ΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ (ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ)

Θερμό αναμένεται να είναι το φετινό φθινόπωρο για τον ελληνικό κινηματογράφο. Κι αυτό όχι τόσο για τις ταινίες που θα πάρουν θέση την φετινή κούρσα των Κρατικών Βραβείων ή του ελληνικού box - office. Η αιτία θα είναι το πόρισμα της περίφημης επιτροπής Γαβρά για το πολυαναμενόμενο κινηματογραφικό νομοσχέδιο, που χρόνια το περιμένουμε αλλά κάτι γίνεται στο τέλος και παραπέμπεται στις καλένδες. Αυτή την φορά ο Υπουργός δείχνει αποφασισμένος να φτάσει στο τέλος την διαδικασία αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να ξεπεράσει τον μεγάλο και δύσκολο σκόπελο των κινηματογραφικών σωματείων και των συνδικαλιστών καριέρας του ελληνικού κινηματογράφου.

ΜΙΑ ΣΥΝΟΨΗ

Στην ουσία της υπόθεσης η επιτροπή Γαβρά περικόπτει την γραφειοκρατία (στον βαθμό που αυτό είνα δυνατό), προσπαθεί να δώσει φοροαπαλλαγές και κίνητρα στην ιδιωτική προωτοβουλία ώστε να επενδυθούν λεφτά στην ιστορία του σινεμά, ενισχύει και προτρέπει το αρμόδιο Υπουργείο να ενισχύσει με κάθε τρόπο το Κέντρο Κινηματογράφου (που αποκτά υπερθεσμικό χαρακτήρα θεματοφύλακα της ελληνικής κινηματογραφίας), το οποίο μάλιστα αποκτά το δικαίωμα για την ουσιαστική (?) εκκινήση για την διεκδίκηση του θρυλικού 1,5% από τα ιδιωτικά κανάλια αυξάνοντας το μάλιστα σε 2%.

Επίσης μετατρέπει το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης σε ανώνυμη εταιρία (από ΝΠΙΔ) και αποδεσμεύει τις ελληνικές ταινίες από την συμμετοχή τους σε αυτό (το αυτό ισχύει για Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, που φέτος πέσανε κορμιά αλλά και για την Δράμα, που τα παράπονα ήταν αρκετά και για να γλυτώσουν εφηύραν πληροφοριακό τμήμα). Αυτό φυσικά σημαίνει πως το Φεστιβάλ και κάθε Φεστιβάλ στην Ελλάδα θα μπορεί με απόλυτη ελευθερία να διαλέγει ελεύθερα τις ταινίες του μην έχοντας πλέον χωρίς τύψεις γιοα το αν συμβάλει ή οχι στην εθνική κινηματογραφία ενώ από την άλλη ειδικά για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης η ιδέα της ανασύστασης ενός ελληνικού διαγωνιστικού θα είναι πίθανο να συμβεί.

Η επιτροπή αποδεσμεύει το Μουσείο Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου λύνοντας διοικητικά τα χέρια των καλ. διευθυντών τους, ιδρύει Ινστιτούτο Σεναρίου προκειμένου να ενισχυθεί το σημαντικότερο κομμάτι αδυναμίας των ελληνικών ταινιών, προστατεύει την επιστροφή φόρου για τους εμπλεκόμενους φορείς και ταυτόχρονα ενισχύει την χρηματοδότηση νέων σκηνοθετών.

Επίσης οριοθετει τις βάσεις και τον ιστό με τον οποίο θα αποτελούνται η συμβουλευτική επιτροπή κινηματογραφίας του ΥΠΠΟ, η περιλάλητη Ακαδημία Τεχνών (στο θέμα κινηματογράφος), θεσμοθετεί το FILM COMMISION (ως τον συνεργάτη και κράχτη προσέλκυσης ξένων παραγώγων στην χώρα μας), αυτονομεί τα Κρατικά Βραβεία από το Φεστιβάλ και καταργεί τα χρηματικά έπαθλα. Η επιτροπή Γαβρά εύχεται στο πόρισμα της πως κάποια στιγμή το ΥΠΠΟ θα παραδώσει την σκυτάλη διοργάνωσης των Βραβείων στην ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΕΧΝΩΝ θεωρόντας αδιανόητο το επίσημο Κράτος να μοιράζει βραβεία και θεωρεί πως αυτό θα πρέπει να είναι μια εκδήλωση που θα αφορά αποκλειστικά και μόνο την κινηματογραφική κοινότητα. Επιπλέον για τα Κρατικά Βραβεία δημιουργεί πολυμελή κριτική επιτροπή, που θα αναδυκνύει τους νικητές αποτελούμενη από όλα τα θεσμικά μέλη της κινηματογραφικής οικογένειας (Διευθυντές Φεστιβάλ, Μουσείων και λοιπών επιτροπών), τους νικητές των περασμένων 10 ετών (αρκεί να μην είναι ταυτόχρονα υποψήφιοι) ενώ μεταφέρει την απονομή από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Σε ότι αφορά για την υποψήφια ταινία της Ελλάδας στην ετήσια διαδικασία του ξενόγλωσσου Όσκαρ αυτή θα αναδεικνύεται από το Συμβούλιο Κινηματογραφίας του ΥΠ.ΠΟ και όχι από τα Κρατικά Βραβεία (πράγμα που ενδεχομένως σημαίνει ότι θα γίνεται το ίδιο σούσουρο όπως γινόταν μέχρι το 1997 του στυλ "Γιατί αυτός και όχι εγώ?" ή "Σου δίνουμε περισσότερα λεφτά για την επόμενη ταινία σου αρκεί να αφήσει τον τάδε να πάει στα Όσκαρ")

Εκείνο που δεν εντόπισα είναι το τι προτείνεται για την ψηφιακή ταινία, που είναι μια ιστορία που θέλουμε δεν θέλουμε θα μας απασχολεί ολοένα και περισσότερο τα επόμενα χρόνια.

Φυσικά είναι αμφίβολο το τι θα περάσει από όλα αυτά τα μέτρα που προτείνονται. Όσοι αποκλείστηκαν από την διαδικασία ή χάνουν κεκτημένα προνόμια σαφώς και θα αντιταχθούν της ρύθμισης. Επίσης αρκετοί είναι καχύποπτοι (ειδικά μετά την έκταση που είχε πάρει εκείνη η οργισμένη ανακοίνωση του ΕΚΚ που έλεγε ότι κλείνει μέχρι νεωτέρας) και φυσικά υπάρχουν και εκείνοι που στην πολιτική αναμπουμπούλα των ημερών (Δώσε και σε 'μας οικοπεδάκι, Βουλγαράκη, Βουλγαράκη) θα βρουν ένα λαμπρό πεδίο αντιπολιτευτικής δράσης για να ανταμοιφθούν εκ των υστέρων.

Η πρόθεση του Υπουργού είναι να επιταχύνει την διαδικασία ώστε να παρουσιάσει το τελικό πλαίσιο του νομοσχεδίου το Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη και μετά να το καταθέσει στο Κοινοβούλιο προς κύρωση.

Όμως και πάλι επειδή όλοι ζούμε στην Ελλάδα και ξέρουμε πως λειτουργούν αυτά τα πράγματα τι μας κάνει να πιστεύουμε πως οι ευγενικές προθέσεις της επιτροπής δεν θα μεταβληθούν για άλλη μια φορά σε έναν άκρατο ωχαδερφισμό, μιζέρια, προκατάληψη?