Ένας ελληνοτουρκικός διάλογος που αποτυπώνει το πορτραίτο της Θεσσαλονίκης - Εξώστης Θήτα 26/4

-




Ο Αντρεϊ Βαϊντα συνήθιζε να λέει πως κάθε ταινία είναι σαν τη φλόγα ενός σπίρτου. Αν αυτό σημαίνει πως μια ταινία έχει στιγμιαία διάρκεια τότε θα πρέπει να σταθούμε στα πλάνα, στις εικόνες, στις ιδέες που μιλάνε μέσα μας διαχρονικά χάρη σε αυτά τα έργα τέχνης.

Κάπως έτσι σκέφτηκαν και οι φοιτητές του τμήματος κινηματογράφου του πανεπιστημίου Anadolou που βρίσκετι στο Εσκί Σεχίρ της Τουρκίας κατά την επίσκεψη τους στην Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2011 για το Dialog. Οι νεαροί φοιτητές κλήθηκαν από τους καθηγητές τους να αποτυπώσουν την έννοια του διαλόγου και της τέχνης μέσα από έναν πρωτοτυπο τροπο: Δημιουργώντας το δικό τους φωτογραφικό πορτραίτο για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Τα παιδιά περιπλανήθηκαν στους δρόμους της πόλης με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι κλέβοντας εικόνες από την καθημερινότητα της. Πότε αξιοθέατα και κεντρικούς δρόμους, πότε γειτονιές, πρόσωπα και λεπτομέρειες που τους εντυπωσιάσαν οι φωτογραφίες τους αποτελέσαν τελικά το υλικό μιας έκθεσης που έγινε στο Εσκί Σεχίρ αλλά και ενός πολυτελούς τρίγλωσσου (αφού περιέχει ελληνικά, τούρκικα και αγγλικά κείμενα) λευκώματος.



























“Αν με ρωτούσατε τι είναι διάλογος θα σας έλεγα πως είναι το ίδιο πουλί που βλέπουμε να πετά στον ουρανό” γράφει η Σεντέφ Ντιλμέρ, μια από τις συμμετέχουσες σπουδάστριες ενώ ένας συμφοιτήτης της, ο Γιακούπ Εκσί συμπληρώνει: “Διάλογος σημαίνει ότι είμαστε κομμάτια ενός κοινού παζλ”. Κάποιοι άλλοι θυμούνται με ενθουσιασμό την διαμονή τους στην Θεσσαλονίκη ενώ κάποιοι άλλοι συνδύασαν τις εντυπώσεις τους με τα θέματα που αποτύπωσαν στον φακό τους ή συνδυάζοντας τις εντυπώσεις τους από την Ελλάδα και τα βιώματα τους από την Τουρκία, το Εσκί Σεχίρ, το πατρικό τους σπίτι. Το 3ο ελληνοτουρκικό πανόραμα ταινιών μικρού μήκους Dialog διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Εσκί Σεχίρ. Η ελληνική αντιπροσωπεία βρίσκεται ήδη εκεί και ετοιμάζεται να ανταποδώσει με μια αντίστοιχη φωτογράφηση που θα έχει σαν θέμα της και πάλι την έννοια του διαλόγου, της συνύπαρξης των δύο λαών και φυσικά την πόλη του Εσκί Σεχίρ

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΛΙΣΤΕΣ

-
Υπάρχουν πολλές λίστες για τα καλύτερα της δεκαετίας που αφήνουμε πίσω. Προσπαθώ να βρω βέβαια και μια λίστα για τα χειρότερα της χρονιάς όποτε αν έχετε κάτι υπόψη δώστε το link για να το απολαύσουμε! Για την ώρα σας δίνω τρεις πολύ ενδιαφέρουσες λίστες που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες ημέρες. Ο φίλος, συνάδελφος και blogger Πάνος Χρυσοστόμου στο προσωπικό του ιστολόγιο καταθέτει την προσωπική του λίστα με τα καλύτερα της χρόνιας. Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί υπολογίζει ωραίες ταινίες που πράγματι έδωσαν μια νέα ώθηση σε ιστορίες παλιές όπως το Ζωντανοί στο Κύτταρο του Αντώνη Μποσκοϊτη (που ανανέωσε το είδος του μουσικού ντοκιμαντέρ αλλά και της έρευνας στο είδος της ταινίας τεκμηρίωσης) ενώ και η λίστα του στα σάουντρακ έχει ωραίες επιλογές που δεν τις σκέφτεσαι με την πρώτη και σηκώνουν κουβέντα, όπως το Νο2 στο οποίο τοποθετει την Άπιστη του Γιαν Κασμάρεκ (θεωρώ π.χ. το οσκαρικό Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ πιο δυνατή επιλογή από το έργου του συγκεκριμένου συνθέτη). Ο Χρήστ
Διαβάστε περισσότερα

Ο Ιρλανδός του Μ. Σκορτσέζε είναι η ταινία της χρονιάς για το National Board of Review

-
Εικόνα
Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορτσέζε είναι η ταινία της χρονιάς για το NBoR, με τα 110 χρόνια ιστορίας και ένα ενδιαφέρον εκλεκτορικό σώμα με περισσότερα από 100 μέλη (που απαρτίζεται από κριτικούς κινηματογράφου, ακαδημαϊκούς και κινηματογραφιστές που ζουν και εργάζονται στη Νέα Υόρκη) το οποίο παραδοσιακά ανοίγει τον χορό των Όσκαρ στην Αμερική.
Διαβάστε περισσότερα

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ - ΝΕΑ ΖΩΗ 705 (ΤΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΜΙΑΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ)

-
Ένα χειμωνιάτικο πρωι στην Αγίου Δημητρίου. Η ώρα είναι 8 παρα δεκα. Το κρύο έχει τσαλακώσει τα χέρια μου σε μια μάζα που απλώς κουνιέται πέρα δώθε. Δεν φοράω γάντια αλλά έχω μαζί μου ένα πράσινο γουωκμαν. Σήμερα που το βλέπω να σκονίζεται σε ένα ράφι του σπιτιού μου φαίνεται ογκόλιθος. Τότε το παραχωνα στην τσέπη του μπουφαν και τα ακουστικά ήταν μονίμως στα αυτιά μου. Η κασέτα εκείνο το πρωί είχε ένα περιέργο συγκρότημα που άκουσα το προηγούμενο βράδυ σε ένα συμμαθητή μου. Θυμάμαι το πρώτο κομμάτι και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Ο τίτλος του ήταν σαν να έδινε μια υπόσχεση για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Το πιανάκι στην αρχή άνοιγε γοητευτικά το ηλεκτρονικό μουσικό θέμα της συνέχειας. ΝΕΑ ΖΩΗ 705 από τους Στερεο Νοβα, το σάουντρακ της δεκαετίας του 90 στα ηχεία του ραδιοφώνου σας για την επόμενη μια ώρα Τίποτα δεν υπήρξε πιο πρωτότυπο αυτή την εποχή από τα ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ, τις ΤΡΥΠΕΣ και τους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στη ζωή μου. Η χώρα πέρναγε δημιουργικά από τον παπανδρεου στον Σημ
Διαβάστε περισσότερα