Ο μπαμπας τρελαινοταν να ακουει Νινο Ροτα!

Αντί εκπομπής καταθέτω την κρίση μου για την κινηματογραφική χρονιά που φεύγει σε 3 λίστες. Λοιπές λεπτομέρειες και διευκρινήσεις προσεχώς. (Στην φώτο η κορυφαία στιγμή του 2006 κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Ζιζου ανατρέπει το σενάριο της ζωής και γράφει μια ξεχωριστή σελίδα που και ο πιο ευφάνταστος σεναριογράφος - συγγραφέας δεν θα τολμούσε να γράψει). Για την ώρα: 2006 - Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΕΚΑΔΑ Κρατάω επιφυλάξεις για τρεις ταινίες επειδή δεν τις έχω δει ακόμη (ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΡΟΥΣΕ ΠΡΑΝΤΑ, ΠΤΗΣΗ 93) ωστόσο η λίστα μου για την σούμα του 2006 είναι εδώ και περιμένει τα σχόλια σας. Διαβάστε και θαυμάστε: 1. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΠΡΟΚΜΠΑΚ ΜΑΟΥΝΤΕΝ – ΑΝΓΚ ΛΙ(ο μεγάλος τιμονιέρης του σύγχρονου σινεμά γεννήθηκε στην Ταιβάν και χορεύει το Χόλυγουντ στο ταψί) 2. ΒΑΒΕΛ – ΑΛ. ΓΚΟΝΖΑΛΕΘ ΙΝΙΑΡΙΤΟΥ (Το ισπανόφωνο σινεμά ανεβαίνει όλοενα και περισσότερο. Το σενάριο της ταινίας λεπτοδουλεμένο σταυροβελονιά από ένα απίστευτο μυαλό, τον Γκιγιέρμο Αριάγα. Τον ζηλεύω που γράφει τόσο υπέροχα πρ

Αυτές οι αναδρομικές λίστες πολύ μου αρέσουν και θα προσπαθήσω να τις περάσω στο ημερολόγιο για να καταχωρήσω ως αρχείο. Κάποια στιγμή μέσα στην εβδομάδα θα περάσω και τα δικά μου best kai worst of. Χτες πέρασα τον Αλέξη Δερμετζόγλου. Ο Ρομπυ Εκσιέλ παρουσιάζει στο κυριακάτικο ΕΘΝΟΣ τις επιλογές του για τις καλύτερες και τις χειρότερες ταινίες του 2006. Αξιόλογες επιλογές και στις δύο λίστες: ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥ 2006 ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩ - Π. ΑΛΜΟΔΟΒΑΡ MATCHPOINT - Γ. ΑΛΛΕΝ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ - Μ. ΧΑΝΕΚΕ ΣΥΡΙΑΝΑ - ΣΤ. ΓΚΕΙΓΚΑΝ Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ - Φ.Χ. ΝΤΟΝΕΜΑΡΚ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ - Π. ΦΛΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΡΕΑ - Ρ. ΑΛΤΜΑΝ ΤΟ ΤΟΞΟ - Κ. ΚΙ ΝΤΟΥΚ ΟΦΣΑΙΝΤ - ΤΖ. ΠΑΝΑΧΙ Η ΔΙΠΛΑΝΗ ΠΟΡΤΑ - Π. ΣΛΕΤΑΝΕ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ... ΒΑΤΟΜΟΥΡΑ (χωρίς σειρά προτίμησης) ΒΑΣΙΚΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ 2 ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΚΙΑΧΤΡΟΥ ΤΑΚΕΣΙΣ ΡΩΤΑ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ ΕΡΩΤΑΣ ΔΙΧΩΣ ΠΑΡΟΝ

