ΠΑΙΧΝΙΔΙ...
Το ζήτησε ο Retro Archimidis P. και φυσικά δεν πρόκειται να πω ποτέ όχι σε ένα καλό παιχνίδι!
Το βιβλίο που έπιασα στα χέρια μου είναι αυτό που διαβάζω αυτή την περίοδο με αφορμή τα Όσκαρ. ΤΟ ΣΚΑΦΑΝΔΡΟ ΚΑΙ Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ του Ζαν Ντομινικ Μπομπί (Εκδόσεις Ψυχογιός, 2007).
Ντυμένα καθώς ήταν με ρούχα συνηθυσμένα, καθημερινά, αναγκάστηκα να τα κοιτάξω ένα προς ένα και τους φορέσω με τη φαντασία μου από μια άσπρη μπλούζα. Τότε κατάλαβα πως αυτοί οι νεαροί με τα βαμβακερά μπλουζάκια και οι κοπελίτσες με τα μίνι, αυτή η νοικοκυρά που σπρώχνει το καροτσάκι του σουπερμάρκετ, το παληκάρι με το κράνος του μοτοσυκλετιστή, ήταν στην πραγματικότητα οι νοσοκόμοι και οι νοσοκόμες που εναλλάσονταν στο προσκέφαλο μου από το πρωί ως το βράδυ. Ήταν όλοι τους εκεί, αποτυπωμένοι στο κερί, οι γλυκομίλητοι, οι απότμοι, οι τεμπέληδες, αυτοί που προσπαθούν να σε πλησιάσουν κι αυτοί που σε βλέπουν σαν έναν άρρωστο ανάμεσα στους άλλους.
Καλώ τους Βασιλική Ν, Μικρό Ανάλογο, Το Παν του Ελαχίστου, Seven Film Gallery και Γητεύτρια
για την συνέχεια...
Οδηγίες:
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Σχόλια
Ένα καλοπροαίρετο σχόλιο:
Δεν χρειάζεται να ειρωνεύεσαι το αντικείμενό σου, ούτε και να "παρακαλάς" τόσο "πολύ"!
υ.γ. φίλε ανώνυμε, μια και το σχόλιο σου είναι καλοπροαίρετο, δεν έχεις κανένα λόγο να μην εμφανίζεσαι με το ονοματεπώνυμο σου. Θα δώσεις και περισσότερη εγκυρότητα στην κριτική που κάνεις στον συνάδελφο, όχι τίποτ' άλλο.
Καληνύχτα!
thn aiwnia eutuxia?
ton Brad gonatisto na me parakalaei na ton pandreutw?
'h mhpws mia pio prasinh xwra?
eeeeee?
Όσο άντεξες με άκουσες αλλά δεν κάνω κάτι βασανιστικό για να με αντέξεις. Η ακρόαση δεν είναι αγγαρεία, είναι ευχαρίστηση.
Σε ευχαριστώ για την παρέμβαση. Μου κάνουν εντύπωση βέβαια αυτές οι επισημάνσεις σου. Το ραδιόφωνο είναι ζωντανή ιστορία, πράγμα που χωράει ίσως και κάποια (αυτο)σαρκαστικά σχόλια. Και το να είμαι ευγενικός όταν μπορώ και θέλω δεν σημαίνει ότι παρακαλάω κάποιον.
Βέβαια όπως ορθά σημειώνει και ο μπόσκο θα είχε μεγαλύτερη αξία και εγγυρότητα το σχόλιο σου αν γινόταν επώνυμα.
Όπως κι αν είναι μπορούμε να το ξανασυζητήσουμε αν θες
Σας ευχαριστώ για την ανταπόκριση. περιμένω με αγωνία τις επιλογές που θα κάνετε για να κυλήσει το μπλογκοπαίχνιδο.
Geo
αν θες να σου φέρω τον Μπραντ γονατιστό να σου ζητάει γάμο πες το μου να ξέρω την επόμενη φορά για να έχεις κίνητρo
;-P
:) θα πρεπει να κανω αναρτησουλα.. φιλια !
Αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον στο παιχνίδι είναι αυτό ακριβώς το τυχαίο που συνήθως συχνά αποκαλύπτει και την δύναμη του βιβλίου. ΆΝτε, καλά, θα ανοίξω μόνο καναδυο, μη το χαλάσω, ήδη έχω μια ιδέα... Για Σάββατο το κόβω...
Περιμένω αναρτησούλα. Μάκια!
προσπάθησε να γίνει όσο πιο τυχαίο μπορείς. Εξάλλου γνωρίζεις καλά την λειτουργικότητα του κισμετ. Περιμένω την ανάρτηση σου. Φιλιά!
Μάλλον δεν ήμουν σαφής ως προς το σκέλους του "παρακαλητού". Ασφαλώς και δεν εννοούσα την ευγένεια, αλλά τη φράση "παρακαλώ πολύ" που χρησιμοποιείς τακτικότατα ως επωδό.
Δεν αμφιβάλλω πως σε πολλούς θα αρέσει - ευτυχώς τα γούστα ποικίλλουν. Επιμένω πως ήταν μια καλοπροαίρετη παρατήρηση. Όσο για την επωνυμία στο Internet, μάλλον ήταν χιούμορ.
Ευχαριστώ και πάλι για την πρόσκληση, αλλά κυρίως χάρηκα που βρεθήκαμε! :)
Εσυ?
http://mikroanalogo.blogspot.com/2008/02/blog-post_22.html