερδίσει την προσοχή μας καθώς αποτελεί ενθαρρυντικό στοιχείο όπως και τα 200 χιλ εισιτήρια της ταινίας του Γιάννη Ξανθόπουλου 5 ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΑ. δεν έχει νόημα να σας λέω τίτλους ταινιών αλλά κρατήστε στο μυαλό σας ότι μπορείτε να δείτε ταινίες δημιουργών όπως η Αγγελική Αντωνίου (ΕΝΤΟΥΑΡΤ), ο Γιώργος Σταμπουλόπουλος (ΠΑΝΔΩΡΑ), η Κατερίνα Ευαγγελάκου(ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ), ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος(Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΑ), ο Διονύσης Χαριτόπουλος(ΙΛΟΥΣΤΡΑΣΙΟΝ). Να σημειώσω και να υπογραμμίσω τις 2 ελληνικές συμμετοχές στο διεθνές διαγωνιστικό. Την ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ του ΓΙΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ, που συμμετείχε στο 15θημερο σκηνοθετών στις Κάννες και το ΡΟΖ του πολλά υποσχόμενου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ, δύο ταινίες που αξίζει να προσέξετε σίγουρα
ΜΟΥΣΙΚΗ – ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ - μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος / 5 ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΑ - Γιώργος Δημητριάδης / ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ - Σταμάτης κραουνάκης
Για αρκετό κόσμο βέβαια ένα είναι το πρόσωπο αυτής της διοργάνωσης. Ο σημαντικότερος εν ζωή Γερμανός σκηνοθέτης, ο σκηνοθέτης ταινιών όπως το ΠΑΡΙΣΙ ΤΕΞΑΣ, ΜΠΟΥΕΝΑ ΒΙΣΤΑ ΣΟΣΙΑΛ ΚΛΑΜΠ, ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΥΑ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ, ΜΙΛΙΟΝ ΝΤΟΛΑ ΧΟΤΕΛ και άλλες 40 περίπου. Λάτρης της αμερικάνικης κουλτούρας χωρίς να απαρνείται την ευρωπαϊκή καταγωγή του. Η μουσική στο έργο του έχει έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο, είτε είναι κάντρι, είτε ροκ, είτε σύνθεση ορχηστρική. Ο Βιμ Βεντερς θα έρθει στη Θεσσαλονίκη και θα δώσει και ένα μαστερκλας μαζί με τον συνεργάτη του ΒΑΛΤΕΡ ΣΑΛΕΣ (ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑΣ). Θα προβληθεί το σύνολο της εργογραφίας του που τον έκανε καταξιωμένο και διάσημο δημιουργό ενώ το κοινό έχει την δυνατότητα να παρακολουθήσει και μια έκθεση φωτογραφίας της Ντονάτα Βεντερς, της συζύγου του Βιμ, από τα γυρίσματα των ταινιών του και όχι μόνο.
ΜΟΥΣΙΚΗ – PARIS TEXAS (1984, Χρυσός Φοίνικας μουσική Ραι Κουντερ)
BUENA VISTA SOCIAL CLUB (η μοναδική υποψηφότητα του Βεντερς για Οσκαρ - ντοκιμαντερ- με ενα δυνατό σάουντρακ και μια υπέροχη ιστορία)
Τιμώμενοι δεν είναι μόνο οι ξένοι δημιουργοί. Υπάρχουν και Έλληνες τιμώμενα πρόσωπα. Άλλα εν ζωή και άλλοι όχι. Ονόματα όπως ο Σταύρος Τσιώλης (σκηνοθέτης που συνδέει τον παλιό εμπορικό και το Νέο ελληνικό κινηματογράφο), ο Δήμος Θέος. Ο Τσιώλης ξεκίνησε να μαθαίνει σινεμά στη Φίνος Φιλμς. Σε αυτό το περιβάλλον ανδρώθηκε καλλιτεχνικά όμως εξελίχθηκε σε σπουδαίο δημιουργό και τα χρόνια που ακολούθησαν με ταινίες όπως το ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ και το ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ. Τα τελευταία χρόνια απέκτησε μια ακόμα εκφραστική γραφή με σαρκασμό και κωμικά στοιχεία σε ταινίες όπως ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΗΝ ΚΛΑΙΤΕ, ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΟΥΡΣΙΤ ΠΑΣΑ, ΦΤΑΣΑΜΕ. Όσο για τον Θέο ίσως να φτάνει και να περισσεύει το γεγονός ότι είχε μια σχέση εκκεντρική με το φεστιβαλ και τον β εξώστη αλλά και ότι με την ταινία Κιεριον, στην οποία πρωταγωνιστεί όλος ο ΝΕΚ άνοιξε τον δρόμο στη νέα εποχή που ερχόταν τα χρόνια του 70.
