Αγάπη (Amour) του Μ. Χάνεκε - Εξώστης Θήτα 25/10

Αγάπη (Amour) ****

Σινεφίλ, 2012, Αυστρία-Γαλλία- Γερμανία, 127 λεπτά

Σκηνοθεσία: Μίκαελ Χάνεκε

Πρωταγωνιστούν: Ζαν Λουί Τρεντινιάν, Εμανουέλ Ρίβα, Ιζαμπέλ Ιπέρ

Η σχέση ενός ερωτευμένου ζευγαριού ηλικιωμένων δοκιμάζεται από μια ασθένεια.

Ο Μίκαελ Χάνεκε φτιάχνει άλλη μια σπουδαία ταινία με τα πιο απλά υλικά. Η ανθρώπινη φθορά δεν έχει ανάγκη ωραιοποίησης, δεν μπορεί να είναι απλά μελοδραματική. Είναι πραγματική, ρεαλιστική. Για αυτό και η ταινία δεν έχει ούτε γραμμάριο μελοδραματισμού. Η αγάπη δεν είναι σπαραξικάρδια sms και ραβασάκια. Είναι ένα νεύμα, ένα βλέμμα, ένα τραγούδι όταν έχεις φτάσει στο μη παρέκει και εν τέλει μια συνειδητή επιλογή, να αγαπάς την ζωή. Είναι η επιλογή της συμβίωσης με έναν άλλο άνθρωπο. Δεν είναι μια σύμβαση απλώς αλλά είναι μια ζωή. Μέσα από τα βλέμματα και τις σιωπές του Ζαν Λουί Τρεντινιάν και της Εμανουέλ Ριβά χτίζεται αυτή η σπουδαία ταινία. Η ερμηνεία τους είναι καθοριστική για την ζωή της ίδιας της ταινίας.

Ίσως αν είσαι 20 χρονών, μέσα στην κάψα της νιότης αυτά τα υλικά να μην αρκετά για να κατανοήσεις την Αγάπη. Το ίδιο ισχύει αν είναι 40 και έχεις μπει για τα καλά στην ψευδαίσθηση μιας ρουτίνας ουσιαστικά που απλώς ρουφάει το μεδούλι σου κάθημερινά. Ο χρόνος όμως δίνει απαντήσεις για όλα. Ο νεαρός μαθητής της Αν δείχνει τον οίκτο του, αφορμή για να αποστασιοποιηθεί από την ανθρώπινη φθορά (της παλιάς δασκάλας του). Μα ακόμα και η κόρη του Ζωρζ και της Αν, που την ερμηνεύει η υπέροχη Ιζαμπέλ Ιπέρ, μοιάζει αρχικά να μη συμμερίζεται τον προβληματισμό των γονιών της και κράταει άμυνα με νουθεσίες και σοβαροφανείς συμβουλές, σε πλεονεκτική θέση, μακριά από τη ζώνη πυρός.

Δεν χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα. Αρκεί να πιάσουμε το νήμα από εκεί που το άφησε ο Γιάννης Βασιλείου στο προηγούμενο τεύχος του Εξώστη: Άραγε, όταν έρθει η ώρα, θα έχει κι εκείνη δίπλα της κάποιον σαν τον Ζορζ;