30 ΔΙΣΚΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (2000-2009): Η ΛΙΣΤΑ
30 – Ν. ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ / ΜΠΡΑΖΙΛΕΡΟ (2001)
Η στιγμή της ευρύτατης αποδοχής για έναν μέχρι τότε «μοναχικό» καουμπου. Και το σημείο μηδέν για την μετέπειτα repeat Θαλασσά μου σκοτεινή πορεία του
29 – Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ κ Θ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / ΣΑΜΑΝΟΣ (2007) - Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ / Ο ΧΡΟΝΟΠΟΙΟΣ (2000)
Δεν άρεσε σε κάποιους αυτή η συνεργασία. Λέγεται μάλιστα πως υπήρξαν και δυσκολίες μεταξύ τους. Ή ότι ο ένας εκπροσωπεί την γενιά του 1-1-4 και του Πολυτεχνείου που πλέον ζει στα Β.Π. ενώ ο άλλος ζει την αγνότητα της ελληνικής περιφέρειας. Εγώ πάντως την απόλαυσα και ακούω ακόμη τα τραγούδια του δίσκου. Μαζί του ο τελευταίος προσωπικός δίσκος του Σαββόπουλου που ανοίγει το millenium αποχαιρετώντας μια εποχή και υποδεχόμενος ενθουσιωδώς μια νέα.
28 – ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ / ΜΑΣΤΟΡΑΤΖΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΕΜΠΙΛ (2005)
Χωρίς παραπάνω σχόλια η πλέον αυθεντική μπάντα με σταθερότητα και συνέπεια
27 – Ν. ΚΥΠΟΥΡΓΟΣ / ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ (2001)
Τα παιδικά θεατρικά του Ν. Κυπουργού (για τις παραστάσεις της μικρής Πόρτας) αποτέλεσαν έναν εξαίσιο δίσκο συνάντησης του συνθέτη με πολλούς ερμηνευτές.
26 – LOLEK / ALONE (2009)
Ρομαντισμός, μελαγχολία, (αυτό)σαρκασμός με φολκ μουσική διάθεση και ένας τραγουδοποιός που σίγουρα την νέα δεκαετία θα δώσει πολλά καλά δείγματα του ταλέντου του
25 – Γ. ΝΕΓΚΑ κ Π. ΚΑΛΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ / ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ (2003)
Σαν λειτουργία στην εκκλησία, σαν μια ζωή που κρατάει τρία λεπτά, σαν όνειρο, σκέψη, καημός που τον κρατάς εντός σου. Ένα σινγκλ από την σοφή, μετρημένη διαδρομή του Πάν. Καλαντζόπουλου που εκτόξευσε την φωνή της Γιώτας Νέγκα στα ουράνια και στην καρδιά μας
24 – ΚΩΣΤΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ / ILEGAL (2007)
Το σάουντρακ ενός road movie με νεύρο και κέφι
23 – YOUR HAND IN MINE / CALENDAR (2007)
Το «σάουντρακ» για μια βουβή ταινία του Ιάπωνα Μίκιο Ναρούσε υπήρξε το σημείο που έκανε το γκρουπ κομμάτι του καθημερινού μας σάουντρακ. Στον 9.58 τιμήσαμε δεόντως το αλμπουμ
22 – PREFABREQATED QUARTET / SIDE THE SAIL (2007)
Το ίδιο και με αυτό cd, που αποτελεί το σάουντρακ μιας ταινίας που γράφετε καθημερινά, και τους επίσης Σαλονικιούς Πριφαμπ Κουαρτετ που παραμένουν μια σταθερή αξία της πόλης
21 –ΣΤ. ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ / ΟΛΟΙ ΜΑΥΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΙΑΝΟ και ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ ost (2001)
Την δεκαετία του ’90 ήταν η λατρεμένη του προέδρου μπασκετικής ομάδας της Θεσσαλονίκης. Έφαγε τα λαϊκά κέντρα με το κουτάλι. Στα 00ς με το Αυτή η νύχτα μένει και μια φωνάρα που βγήκε μέσα στην νύχτα εδώ μας στοιχειώνει. Το σάουντρακ του Σταμάτη Κραουνάκη φανερώνει μια άκρως δημιουργική δεκαετία για τον συνθέτη με πλούσια δράση σε κινηματογράφο, θέατρο, δισκογραφία ενώ στα συν του υπολογίζουμε και την δυναμική ομάδα ΣΠΕΙΡΑ ΣΠΕΙΡΑ
20 – Ε. ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ / ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ (2004)
Βάλε κανέλα και πιπέρι. Το best seller των ελληνικών σάουντρακ. Και μια ανέλπιστα ωραία συνεργασία με τη Νατάσα Θεοδωρίδου.