ΜΟΥΣΙΚΗ – Η ΜΑΣΤΟΡΑΝΤΖΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΕΜΠΙΛ - οι Χειμερινοί Κολυμβητές συμμετέχουν στο φεστιβαλ με μια συναυλία ενώ η "φωνή τους", ο Αργύρης Μπακιρτζής συμμετέχει σε ταινιες του Στ. τσιώλη ως πρωταγωνιστής
Φυσικά υπάρχουν αφιερώματα και σε άλλα πρόσωπα του ελληνικού σινεμά όπως ο Αλέξης Δαμιανός (σκηνοθέτης της Ευδοκίας) και η Μαρία Πλυτά (η πρώτη ελληνίδα πίσω από την κάμερα), ο Βαγγέλης Γκούφας και ο Λάκης Μιχαηλίδης, ο Πάνος Κοντέλης, ο Γιάννης Τζιώτης (σπουδαίοι σεναριογράφοι ταινιών όπως το ΤΑΞΙΔΙ, ΝΤΑΜΑ ΣΠΑΘΙ, ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΗΤΗΣ, ΔΙΩΓΜΟΣ). Φέτος το φεστιβάλ έχει θεσπίσει άλλη μια θεματική ενότητα στην οποία προβάλλονται ελληνικές ταινίες με έναν συγκεκριμένο θεματικό άξονα ο οποίος φέτος σχετίζεται με την μετανάστευση. Έλληνες σκηνοθέτες μέσα σε μια διαδρομή 50 ετών που παρουσιάζουν το θέμα της μετανάστευσης διαφορετικά. Από την ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ του Θ. Αγγελόπουλου μέχρι ΑΠΟ ΤΟ ΧΙΟΝΙ του Γκορίτσα και ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ του Κ. Γιάνναρη.
ΜΟΥΣΙΚΗ - ΝΥΦΕΣ (10 κρατικά βραβεία ποιότητας για την τανια του παντελή Βούλγαρη, μεταξύ τους για την μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη)
Φάκελος Παράλληλες εκδηλώσεις. Και εδώ έχουμε μια ποικιλία επιλογών. Εκθέσεις φωτογραφίας και εικαστικών παρεμβάσεων (Ντονάτα βεντερς, Κάο Φει, Ιβ Σασμαν, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Μιχάλη Αναστασίου) μαστερκλας και επισκέψεις (Γαβράς, Βεντερς, Σάλες, Καιγκε) που θα κάνουν και τους πιο δύσπιστους να κατέβουν στο λιμάνι. Και φυσικά συναυλίες. Δύο συναυλίες για τους φίλους της μουσικής με υπότιτλους ή χωρίς. Τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου στο παλέ Ντε Σπορ με εξαιρετικές φωνές στο πάλκο και μια ροκ αλτερνατιβ στον ΜΥΛΟ από την Τζουλιετ Λουις και τους Λικς (Ακρωτήρι του φόβου και Γεννημένοι Δολοφόνοι). Πάρτε τώρα μια ιδέα συναυλιακή
ΜΟΥΣΙΚΗ – ΤΖΟΥΛΙΕΤ ΛΟΥΙΣ
Στο περσινό φεστιβάλ τα ειδικά αφιερώματα σε Δανία, Ιρλανδία, Μεξικό πραγματικά έκλεψαν το ενδιαφέρον του φεστιβαλικού κοινού. Φέτος το ίδιο αναμένεται με την Βραζιλία και την Κίνα. Η περίπτωση της Βραζιλίας είναι πράγματι αξιοθαύμαστη. Πέρα από την σάμπα και τις φλογερές βραζιλιάνες η χώρα πέρασε τον προηγούμενο αιώνα μέσα από δικτατορίες, διαφθορά, διαλείμματα δημοκρατίας. Σήμερα βέβαια είναι μια τεράστια αγορά, με σταθερή ομαλή πολιτική ζωή και κυβέρνηση/ στα δύσκολα χρόνια του 60 και του 70 το τσινεμα Νοβο (με επιρροές από τη νουβελ βαγκ και το νεορεαλισμό) ήταν η γέφυρα της βραζιλιάνικης κινηματογραφίας με τον υπόλοιπο κόσμο. Στην αρχή του νέου αιώνα η Βραζιλία κράτησε την παράδοση και την μπόλιασε με νέα μοντέρνα στοιχεία. Ο Βαλτερ Σάλες και ο Φερνάντο Μειρεγες με τις ταινίες τους Κεντρικός Σταθμός και η Πόλη του Θεού άνοιξαν τον δρόμο κερδίζοντας αναγνω΄ριση, βραβεία και διακρίσεις που φτάσανε μέχρι τα Όσκαρ και οι ταινίες της Βραζιλίας πλέον είναι τόσο απολαυστικές όσο μια καιπιρίνια
