Ο μπαμπας τρελαινοταν να ακουει Νινο Ροτα!

Περίμενα κάτι πιο μουσικό αλλά το Sani festival για το κινηματογραφικό του αφιέρωμα φέτος τελικά πρότεινε κάτι τέλειως διαφορετικό. Για τους μυημένους του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης της δεκαετίας του '90 η περφορμανς αυτή του εκκεντρικού φιλόσοφου της τέχνης ουσιαστικά αποτελεί ταυτόχρονα μια επιστροφή στο παρελθόν, μια τομή στο παρόν, ένα παιχνίδι για το μέλλον. Αν πριν μια 15ετία στην Θεσσαλονίκη τα "100 πράγματα" της prop opera του Γκρίναγουει συγκλόνισαν το κοινό τότε πάω στοίχημα πως ο μαγικός αριθμός 92 που κυριαρχεί σε αυτή την μοναδική παράσταση (μοναδική γιατί κάθε φορά ο αυτοσχεδιασμός και το ένστικτο οδηγεί τον περφομερ κάπου αλλού) ίσως να αποδείξει τι σημαίνει η επίμονη φράση του "Το σινεμά πέθανε, ζήτω το σινεμά!". Για όσους δεν γνωρίζουν η Lupercyclopedia είναι η φανταστική μαρτυρία του Γκρίναγουει για 92 σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα. Αφηγητής του ο Tulse Luper, μια επινόηση του Γκρίναγουει ή αν προτιμάτε ένα alter ego του. Η τεχνολογ

Και μια που μιλάμε για ελληνικές ταινίες, για Βενετία, για Δράμα, για μικρού μήκους, να άλλη μια εκπροσώπηση του ελληνικού σινεμά στη Μόστρα. Η μικρού μήκους Casus Belli του Γιώργου Ζώη! Να σημειώσω ότι η συγκεκριμένη ταινία συμμετέχουν επίσης στο εθνικό διαγωνιστικό του φετινού Φεστιβάλ Δράμας. Άρα ο Σεπτέμβρης για τον σκηνοθέτη θα είναι χωρίς αμφιβολία γεμάτος και με ένα σακ βουαγιάζ στον ώμο. Του εύχομαι τα καλύτερα όπως και να έχει. Αντιγράφω αυτούσιο το δελτίο τύπου: Στο Διαγωνιστικό Τμήμα Μικρού Μήκους Ταινίας του Φεστιβάλ Βενετίας το Casus Belli του Γιώργου Ζώη Στο Διαγωνιστικό Τμήμα Μικρού Μήκους Ταινίας του 67ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας (1-11 Σεπτεμβρίου), συμμετέχει ο Γιώργος Ζώης, με την πρώτη του μικρού μήκους ταινία Casus Belli. Το σενάριο της ταινίας είχε επιλεχθεί ως ένα από τα 15 καλύτερα σενάρια για να παρουσιαστεί στο Forum Ευρωπαίων Παραγωγών στο φεστιβάλ του Clermont-Ferrand, το οποίο θεωρείται το σημαντικότερο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκου

Το digi 2010, το ψηφιακό διαγωνιστικό τμήμα ταινιών μικρού μήκους, ανακοίνωσε το φεστιβάλ Δράμας. Επί συνόλου 187 ταινιών η τριμερής προκριματική επιτροπή έδωσε το οκ συμμετοχής σε 48 ψηφιακά φιλμ για να προβληθούν και να διαγωνιστούν στο τμήμα. Τις ταινίες, όπως και τα μέλη της προκριματικής μπορείτε να τα δείτε με ένα κλικ στο αρχείο pdf