20 μέρες πριν τις Χρυσες Σφαιρες ένας καταλογος με τις διακρίσεις των ενώσεων κριτικών κινηματογράφου της Αμερικής ανα πολιτεία προσφορά του καταστήματος για τις γιορτές! ΝΤΑΛΑΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΤΣΕΖΕ Α ΓΥΝΑΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ : ΕΛΕΝ ΜΙΡΕΝ – Α ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ: ΦΟΡΕΣΤ ΓΟΥΙΤΑΚΕΡ ΤΑΙΝΙΑ : ΠΤΗΣΗ 93 ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΤΣΕΖΕ Α ΓΥΝΑΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ: ΕΛΕΝ ΜΙΡΕΝ – Α ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ: ΦΟΡΕΣΤ ΓΟΥΙΤΑΚΕΡ ΤΑΙΝΙΑ: Ο ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΗΣ ΦΟΙΝΙΞ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΤΣΕΖΕ Α ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ : ΕΛΕΝ ΜΙΡΕΝ - Α ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ: ΦΟΡΕΣΤ ΓΟΥΙΤΑΚΕΡ ΤΑΙΝΙΑ : ΠΤΗΣΗ 93 ΦΛΟΡΙΝΤΑ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΤΣΕΖΕ Α ΓΥΝΑΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ: ΕΛΕΝ ΜΙΡΕΝ – Α ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ: ΦΟΡΕΣΤ ΓΟΥΙΤΑΚΕΡ ΤΑΙΝΙΑ: Ο ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΗΣ ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΠΟΛ ΓΚΡΙΝΓΚΡΑΣ Α ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ: ΕΛΕΝ ΜΙΡΕΝ – Α ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ: ΣΑΣΑ ΜΠΑΡΟΝ ΚΟΕΝ ΤΑΙΝΙΑ: LITTLE CHILDREN ΤΟΡΟΝΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΣΤΗΒΕΝ ΦΡΙΑΡΣ και ΑΦΟΙ ΝΤΑΡΝΤΕΝ (!!!) Α ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ : ΕΛΕΝ ΜΙΡΕΝ - Α ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ : ΣΑΣΑ ΜΠΑΡΟΝ ΚΟΕΝ ΤΑΙΝΙΑ : Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΥΟΣΙΓΚΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΤΣΕ

Ο Αλέξης Δεμερτζόγλου σήμερα σε μεγάλα κέφια έδωσε την δική του δεκάδα (ενδεκάδα ουσιαστικά) της χρονιάς (σε ότι αφορά την Ελλάδα). Η κρίση του παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον είτε συμφωνείς μαζί του είτε όχι. Ιδού η λίστα του χωρίς αριθμηση όπως την παραθέτει ο ίδιος στα ΝΕΑ: ΕΝΤΟΥΑΡΤ (ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ) ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ (ΚΑΤ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΚΟΥ) ΠΑΝΔΩΡΑ (Γ. ΣΤΑΜΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ) Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΑ (ΔΗΜ. ΚΟΥΤΣΙΑΜΠΑΣΑΚΟΣ) ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ (Ν. ΠΕΡΑΚΗΣ) ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ (ΓΙΑΝ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ) ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (Ν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ) ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕ (Λ. ΡΙΚΑΚΗ) ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΣΤΗ ΡΩΜΗ (Π. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ) ΡΟΖ (ΑΛ. ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ) ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ (Δ. ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ) και δύο ντοκιμαντέρ ΟΙ ΓΑΜΠΡΟΙ (ΚΙΜΩΝ ΤΣΑΚΙΡΗΣ) + ΙΚΕΤΕΣ (ΣΤ. ΙΩΑΝΝΟΥ)

Χριστούγεννα και σκέφτηκα να κάνω μια λίστα με το τι θέλω να ψάξω στην αγορά της πόλης. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός ο μπαμπάς με έπαιρνε τα πρωινά, όποτε είχε ελεύθερο χρόνο και κατεβαίναμε στην αγορά. Ειδικά στις γιορτές (Χριστούγεννα, Πάσχα και λοιπές συμβολικές εορτές και αργίες) ξέραμε ότι ένα μεγάλο κομμάτι τους θα αναλωθεί στους δρόμους της πόλης. «Πάμε βόλτα», λέγαμε στη μαμά και εκείνη ήξερε τι είδους βόλτα ήταν αυτή. Στα βιντεοκλαμπ, στα δισκάδικα, στα βιβλιοπωλεία, στα σινεμά. Αυτά ήταν τα στέκια μας. Και όποτε ανακαλύπταμε έναν νέο θησαυρό, βιβλίο, δίσκο (κυρίως σάουντρακς) ή ταινία η χαρά μας ήταν άλλο πράμα… Έτσι και σήμερα. Σκέφτηκα να κάνω μια δική μου βόλτα στα δισκάδικα, στα σινεμά και στα dvd club(που αντικατέστησαν τα βίντεοκλαμπ), στα βιβλιοπωλεία. Έτσι ξεκίνησα σκεπτόμενος το εορταστικό κλίμα. Κάθε Χριστούγεννα θέλω να επιστρέφω την παιδική μου ηλικία. Δεν είναι πάντα εφικτό αλλά ελπίζω φέτος να με βοηθήσουν τα καρτούν που βγήκαν στα σινεμά. Happy feet και Cars. Επιπ