19 – RAINING PLEASURE / FAKE (2001)
Η Cosmote τους χρύσωσε. Το Fame Story τους δόξασε (αλλά κάποιοι γι' αυτή την επιλογή ακόμη τους χλευάζουν). Έγιναν ταινία (ντοκιμαντέρ). Κάποιος μουσικοκριτικός είχε πει σε μια συνέντευξη του πως αν ο Μορίσει έγραφε το Capricorn θα πέθαινε από την χαρά του. Υπερβολές αλλά οι Pleasure είναι τα Παιδιά από την Πάτρα στην μοντέρνα ροκ εκδοχή που έβαλαν και πάλι στο παιχνίδι την αγγλόφωνη ελληνική ροκ.
18 – ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ ΝΑΤΑΣΑ / ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ (2008)
Μια εκπληκτική φωνή με συνεχή ανοδική πορεία. Το Εν Λευκώ από τα τραγούδια της δεκαετίας μιλάει για την μελαγχολία μιας γενιάς
17 – ΣΑΒΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ / ΠΑΩ ΝΑ ΠΩ ΣΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ (2003)
Ωσεί παρών ο Μάνος Χατζιδάκις τρεις φορές μέσα στην λίστα δείχνει πως δεν έφυγε αλλά υπάρχει για όσους τον αγαπάνε
16 – ΜΟΝΙΚΑ / AVATAR (2008)
Ο παροξυσμός και η υστερία των μουσικοκριτικών και δημοσιογράφων υπήρξε μεγάλος. Αναμφισβήτητα η Μόνικα είναι μια από τις φωνές των 00ς. Σήμερα υπάρχει ένα μεγάλο κοινό που λατρεύει τη Μόνικα και μετά μπορεί να πάει να τα πιει σε κωλάδικο που ο dj παίζει Βίσση. Καλό ή κακό ο χρόνος θα απαντήσει…
15 – SUGASPUNK / INVISIBLE (2008)
Αντιθέτως η Σουγκασπανκ εκτός από κουκλάρα Πειραιώτισσα, είναι επίσης φωνάρα και αναδεικνύει την soul και την r’n’b’ σε δυνατό ήχο των 00ς
14 – Ν. ΞΥΔΑΚΗΣ κ ΕΛ. ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ / ΓΡΗΓΟΡΑ Η ΩΡΑ ΠΕΡΑΣΕ (2006)
Καθόλου τυχαία η μοναδική αξιοπρόσεκτη παρουσία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη στην λίστα έρχεται με αυτό το αλμπουμ. Μετά από δεκάδες ανούσιες επιτυχιούλες και συναυλιακή ματαιοδοξία στο κόκκινο να και μια σοβαρή στιγμή που φανερώνει πως καπού εκεί υπάρχει η Ελευθερία που αγαπήσαμε κάποτε
13 – ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ / ΦΤΗΝΗ ΠΟΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΤ (2005)
Σαρκάζουν, ερωτεύονται, κοροϊδεύουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, μιλάνε για τα όνειρα ή για τις απώλειες της ψυχής. Είναι αληθινοί και για αυτό τους αγαπήσαμε
12 – Μ. ΔΕΛΤΑ και Τ. ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ / ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (2000)
Στο πρώτο κομμάτι της δεκαετίας η μικρή αγάπη υπήρξε το απόλυτο χιτ, το σάουντρακ, η σημαία.
11 – Δ. ΜΑΡΑΜΗΣ κ Ε. ΤΡΙΒΙΖΑΣ κ Κ. ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ / ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΒΟΥΒΗ ΤΑΙΝΙΑ (2007)
Δίσκος με ψυχή. Τραγούδια για την ταινία της ζωής μας. Μια ζωή πλούσια σε σκέψεις και βουβές λέξεις εσωτερικά.
10 – Φ. ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ / Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ (2006)
Ο πιο προσωπικός δίσκος του Φοίβου περιέχει μέσα ένα λαικό διαμάντι, αρκετά στοιχεία της τέχνης του τραγουδοποιού που λατρέψαμε, ένα πολιτικό τραγούδι της εποχής Σημίτη και την αιρετική Υβρεοπομπή που στέλνει στο εφημερεύον κάθε σοβαροφανή σουρουκλεμέ
09 – ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ / ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ (2008)
Δεν έχει σημασία αν ο ήχος της Πλάτωνος είναι ο ήχος του χτες. Σημασία έχει πως τα Ημερολόγια υπήρξαν η επιστροφή της δεκαετίας
08 – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΗΤΑ / TRANSFORMATION (2003)
Ο Μάνος Χατζιδάκις στην πιο φευγάτη στιγμή της μεταχατζιδακικής ιστορίας του. Δίσκος που έκανε φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς. Ανήκω στους πρώτους αναγνωρίζοντας την διαχρονική σπουδαιότητα και την αξία των μετασχηματισμών που έκανε ο Κωνσταντίνος Βήτα
07 – ΑΛ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ / ΝΕΡΟΠΟΝΤΗ (2009) και ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ (2004)
Μέσα σε δύο στιγμές ο Αλκίνοος συμπυκνώνει όλη την ελληνική δεκαετία των 00ς.
