ΚΑΕΤΑΝΟ ΒΕΛΟΣΟ - ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
-
Ο Καετάνο Βελόσο (που εδώ τον απολαμβάνουμε σε μια πιο γνωστή περίπτωση ενός τραγουδιού που υπάρχει και στο σάουντρακ της ταινίας ΜΙΛΑ ΤΗΣ του Πέδρο Αλμοδόβαρ) είναι μια από τις πιο λαμπρές περιπτώσεις της βραζιλιάνικης μουσικής. Κατεξοχήν εκπρόσωπος της Τροπικάλια, καλλιτεχνικό κίνημα της Βραζιλίας, που αφορά την λογοτεχνία, την μουσική και το θέατρο. Μουσικά η τροπικάλια ενσωματώνει στο ρυθμό της την σάμπα, την μπόσα νόβα, το ροκ εν ρολ, τα μελαγχολικά φάντο, τους παραδοσιακούς ρυθμούς της βραζιλιάνικης επαρχίας αλλά και κάποια στοιχεία ρυθμικά από την Αφρική. Ο Καετάνο Βελόσο, όπως και ο Ζιλμπέρτο Ζιλ, είναι οι γεννήτορες αυτού του μουσικού κινήματος που πέρασε δύσκολες στιγμές αλλά στο πέρασμα του χρόνου δικαιώθηκε και αναγνωρίστηκε.
Ο Καετάνο Βελόσο και πιο συγκεκριμένα η αυτοβιογραφία του, με τίτλο ΒΡΑΖΙΛΙΑ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (την επιμελήθηκε ο καλός συνάδελφος Λεωνίδας Αντωνόπουλος για τις Εκδόσεις ΗΛΕΚΤΡΑ), η τροπικάλια και η Βραζιλία θα μας απασχολήσουν στην σημερινή εκπομπή στις 18.00 στον 9.58 της ΕΡΤ3.
Υπάρχουν πολλές λίστες για τα καλύτερα της δεκαετίας που αφήνουμε πίσω. Προσπαθώ να βρω βέβαια και μια λίστα για τα χειρότερα της χρονιάς όποτε αν έχετε κάτι υπόψη δώστε το link για να το απολαύσουμε! Για την ώρα σας δίνω τρεις πολύ ενδιαφέρουσες λίστες που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες ημέρες. Ο φίλος, συνάδελφος και blogger Πάνος Χρυσοστόμου στο προσωπικό του ιστολόγιο καταθέτει την προσωπική του λίστα με τα καλύτερα της χρόνιας. Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί υπολογίζει ωραίες ταινίες που πράγματι έδωσαν μια νέα ώθηση σε ιστορίες παλιές όπως το Ζωντανοί στο Κύτταρο του Αντώνη Μποσκοϊτη (που ανανέωσε το είδος του μουσικού ντοκιμαντέρ αλλά και της έρευνας στο είδος της ταινίας τεκμηρίωσης) ενώ και η λίστα του στα σάουντρακ έχει ωραίες επιλογές που δεν τις σκέφτεσαι με την πρώτη και σηκώνουν κουβέντα, όπως το Νο2 στο οποίο τοποθετει την Άπιστη του Γιαν Κασμάρεκ (θεωρώ π.χ. το οσκαρικό Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ πιο δυνατή επιλογή από το έργου του συγκεκριμένου συνθέτη). Ο Χρήστ
Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορτσέζε είναι η ταινία της χρονιάς για το NBoR, με τα 110 χρόνια ιστορίας και ένα ενδιαφέρον εκλεκτορικό σώμα με περισσότερα από 100 μέλη (που απαρτίζεται από κριτικούς κινηματογράφου, ακαδημαϊκούς και κινηματογραφιστές που ζουν και εργάζονται στη Νέα Υόρκη) το οποίο παραδοσιακά ανοίγει τον χορό των Όσκαρ στην Αμερική.
Ένα χειμωνιάτικο πρωι στην Αγίου Δημητρίου. Η ώρα είναι 8 παρα δεκα. Το κρύο έχει τσαλακώσει τα χέρια μου σε μια μάζα που απλώς κουνιέται πέρα δώθε. Δεν φοράω γάντια αλλά έχω μαζί μου ένα πράσινο γουωκμαν. Σήμερα που το βλέπω να σκονίζεται σε ένα ράφι του σπιτιού μου φαίνεται ογκόλιθος. Τότε το παραχωνα στην τσέπη του μπουφαν και τα ακουστικά ήταν μονίμως στα αυτιά μου. Η κασέτα εκείνο το πρωί είχε ένα περιέργο συγκρότημα που άκουσα το προηγούμενο βράδυ σε ένα συμμαθητή μου. Θυμάμαι το πρώτο κομμάτι και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Ο τίτλος του ήταν σαν να έδινε μια υπόσχεση για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Το πιανάκι στην αρχή άνοιγε γοητευτικά το ηλεκτρονικό μουσικό θέμα της συνέχειας. ΝΕΑ ΖΩΗ 705 από τους Στερεο Νοβα, το σάουντρακ της δεκαετίας του 90 στα ηχεία του ραδιοφώνου σας για την επόμενη μια ώρα
Τίποτα δεν υπήρξε πιο πρωτότυπο αυτή την εποχή από τα ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ, τις ΤΡΥΠΕΣ και τους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στη ζωή μου. Η χώρα πέρναγε δημιουργικά από τον παπανδρεου στον Σημ
του μουσικού κινήματος που πέρασε δύσκολες στιγμές αλλά στο πέρασμα του χρόνου δικαιώθηκε και αναγνωρίστηκε.
Σχόλια
καλησπέρα