Ομολογώ ότι οι Χρυσές Σφαίρες έχουν μια φαντασία που πολλές φορές η Ακαδημία δεν καταλαβαίνει ή δεν θέλει να κατανοήσει. Φέτος όμως ίσως και να αλλάξει γνώμη…(στην φώτο η φετινή Μις Χρυσή Σφαίρα, η δεσποινίς Λορέιν Νίκολσον, που όπως καταλάβατε από το επώνυμο είναι η κοράκλα του φετινού υποψήφιου Τζακ Νίκολσον. Ομορφόσογο ο Τζακ!) Προειδοποιώ και πάλι ότι δεν έχουμε δει όλες τις ταινίες άρα απλώς υπολογίζουμε, φλυαρούμε, χαιρόμαστε με βάση τα όσα έχουμε δει και τα όσα έχουμε παρακολουθήσει στον ξένο τύπο. (τα ξεκαθαρίζω για τους τυχόν «περιέργους» αναγνώστες) ΒΑΒΕΛ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ Φέτος οι Σφαίρες βγάλανε 2 κατηγορίες με πολύ ενδιαφέρον. Στην καλύτερη ξενόγλωσση ταινία έχουμε μια 5αδα πολύ δυνατή, που αν ισχύσει και στα Όσκαρ τότε αλλάζει άρδην την κατάσταση. Η λογική έλεγε μέχρι τώρα Αλμοδόβαρ (Ισπανία), Ντελ Τόρο (Μεξικό) και «Η ζωή των άλλων» (Γερμανία) να συναγωνίζονται για το βραβείο. Έλα όμως που μάλλον για πρώτη φορά στην ιστορία του συγκεκριμένου βραβείου υπάρχει αμερικανικός δάκτυλο

Το να μιλάς με τον Λάκη Παπαστάθη είναι πράγματι μια απόλαυση μοναδική. Τόσο εντός στούντιο όσο και εκτός. Σαν να έχεις ένα υπέροχο γλυκό το οποίο όσο και να τρως δεν λιγώνεσαι αλλά αντιθέτως σου δημιουργεί ευεξία και διάθεση για περισσότερο και περισσότερο. Εντάξει ίσως να είναι ολίγον υπερβολικό το παράδειγμα μου, το παραδέχομαι, αλλά τι να κάνω που στην περίπου μια ώρα της παρουσίας του στο στούντιο πέρασα τόσο καλά! Κι αυτό γιατί συνήθως η διαδικασία μιας εκπομπής (όπως την βιώνω εγώ τουλάχιστον κάθε φορά) είναι σίγουρα διασκεδαστική αλλά δεν παύει να είναι δουλειά που ζητάει να γίνει υποδειγματικά για χάρη όσων την ακούν εκείνη την στιγμή αλλά πάνω από όλα για την ικανοποίηση του ίδιου του δημιουργού και παραγωγού της. Ήθελα να κάνω αυτή την συνομιλία με τον κο Παπαστάθη πολύ καιρό πριν. Αφορμές υπήρχαν κατά καιρούς καθώς επισκέπτεται την Θεσσαλονίκη τακτικά. Τον Μάρτη, στο φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, ήταν εδώ για τα 30 χρόνια του Παρασκήνιου. Πριν από περίπου ένα μήνα πάλι είχε έρθει γ

