BOLLYWOOD - ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΜΑΝΤΟΥΜΠΑΛΕΣ (ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ A.R. RAHMAN ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ)

(Στο βίντεο τραγούδι του Rahman από την ταινία Λαγκαάν, σύνθεση που ανήκει στον άνθρωπο που υπογράφει την μουσική του Slumdog Millionaire)

Ήταν καλοκαίρι του 1896, όταν ο καμεραμαν των Αδερφών Λυμιέρ θα οργανώσει την πρώτη κινηματογραφική προβολή στο Watson’s Hotel της Bομβάης. Το θέαμα φτάνει μέχρι την Καλκούτα και το Μαντράς. Δύο χρόνια μετά ο Χιραλάρ Σεν γοητευμένος από τη νέα τέχνη ξεκινά γυρίσματα και γίνεται ο πρώτος Ινδός κινηματογραφιστής. Την ίδια εποχή γίνονται προσπάθειες για κινηματογράφηση ακόμα και θεατρικών έργων. Μέχρι το 1914 οι προβολές γίνονταν σε ξενοδοχεία, παράγκες ή αυτοσχέδιες τέντες. Τότε θα χτιστεί και η πρώτη κινηματογραφική αίθουσα στο Μαντράς. Το σινεμά αρχίζει να προκαλεί τα ήθη στην Ινδία για αυτό και η λογοκρισία θα θεωρηθεί αναγκαίο κακό. Το επίσημο κράτος ανακαλύπτει μια κερδοφόρα βιομηχανία, που φορολογείται πολύ αυστηρά, την περίοδο του μεσοπολέμου φτάνοντας να παράγει μέχρι και 200 ταινίες ετησίως. Μέχρι το 1931 ο κινηματόγραφος της Ινδίας είναι βωβός. Η περίοδος αυτή αριθμεί 1300 ταινίες συνολικά. Τότε θα κάνει την εμφάνιση του ο ομιλών κινηματογράφος. Ο ήχος θα κάνει την επανάσταση και εδώ. Μια επανάσταση με χρώμα, ρυθμό και το μπρίο της Ανατολής, που γέννησε το Μπολυγουντ.

Το Ινδικό Χόλυγουντ, ή αν προτιμάται το Μπόλιγουντ, χωριζεται σε τρεις ζώνες παραγωγής. Βομβάη, Μαντράς, και Καλκούτα. Στην Καλκούτα γυρίζονται και οι ελάχιστες ταινίες τέχνης ενώ το φεστιβάλ κινηματογράφου του Νέου Δελχί μαζεύει κάθε χρόνο στρατιές επισκεπτών και καλλιτεχνών από την υπόλοιπη κινηματογραφική υφήλιο. Όλος αυτός ο ασυγκράτητος χείμαρρος ταινιών ξεχειλίζει σε 12.000 αίθουσες σε όλη την Ίνδια ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ταινιών, που κυκλοφορούν σε βίντεο ταυτόχρονα ή πριν από την κινηματογραφική πρεμιέρα.

Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ταινίας παίζουν οι μουσικές και τα τραγούδια που ακούγονται. Μια από τις ντίβες του Μπολυγουντ η σπουδαία Λάτα Μάγκεσκαρ λατρεμένη από εκατομμύρια κόσμου στην περιοχή της Βομβάης έχει τραγουδήσει πανω 30.000 (αριθμός ολογράφως τριάντα χιλιάδες!!!) με την μοναδική φωνή της. Κάποια από αυτά τα μέσα στην δεκατία του 50 και του 60 θα ταξιδέψουν μέχρι την Ελλάδα γοητεύοντας τα πλήθη. Όποιος έζησε εκείνες τις εποχές σίγουρα θα θυμάται τις ιστορίες της γοητευτικής Ναργκίς και ταινίες όπως "Γη ποτισμένη με ιδρώτα" (η πρώτη υποψηφιότητα της Ινδίας στα ξενόγλωσσα Όσκαρ).

Τα τραγούδια αυτά όπως είπαμε ήταν αρκετά ευχάριστα στα αυτιά των θεατών έτσι το μόνο που έμενε ήταν το ελληνικό δαιμόνιο να χωνέψει αυτά τα εύγευστα γεμάτα ανατολίτικα μπαχάρια ακουστικά υλικά στην δική του μουσική κουζίνα. Και όντως τα κατάφερε. Πόσοι από εμάς δεν έχουν τραγουδήσει αυτά τα υπέροχα τραγούδια, όπως το «Αυτή η νύχτα μένει», «Όσο αξίζεις εσύ», «Καρδιά μου καημένη». Τραγούδια που διασκέυσαν από τα αντίστοιχα ινδικά ακούσματα ο Καλδάρας, ο Περπινιάδης, ο Καζαντζίδης, η Βούλα Πάλλα, που πέρασε στην ιστορία ως η ελληνίδα Ναργκίς αφού διασκεύασε πολλά σουξέ της δημουφιλούς Ινδής σταρ.

Όλα αυτά τα θυμήθηκα επειδή σήμερα κλείνει ο κύκλος παρουσίασης των 5+3 οσκαρικών υποψηφιοτήτων για το σαουντρακ και τα τραγούδια. Την εκτίμηση μου και συνοπτική παρουσίαση παραθέτω σε κείμενο πιο κάτω. Στην ραδιοφωνική εκπομπή όμως μπορείτε να ακούσετε την πρώτη παρουσίαση που γίνεται σε ελληνικό ραδιόφωνο στο έργο του A. R. Rahman, του συνθέτη της ταινίας Slumdog Millionaire