ΜΟΥΣΙΚΗ – ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (4 υποψηφιότητες Όσκαρ για πρώτη φορά σε βραζιλιάνικη ταινία και μια νέα σκηνοθετική πορεία από το 2003 γα τον Φερνάντο Μειρέγες. ο συνθέτης της ταινίας Αντόνιο Πιντο κέρδισε την ίδια χρονιά το βραβείο καλύτερου νέου μουσικού στα WSA, τιμή που κέρδισε φέτος η Ευανθία Ρεμπουτσικα)
Ακόμα πιο ενδιαφέρον δείχνει το αφιέρωμα στον κινέζικο κινηματογράφο. Υπεύθυνος για την επιλογή των ταινιών είναι ο Ντερεκ Ελι, ειδήμων του κινέζικου σινεμά και αρθρογράφος του περιοδικού VARIETY. Ταινίες σκηνοθετών της λεγόμενης 5ης και 6ης γενιάς σκηνοθετών, που παρουσιάζονται στο προσκήνιο μετά από μια σκληρή 30κονταετή διακυβέρνηση του ΚΚ της Κίνας, που μόλις την δεκαετία του ’80 άρχισε να κάνει σταδιακά ανοίγματα ελευθερίας. Αρκετοί από τους δημιουργούς που θα παρουσιαστούν δεν είναι τόσο γνωστοί στη Δύση και μας τους συστήνει αυτό το αφιέρωμα. Πρόκειται για την πιο σοβαρή και μεγαλύτερη παρουσίαση του κινέζικου κινηματογράφου που έγινε ποτέ από φεστιβάλ του λεγόμενου δυτικού κόσμου, ένα αληθινό στοίχημα για την καλλιτεχνική διεύθυνση φέτος που θα συνοδευτεί από μια λαμπερή επίσκεψη, αυτή του σκηνοθέτη Τσεν Καιγκε
ΜΟΥΣΙΚΗ – ΑΝΤΙΟ ΠΑΛΛΑΚΙΔΑ ΜΟΥ (ΣΚΗΝ τΣΕΝ ΚΑΙΓΚΕ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΖΑΟ ΤΣΙΠΙΝΓΚ)
Τιμώμενοι δεν είναι μόνο οι ξένοι δημιουργοί. Υπάρχουν και Έλληνες τιμώμενα πρόσωπα. Άλλα εν ζωή και άλλοι όχι. Ονόματα όπως ο Σταύρος Τσιώλης (σκηνοθέτης που συνδέει τον παλιό εμπορικό και το Νέο ελληνικό κινηματογράφο), ο Δήμος Θέος. Ο Τσιώλης ξεκίνησε να μαθαίνει σινεμά στη Φίνος Φιλμς. Σε αυτό το περιβάλλον ανδρώθηκε καλλιτεχνικά όμως εξελίχθηκε σε σπουδαίο δημιουργό και τα χρόνια που ακολούθησαν με ταινίες όπως το ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ και το ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ. Τα τελευταία χρόνια απέκτησε μια ακόμα εκφραστική γραφή με σαρκασμό και κωμικά στοιχεία σε ταινίες όπως ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΗΝ ΚΛΑΙΤΕ, ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΟΥΡΣΙΤ ΠΑΣΑ, ΦΤΑΣΑΜΕ. Όσο για τον Θέο ίσως να φτάνει και να περισσεύει το γεγονός ότι είχε μια σχέση εκκεντρική με το φεστιβαλ και τον β εξώστη αλλά και ότι με την ταινία Κιεριον, στην οποία πρωταγωνιστεί όλος ο ΝΕΚ άνοιξε τον δρόμο στη νέα εποχή που ερχόταν τα χρόνια του 70.
ΜΟΥΣΙΚΗ – Η ΜΑΣΤΟΡΑΝΤΖΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΕΜΠΙΛ - οι Χειμερινοί Κολυμβητές συμμετέχουν στο φεστιβαλ με μια συναυλία ενώ η "φωνή τους", ο Αργύρης Μπακιρτζής συμμετέχει σε ταινιες του Στ. τσιώλη ως πρωταγωνιστής
Φυσικά υπάρχουν αφιερώματα και σε άλλα πρόσωπα του ελληνικού σινεμά όπως ο Αλέξης Δαμιανός (σκηνοθέτης της Ευδοκίας) και η Μαρία Πλυτά (η πρώτη ελληνίδα πίσω από την κάμερα), ο Βαγγέλης Γκούφας και ο Λάκης Μιχαηλίδης, ο Πάνος Κοντέλης, ο Γιάννης Τζιώτης (σπουδαίοι σεναριογράφοι ταινιών όπως το ΤΑΞΙΔΙ, ΝΤΑΜΑ ΣΠΑΘΙ, ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΗΤΗΣ, ΔΙΩΓΜΟΣ). Φέτος το φεστιβάλ έχει θεσπίσει άλλη μια θεματική ενότητα στην οποία προβάλλονται ελληνικές ταινίες με έναν συγκεκριμένο θεματικό άξονα ο οποίος φέτος σχετίζεται με την μετανάστευση. Έλληνες σκηνοθέτες μέσα σε μια διαδρομή 50 ετών που παρουσιάζουν το θέμα της μετανάστευσης διαφορετικά. Από την ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ του Θ. Αγγελόπουλου μέχρι ΑΠΟ ΤΟ ΧΙΟΝΙ του Γκορίτσα και ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ του Κ. Γιάνναρη.