300 κινηματογραφικά σκορ, μια πορεία 45 χρόνων γεμάτη με μουσικές και εικόνες του σινεμά, πλήθος τιμητικών βραβεύσεων, 2 Χρυσές Σφαίρες, 1 Γκράμυ και επιπλέον 5 χαμένες υποψηφιότητες για Όσκαρ Μουσικής. Στις 25 Φεβρουαρίου 2007 η κινηματογραφική Ακαδημία θα ξεπληρώσει το χρέος της σε ένα από τα σπουδαίοτερα κεφάλαια της κινηματογραφικής μουσικής, που αναδείχτηκε από την Ιταλία με τα σπαγγέτι γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε και κατέκτησε τον κόσμο με τις υπέροχες μουσικές του. Το όνομα του φτάνει και περισσεύει για να καταλάβετε τι εννοώ : Ε Ν Ν Ι Ο Μ Ο Ρ Ρ Ι Κ Ο Ν Ε ! Η φετινή τελετή των Όσκαρ έχει ήδη ξεχωριστό ενδιαφέρον για όσους αγαπούν την κινηματογραφική μουσική. 2 παρατήρησεις μόνο για την ώρα (γιατί εννοείται ότι το γεγονός αυτό θα μας απασχολήσει προσεχώς) : α) Η Ακαδημία δείχνει να αφουγκράζεται τις φωνές εκείνων που μιλούν για παραλείψεις και χρέη του εκλεκτορικού σώματος των 6.000 μελών της σε ανθρώπους που έχουν προσφέρει στην υπόθεση σινεμά αλλά μέχρι τώρα αγνοήθηκαν σκανδ

Η Βασίλισσα Έλεν Μίρεν έχει σαλπάρει για το Λος Άντζελες. Ότι θα βλέπαμε πάντως τον Μπόρατ να διεκδικεί μια θέση στα Όσκαρ ούτε που το φανταζόμουν αλλά η πραγματικότητα όπως λένε και οι Αμερικάνοι δαγκώνει! ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ Οι περισσότερες ενώσεις κριτικών έχουν ήδη δώσει τις εκτιμήσεις τους για το 2006, που λογαριάζονται και ως τα προγνωστικά τους για την κούρσα των Όσκαρ που μόλις ξεκίνησε. Την Πέμπτη το απόγευμα περιμένουμε και την Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου για να διαμορφωθεί και ένα ικανό κλίμα ώστε να μιλάμε πλέον για κάποιες ταινίες. Πάντως το στοιχείο της έκπληξης έτσι κι αλλιώς μέχρι το τέλος θα είναι πιθανό. Μην ξεχνάμε την "Πόλη του Θεού" το 2003 π.χ. που ήρθε από το πουθενά με 4 υποψηφιότητες. Η αρχή έγινε παραδοσιακά με το NATIONAL BOARD OF REVIEW πριν από μια εβδομάδα και μέχρι τώρα Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Ουάσιγκτον, Βοστόνη, American Film Institute (AFI) έχουν δώσει τους καλύτερους κατά την άποψη τους. ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ Να εξηγηθώ εδώ ότι

Uranya, Ουρανία ή… στα ουράνια? Αυτό είναι το ερώτημα που επεξεργάζεται η 3η ελληνική ταινία της τρέχουσας σεζόν και βγήκε στις αίθουσες σήμερα. Θυμόμουν το Πεπερμιντ πολύ καλά. Τόσο καλά που το θεωρώ μια από τις πιο τρυφερές και φρέσκιες ταινίες της τελευταίας δεκαετίας. Σκηνοθέτης της ο Κώστας Καπάκας που το 1999 είχε σαρώσει στα Κρατικά Βραβεία (9 συνολικά παρακαλώ) και έγινε ο μοναδικός πρωτοεμφανιζόμενος στα δέκα χρόνια του θεσμού που η ταινία του αναδείχτηκε ως η καλύτερη της χρονιάς. Αυτά το 1999. 7 χρόνια μετά και έπειτα από ενδελεχή προετοιμασία ο Κ. Καπάκας γύρισε για να μας αφηγηθεί άλλη μια όμορφη ιστορία. Για την Uranya διάβαζα κατά καιρούς διάφορα με αποκορύφωμα το καλοκαίρι που μας πέρασε όταν και εξελίχθηκαν τα γυρίσματα της στο χωριό Φρε των Χανίων. Το μικρό χωριουδάκι έγινε κανονικό σκηνικό που μεταφέρθηκε από το 2006 στο 1969. 37 χρόνια πίσω! Η ΙΣΤΟΡΙΑ Μια παρέα πιτσιρικάδων που ζουν κάπου στην επαρχία το καλοκαίρι του 1969 κάνει όνειρα για το μέλλον και για το καλοκ