Σκηνές από το "Ατενμπεργκ" της Α. Ρ. Τσαγκάρη, που συμμετέχει στο επίσημο διαγωνιστικό της 67ης Μόστρα. Ο ελληνικός κινηματογράφος συνεχίζει να μας χαρίζει ελπίδες και αισιοδοξία! Πριν από λίγο ο καλ. διευθυντής του Φεστιβάλ Βενετίας ανακοίνωσε το επίσημο πρόγραμμα της φετινής 67ης διοργάνωσης που θα πραγματοποιηθεί το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Ανάμεσα στα ονόματα που συναγωνισθούν για το Χρυσό Λιοντάρι του διαγωνιστικού τμήματος της φετινής Μόστρα ξεχωρίζει και αυτό μιας πολλά υποσχόμενης Ελληνίδας σκηνοθέτιδος της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγκάρη που μπαίνει στη μαχή με την ταινία της "Άτενμπεργκ"! Να υπενθυμήσουμε πως την περασμένη εβδομάδα άλλη μια ελληνική ταινία, η "Χώρα Προέλευσης" του Σύλλα Τζουμέρκα ανακοινώθηκε πως θα συμμετέχει στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Βενετίας. Αυτά είναι καλά νέα και φυσικά ευχόμαστε καλή επιτυχία στους δύο σκηνοθέτες και καλή συνέχεια στον ελληνικό κινηματογράφο και κυρίως στη νέα γενιά σκηνοθετών που δείχνει να έχει έρ

Ήταν μια μαγική βραδιά αυτή του Σαββάτου, που πέρασε, στο λόφο της Σάνης. Η Ceu γοήτευσε το κοινό, το σχεδόν γεμάτο φεγγάρι της Χαλκιδικής γοήτευσε την Ceu και τελικά όλοι φύγαμε μαγεμένοι και γοητευμένοί από τους ρυθμούς της βραζιλιάνικής ποπ και της καλοκαιρινής αίσθησης του Σαββατόβραδου. Δυστυχώς αυτό δεν επαναλήφθηκε την Κυριακή μιας και η δυνατή βροχή που έπιασε στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής δεν επέτρεψε στους Giulia y los Tellarini να εμφανιστούν στη Σάνη. Ας ελπίσουμε μια άλλη φορά. Για την ώρα πάρτε μια ιδέα με ένα βίντεο από το encore της Ceu που ξεσήκωσε τον κόσμο. Σας υπενθυμίζω πως η Ceu αποτελεί μια από τις ανερχόμενες δυνάμεις στο χώρο της World Music (πολλοί ξένοι μουσικοκριτικοί και δημοσιογράφοι την θεωρούν ήδη ως τη Νο1 δύναμη της βραζιλιάνικης ποπ) και είναι σίγουρα ένα από τα ονόματα που θα συζητηθεί έντονα στην δεκαετία που έρχεται! Και το Sani festival σύστησε αυτή την υπέροχη φωνή στο ελληνικό κοινό, που σίγουρα, πάω στοίχημα, θα την ξανασυναντήσει από 'δω κ

Shiny Plastic Smiling Happy People! Αυτό το "Working Class Hero" t-shirt είναι όλα τα ευρώ! Η "απόλυτη σταρ" στα καμαρίνια με τον Δικαιόπωλη. Γιατί η ειρήνη είναι ωραίο πράμα όταν πετάς γαρδένιες στα μπουζούκια αγάπη μου! Μια εικόνα χίλιες λέξεις δεν λένε οι φίλοι μας οι Κινέζοι? Πάρτε τρεις εικόνες εσείς από την εμφάνιση του ΚΘΒΕ στην Επίδαυρο και θαυμάστε συλλεκτικές πόζες! Τέτοια μεγαλεία πάντως το Κρατικό δεν τις έχει ξαναματαζήσει!

Το ενημερωτικό portal της Σεμίνας Διγενή Mediasoup μου θύμησε αυτές τις μέρες μια ιστορία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Πάνε 14 χρόνια σαν σήμερα από τότε που έφυγε. Η εν λόγω σελίδα σήμερα ξαναφέρνει στο φως ένα σπάνιο συλλεκτικό ντοκουμέντο που ηταν χαμένο επί 50 περίπου χρόνια. Ο λόγος για το Aliki my love , μια ταινία που αποτέλεσε την προσπάθεια της Αλίκης για μια διεθνή καταξίωση και καριέρα. 14 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ Την ημέρα που πέθανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήμουν στο σπίτι και χάζευα τηλεόραση. Το πρόγραμμα διακόπηκε απότομα και ένας δημοσιογράφος - εκφωνητής ανακόινωσε το θλιβερό γεγονός με όση σοβαρότητα και επισημότητα μπορούσε να του δώσει. Δεν μπορώ να πω ότι μεγάλωσα αγαπώντας την Αλίκη. Μάλλον διασκέδαζα περισσότερο. Η Υπολοχαγός Νατάσα ακόμη και σήμερα αποτελεί must και cult επιλογή κάθε φορά στην 28η Οκτωβρίου. Ειδικά οι επίπονες σκηνές του "ματωμένου γάμου' και του βασανισμού της αγωνίστριας Αλίκης που σιδεροδέσμια και τύφλαστις κακουχίες και στην εξάντληση τρώει τα

Η Αμαλία Μουτούση σε σκηνή της "Χώρας Προέλευσης" του Σύλλα Τζουμέρκα Το αρχαιότερο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της υφηλίου, η περήφημη Μόστρα της Βενετίας, ετοιμάζεται για την 67η διοργάνωση της αυτό τον Σεπτέμβρη. Οι ανακοινώσεις του επίσημου προγράμματος έχουν ήδη ξεκινήσει και είναι μεγάλη χαρά που ανάμεσα στις ταινίες που θα προβληθούν θα υπάρχει σίγουρα μια ελληνική συμμετοχή ενός πολλά υποσχόμενου νέου Έλληνα σκηνοθέτη. Ο Σύλλας Τζουμέρκας και η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του "Χώρα Πρόελευσης" είναι μέσα στον κατάλογο των ταινιών που θα προβληθούν στο παράλληλο πρόγραμμα της Εβδομάδας Κριτικής του Φεστιβάλ! Κάθε χρόνο, η Εβδομάδα Κριτικής επιλέγει και παρουσιάζει επτά ταινίες πρωτοεμφανιζόμενων σκηνοθετών από όλο τον κόσμο. Η ταινία διαγωνίζεται για το μεγάλο βραβείο πρώτης ταινίας Lion of the Future – «Luigi de Laurentiis» Venice Award for a Debut Film, καθώς και για το βραβείο κοινού της Εβδομάδας Κριτικής (Region of Veneto for the Quality Cinema Audience A

Σέου στα πορτογαλικά σημαίνει ουρανός. Για την Σέου βέβαια την ερμηνεύτρια αυτό ίσως να φανερώνει μια ευρύτητα καλλιτεχνική και μουσική τόσο μεγάλη όση και ο ουρανός, Ακούγεται σαν υπερβολή αλλά για μια νέα κοπέλα που λατρεύει και την Έλλα Φιτζέραλντ και την Ερίκα Μπαντού και την Λωρίν Χίλ και την Μπίλι Χόλιντει και καταφέρνει να μειξάρει στα τραγούδια της σάλσα, σάμπα, σόουλ, ρυδμ εντ μπλουζ, άφρομπιτ και ελεκτροτζαζ τότε όλα είναι πιθανά. Αναγνωρισμένη στην πατρίδα της με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό της, διακρίσεις και υποψηφιότητες σε μουσικά γεγονότα όπως τα Γκράμι και τα βραβεία του Μπιλμπορντ μην σας κάνει εντύπωση αν η Σέου φτάσει να τραγουδάει από την Σάνη του 2010 σε καμιά τελετή Ολυμπιακών του Ρίο -2016 ως μια από τις μουσικές σημαίες της Βραζιλίας. Άλλωστε όπως θα έλεγε και ένας συνάδελφος της: Ceu is the limit! Η εμφάνιση της Σέου στη Σάνη γίνεται στις 24 Ιουλίου και στο πλαίσιο μιας μεγάλης ευρωπαίκής τουρνέ που ξεκίνησε πριν από ένα μήνα στο Πόρτο της Πορτογαλίας και

Η Ντιουλίντα είναι μια περσόνα που επινόησαν τα μέλη της πορτογαλικής μπάντας για τις ανάγκες του πρώτου άλμπουμ και αφηγήται τις μουσικές ιστορίες τους Αυτο το ΠουΣουΚου (Παρασκευοσαββατοκύριακο) κλείστε ένα εισητήριο για ένα μουσικό ταξίδι στον κόσμο. Ξενάγος σας το Sani festival και το Sounds of the World! Ας δούμε με τρία ξεχωριστά posts τα σπουδαία ονόματα που έρχονται και φέτος για το world αφιέρωμα της Σάνης Μην σας ξεγελάει ο τίτλος του βίντεο. Οι Ντιουλίντα (προφέρεται όσο πιο βλάχικα και χωριάτικα μπορείτε να το πείτε) δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση αλλά μια παρέα με δεσμούς αίματος. Όλα ξεκίνησαν πριν 3-4 χρόνια από δύο αδέρφια τους Πέδρο Ντα Σίλβα και Χοσέ Μαρτινς, που κάλεσαν μια ξαδέρφη τους, την Άννα Μπακαλάου, να δοκιμάσει τέσσερα τραγούδια που είχαν σκαρώσει. Το αποτέλεσμα βγήκε τόσο καλό που στο γκρουπ προστέθηκε και ο Χοσέ Πέδρο Λιτάου, σύζυγος της Άννα και έτσι σχηματίστηκαν οι Ντιουλίντα! Αν και ο ήχος προδίδει κάπως την μελαγχολική μουσική παράδοση της πατρί

Το άκουσα στο τελευταίο cd της Χάρουλας Αλεξίου που έδωσε χτες μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα. Δεν είμαι σίγουρος αν μου άρεσε κι αυτό γιατί ξέρω το πρωτότυπο μουσικό θέμα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που έκανε την Χάρις Αλεξίου, όπως λίγο πιο πριν έκανε και την Δήμητρα Γαλάνη , να συνεργαστεί με τον Γουστάβο Σανταολάγια και τους Bajofondo. Το μουσικό θέμα πάντως του τραγουδιού αποτελεί ένα από τα καλύτερα του συνθέτη. Το ενέταξε το 1998 στον σπουδαίο δίσκο του με τίτλο Ronroco και το 2004 αποτέλεσε κομμάτι του σάουντρακ για την ταινία του Βάλτερ Σάλλες Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας . Σας δίνω και το πρωτότυπο για να κρίνετε ιδίοις ώσι το αποτέλeσμα αυτής της "ελληνικής διασκεύης". Δεν είναι φυσικά η πρώτη διασκεύη πάνω στο ίδιο θέμα. Οι Σκανδιναβοί Royksopp λάτρεψαν επίσης την μελωδία του Σανταολάγια και ετοίμασαν μια δική τους πειραγμένη εκτέλεση πιο διακριτική αλλά και ελαφρώς πιο ποπ και μπιτάτη. Σε μια συνέντευξη που είχα κάνει το Νοέμβριο του 2008, όταν ο συνθέτης είχε έρθει στο Φεστι

1950: Ο Ζυλ Ντασσέν στη μέγγενη του μακαρθισμού αποχαιρετά μια πολλά υποσχόμενη θριαμβευτική πορεία στο Χόλυγουντ. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως αν το άγος του μακαρθισμού δεν ταλάνιζε την Αμερική στην αρχή του Ψυχρού πολέμου ο Ντασσέν θα γινόταν μια σπουδαία αντισυμβατική φιγούρα στο κατεστημένο του αμερικάνικου κινηματογράφου. Το φανερώνει μια πορεία που είχε ήδη ξεκινήσει μέσα στη δεκαετία του '40 με ταινίες όπως ο "Δήμιος των κολασμένων" και "Η Νύχτα και η πόλη". Παιδί του Great Depression, του ιστορικού Κραχ του 1929 δηλαδή και της Μεγάλης Ύφεσης έχω επίσης την αίσθηση πως αν ζούσε σήμερα θα είχε να μας πει πολλά για την φράση οικονομική κρίση (που πρτίστως φανερώνει μια κρίση ηθική, πολιτισμική, κοινωνική) και για μια εποχή που δυστυχώς η Ελλάδα και η Ευρώπη την ζει και θα την ζήσει στο πετσί της με τον πιο πικρό τρόπο. 1955: Το "Ριφιφί" είναι το εισητήριο μιας νέας ζωής για τον Ντασσέν. Διωγμένος και κυνηγημένος από την πατρίδα

