ΑΛΙΚΗ MY LOVE - 50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΦΩΣ!

Το ενημερωτικό portal της Σεμίνας Διγενή Mediasoup μου θύμησε αυτές τις μέρες μια ιστορία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Πάνε 14 χρόνια σαν σήμερα από τότε που έφυγε. Η εν λόγω σελίδα σήμερα ξαναφέρνει στο φως ένα σπάνιο συλλεκτικό ντοκουμέντο που ηταν χαμένο επί 50 περίπου χρόνια. Ο λόγος για το Aliki my love, μια ταινία που αποτέλεσε την προσπάθεια της Αλίκης για μια διεθνή καταξίωση και καριέρα.

14 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ

Την ημέρα που πέθανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήμουν στο σπίτι και χάζευα τηλεόραση. Το πρόγραμμα διακόπηκε απότομα και ένας δημοσιογράφος - εκφωνητής ανακόινωσε το θλιβερό γεγονός με όση σοβαρότητα και επισημότητα μπορούσε να του δώσει. Δεν μπορώ να πω ότι μεγάλωσα αγαπώντας την Αλίκη. Μάλλον διασκέδαζα περισσότερο. Η Υπολοχαγός Νατάσα ακόμη και σήμερα αποτελεί must και cult επιλογή κάθε φορά στην 28η Οκτωβρίου. Ειδικά οι επίπονες σκηνές του "ματωμένου γάμου' και του βασανισμού της αγωνίστριας Αλίκης που σιδεροδέσμια και τύφλαστις κακουχίες και στην εξάντληση τρώει τα χαστούκια με γεωμετρική ταχύτητα αλλά η βλεφαρίδα είναι κάγκελο και το μαλλί λουσμένο και καλοχτενισμένο!

Πέρα από την πλάκα όμως η Αλίκη Βουγιουκλάκη υπήρξε για το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα μια πρωταγωνιστική φιγούρα που επηρέασε και γαλούχησε γενέες επί γενεών και πλέον μια διαχρονική σοβαρή πολιτιστική κληρονομιά, μια προσωπικότητα στην οποία συμβολίζεται το υπόβαθρο πολλών διαφορετικών εποχών που έζησε η Ελλάδα. Κρυβεί λοιπόν πολλές ιστορίες το όνομα Αλίκη. Μια από αυτές και το Aliki my love.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΛΙΚΗ

Η ταινία γυρίστηκε στην Ιο το 1962 και ήταν συμπαραγωγή της Φίνος Φιλμς με μια βρετανική εταιρία παραγωγής. Σκηνοθέτης της ήταν ο Ρούντολφ Μάτε που την δεκαετία του '40 ήταν από τους εκπροσώπους του φιλμ νουάρ (κυρίως ως κινηματογραφιστής). Η Αλίκη Βουγιουκλάκη μετά την προβολή στο εξωτερικό ταινιών όπως η "Αστέρω" (που το 1958 προβλήθηκε στο Φεστιβαλ Βερολίνου κερδίζοντας θερμές κριτικές) αλλά και μικροσκανδάλων (όπως η περιβόητη γνωριμία - σχέση με τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο, που ο ιταλικός τύπος κυρίως, το 1960, κάλυψε δημοσιογραφικά) πίστεψε πως θα μπορούσε να κάνει ένα διεθνές άνοιγμα στην καριέρα της. Εϊναι άλλωστε μια εποχή σχετικά ευνοική για την ελληνική κουλτούρα, ειδικά όταν ταινίες όπως Ποτέ την Κυριακή, Το παιδί και το δελφίνι, Κανόνια του Ναβαρόνε, Ηλέκτρα την προβάλουν μέχρι το 1962 δυναμικά και πολύ θετικά. Ελληνικά ονόματα όπως αυτά του Μάνου Χατζιδάκι, του Μιχάλη Κακογιάννη, της Μελίνας Μερκούρη, του Μίκη Θεοδωράκη, της Ειρήνης Παπά, του Δημήτρη Μητρόπουλου, της Μαρίας Κάλλας βρίσκουν απήχηση το ίδιο διάστημα περίπου διάστημα (δεκαετία '50 και μέχρι το 1962).

