ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΤΑΙΝΙΑΣ

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΠΕΝΤΖΑΜΙΝ ΜΠΑΤΟΝ: Όποιος θέλει να αναστηθεί ο Φόρεστ Γκαμπ να σηκώσει το χέρι του. Κανείς? Τέλεια! Είναι αξιοθαύμαστη η προσπάθεια του πως παίρνω μια μικρή ολιγοσέλιδη νουβέλα του Σκοτ Φιτζέραλντ και την κάνω μια υπερπαραγωγή 2.5 και βάλε ωρών. Σε τεχνικό επίπεδο η ταινία είναι αρτιότατη. Πέρα από όλα ο Μπάτον είναι ένα ραντεβού του Χόλυγουντ με τον ίδιο του τον εαυτό και τον τρόπο που οι μεγάλες ταινίες γυρίζονται εδώ και μια δεκαετία. Εκτός της τεχνολογικής και τεχνικής υπεροχής σεναριακά η ταινία σε φορτώνει με συγκίνηση (η ευγενική μουσική του Ντεπλά βοηθάει πολύ σε αυτό), το γνωμικό "μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα" διαβάζεται και στα 160 λεπτά, τα υπαρξιακά περί ζωής και θανάτου έρχονται και επανέρχονται, τα κοριτσόπουλα ορεγόνται τον Μπραντ (αντροχωρίστρες, έχει δεσμό και παιδιά ο άνθρωπος!) και η ταινία τελειώνει με ένα πακέτο χαρτομάντηλα ανοιγμένο. Αν συμβεί το ανεπανόρθωτο και η ταινία χάσει και στις 13 υποψήφιες κατηγορίες τότε θα είναι ο απόλυτος λουζερ στα 81 χρόνια Όσκαρ. Μέχρι τώρα το άχαρο αυτό πρόνομιο κατέχουν η "Κρίσιμη Καμπή"(1977) και το "Πορφυρό Χρώμα"(1985). Δεν νομίζω πως θα συμβεί όπως επίσης δεν πιστεύω πως μπορεί να φτάσει το 11/11 του Τιτανικού, του Μπεν Χουρ ή του Άρχοντα. Νομίζω πως το μεγαλύτερο Όσκαρ που μπορεί να πάρει είναι κάπου μεταξύ Καλ. διεύθυνσης και Φωτογραφίας και εκεί θα τελειώσει η βραδιά. Εκτός κι αν...






ΜΙΛΚ : Θα χαιρόμουν αν ο Μιλκ έσπαγε τα προγνωστικά και κέρδιζε τον τίτλο της καλύτερης ταινίας. Ωστόσο μάλλον θα παλέψει σκληρά για το σενάριο και τον Α ανδρικό. Είναι ένας ύμνος στο διαφορετικό. Οι περισσότερες από τις φετινές υποψήφιες ταινίες το έχουν αυτό το στοιχείο. Μιλούν για το άτομο και για το περιβάλλον του, την μονάδα της κοινωνίας, με τις ιδιαίτερότητες και τις ηθικές αξίες και τις αρχές. Ο Μιλκ είναι η πρώτη από αυτές τις ταινίες και επειδή συμβολίζει περισσότερο από κάθε άλλη μια νέα εποχή στην οποία η ανεκτικότητα, η ελπίδα και η λογική παίρνουν την σκυτάλη από την μισαλλοδοξία και τον αμοραλισμό ενθουσιάζει με την μαχητικότητα και την θέληση του ήρωα της. Σπουδαίο το καστ με εξαίσιες ερμηνείες, πολύ καλό το σενάριο και η σκηνοθεσία του Βαν Σαντ. Δεν ξέρω πόσες πιθάνοτητες έχει ο Μιλκ να κρατήσει το Όσκαρ στα χέρια του, ξέρω πως η ταινία θεωρείται ριζοσπαστική (ακριβώς όπως και το Brokeback πριν 3-4 χρόνια) και αυτά όσο κι αν τα γουστάρουν οι προοδευτικοί ψηφοφόροι της Ακαδημίας, το σύνολο επιθυμεί όχι ευθεία ρήξη αλλά μικρές τομές και ρωγμές που αλλάζουν σε βάθος χρόνου το σύστημα. Έτσι το 2005 αντί του Brokeback ψήφισαν το Crash...

ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΧΕΙΛΗ : Μια προσωπική διαδρομή ενός έρωτα μέσα από ηθικά διλλήματα και λογικές ή συναισθηματικές αποφάσεις. Δυο άνθρωποι πολύ διαφορετικοί ανάμεσα τους, που μεταμορφώνονται με την μάσκα του καλού και του κακού. Ο Στηβεν Νταλντρι δίνει μια καλοδουλεμένη ταινία, που στηρίζεται κυρίως στο τρίγωνο Γουινσλετ - Φαινς και Κρος (ο νεαρος που παίζει τον ρόλο του Φαινς σε εφηβική ηλικία). Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές. Με την αίσθηση του ανεκπλήρωτου παίζει ο σκηνοθέτης και το κάνει επιτυχώς. Το υπόβαθρο σχετίζεται για ακόμα μια φορά με το Ολοκαύτωμα (απ' όπου πηγάζει και κομμάτι των ηθικών διλλημάτων για τους ήρωες). Δεν έχω να προσθέσω πολλά ακόμη. Η ταινία ποντάρει στο όσκαρ του Α γυναικείου γιατί στα υπόλοιπα δεν έχει και πολλές ελπίδες (αουτσαιντερ στα σενάρια). Σε επίπεδο παραγωγής είναι το κύκνειο άσμα των Σιντνει Πολακ και Άντονι Μινγκέλα, τους οποίους κατ' εξαίρεση η Ακαδημία πρόσθεσε και τους δύο στις υποψηφιότητες (ο κανονισμός επιτρέπει μέχρι τρία ονόματα παραγωγών να είναι υποψήφια ανά ταινία ενώ το Reader έχει τέσσερις). Φυσικά και αυτοί όπως και ο Λέτζερ θα τιμηθούν δεόντως στο παραδοσιακό In Memoriam 3λεπτο με ένα ζεστό χειροκρότημα