ΜΟΥΣΙΚΗ - ΝΥΦΕΣ (10 κρατικά βραβεία ποιότητας για την τανια του παντελή Βούλγαρη, μεταξύ τους για την μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη)
Φάκελος Παράλληλες εκδηλώσεις. Και εδώ έχουμε μια ποικιλία επιλογών. Εκθέσεις φωτογραφίας και εικαστικών παρεμβάσεων (Ντονάτα βεντερς, Κάο Φει, Ιβ Σασμαν, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Μιχάλη Αναστασίου) μαστερκλας και επισκέψεις (Γαβράς, Βεντερς, Σάλες, Καιγκε) που θα κάνουν και τους πιο δύσπιστους να κατέβουν στο λιμάνι. Και φυσικά συναυλίες. Δύο συναυλίες για τους φίλους της μουσικής με υπότιτλους ή χωρίς. Τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου στο παλέ Ντε Σπορ με εξαιρετικές φωνές στο πάλκο και μια ροκ αλτερνατιβ στον ΜΥΛΟ από την Τζουλιετ Λουις και τους Λικς (Ακρωτήρι του φόβου και Γεννημένοι Δολοφόνοι). Πάρτε τώρα μια ιδέα συναυλιακή
ΜΟΥΣΙΚΗ – ΤΖΟΥΛΙΕΤ ΛΟΥΙΣ
Στο περσινό φεστιβάλ τα ειδικά αφιερώματα σε Δανία, Ιρλανδία, Μεξικό πραγματικά έκλεψαν το ενδιαφέρον του φεστιβαλικού κοινού. Φέτος το ίδιο αναμένεται με την Βραζιλία και την Κίνα. Η περίπτωση της Βραζιλίας είναι πράγματι αξιοθαύμαστη. Πέρα από την σάμπα και τις φλογερές βραζιλιάνες η χώρα πέρασε τον προηγούμενο αιώνα μέσα από δικτατορίες, διαφθορά, διαλείμματα δημοκρατίας. Σήμερα βέβαια είναι μια τεράστια αγορά, με σταθερή ομαλή πολιτική ζωή και κυβέρνηση/ στα δύσκολα χρόνια του 60 και του 70 το τσινεμα Νοβο (με επιρροές από τη νουβελ βαγκ και το νεορεαλισμό) ήταν η γέφυρα της βραζιλιάνικης κινηματογραφίας με τον υπόλοιπο κόσμο. Στην αρχή του νέου αιώνα η Βραζιλία κράτησε την παράδοση και την μπόλιασε με νέα μοντέρνα στοιχεία. Ο Βαλτερ Σάλες και ο Φερνάντο Μειρεγες με τις ταινίες τους Κεντρικός Σταθμός και η Πόλη του Θεού άνοιξαν τον δρόμο κερδίζοντας αναγνω΄ριση, βραβεία και διακρίσεις που φτάσανε μέχρι τα Όσκαρ και οι ταινίες της Βραζιλίας πλέον είναι τόσο απολαυστικές όσο μια καιπιρίνια
ΜΟΥΣΙΚΗ – ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (4 υποψηφιότητες Όσκαρ για πρώτη φορά σε βραζιλιάνικη ταινία και μια νέα σκηνοθετική πορεία από το 2003 γα τον Φερνάντο Μειρέγες. ο συνθέτης της ταινίας Αντόνιο Πιντο κέρδισε την ίδια χρονιά το βραβείο καλύτερου νέου μουσικού στα WSA, τιμή που κέρδισε φέτος η Ευανθία Ρεμπουτσικα)
Ακόμα πιο ενδιαφέρον δείχνει το αφιέρωμα στον κινέζικο κινηματογράφο. Υπεύθυνος για την επιλογή των ταινιών είναι ο Ντερεκ Ελι, ειδήμων του κινέζικου σινεμά και αρθρογράφος του περιοδικού VARIETY. Ταινίες σκηνοθετών της λεγόμενης 5ης και 6ης γενιάς σκηνοθετών, που παρουσιάζονται στο προσκήνιο μετά από μια σκληρή 30κονταετή διακυβέρνηση του ΚΚ της Κίνας, που μόλις την δεκαετία του ’80 άρχισε να κάνει σταδιακά ανοίγματα ελευθερίας. Αρκετοί από τους δημιουργούς που θα παρουσιαστούν δεν είναι τόσο γνωστοί στη Δύση και μας τους συστήνει αυτό το αφιέρωμα. Πρόκειται για την πιο σοβαρή και μεγαλύτερη παρουσίαση του κινέζικου κινηματογράφου που έγινε ποτέ από φεστιβάλ του λεγόμενου δυτικού κόσμου, ένα αληθινό στοίχημα για την καλλιτεχνική διεύθυνση φέτος που θα συνοδευτεί από μια λαμπερή επίσκεψη, αυτή του σκηνοθέτη Τσεν Καιγκε
ΜΟΥΣΙΚΗ – ΑΝΤΙΟ ΠΑΛΛΑΚΙΔΑ ΜΟΥ (ΣΚΗΝ τΣΕΝ ΚΑΙΓΚΕ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΖΑΟ ΤΣΙΠΙΝΓΚ)
Σχόλια