ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΝΑ ΞΑΝΑΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ

Είναι μια μέρα όμορφη η σημερινή. Μια μέρα που παρά τη συννεφία της έχει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Ξενυχτήσαμε χτες το βράδυ βλέποντας την εξέλιξη των αποτελεσμάτων. Ξενυχτήσαμε περιμένοντας να δούμε που θα καταλήξει ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Τέτοιο θρίλερ είχαμε να δούμε σε δημοτικές εκλογές από το 1990 όταν και τότε πήγε ψήξφο ψήφο η ιστορία για να καταλήξει στον Ντίνο Κοσμοπουλο. Χτες όμως το θρίλερ ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Για 10, για 20, 50 για 100 ψήφους. Στο 100% της καταμέτρησης τελικά η διαφορά κατέληξε 419 ψήφοι υπέρ του Γιάννη Μπουτάρη. Αυτό που για κάποιους φάνταζε ακατόρθωτο τελικά μπορεί να συμβεί.

Τι ψήφισε όμως η Θεσσαλονίκη? Η πόλη τα τελευταία 25 χρόνια βίωσε έναν απίστευτο μαρασμό και έχασε απίστευτες ευκαιρίες, τη μια πίσω απ' την άλλη. Και όχι μόνο έχανε ευκαιρίες, έχανε σε αυτοπεποίθηση, σε σοβαρότητα, αξιοπιστία, ειλικρίνια και εντιμότητα.

Η χτεσινή νίκη Μπουτάρη ήταν η κατάληξη μιας διαδρομής και ωρίμανσης μιας επίπονης διαδικασίας. Δεν είναι τυχαίο πως εκεί που απέτυχαν τα αμιγώς κομματικά στελέχη μιας παράταξης τα κατάφερε τελικά ένας άνθρωπος που δεν ανήκει στην κομματική ιεραρχία. Το ίδιο ισχύει και στην Αθήνα που ένας πανεπιστημιακός όπως ο κος Καμίνης κατάφερε αυτό που δεν κατάφεραν η Μελίνα, ο Πάγκαλος, η Δαμανάκη, ο Σκανδαλίδης. Η νίκη λοιπόν αυτών των ανθρώπων δεν είναι νίκη κομματική αλλά νίκη της επιλογής των πολιτών και των κινήσεων που πολιτών που μπαίνουν πλέον στο προσκήνιο για τα καλά.

Όσο για το νικητή το στοιχημα είναι μεγάλο. Η δυσπιστία από αρκετούς μεγάλη ευθύς εξαρχής. το δείχνει η αποχή και τα λευκά/άκυρα που χτύπησαν κοκκινο. Ο Καλλικράτης δεν αφήνει περιθώριο για πολλά-πολλά αλλά τουλάχιστον δεν επιτρέπει άλλα παραμύθια για μεγάλα έργα και κουραφέξαλα. Νομίζω πως όσοι ψήφισαν χτες το βράδυ ψήφισαν για να γίνουν τα αυτονόητα, με σεβασμό στην αισθητική και στη νοημοσύνη του πολίτη και όχι οι σταυροφορίες της υποθαλάσσιας, και του κιτς της Γιορτής των Αγγέλων και των άλλων μεγαλεπίβολων που υπόσχονταν το τωρινό δημοτικό σύστημα. Ψήφισαν για μια πόλη καθαρή, ανθρώπινη, πολιτισμένη, χωρίς τα τραπεζοκαθίσματα, χωρίς κυκλοφοριακή συμφόρηση. Μια πόλη που θα πιστέψει στον εαυτό της και θα δημιουργήσει τις ευκαιρίες που της αξίζουν.

Το αν θα το καταφέρει είνα σχετικό. Ο ζωτικός χρόνος των νεοεκλεγμένων δημάρχων είναι ελάχιστος. Μέχρι το 2013 η κρατική ενίσχυση των δήμων θα μειωθεί κατά 3 εκ ευρώ. Παράλληλα θα πρέπει να συμμαζευτούν οικονομικά και διοικητικά. Και μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει να γίνει και το έργο των ίδιων των δημάρχων. Και φυσικά για την πόλη μας υπάρχει και το συμβολικό 2012. Το που θα καταλήξει η ιστορία θα το μάθουμε σε 3 χρόνια πηγαίνοντας ξανά προς την κάλπη. Σημασία έχει να δούμε την Θεσσαλονίκη να ξαναμπαίνει στον ρόλο που της ταιριάζει...

ΔΥΟ LINKS ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ

Οι φετινές εκλογές ήταν η αποθέωση των κοινωνικών δικτύων και της κατακρίμνησης της τηλεόρασης ως ενημέρωση. Συμμετείχα στο πείραμα σχεδόν αυθόρμητα και με περίσιο ενθουσιασμό. Το #eklo10 στο twitter ήταν η μεγαλύτερη απόλαυση σε σχολιασμό εκλογών. Της μετέτραψε σχεδόν σε αποτελέσματα Eurovision! Χωρίς ξύλινο λόγο και φαιδρές πολιτικές συγκορύσεις απλοί καθημερινοί άνθρωποι σχολίαζαν και μετέδιδαν τα αποτελέσματα των εκλογών με τρόπο που θα ζήλευε και η πιο πετυχημένη χιουμοριστική πολιτική εκπομπή. Παράλληλα υπήρχε και η παραφωνία. Ο Άρης Δημοκίδης γράφει για αυτό και σχολιάζει απόλυτα πετυχημένα την παραπληροφόρηση βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους. Ενώ ο asteris στο twitter δείχνει τις εφημερίδες της επόμενης μέρας. όσο για το μπλογκ θα είμαστε εδώ και θα τα λέμε όποτε μας ερεθίζει κάτι σχολιαστικά...