ΦΡΟΣΤ ΝΙΞΟΝ: Εδώ δεν έχω να πω πολλά. Πρόκειται ίσως για την πιο πολιτική κινηματογραφική παρουσία των φετινών Όσκαρ. Ο Χάουαρντ ως σκηνοθέτης είναι σε μια πολύ καλή στιγμή. Οι δύο πρωταγωνιστές είναι καταπληκτικοί (αδικία που ο Μαικλ Σιν δεν είναι εντός των υποψηφιότητων), η παραγωγή είναι φροντισμένη. Η ταινία αν και υποψήφια στις μεγάλες κατηγορίες (ταινίας/ σκηνοθεσίας/σεναρίου/ Α ανδρικού και μονταζ) δεν βλέπω κάπου να κερδίζει ή να κάνει την έκπληξη. Όποτε πάμε γι' άλλα

















SLUMDOG MILLIONAIRE: Ποιος θέλει να γίνει οσκαρικός? Ξεκίνησε από το πουθενά κι αυτή τη στιγμή καλπάζει ως το φαβορί της βραδιάς. Όλα τα προγνωστικά το υπολογίζουν ως τον νικητή της βραδιάς. Ο Ντάνι Μποιλ κλείνει επιτέλους το ραντεβού με την ιστορία? Πιθανότατα. Μιλώντας χτες με τον Πάνο Χρυσοστόμου στο ραδιόφωνο συμφωνήσαμε πως το timing στο οποίο εμφανίζεται η ταινία είναι εξαιρετικά τέλειο. Το Σλαμντογκ είναι ένα ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο, προσφέρει παρά την σκληρή και ίσως μελοδραματική ιστορία του μια αίσθηση εξωτισμού χάρη στο Bollywood feeling και έχει αρετές που ακριβές παραγωγές θα τις ζήλευαν. Κοφτό και σφιχτό μοντάζ, μουσική που ισσοροπεί ανάμεσα στην γεωγραφία της περιοχής αλλά στον μοντέρνο παγκόσμιο ποπ ρυθμό της εποχής, καταπληκτική φωτογραφία της Ινδίας του σήμερα, παραμυθένιο (αν και αφελές) σενάριο, πολύ καλή σκηνοθεσία και ηθοποιούς που αποτελούν πλέον το επόμενο καλό πράγμα στην βιομηχανία του θεάματος. Μα όλα αυτά δεν είχε η Βαβέλ του Ινιαρίτου? Ναι, αλλά έπεσε πάνω στον αναδρομικό θρίαμβο Σκορτσέζε. Δεν τα είχε "Η πόλη του Θεού" του Μεϊρέγιες? Σαφέστατα αλλά όταν πρότάθηκε ήταν ήδη αρκετή η έκπληξη της παρουσίας της στο θεσμό. Από τότε μέχρι τώρα η ιδέα ωρίμασε άρα το Σλαμντογκ διαθέτει το ιδανικό timing αν όλα πάνε καλά να θριαμβεύσει. Η πιο αισιόδοξη πρόβλεψη μιλάει για 9/9 κατηγορίες ενώ η πιο συγκρατημένη για 4 εως 5 στις 9. Υπόψην πως αν κερδίσει 9 όσκαρ ισοφαρίζει σε βραβεία τα "Άγγλος Ασθενή"(1997), "Τελευταίο Αυτοκράτορα"(1988), "Ζιζί" (1958)








ΣΟΥΜΑ

1. ΣΛΑΜΝΤΟΓΚ
2.ΜΠ. ΜΠΑΤΟΝ
3. ΜΙΛΚ
4. ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΧΕΙΛΗ
5. ΦΡΟΣΤ ΝΙΞΟΝ



ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΟ ΣΟΥΜΕΣ

ΞΕΝ ΤΑΙΝΙΑ

1. ΒΑΛΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΣΙΡ (αν κερδίσει η πρώτη νίκη του Ισραήλ στο ξενόγλωσσο)
2. ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ( Ο περσινός Φοίνικας. Αν η Γαλλία το καταφέρει ισοφαρίζει σε νίκες την Ιταλία)
3. ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ (Για κάποιον λόγο η ταινία θεωρείται από Αμερικανούς μπλογκερς πως μπορεί να γίνει μια από τις έκπληξεις της βραδιάς. Αν κερδίσει θα είναι η πρώτη φορά για την Ιαπωνία από το μακρινό 1955)
4. ΜΠΑΑΝΤΕΡ ΜΑΙΝΧΟΦ (Δύσκολο θέμα, που βρίσκεται βέβαια πάντα στην επικαιρότητα και ενδιαφέρει τους Αμερικανούς. Η Γερμανία είχε κερδίσει πρόπερσι)
5. ΡΕΒΑΝΣ (Η Αυστρία κέρδισε πέρυσι)

ΚΙΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

1. WALL-E
2. ΚΟΥΝΓΚ ΦΟΥ ΠΑΝΤΑ
3. ΜΠΟΛΤ