ΠΕΡΙ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΙ "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ"

Δεν του έφτανε του Άγγελου Θεοδώρου το κείμενο - πορτραίτο της Δέσποινας Μουζάκη, ήθελε και σύνεντευξη με ερωτήσεις - μπετονοκάρφα!

Για να συμπληρώσω και εγώ το ερώτημα για τον ετήσιο προγραμματισμό η αλήθεια είναι πως κάτι αφιερώματα σε Μιγιαζάκι, Αλτμαν και άλλους κλασσικούς που μας υποσχέθηκε η κα Μουζάκη και παλιά τα αγαπούσαμε καθώς μας γνώρισαν σπουδαίες στιγμές του παγκόσμιου κινηματογράφου δεν τα βλέπουμε πλέον. Όπως επίσης δεν βλέπουμε πολλές σινεφιλ εκδηλώσεις στο Ολύμπιον τα τελευταία χρόνια. Αντιθέτως κάτι ημερίδες, σεμινάρια και διάφορα κοσμικά event από ανθρώπους που βγαίνουν από το χώρο σαν Ούνοι αφού αφήνουν ότι μπορεί να φανταστεί κανείς από σκουπίδια...

Η Θεσσαλονίκη βέβαια με τα κείμενα της στο πολιτιστικό έχει αποφασίσει να γίνει αυτό που δεν κάνουν οι άλλοι: πολύ σκληρή για να πεθάνει... Εγώ συμφωνω με τους συναδέλφους γιατί έτσι κι αλλιώς κάθε χρόνο έχω κουραστεί να τα γράφω και να τα λέω. Ας γίνουμε πιο πολύ μπας και ακουστεί τίποτα!

Και εδώ ένα κείμενο καταπέλτης για τον διεύθυντη του ΚΘΒΕ από τον ίδιο δημοσιογράφο, που σε λίγο θα αρχίσουν όλοι να τον ψάχνουν για να μάθουν που κρύβει αυτή η πόλη τόσο νεύρο και σπιρτάδα...