O Θεός αγαπάει το χαβιάρι - Εξώστης Θήτα 18/10

Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι * (1/5)

Βιογραφική/Δραματική, 2012, Ελλάδα/Αγγλία/Γαλλία/Ρωσία/Ισπανία/Γερμανία, 101 λεπτά

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής

Παίζουν: Σεμπάστιαν Κοχ, Χουάν Ντιέγκο Μπότο, Κατρίν Ντενέβ, Τζον Κλιζ

Η ιστορία του Ιωάννη Βαρβάκη ο οποίος από πειρατής του Αιγαίου εξελίχθηκε σε πάμπλουτο εξαγωγέα χαβιαριού στη Ρωσία, καταλήγοντας στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων του ’21.

Για τρίτη συνεχόμενη φορά ο Γιάννης Σμαραγδής κοιτάει πίσω στο παρελθόν προκειμένου να αφουγκραστεί τις ανάγκες του παρόντος. Αν για τον Καβάφη η ανάγκη ήταν η ανάγκη του ανέφικτου που προσφέρει η ποίηση (σε μια εποχή με απανωτά τεχνητά λιμιτ απ) και για τον Γκρέκο η πίστη στο όραμα και στις αξίες παρά τις εγγενείς δυσκολίες (λίγο πριν πέσουμε από τα σύννεφα των κοινωνικών ψευδαισθήσεων μας) στο Χαβιάρι ο Βαρβάκης εκπροσωπεί μια ιδεαλιστική αλλά και συνάμα καταφερτζίδικη Ελλάδα που ξέρει να ονειρεύεται, να ζει, να προσαρμόζεται και να παλεύει τα πράματα. Ανεξάρτητα από αυτή την θεματική αναζήτηση βέβαια ως θεατής έχεις την ανάγκη να δεις ένα λαϊκό θέαμα που θα σε ξεσηκώσει από την καρέκλα και (γιατί όχι) να σε βάλει στο ίδιο τριπάκι.

Ομολογουμένως η ιστορία του Βαρβάκη είναι αρκετά πλούσια και ξέρει να ιντριγκάρει. Έχει άλλωστε και το timing με το μέρος της. Για να μπορέσει όμως να συμβεί κάτι κινηματογραφικά χρειάζεται και το ανάλογο αλατοπίπερο, πράγμα που δεν βρίσκουμε στην προκειμένη περίπτωση. Το Χαβιάρι δυστυχώς προβληματίζει και πάσχει πολλαπλά καθώς τίποτα μέσα του δεν δείχνει ολοκληρωμένο και πλήρες. Τα πομπώδη πλάνα δεν αλλάζουν την κατάσταση εφόσον ο Σεμπάστιαν Κοχ προσπαθεί να στηρίξει ερμηνευτικά τον Βαρβάκη αλλά δεν είχε την απόλυτη υποστήριξη σεναριακά και σκηνοθετικά. Ούτε η μουσική του Μίνωα Μάτσα καλύπτει σεναριακά ψεγάδια που παρουσιάζουν πολλές επιμέρους, άνισες και ασύνδετες μεταξύ τους πτυχές ενός χαρακτήρα τόσο πλούσιου σε στοιχεία. Κι ας μην αναφερθούμε σε λεπτομέρειες όπως π.χ. τα τουριστικά αγγλικά της Κατρίν Ντενέβ και του Χ. Παπακαλιάτη ή τα αμέτρητα cameos δημοφιλών Ελλήνων ηθοποιών που αναρωτιέσαι τι ακριβώς προσφέρουν. Οι αδυναμίες είναι εγγενείς και φανερώνονται από το πρώτο πλάνο της ταινίας τόσο τεχνικά, όσο και καλλιτεχνικά.

Ειλικρινά δεν ξέρω αν η επιτυχία του Χαβιαρού θα προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στην ιστορία που λέγεται ελληνικός κινηματογράφος. Ξέρω όμως πως αν ο εκλεκτός μεζές τελικά αποδειχτεί τεμπεσίρι σου χαλάει την όρεξη. Σε αντίθεση με άλλα πιάτα low budget, που δεν γεμίζουν το μάτι αν και είναι μερακλίδικα. Αλλά είπαμε, περί ορέξεως...