06 – RAINING PLEASURE / REFLECTIONS (2006)
Στην Τρίτη και τελευταία αναφορά του Μάνου Χατζιδάκι οι Pleasure αναβαπτίζουν την ψυχεδέλεια των 60ς σε ιδανικό άκουσμα των 00ς. Και κάνουν πάντα επίκαιρη την ερωτική μελαγχολία του Love me και την πικρή διαπίστωση του Κεμάλ πως αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ
05 – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΗΤΑ / 2 (2005)
Στην μεταολυμπιακή Αθήνα ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι πλέον ο μάγος που αποδέχονται όλοι. Οι χορογραφίες του μιλάνε για τις μικρές κουκίδες που βλέπετε να κινούνται στον χάρτη του google map αυτής της μεγάλης πόλης ενώ οι μουσικές του Κων/νου Βήτα είναι το ιδανικό σάουντρακ
04 – Γ. ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ / ΑΠΟ ‘ΔΩ ΚΑΙ ΠΑΝΩ (2006)
Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ…
03 – Π. ΠΑΥΛΙΔΗΣ / ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΞΕΧΑΣΤΗΚΑ (2004)
Ομοίως με τον Αγγελάκα ο Παυλίδης ακολουθεί μια σταθερή συνεπή διαδρομή που δεν προδίσει αξίς και πιστεύω αλλά αγκαλιάζεται θερμά από το κοινό
02 – Σ. ΜΑΛΑΜΑΣ / Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ (2000)
Για έναν τραγουδοποιό που προκλητικά οι ραδιοφωνικές λίστες αγνοούν η μόνη απάντηση είναι τα αμέτρητα sold out που κάνουν οι συναυλίες του κάθε καλοκαίρι. «Η πριγκηπέσα» υπήρξε από τα λαικά έντεχνα τραγούδια της εποχής μας
01 – Θ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΥΑΝΤΙΝΟΥ / ΑΓΡΥΠΝΙΑ (2002)
Μετά από μικρή βασανιστική σύσκεψη με τον εαυτό μου ιδού το Νο1. Το δίλημμα ήταν ανάμεσα σε αυτό και στον Βραχνό προφήτη. Και εδώ έχουμε έναν δημιουργό που στο διάβα των ετών παραγνωρίστηκε από τα Μέσα και αγνοήθηκε επιμελώς. Η αξία όμως φαίνεται και πάλι στα αμέτρητα sold out και στην ατελείωτη βροχή που τρώνε οι φίλοι της μουσικής του στις συναυλίες που κάνει οργώνοντας την ελληνική επικράτεια. Για να θυμηθούμε και τους Λαϊκεδέλικα και την Μάρθα Φριντζήλα
ΕΣΦΑΞΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ
Γ. ΧΑΡΟΥΛΗΣ – ΧΕΙΜΩΝΑΝΘΟΣ
MONSIER MINIMAL - lolipop
BLEND
ABBIE GALE – 2
Δ. ΜΠΑΣΛΑΜ – ΓΑΡΓΑΛΗΣΤΗΣ
ΜΙΚΡΟ κ Ε. ΤΣΑΛΙΓΟΠΟΥΛΟΥ / MAD CONCERT
ΔΡΟΓΩΣΗΣ – ΒΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥΛΙ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
Μ. ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ ΚΑΙ Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – ΟΔΥΣΣΕΙΑ
ΤΗΕ ΒΟΥ / PMMD
ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ – ΕΥΩΔΙΑΖΟΥΝ ΑΓΡΙΟΚΕΡΑΣΑ
ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ – ΝΑ ‘ΧΕΝ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΒΟΥΝΑ
CAYETANO – FOCUSED
Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – Ο ΠΥΡΗΝΑΣ
Σχόλια
1) το Side the Sail το είχα, βλακωδώς το δάνεισα και, φυσικά, δεν το ξαναείδα. Τώρα που θέλω να το αγοράσω ξανά αδυνατώ να το βρω. Πληροφορήθηκα ότι εξαντλήθηκε και συζητείται η επανέκδοσή του. Ισχύει ή απλώς δε χτύπησα ακόμα την κατάλληλη πόρτα και ο δίσκος με περιμένει κάπου αλλού;
2)ήθελα εξαρχής να σου πω και το ξεχνούσα ότι το Γ.Γκρος, με το οποίο υπογράφεις το blog, με είχε μπερδέψει όταν σε πρωτοβρήκα, διότι σε ταύτιζα ακούσια με το Γκέοργκ Γκρος, ο οποίος μου αρέσει, βέβαια, αρκετά. Αν και δεν είμαι του dada, κάποιες καρικατούρες του που αναπαριστούν τη ζωή στο Βερολίνο μου αρέσουν. Αναρωτιέμαι, είναι σκόπιμη η χρήση της συντομογραφίας Γκρος;
όσο για το Γκρος, όπως και το alps βγήκαν ως nick και δεν έχει σχέση με τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη που αναφέρθηκε.