Ο μπαμπας τρελαινοταν να ακουει Νινο Ροτα!

Η τελευταία ανάρτηση για το Φεστιβάλ έχει μια κριτική σύνοψη των όσων (δεν) είδα και (δεν) άκουσα αυτό το 10ημερο. Περιμένω τα σχόλια σας για μια ανοιχτή κουβέντα γύρω από το θέμα Είναι γεγονός πως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, όπως εύστοχα σήμειωσε ένας δημοσιογράφος πρόσφατα στέκεται περισσότερο στην λέξη Φεστιβάλ παρά στο Κινηματογράφου. Έτσι λοιπόν είδαμε πως αυτό που μετράει είναι μια καλή πόζα του Όλιβερ Στοούν με τον Εμίρ Κουστουρίτσα και όχι μια καλή νέα ταινία του Στοούν Είναι γεγονός πως το κοινό του Φεστιβάλ έχει πλέον ανανεωθεί. Σε μια πρώτη ματιά αυτό θεωρείται θετικό. Οι αίθουσες είναι πάντα γεμάτες και υπάρχει ζωή στο λιμάνι. Που είναι όμως αυτό το ίδιο κοινό όταν οι ίδιες ταινίες παίρνουν διανομή (και οι αίθουσες τότε είναι άδειες)? Λαιφσταιλ. Κάθε μέρα και ένα νέο πάρτυ. Γκοσιπ αλερτ. Ο τάδε είναι σκοτωμένος με τον δείνα. Ο έτσι έφαγε, γλέντησε στα μπουζούκια και απ' ότι άκουσα μάλλον είχε και συντροφιά στο κρεβάτι του... Πολύ κακή εντύπωση μου έκανε που αυτό το δεκα

Οφείλω ένα μπράβο, ένα μεγάλο μπράβο στον Αλέξανδρο Αβρανά γιατί κατάφερε κάτι μοναδικό σήμερα. Είναι ανάλογο εκείνου που είχε πετύχει ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Παντελής Βούλγαρης την περίοδο 1970-1972. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των εποχών του τότε και του σήμερα βέβαια είναι εξ ολοκλήρου διαφορετικά. Όμως ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος ύψωσε το λάβαρο του με δύο σπουδαίους (όπως αποδείχτηκε μετά) 30αρηδες την δεκαετία του 70. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Δεν παίρνω πίσω ούτε συλλαβή από όσα έγραψα την προηγούμενη Δευτέρα για την ταινία του. Όμως είναι υπέροχο να βλέπεις ένα νέο δημιουργό, που με όλες τις ατέλειες του κατάφερε να σπάσει τα στεγανά και να διακριθεί για την δουλειά του. Κάποιοι λένε πως πίσω από τον θρίαμβο αυτό κρύβεται ο παραγωγός της ταινίας ο Ν. Σέκερης, που έπεισε την ΕΤΕΚΤ να δώσει τα κουκιά της για να διακριθούν οι 2 ταινίες του. Εγώ λέω πως και αυτό ακόμα να ισχύει, το WITHOUT μας έδειξε τον δρόμο με τον οποίο μπορείς να διακριθείς ακόμη κι αν το υλικό

KPATIKA KINHMATOΓPAΦIKA BPABEIA ΠOIOTHTAΣ ETOYΣ 2008 ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ Το 1 ο Βραβείο ταινίας Μυθοπλασίας Μεγάλου Μήκους ύψους 58.700 ευρώ Απονέμεται στην ταινία: WITHOUT Παραγωγή: Nik - S Movies (Νίκος Σέκερης) Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αβρανάς Το 2 ο Βραβείο ταινίας Μυθοπλασίας Μεγάλου Μήκους ύψους 44.025 ευρώ Απονέμεται στην ταινία: ΣΚΛΑΒΟΙ ΣΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥΣ Παραγωγή: Nik - S Movies (Νίκος Σέκερης), ΕΚΚ, Nova Multichoice Hellas ΑΕ, ΕΡΤ ΑΕ, Τώνης Λυκουρέσης Σκηνοθεσία: Τώνης Λυκουρέσης Το 3 ο Βραβείο ταινίας Μυθοπλασίας Μεγάλου Μήκους ύψους 29.350 ευρώ Απονέμεται στην ταινία: ΚΑΛΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ: ΑΘΑΝΑΣΙΑ Παραγωγή: Πάνος Καρκανεβάτος, ΕΚΚ, ΕΡΤ ΑΕ, Nova Multichoice Hellas ΑΕ, ODEON AE , GRAAL AE Σκηνοθεσία: Πάνος Καρκανεβάτος Το 1 ο Βραβείο ταινίας Τεκμηρίωσης ή Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων μεγάλου μήκους ύψους 17.610 ευρώ Απονέμεται στην ταινία τεκμηρίωσης: ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ Ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ

49o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ Η Κριτική Επιτροπή για το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 49ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποτελείται από τους: Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής: • Michael Ondaatje / Μάικλ Οντάτζε (Καναδάς) – συγγραφέας Μέλη της Κριτικής Επιτροπής: • David Robinson / Ντέιβιντ Ρόμπινσον (Μ. Βρετανία) - συγγραφέας, κριτικός κινηματογράφου • Diablo Cody / Ντιάμπλο Κόντι (ΗΠΑ) – σεναριογράφος, παραγωγός • Lita Stantic / Λίτα Στάντιτς (Αργεντινή) - παραγωγός • Yeşim Ustaoğlu / Γεσίμ Ουστάογλου (Τουρκία) – σκηνοθέτις • Émilie Dequenne / Εμιλί Ντεκέν (Βέλγιο) - ηθοποιός • Διονύσης Σαββόπουλος (Ελλάδα) – τραγουδοποιός, τραγουδιστής ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ • Βραβείο Καλύτερης μεγάλου μήκους ταινίας-Χρυσός Αλέξανδρος (37.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία: ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ / AAN JA / OVER THERE του Abdolreza Kahani (Αμπντολρεζά Καχανί), Ιράν • Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος (22.000 ευρώ) ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΨΑΡΕΜΑ / PESCUIT SPORTIV / HOOKED του Adrian Sitaru (Αντριάν Σ

Ο Οσκαρικός συνθέτης Γουστάβο Σανταολάγια σε ένα μαστερκλας διαφορετικό. Αν υπάρχουν 2 στιγμές που θα θυμάμαι από το φετινό Φεστιβάλ νομίζω πως σίγουρα αυτές θα είναι η αποθέωση του Τακέσι Κιτάνο στο Ολύμπιον και το μαστερκλας του Γουστάβο Σανταολάγια στον "Κασσαβέτη" χτες το πρωί. Ο Αργεντίνος συνθέτης ήταν απίστευτος. Η παρουσίαση του στο κοινό είχε 3 μέρη. Στο πρώτο ο ίδιος ο Σανταολάγια αυτοβιογραφήθηκε μιλώντας με λεπτομέρειες για την πορεία του από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Αϊρες μέχρι τα 2 Όσκαρ στο ακριβό και χλιδάτο Χόλυγουντ του Λος Άντζελες. Στο δεύτερο μέρος ο Γιώργος Κρασσακόπουλος (κάποιες ερωτήσεις του μου έλυσαν απορίες πραγματικά) συντόνισε την κουβέντα με το κοινό. Έτσι ο Σανταολάγια αναφέρθηκε στο τανγκό, στην κινηματογραφική μουσική, όπως είναι σήμερα, στους Μπαχοφόντο (με τους οποίους έχει κερδίσει χρυσό δίσκο στην Ελλάδα και πάει ολοταχώς για πλατινένιο). Στο τρίτο μέρος η έκπληξη ήταν μουσική. Ο συνθέτης παρουσίασε στο κοινό, μια μικρή συναυλία με

Το πρόγραμμα "Ματιές στα Βαλκάνια" για άλλη μια φορά αναδυκνύεται σε σταθερή αξία του Φεστιβάλ. Οι ταινίες του καταλμβάνουν τον υψηλότερο μέσο όρο στις ψηφοφορίες του βραβείου κοινού. Μια από αυτές τις ταινίες είναι και το ΧΙΟΝΙ της Αίντα Μπέγκιτς από την Βοσνία. Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κανών κερδίζοντας καλές κριτικές. ΣΤ. ΤΟΡΝΕΣ - 22.00 (τελευταία προβολή) Λίγο μετά στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ (23.00) θα πραγματοποιηθεί η πρεμιέρα της νέας ταινίας του Πάνου Καρκανεβάτου "Καλά κρυμμένα μυστικά- Αθανασία". ