ΑΠΟ ΤΟ MADCHESTER ΤΩΝ JOY DIVISION ΣΤΗΝ ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ KAI TO ΛΟΝΔΙΝΟ ΤΗΣ M.I.A.

Δυο πρόσωπα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους θα απασχολήσουν σήμερα την εκπομπή. Ο πρώτος έρχεται από το παρελθόν και είναι πάντα εδώ, η δεύτερη είναι το παρόν και το μέλλον (όπως λένε οι ξένοι μουσικοκριτικοί) της μουσικής.


LOVE WILL TEAR US APART IAN!



Ήταν μια ανοιξιάτικη μέρα του Μαιου του 1980 όταν ο Ίαν Κέρτις είδε στην τηλεόραση μια ταινία του Βέρνερ Χερτζιγκ και ακούγωντας τον αγαπημένο του Ϊγκυ Ποπ έβαλε ένα καλώδιο γύρω από τον λαιμό του και τελείωσε με όσα τον απασχολούσαν. Πριν από αυτό όμως πρόλαβε να ηχογραφήσει 2 δίσκους που έγραψαν ιστορία στον χώρο του post - punk και όχι μόνο. Οι Joy Division και το σκοτεινό εγώ τους έκαναν συγκροτήματα όπως οι Νιρβάνα, οι Cure και οι U2 να ξετυλίξουν το δίκο τους νήμα στην μουσική ιστορία ενώ η μεγαλύτερη τους επιτυχία το Love will tear us apart έγινε το chill out soundtrack του καλοκαιριού χάρη στην πειραγμένη εκοχή των Νουβελ Βαγκ.

Την ιστορία του Ιαν και των Τζοι Ντιβιζιον (που αργότερα έγιναν New Order) στο Μαντσεστερ της δεκαετίας '78-' 88 μπορείτε να την βρείτε σε δύο ταινίες : Το Control του Άντονι Κορμπιν και το 24 h party people του Μαικλ Γουνιτερμποτομ

M.I.A. - ΜΙΑ ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΧΙΠ ΧΟΠ



Την γνωρίσαμε μέσα από το σάουντρακ του Σλαμντογκ οι περισσότεροι. Όμως η Μ.Ι.Α. ήταν ήδη εδώ και έβαζε φυτίλια στον χώρο της δισκογραφίας με την αιρετική φυσιογνωμία της. Τα τραγούδια της δεν μιλάνε για έρωτες της μιας βραδιάς, φρου και αρώματα. Έχει πολιτικούς και κοινωνικούς προβληματισμούς που βγαίνουν μέσ από προσωπικά της βιώματα. Με πατέρα αντάρτη στον εμφύλιο της Σρι Λάνκα (η οικογένεια ανήκει στην μειόνοτητα των Ταμίλ που αυτές τις μέρες σύμφωνα με τις πληροφορίες που μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά δίκτυα έχασαν τον πόλεμο για αυτοδιάθεση με τον κυβερνητικό στρατό) και μητέρα που έμαθε στα παιδιά της να αγαπάνε την κουλτούρα τους η Μ.Ι.Α. έβαλε μέσα στο χιπ χοπ και r'n' b ύφος της όλα αυτά τα στοιχεία. Ο πολιτικός σχολιασμός και οι κοινωνικές ανισότητες βρίσκονται μέσα στους στίχους της (σε τετοιο βαθμό που να φέρνει σε αμηχανία την δισκογραφική βιομηχανία όταν μιλάει για την παλαιστινιακή PLO και τους Τίγρεις Ταμιλ - με τους όποιους πολέμησε ο πατέρας της) ενώ παίζει άριστα το παιχνίδι της χιπ χοπ κουλτούρας.

Οι Άγγλοι δισκοκριτικοί μιλάνε για το καλύτερο ξεκίνημα καλλιτέχνη από την εποχή της Μαντόνα ενώ οι Αμερικανοί πρόσφατα της χάρισαν μια υποψηφιότητα για Όσκαρ (χάρη στο O Saya που ανοίγει το σαουντρακ και την ιστορία του Σλαμντογκ Μιλιονερ) και μια για Γκράμι για το εξαιρετικό Paper Planes στο όποιο θα έλεγε κανείς ότι φαντάζεται μια χορογραφημένη ληστεία μετά πυροβολισμών όμως η Μ.Ι.Α. σαρκάζει όσο δεν πάει τα πρόβληματα βίζας που είχε η ίδια στο παρελθόν αλλά και τα ζήτηματα (λάθρο)μετανάστευσης που βρίσκονται στην ατζέντα των δυτικών χωρών τα τελευταία χρόνια.