Διάβαζα ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ πριν από καιρό με θέμα τις ταινίες που δεν θα δούμε στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ελλάδας. Ακόμα κι αν η ταινία έχει διακριθεί σε φεστιβάλ ή στα Όσκαρ η εμπορική της διαδρομή στις μεγάλες αγορές του εξωτερικού και ο (συνήθης) κακός προγραμματισμός των γραφείων διανομής ταινιών εμποδίζουν τους Έλληνες θεατές από το να δουν μια καλή ή απλά συμπαθητική ταινία στην μεγάλη οθόνη. Ας θυμηθούμε λοιπόν τι είδαμε ή θα δούμε την τελευταία πενταετία σε DVD ενώ θα γουστάραμε να το δούμε σε σκοτεινή αίθουσα. Σε κάθε περίπτωση παραθέτω λινκ με τρέιλερ των αναφερόμενων ταινιών ώστε αν σας κεντρίσει το ενδιαφέρον να βρείτε τις ταινίες στο dvd club της γειτονίας σας: 1. CRAZY HEART - To φετινό Οσκαρ του dude Τζεφ Μπρίτζες. Όλη η ταινία άλλωστε πάνω του πέφτει και την στηριζει εξαιρετικά. Μια συμπαθητική low budget country ιστορία με την ιστορία ενός καταραμένου καλλιτέχνη. H μουσική και τα τραγούδια του T Bone Burnette εγγύηση και από τα καλά σάουντρακ της χρο

Είχα θυμηθεί την ταινία αυτή στο ραδιοφωνικό ένθετο που παρουσιάζαμε τα μεσημέρια κάθε Πέμπτης στον 9.58 πριν από καιρό. Το εξαίσιο μιούζικαλ των Στάνλει Ντόνεν και Τζιν Κέλι αποτελεί σήμερα ένα ορόσημο για την ιστορία του κινηματογράφου. Μεταφέροντας την δράση στην εποχή της μετάβασης της έβδομης τέχνης από τον βωβό στον ομιλών κινηματογράφο ουσιαστκά το σενάριο και η σκηνοθετική ματιά αποτελεί ένα παιχνίδι κινηματογραφικό (σινεμά μέσα στο σινεμά). Εξ ου και το σάουντρακ που φυσικά δεν είναι πρωτότυπο αλλά αποτελεί διασκεύη γνωστών κινηματογραφικών και θεατρικών τραγουδιών (του Χόλυγουντ και του Μπροντγουει δηλαδή) των δεκαετιών '20 και '30. Η ιστορία της ταινίας κρύβει βέβαια και πολλές μικρές λεπτομέρειες. Όπως η υπερκόπωση του Ντόναλντ Ο Κόνορ στην περήφημη σκηνή ενός χορευτικού που δίνει τα ρέστα του μετά από 4 ημέρες εντατικής πρόβας και γυρίσματος που τον έστειλαν στο νοσοκομείο. Όπως η σκληρή προσπάθεια της Ντέμπι Ρεϊνολντς, πρωτάρα ηθοποιός τότε, και η υπερβολική αυστη

Σε μια βόλτα με ποδήλατα στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης συμμετείχαν ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Σωτήρης Χατζάκης και όλος ο θίασος της παράστασης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος «ΑΧΑΡΝΗΣ» σήμερα το απόγευμα. Η Βόλτα με τα ποδήλατα έγινε στο πλαίσιο της συνεργασίας του ΚΘΒΕ με την πρωτοβουλία για τη διάδοση του ποδηλάτου ως εναλλακτικού μέσου μετακίνησης BikeRespect.gr (Σεβασμός στο ποδήλατο) και με αφορμή την παρουσίαση της παράστασης «ΑΧΑΡΝΗΣ», στο θέατρο Δάσους, Τετάρτη 14 και την Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010. Με σημείο εκκίνησης την Πλατεία Αριστοτέλους οι Αχαρνής και οι ποδηλάτες όργωσαν την πόλη και εμείς τους πετύχαμε στην έναρξη της ποδηλατοτσάρκας τους στην Αριστοτέλους και στην Αλ. Σβώλου, κοντά στην Πλ. Ναυαρίνου .

Η δισκογραφική ACT και το Jazz on the Hill, που στο παρελθόν έχει προσφέρει πλήθος συγκινήσεων στους φίλους της τζαζ μουσικής, κάνουν αρχή για το φετινό Sani festival, ένα από το πιο ποιοτικά φεστιβάλ που πραγματοποιούνται κάθε καλοκαίρι στην Β. Ελλάδα. Ελπίζω πως θα είμαι εκεί για να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου από το πρόγραμμα. Δείτε όμως ποιοι καλλιτέχνες ανοίγουν φέτος το καλοκαίρι της Σάνης. Nils Landgren Funk Unit - Παρασκεύη 16 Ιουλίου 2010 Οι funk ΑΒΒΑ όπως χαρακτηρίζονται ο Νιλς Λαντγκρεν και η jazz band του ξεκινούν με πολύ κέφι το φετινό Sani festival! Μετά από 500 συνεργασίες και ηχογραφήσεις με σπουδαία ονόματα στον χώρο της μουσικής (ανάμεσα τους ο Χέρμπι Χάνκοκ και οι Άμπα) ο Nils Landgren και το τρομπόνι του ξεπέρασαν τα όρια της πατρίδας του της Σουηδιας και θεωρείται ένα από πιο χαρακτηριστικά ομόματα της σκανδιναβικής τζαζ και φανκ μουσικής σκηνής. Youn Sun Nah - Σάββατο 17 Ιουλίου 2010 Δεν διαπρέπουν μόνο στην κινηματογραφική μουσική αλλά και στον χώρο της τζαζ

Διαβάζω μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Κατρίν Βελησσάρη, διευθύντριας του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, στα σημερινά ΝΕΑ . Μιλάει για τη νέα πολιτική που πρέπει η Ελλάδα να ακολουθήσει για τον χώρο του βιβλίου. Μεγάλο στοίχημα το ψηφιακό βιβλίο και η σύνδεση των εκδοτών, των βιβλιοπωλών και των συγγραφέων με τις νέες τεχνολογίες. Ανάμεσα στα ερωτήματα ξεχωρίζει όμως και αυτό: Ερώτηση: Πολλοί εκδότες λένε πως δεν αντέχουν τα έξοδα της Διεθνούς Εκθεσης στη Θεσσαλονίκη. Αθήνα ή Θεσσαλονίκη; Απάντηση: "Ο λόγος, στους εκδότες. Εάν δεν θέλουν να ανέβουν στη Θεσσαλονίκη για οικονοµικούς λόγους, τι µπορούµε να κάνουµε; Να ανεβάσουµε ένα θεατρικό έργο χωρίς ηθοποιούς; Δύσκολο! " Είναι κοινό μυστικό βέβαια πως αρκετοί εκδότες δυσανασχετούν στην πραγματοποίηση της επόμενης Διεθνούς ΈΚθεσης Βιβλίου στην Θεσσαλονίκη. Όχι άδικα. Στην τελευταία διοργάνωση που έγινε τον περασμένο Απρίλιο στην ΔΕΘ πολλοί εκδότες ανέβηκαν με την προσδοκία πως θα ανοίξουν δρόμο συνεργασίας, άρα και μι

Μπορεί τα βαμπίρια του TRUE BLOOD να καθηλώνουν κάθε εβδομάδα τους τηλεθετές με τον προχώ τρόπο παρουσίασης τους στην μικρή οθόνη ωστόσο το νέο αίμα που έβαλαν στις φετινές τους υποψηφιότητες τα ΕΜΜΥ δείχνουν μια νέα τάση και μια ανάγκη για ανανέωση και ψάξιμο για νέα πράγματα. Κι αυτό όταν τα προηγούμενα χρόνια τα τηλεοπτικά Όσκαρ της Αμερικής ψιλοταλαιπωρήθηκαν με τις εμμονές τους στις ίδιες και τις ίδιες υποψηφιότητες. Το Glee της Fox είναι η σειρά που κέρδιζει μέχρι στιγμής το παιχνίδι των εντυπώσεων με 19 συνολικά υποψηφιότητες (αναμέσα τους και για καλύτερη κωμική σειρά εκεί που θα δώσει μάχη κυρίως με το 30Rock το όποιο περυσι είχε το ρεκόρ με 22 υποψηφίοτητες και φέτος περιοριστηκε σε 15 προτάσεις) ενώ ακολουθούν με 17 υποψηφιότητες οι Mad Men. Στα τηλεοπτικά δίκτυα το καλωδιακό HBO επιβεβαιώνει και φέτος με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την υπεροπλία και την ισχύ του μαζεύοντας συνολικά 101 υποψηφιότητες, αριθμός που επικυρώνει και την ευστοχία και την ποιότητα των επιλογών τ

ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Στίχοι: Βολφ Μπίρμαν Δίσκος: Πολιτικά τραγούδια (1976) ---------------------------------------- Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν, τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν, που απ τους άλλους θεν παλικαριά κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά, σ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί, τους έχω βαρεθεί. Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα, των γραφειοκρατών η φάρα, στήνει με ζήλο περισσό, στο σβέρκο του λαού χορό, στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή, την έχω σιχαθεί. Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους, τους γερμανούς τους προφεσόρους, που καλύτερα θα ξέρανε πολλά, αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά, υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί, τους έχω βαρεθεί. Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες, κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες, κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς, με ιδεώδεις υποτακτικούς, που είναι στο μυαλό νωθροί, μα υπακοή έχουν περισσή, τους έχω βαρεθεί. Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος, κέρδος ποτέ μα από παθήματα χ

Που οι παλιές καλές εποχές που στη Σίβηρη έβλεπες ανάμεσα στους περιφερόμενους ανα την ελληνική περιφέρεια γυρολόγους και καλλιτέχνες και κάποια σημαντική εκδήλωση! Κάποτε συνέβαιναν και αυτά αλλά οι καιροί τώρα επιβάλουν νοικοκύρεμα! Πολύ περισσότεροόταν μιλάμε για οικονομική κρίση και για τον Καλλικράτη που θα αλλάξει άρδην την περιοχή της Κασσάνδρας προσεχώς. Ας περιοριστούμε όμως στο παρόν. Για όσους θα κάνουν το αναγκαίο πέρασμα από τη Κασσάνδρα της Χαλκιδικής στο ανοιχτό θέατρο της Σίβηρης φέτος θα φιλοξενηθούν συνολικά 15 θεατρικές και μουσικές παραγωγές. Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κασσάνδρας 2010 έχει ως εξής: ΙΟΥΛΙΟΣ 2010 Σάββατο 17 Ιουλίου : Μουσική συναυλία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου Τετάρτη 21 Ιουλίου : Θεατρική Παράσταση o “ Μπακαλόγατος” με τον Πέτρο Φιλιππίδη Σάββατο 24 Ιουλίου : Μουσική συναυλία με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη Δευτέρα 26 Ιουλίου : Παιδική Θεατρική παράσταση “ Σεβάχ ο Θαλασσινός” σε σκηνοθεσία Χάρη Ρώμα Τετάρτη 28 Ιουλίου : Θεατ

The Last Wall: Έργο του Ιταλού Κάρλο Μπεβιλάκουα για την τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης, την Λευκωσία. Γενί Τζαμί μέχρι 31/07 Η Photobiennale Θεσσαλονίκης συνεχίζει τις εκθέσεις και τις δράσεις της μέσα στο καλοκαίρι με ένα πλούσιο πρόγραμμα. Όσοι δεν είχατε την ευκαιρία μέχρι τώρα να επισκεφτείτε τις εκδηλώσεις της απολαύστε λίγο από τον ελεύθερο χρόνος σας με το να κάνετε μια βολτα στο Αρχαιολογικό Μουσείο, πίειτε τον καφέ σας στο Μύλο ή το Μουσείο Φωτογραφίας και δείτε μερικές από τις προσεγμένες εκθέσεις της φετινής φωτογραφικής Μπιενάλε. Συνεχίζονται οι εκθέσεις: Κεντρικό Πρόγραμμα - Τόπος. Πτυχές του Χώρου . Νίκος Μάρκου - Niemandsland. Inge Rambow Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης , μέχρι 31/08 - Ellinikon ( video ) Luke Damrosch , Chris Kuklis , Astrid Steiner , Αλέξανδρος Λαμπροβασίλης - In my lands Vittorio Mortarotti – προβολή - Déjà vu Δημήτρης Κοιλαλούς – προβολή - Το νερό που δεν κοιμάται Θεόδωρος Τέμπος – προβολή -

Regular Night from Ice Glenfinti on Vimeo . Μια που θυμηθήκαμε χτες την Δράμα να ένα φιλμ που προβλήθηκε πέρυσι στο digi2009, το ψηφιακό διαγωνιστικό τμήμα της Δράμας. Ο σκηνοθέτης Στέργιος Πάσχος κινηματογραφεί μια Θεσσαλονίκη σε παράνοια με ασπρόμαυρο φόντο. Εξαιρετική κινημτογράφηση, σφιχτό μοντάζ, ανατρεπτικό σενάριο για μια ταινία που κέρδισε πλήθος βραβείων, καλές κριτικές και δίνει υποσχέσεις για το μέλλον. Καλή προβολή! Συμμετοχές 14ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας (Νύχτες Πρεμιέρας) στο τμήμα Μικρές Πρεμιέρες Platforma video 09 6ο Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Νάουσσας Ecofilms Ρόδου 09 32ο Φεστιβάλ Δράμας (digi 2009) 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Πάτρας Βραβεία Β’ γυναικείου ρόλου(Σοφία Καρακάντζα), Α’ γυναικείου ρόλου(Βάσω Τριανταφύλλου), μοντάζ(Γιάννης Ανδριάς), σεναρίου(Στέργιος Πάσχος) και σκηνοθεσίας(Στέργιος Πάσχος) στις Νύχτες Πρεμιέρας (2008) στο τμήμα Μικρές Πρεμιέρες.

Φαίνεται πως ο ΕΞΩΣΤΗΣ, το ιστορικό free press της Θεσσαλονίκης , αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με την έκδοση του. Ο Στράτος Κερσανίδης στο ιστολόγιο του είναι αρκετά περιγραφικός. Θεωρώ απαράδεκτο η πόλη αυτή να μην θέλει ή να μην μπορεί να σώσει μια τέτοια έκδοση που για δεκαετίες διαμόρφωσε αναγνωστικό, σινεφιλ, φιλότεχνο κοινό και παρενέβη δημιουργικά με τον λόγο του και την αποψή του σε σημαντικά γεγονότα από το 1987 και μετά. Ενώνω την φωνή μου με αυτή του Στράτου και λέω : Να σώσουμε τον Εξώστη!

Με 47 ταινίες κατατεθημένες και κάτι περισσότερες από τις μισές να περνάνε επιτυχώς από την κρίσαρα της πενταμελούς επιτροπής το φετινό Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Δράμας σχηματοποιείται και προετοιμάζει τις φετινές του προβολές και εκδηλώσεις. Μέσα σε όλα αυτά υπολογίστε και τον οικονομικόπαράγοντα που φέτος μάλλον θα μετατρέψει τον φεστιβάλ από κιμπάρη και γενναιόδορο οικοδεσπότη σε σφιχτό και μετρημένο σε έξοδα διοργανωτή. Ερωτηματικό σε όλα αυτά στέκεται η θέση της Ομίχλης αλλά και της νεοσύστατης Ακαδημίας όπως και της Εταιρίας Σκηνοθετών και του Κέντρου Κινηματογράφου τώρα που ξαναβγήκαν τα μαχαίρια για το ΔΣ του Κέντρου (Ο Χάρης Παπαδόπουλος αύριο δίνει μάλιστα συνέντευξη τύπου για το θέμα) εν αναμονή του περιβόητου νομοσχεδίου για τον κινηματογράφο και με δεδομένη την αποχή των μικρομηκάδων πέρυσι από τα Κρατικά Βραβεία. Ελπίζω πως θα έχουμε περισσότερα να πούμε σύντομα και όσο πλησιάζουν οι μέρες της γιορτής. Το Φεστιβάλ Δράμας πραγματοποιείται φέτος 20-25 Σεπτεμβρίου 2