ΤΑ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ (ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕΣΩ 27 BLOGS)
27 bloggers ψήφησαν τον περασμένο μήνα τα 20 κορυφαία σάουντρακ της δεκαετίας. Την πρόταση είχε κάνει το elafini, το οποίο χτες παρουσίασε την συγκεντρωτική λίστα, και στο ενδιάμεσο της ιντερνετοραδιοφωνικής παρουσίασης της λίστας στο web radio poplie.eu μου έλεγε πως από τους 27 ιστολόγους μόλις 3 δεν ψήφισαν καθόλου το Νο1 της λίστας, που για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε πως είναι το Fountain του Clint Mansell. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάζομαι από αυτή την επιλογή, ούτε κατανοώ απόλυτα την επιλογή αυτή καθεαυτή αλλά αφού επιλέχτηκε από 24/27 είναι σεβαστή. Το Requiem for a dream θεωρώ πως είναι αρκετά καλύτερο, χαρακτηριζόντας παράλληλα και την εποχή περισσότερο. Η ίδια κοσμοσυρροή και για τη Νο2 Αμελί Πουλαίν και την ανάλαφρη μουσική του Γιάν Τιερσέν.
Εντύπωση μου κάνει επίσης πως η τριλογία του Άρχοντα έφτασε μόλις στο Νο18 (την ίδια στιγμή που σε ξένα sites και blogs γίνεται σφαγή για το αν η μουσική του Χ. Σορ είναι από τις κορυφαίες της δεκαετίας) και πως συνθέτες ορόσημα της δεκαετίας όπως ο Σανταολάγια (2 όσκαρ στη σειρά πήρε ο Αργεντίνος) και ο Ντεπλά απουσιάζουν ή βρίσκονται τελευταίοι και καταϊδρωμένοι στην 20άδα. Όσο για τα ελληνικά υποθέτω πως η Πολίτικη Κουζίνα της Ρεμπούτσικα, τα Φτηνά Τσιγάρα του Καλαντζόπουλου, το Αυτή η νύχτα μένει του Κραουνάκη, το Μπραζιλέρο του Πορτοκάλογλου, το Έντουαρτ των Χριστίδη- Μάτσα ή το Εvery Night Dreams των Your Hand in Mine θα είχαν καλύτερη τύχη. Ομολογώ πως κάποια από αυτά μετάνοιωσα προσωπικά που δεν τα στήριξα όσο έπρεπε σε αυτή την ιστορία.
Κάποιες επιλογές λοιπόν προκαλούν όντως εντύπωση και οδηγούν στο συμπέρασμα πως αρκετοί αν όχι όλοι συνολικά οι συμμετέχοντες ψήφισαν περισότερο ταινίες με καλή μουσική παρά καλά score ταινιών.
Η λίστα όπως δημοσιεύεται αναλυτικά στο blog του elafini και για να ξαναθυμηθείτε τις δικές μου επιλογές δείτε την λίστα μου εδώ. Υπενθυμίζω πως το θέμα ψηφοφορίας είχε να κάνει με πρωτότυπες μουσικές κινηματογραφικές συνθέσεις.
Nα ευχαριστήσω και πάλι το elafini για την πρόσκληση και ελπίζω κάποια στιγμή να ξανασυνεργαστούμε μέσω των blogs μας.
Σχόλια
Καταλήγουμε λοιπόν και οι δύο στην ίδια διαπίστωση, πως τα soundtracks παραμένουν άγνωστα σε μεγάλο βαθμό και παρασύρονται απο τις ταινίες.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε ;)
Απαντάω με σχετική καθυστέρηση αλλά ήθελα και πάλι να πω ότι είχε ενδιαφέρον αυτή η ψηφοφορία. Δεν είναι μόνο στα σαουντρακ κάποιες επιλογές που ξενίζουν. Και στα αλμπουμς της χρονιας ή της δεκαετίας μερικές επιλογές είναι κάπως φευγάτες. Τεσπά, περί ορέξεως...