Θυμήθηκα το '12 (Μάρκος ο ιστοριοδίφης)
Το 1912, όταν ο Βαμβακάρης μάθαινε τα σπουδαια κατορθώματα του ελληνικού στρατού και την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, δεν ήταν παρά ένα παδάκι σε ηλικία δημοτικού. Ο πατέρας του ήταν μέλος του ελληνικού στρατού εκείνης της εποχής και έτσι η υπερηφάνεια και η χαρά του μικρού Μάρκου ήταν αφάνταστη όχι μόνο για την Θεσσαλονίκη αλλά και για τον πατέρα του.
Σχεδόν 25 χρόνια αργότερα, ενήλικας, επαγγελματίας μουσικός και στιχουργός, σε μια από τις επισκέψεις του στην Θεσσαλονίκη , η πόλη θα τον εντυπωσιάσει τόσο πολύ ώστε θα συνδυάσει την χαρά του και την αγάπη του για την πόλη με την ανάμνηση που είχε ως παιδί για την απελευθέρωση της. Η πόλη στους στίχους δρα σε δύο χρόνους, στο παρελθόν του 1912 αλλά και στο παρόν (1936) όταν δηλ. ο Μάρκος θα εντυπωσιαστεί από την ανοιχτή ιδιοσυγκρασία, την καλή ζωή των κατοίκων της, την όμορφη και φροντισμένη εμφανιση τους σε κάθε έξοδο τους, γεγονός που το καταγράφει στους στίχους του.
Ωραία την επέρασα, μες στη Θεσσαλονίκη
θυμήθηκα το δώδεκα που πήραμε τη νίκη x2
Ωραία την επέρασα, μες στη Θεσσαλονίκη
Μικροί μεγάλοι τρέξανε, εμένα για να ιδούνε
ν' ακούσουνε γλυκιά πενιά και να ‘φχαριστηθούνε x2
Μικροί μεγάλοι τρέξανε, εμένα για να ιδούνε
γειά σου Μάρκο χασαπάκι
Πλούσια ήταν τα ελέη τους, τα γλέντια κι η χαρά τους
εμένα μ' αγαπήσανε μέσα από την καρδιά τους x2
Πλούσια ήταν τα ελέη τους τα γλέντια κι η χαρά τους
Ωραία την επέρασα, μες στη Θεσσαλονίκη
θυμήθηκα το δώδεκα που πήραμε τη νίκη x2
Ωραία την επέρασα, μες στη Θεσσαλονίκη
Σχόλια