Μια υποψηφιότητα Όσκαρ, μια BAFTA, 2 βραβεία στα WSA (Παγκόσμια βραβεία κινηματογραφικής μουσικής) για τον "Επίμονο Κηπουρό" και μόλις χτες άλλο ένα βραβείο αυτό της Ευρω-Ακαδημίας Κινηματογράφου, το λεγόμενο και Φέλιξ, για την δουλειά του στην ταινία "Γύρνα Πίσω" του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Κε Αλμπέρτο Ιγκλέσιας είχατε ένα ενδιαφέρον 2006, δεν νομίζετε? Κατά τα άλλα Γερμανία (The life of others) και Ισπανία (Volver) μοιράστηκαν την μερίδα του λέοντος στα φετινά Φέλιξ, που έγιναν για πρώτη φορά σε χώρα της Ανατολικής Ευρώπης (Πολωνία). Απλά ο Αλμοδόβαρ έχασε το Φελιξ καλύτερης ταινίας το οποίο ίσως περίμεναν αρκετοί ότι θα κέρδιζε και πήρε σκηνοθεσία, α γυναικείου (Πένελοπε Κρουθ) και βραβείο κοινού. Τιμητικό Φέλιξ στον Ρομαν Πολάνσκι.

Τόσο χρειάστηκε ο Κωνσταντίνος Χρηστίδης για να αφήσει το Λος Άντζελες και να γυρίσει πίσω στη μαμά - Ελλάδα για να ασχοληθεί με αυτό που ξέρει καλά: την σύνθεση κινηματογραφικής μουσικής (στην φώτο από αριστερά προς τα δεξιά: Κων. Χριστίδης, Ν. Παπάζογλου και Μ. Μάτσας) ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΥΑΡΤ... Το έχω σαν παράδοση να έχω στην πρώτη μεταφεστιβαλική εκπομπή τον μουσικοσυνθέτη της ταινίας που αναδείκνύεται στην διαδικασία των Κρατικών Βραβείων. Με αυτόν τον τρόπο έχω ήδη ανακαλύψει όμορφες μουσικές και καλλιτέχνες που λατρεύουν το αντικείμενο τους και το σινεμά γενικά. Πέρυσι π.χ. είχα την χαρά να γνωρίσω τον Νίκο Πλατύραχο, τον άνθρωπο που υπογράφει τη μουσική στην "Χορωδία του Χαρίτωνα" του Γρηγόρη Καραντινάκη. Ξεκίνησα για μια τυπική κουβέντα γύρω από μια μουσική κινηματογραφική σύνθεση που με εντυπωσίασε και φτάσαμε να μιλάμε για soundtrack, Μάνο Χατζιδάκι και πολλά άλλα. με λίγα λόγια όταν τελείωσε η συνέντευξη ένιωθα τόσο γεμάτος και χαρούμενος γιατί δεν ήταν απλή δ

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας Κοσοβάρος που έκανε καριέρα στο ελληνικό σινεμά και κέρδισε 9 Βραβεία! ΕΝΤΟΥΑΡΤ όχι ένα, όχι δύο, όχι τρια αλλά εννέα συνολικά Κρατικά Βραβεία (λέγε με Προμηθέας) κέρδισε η Αγγελική Αντωνίου και η συγκινητική δραματική ιστορία του Έντουαρτ. μια βαλκανική οδύσσεια, που έγινε ταινία όταν η σκηνοθέτις διάβασε ένα μονόστηλο 100 λέξεων στην εφημερίδα για έναν αλλοδαπό που πέρασε παράνομα τα σύνορα για να παραδεχτεί ένα φόνο που είχε διαπράξει σε μια προηγούμενη διαμονή του στην χώρα πάλι παράνομα! Εγκληματολογικά, όπως είπε και η ίδια η Αντωνίου που ρώτησε καθηγητές εγκληματολογίας και ειδικούς εμπειρογνώμες, αυτό συμβαίνει 1 στα 100 χρόνια! δεν χρειαζόταν τίποτα παραπάνω και έτσι ξεκίνησε να ψάχνει την ιστορία κομμάτι κομμάτι, γνώρισε τον Έντουαρτ(που βρίσκεται στην φυλακή) και η βαλκανική οδύσσεια που λέγαμε πήρε μπρος. Αλβανία, Σκόπια, Σερβία, Ελλάδα και Γερμανία ήταν οι τόποι που επισκέφτηκε τόσο για την έρευνα όσο και για την ετοιμασία και τα γυρίσματα

όνειρο ήταν δεν θα πει τίποτα...Μάλλον ήμουν υπερβολικά αισιόδοξος φέτος. Η Κριστιν Βασόν όμως και η υπόλοιπη παρέα της επιτροπής είχαν αντίθετη άποψη και δεν φάνηκε να πρωτοτυπούν. ΣΑΝ ΠΑΣ ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ... Να εύχεσαι να μην ταλαιπωρηθεις και να απολαύσεις τον απόλυτο χαβαλέ και χάος που επικρατεί μέσα και έξω από το Ολύμπιον. Τις τσιτωμένες ταξιθέτριες - υπαλλήλους του φεστιβάλ μην φοβηθείς. να εύχεσαι να είναι σύντομη η τελετή. και τα βραβεία, οι ευχαριστήριοι λόγοι και οι χαριτωμενίες των παρουσιαστών να μην σε πρήξουν πολύ. έτσι μόνο θα καταλάβεις τελετή λήξης στο φεστιβάλ κινηματογράφου τι σημαίνει... δεν ξέρω αν πέτυχα διάνα με το διασκευασμένο ποιηματάκι μου αλλά η τελετή λήξης δεν ήταν ποτέ το φόρτε αυτού του φεστιβάλ. πάντα λίγο χαμένα τα έχουν όλοι, πάντα επικρατεί μια χαοτική κατάσταση, πάντα ο εκνευρισμός και το μπλα μπλα επί σκηνής κουράζει. φέτος απλά είχε λίγο γκλάμουρ όλο αυτό αφού τα βραβεία έδωσαν η Σαντριν Μπονέρ, η Τζουλιέτ Λιουις, ο Παντελής Βού

Despina ke Yorgo you ertete Peichin kano ego voi8ous teleti enarxis. ferte kriso alexander se taper gia filo mou Zang Yimou. (silly jokes!) Τσεν Καιγκε δεν είδα, Λιλι Τειλορ έχασα, Τζουλιέτ Λουις δεν είχα σκοπό να παρακολουθήσω και είμαι σίγουρος ότι θα με ρωτήσεις: τι διάολο έκανες όλη μέρα σήμερα? μα σου τα εξήγησα χτες φίλε... ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ την είχα την ιδέα πριν καν ξεκίνησει το φεστιβάλ αλλά επιβεβαιώθηκε όταν είδα τις ταινίες και τις τελευταίες μέρες κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα. ένας από τους δύο Έλληνες θα βρεθεί αγκαλιά με μεγάλο βραβείο του διεθνούς διαγωνιστικού. όνομα δεν θέλω να πω αν και ξέρω που να ποντάρω τα λεφτά μου αλλά εύχομαι και οι δύο να το κάνουν το θαύμα. Yπενθυμίζω ότι Χρυσό και Αργυρό Αλέξανδρο έχουμε να πάρουμε από το 1993 όταν Γκορίτσας και Χούρσογλου είχαν σαρώσει κερδίζοντας αντίστοιχα τις δύο διακρίσεις από τα χέρια της Μελίνας(ήταν το τελευταίο φεστιβάλ της), το 1997 η Λένα Κιτσοπούλου κέρδισε το βραβείο Ά γυναικείου ρόλου για την ταινία του Δ

σε σένα μιλώ τρελέ επιστήμονα εκ Λόνδρας, σε σένα ιστορικέ Κεμαλιστή του Μαρβούργου! σου κλείνω το μάτι και σου λέω ξεκάθαρα : "Αυτή η νύχτα μένει!" Ο ΒΙΜ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ η επίσκεψη του Γερμανού σκηνοθέτη θα μπορύσε να γραφτεί ως κωμικό σηριαλ για την ΕΡΤ (στα ιδιωτικά μια τέτοια πρόταση θα πήγαινε στον σκουπιδοτενεκέ με συνοπτικές διαδικασίες με την παρατήρηση "Who the fuck is Wim? Αφού δεν κάνει guest η Πέγκυ Ζήνα!"). τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι κακή ιδέα. ένα Βιμ να παραφυλάει να έρθει και γύρω όλοι γίνονται χαλιά να τους πατήσει. ύστερα ο έλληνας διεθνούς φήμης σκηνοθέτης φίλος του βλοσυρός του δίνει τον Golden Alexander. μετά ο Βιμ ξεπατώνεται στις συνεντεύξεις. Το CNN - Κολοκοτρονίτσι νιουζ βγάζει και αυτό παραρτημα για αποκλειστική συνεντεύξη του Βιμ. 5-6 δημοσιογράφοι στριμωγμένοι σε ένα τραπεζάκι και ο Βιμ στον τριθέσιο καναπέ αναλύοντας ξανά ξανά και ξανά τι σημαίνει η Αμερική για αυτόν, που πάει το ευρωπαικό σινεμά, τι ρόλο παίζει η μουσική στο έργο του

Τρεις και σήμερα. Κεντέρης έχω γίνει από το τρέξιμο. φέρτε μου την μηχανή του Σταρ Τρεκ να διακτινίζομαι χωρίς κούραση από τον Ζάννα στο λιμάνι και από εκεί στην Αγγελάκη! και ξαφνικά θυμήθηκε ότι είναι φθινοπορο. όλη μέρα έβρεχε αλλά κρύο δεν είχε και τόσο. και αυτό ήταν μια καλή αφορμή για να κλειστείς σε μια σκοτεινή αίθουσα... ΚΟΝΒΟΙ το λιμάνι αρχίζει να γεμίζει επικίνδυνα κόσμο. είναι οι πολλοί καλέσμενοι και οι υποψήφιοι των κρατικών βραβείων αλλά και το κοινό που πλέον το Σαββατοκύριακο θα πλυμμηρίσει την προβλήτα. ήδη οι διοργανωτές πανηγυρίζουν για άυξηση των εισητηρίων και των σινεκαρτών. βέβαια δεν μας διευκρινίζουν πόσες ήταν οι προσκλήσεις που έτφασαν στα ταμεία. το τζάμπα πάντα έχει άλλη γλύκα.... ΠΑΡΤΥ ΑΝΙΜΑΛ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΑΛΛΑΣΙΑ και για άλλη μια φορά η Θεσσαλονίκη έγινε η πόλη της νύχτας, του έρωτα και του καλού φαγητού. για τους ξενους και τους Αθηναίους καλεσμένους όμως που βρήκαν την θαυμάσια ευκαιρία για ξεπορτίσματα. την ίδια στιγμή που κάποιοι προσπαθούσαν με το΄ζόρι

Μια νέα εποχή ξεκινάει για τον ελληνικό κινηματογράφο. Υπερβολικός στην εκτιμησή μου? ο χρόνος θα δείξει... (φώτο από το ΡΟΖ του Α. Βουλγαρη) ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΣΟΝΑΤΑ το ότι ο καιρός είναι γλυκός, το είχα παρατηρήσει εδώ και μέρες. άλλες χρονιές στο δεύτερο μισό του φεστιβάλ έπεφτε σύρμα για καλό χειμώνα και καλά χριστούγεννα. μέχρι στιγμής μόνο σημάδια για το δεύτερο βλέπω στην πόλη. κιτρινισμένα φύλλα που χορεύουν στο δρόμο (όπως η σακούλα του American beauty) και το γκρίζο χρώμα του ουρανού κατά διαστηματα δεν άλλαξαν την κατάσταση δραματικά. όπως δεν άλλαξε τίποτα και με την παρουσία του Τούρκου Ταρκόφσκι (Τουρκόφσκι!) Νουρι Τσειλαν. Το "Μακριά" είναι μια από τις καλύτερες ταινίες των Βαλκανίων την τελευταία 5ετία. είχε μάλιστα την ατυχία να βραβευτεί στις Κάννες το ίδιο Σαββατοκύριακο που η Σερτάμπ κέρδιζε την Γιουροβίζιον με το τραγουδάκι της (το οποίο άρεσε στην πρώην μου, εξ ου και ο συνειρμός). Πάντως το ότι υποστηρίζει τον Παμουκ και αναγνωρίζει την αξία του είναι προς τι

Ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες της Αμερικής έφυγε χτες σε ηλικία 81 ετών. MASH, Νασβιλ, Παίκτης, Στιγμιότυπα, Έγκλημα στο Γκοσφορντ Παρκ, Η Καλύτερη παρέα από τις μεγαλύτερες ταινίες του. 5 φορές υποψήφιος για Όσκαρ το πήρε μόλις φέτος για το σύνολο της προσφοράς του στο σινεμά (πάλι καλά γιατί τώρα οι επικήδειοι των εφημερίδων θα έγραφαν ότι ανήκει στους 3-4 που δεν το πήραν ποτέ και θα έμενε μόνο αυτό από μια τέραστια καριέρα). στην τελετή των Όσκαρ ήταν που αποκάλυψε ότι πριν δέκα χρόνια είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευσή καρδιάς. εκείνος μπορεί να έφυγε εμείς όμως κρατάμε τις ταινίες του και την υπέοχη δουλειά του με τους ηθοποιούς. καλό ταξίδι...

Και ενώ στη Θεσσαλονίκη ο κινηματογράφος γιορτάζει στην Αμερική πενθεί μια μεγάλη απώλεια ενός καθαρού μυαλού... ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ το ότι δεν θα μπορέσω να παρακολουθήσω το μαστερκλας των Βιμ και Βαλτερ το θεωρούσα δεδομένο από την χτεσινή εμπειρία μου για την αντίστοιχη εκδήλωση του Κώστα Γαβρά. και επειδή νιώθω ότι έχει παρέλθει ο καιρός που θα σπρώχνομαι και θα σπρώχνω για να δω μια εκδήλωση δεν κατέβαλλα την παραμικρή προσπάθεια για να μπω μέσα στον Κασσαβέτη. Για να είμαι απόλυτα καθαρός δεν καιγόμουνα κιόλας να δω τον Βεντερς. Τον Σάλλες του είχα κλέψει χτες 45 λεπτά από την ζωή του. Άρα τις λεπτομέρειες θα τις μάθαινα μετά. πρότιμησα λοιπόν να κόψω τα εισητηριάκια μου, να κάνω άλλη μια βολτούλα στο λιμάνι, να δω κανένα γνωστό και να περιμένω την συνέντευξη τύπου της Κριτικής επιτροπής. ΕΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΜΟΡΦΑ, ΟΜΟΡΦΑ ΠΑΙΔΙΑ Κριτική επιτροπή ή χαρούμενοι επισκέπτες ήταν αυτοί? λέξη δεν ακούστηκε από τα στοματά τους για την ουσία της παρουσίας τους. εντάξει κάτι θεωρίες περί ανεξάρτητου σιν

ομολογώ πως τέτοιες μέρες το φεστιβάλ δύσκολα τις έχει ξαναζήσει. τέτοια σκυταλοδρομία κινηματογραφική δεν έχει ξαναγίνει.φεύγει ο ένας, έρχεται ο άλλος.χθες Γαβράς, σήμερα Σάλλες και αύριο Σάλλες και Βεντερς και δεν ξέρω εγώ τι άλλο μας επιφυλλάσει το πρόγραμμα! και κάπου εκεί στη μέση ταινίες, όμορφες παρουσίες, βόλτες στο καλντερίμι της προβλήτας, κουβέντες και νέες γνωριμίες στο καφέ της Αποθήκης αλλά και στα γκισέ των εισητηρίων. c' est la vie (στο φεστιβάλ)! ξεκίνησα την μέρα μου με ένα παραδοσιακό τζοκινγκ σπίτι - λιμάνι. γιατί νους υγειής εν σώματι... δεν είμαι γυμναστικός αθλητικός τύπος αλλά το τραφικ της Θεσσαλονίκης είναι εφάμιλλο μιας ευρωπαικής μεγαλούπολης (να και κάτι...καλό που πήραμε από τους ευρωπαίους!). για να κατέβει το αστικό από την Λαγκαδά στο βαρδάρι θέλει ένα τέταρτο ασυζητητί. δεν σκέφτομαι καν να φτάσει στο τέρμα της Πλατείας Ελευθερίας. βάζω λοιπόν τα πόδια στο κεφάλι και τρέχω. το πρόγραμμα μου είναι σαφές : masterclass Γαβρά, ταινίες, Βαλτερ Σάλες κα