ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ (ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΟΣΚΑΡ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ)

Πάνε 60 χρόνια και βάλε όταν ξεκίνησε η ιστορία του Όσκαρ καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας. Αρχικά η σκέψη των Αμερικάνων ήταν να δίνουν ένα ειδικό βραβείο σε μια ταινία εκτός ΗΠΑ που ξεχωρίζει για την ποιότητα της. Γρήγορα όμως θεσμοθετήσανε μια ειδική κατηγορία για ταινίες με ξενόγλωσσους διαλόγους με σκοπό να προσελκύσουν τις ενδιαφέρουσες περιπτώσεις κοντά τους αλλά και να δημιουργήσουν μια αγορά με τέτοιο υλικό (έστω κι αν δυσκολεύονται να διαβάσουν υπότιτλους ακόμη και σήμερα).

Έτσι δημιουργήθηκε μια από τις πιο εκκεντρικές αλλά συνάμα και πιο ενδιαφέρουσες κατηγορίες. Με παρουσία σπουδαίων δημιουργών και υπέροχων ταινιών (Μπέργκμαν, Φελίνι, Τατί, Ντε Σίκα, Λελούς, Γαβράς, Κακογιάννης, Αλμοδόβαρ, Αμενάμπαρ, Μπουνιουέλ, Τρυφώ, Τορνατόρε, Γιμού, Λι, Μιχάλκοφ, κ.α.) αλλά και εκτρωματικών επιλογών. Ελάχιστοι φαντάζομαι μπορούν να αντιληφθούν πως η ειδική επιτροπή που επιλέγει και ψηφίζει για το συγκεκριμένο βραβείο έκοψε φέτος το "Γόμμορα" και έδωσε το 2002 το βραβείο στο "Πουθενά στην Αφρική" (όσα χαστούκια και να σε βαράει ο Ναζί βασανιστής σου δεν είναι για Όσκαρ αυτό το πράμα γαμώτο μου).

Σημασία έχει πως αυτή η ιστορία αποτέλεσε μια πανέξυπνη κερκόπορτα για τους δημιουργούς του υπόλοιπου κόσμου ώστε να έρθουν σε επαφή με το αμερικάνικο κοινό και κάποιοι μάλιστα να ακολουθήσουν μια νέα καριέρα στην Αμερική (αυτό βέβαια έχουμε δει αρκετές φορές πως είναι δίκοπο μαχαίρι). Το ίδιο ίσχυει φυσικά και για τους ηθοποιούς, ακόμα και για τους συνθέτες των ταινιών αυτών (οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις προτάθηκαν κιόλας ξεχωριστά). Ο Κώστας Γαβράς ας πούμε είναι μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση (το Ζ του ήταν η πρώτη ξενόγλωσση που έφτασε στην 5αδα των καλύτερων ταινιών της χρονιάς και μάλιστα λέγεται πως έχασε την διάκριση για λίγες ψήφους). Από μουσικούς μπορούμε σίγουρα να αναφερθούμε στο Νίνο Ρότα ή στον Γουσταβο Σανταολάγια, στον Έννιο Μορικόνε ή στον Αλμπέρτο Ιγκλέσιας.

Αυτές τις περιπτώσεις και άλλες πολλές θα θυμηθούμε σήμερα το απόγευμα με τα σάουντρακ των ξενόγλωσσων ταινιών. Στο βίντεο μπορείτε να θυμηθήτε τις 62 ταινίες που κέρδισαν το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Είναι κρίμα που η Ελλάδα δεν έχει μια ταινία ανάμεσα τους (αν και Έλληνικες ταινίες και δημιουργοί τράβηξαν αρκετές φορές το ενδιαφέρον της Ακαδημίας). Ας ελπίσουμε πως στο μέλλον θα γίνει και αυτό...