ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΘΛΙΒΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ)

Ήταν η χαρά των μπλογκερ σήμερα.

Η καζούρα πήγαινε και ερχόταν.

Η κριτική είναι ιδιαίτερα αυστηρή.


Βέβαια με τέτοιες εξελίξεις η ελληνική Δημοσιογραφία και πιο πολύ ο Τύπος δεν πρόκειται να ξεφύγουν ποτέ από την λεγόμενη κρίση.

Ίσως αυτό το κείμενο, που διάβασα προχτές, για τον ρόλο του Τύπου και την σχέση με τα τηλεοπτικά- διαδικτυακά media να είναι ιδιαίτερα σοβαρό τελικά.

ΥΓ: Τα λινκ του ANεμου μπήκαν ενδεικτικά. Θα έλεγα όμως πως έχει ταυτοχρονα και την πιο σοβαρή τεκμηρίωση στο ζήτημα (την ώρα που κάποιοι άλλοι απλώς σχολιάζουν καφενιακά). Αναφορές μπορείτε να βρείτε σε δεκάδες ιστολόγια πολιτικού ή ενημερωτικού χαρακτήρα και όλα είναι πολύ επικριτικά στην κίνηση των δύο εφημερίδων...

ΥΓ1: Το mediablog έχει μια πολύ προχωρημένη αντίληψη για το γεγονός την οποία προσωπικά δεν συμμερίζομαι καθόλου.

Update 22/06/2009 : Το φαλημέντο του έντυπου κόσμου . Δεν είναι τόσο για μια δεξιά φυλλάδα που κλείνει εδώ. Αν και η ιδέα της οικογένειας Βουδούρη υπήρξε σημαία της συντηρητικής παράταξης για χρόνια (θυμάμαι ειδικά την εποχή των Κύρτσου-Ρίζου). Μια πραγματικά καλή προσπάθεια που έκανε ο Ελεύθερος Τύπος θέλωντας να ανατρέψει δεδομένες αντιλήψεις τελειώνει και δεκάδες κόσμου αντιμέτοποι με την ανεργία. Ειλικρινά κουράγιο στους εργαζόμενους...

Η κρίση στον Τύπο

και

Τα 'χαμε χύμα ήρθαν και τσουβαλάτα! Οι Τούρκοι δημοσιογράφοι για τα χτεσινά ελληνικά κατορθώματα. Στην υγειά μας! (όποιος ξέρει τούρκικα ας βοηθήσει)