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η ιστορία της ταινίας περιγράφει το πως ένας πλειμποϋ Αμερικάνος (Τζες Κονραντ) κερδίζει μια μεγάλη κληρονομιά στην άλλη άκρη του κόσμου, σε ένα νησάκι ελληνικό, την Ευτυχία. Πηγαίνοντας να πιστοποιήσει την αξία της περιούσιας προκειμένου να την ρευστοποίησει και να βγάλει ζεστό χρήμα θα βρεθεί σε έναν μικρό ελληνικό νησιώτικο παράδεισο, φιλοξενούμενος μιας καπάτσας νησιώτισσας και της γοητευτικής κόρης της (αυτη είναι η Βουγιουκλάκη) που θα τον μπλέξουν σε πολλές απρόβλεπτες ιστορίες που τελικά θα του αλλάξουν την ζωή.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Ο Φιλοποίμην Φίνος επένδυσε πολλά σε αυτή την ταινία, όπως και η πρωταγωνίστρια του. Μια λαμπρή πρεμιέρα στο Λονδίνο και στην Αθήνα δίνει το μέγεθος επένδυσης και την προβολή που υπήρξε για το γεγονός. Ο Μάνος Χατζιδάκις, με την δόξα του Όσκαρ ακόμη φρέσκια και μιας διεθνούς πορείας που μόλις ξεκίνησε, κλήθηκε να συνθέσει την μουσική και τα τραγούδια της ταινίας. Κάποια από τα μουσικά θέματα υπήρξαν "δάνεια" από την Μανταλένα (1960) όμως το σύνολο της μουσικής ήταν πρωτότυπο και το σάουντρακ ήταν για αρκετά χρόνια δυσερευτο. Σήμερα ένας αρκετά τυχερός και γενναιόδωρος συλλέκτης μπορεί βρει κάποιο αντίτυπο βινιλίου στο Μοναστηράκι σε τιμή περίπου 300 ευρώ.

Η ταινία τελικά δεν είχε την πορεία που αναμενόταν. Προσωπικά θεωρώπως το αποτέλεσμα του Μάτε σε συνδυασμό με το σενάριο οδήγησαν την Βουγιουκλάκη σε μια αμήχανη παρουσία μπροστά στον φακό. Γυμνές σκηνές πάντως απ' όσο γνωρίζω δεν υπήρξαν όπως φημολογείται και μια υποτιθέμενη τολμηρή σκηνή στην παραλία με στηθόδεσμο δεν αποτελεί γυμνή σκηνή. Το αναφέρω αυτό γιατί η επί μισό αιώνα εξαφάνιση της ταινίας στήριξε για χρόνια μια παραφιλολογία που ήθελε την Βουγιουκλάκη εδώ να έχει κάνει και τολμηρές πόζες και σκηνές με γυμνό.

Η αμηχανία πάνυως έφερε την αποτυχία και αυτή έφερε την απογοήτευση και ίσως για αυτό να εξαφανίστηκε και η κόπια της ταινίας, αφού δεν προβλήθηκε ποτέ στην ελληνική τηλεόραση ενώ πέραν του 1962 δεν υπήρξε καμία νέα προβολή κινηματογραφική. Λίγο μετά η Αλίκη, που την ίδια εποχή μέτρησε και μια θεατρική αποτυχία στα πρώτα της βήματα ως θιασάρχισσα ανεβάζοντας το έργο του Μπέρναρντ Σω"Καισαρ και Κλεοπάτρα"σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού. Οι κριτικοί της εποχής μαστίγωσαν την παράσταση (κυρίως λόγω μιας βεντέτας που είχαν με τον συνθέτη της παράστασης Μ. Χατζιδάκι που στο πρόγραμμα της παράαστασης τους αποκάλεσε απαίδευτους και ηλίθιους!) και την μελαχροινή Βουγιουκλάκη η οποία για να σώσει την εικόνα της γύρισε εσπευσμένα στην κλασική συνταγή ενός ρόλου που την έκανε σταρ: Ανέβασε το Χτυποκάρδια στο θρανίο με ιδιαίτερη επιτυχία και λίγο αργότερα μαζί με τον Σακελάριο μετέφερε αυτή την επιτυχία και στον κινηματογράφο σε μια ελληνοτουρκική συμπαραγωγή που έσπασε ταμεία.

Δείτε εδώ κάποια επιπλέον στοιχεία που αναφέρει το mediasoup για την ταινία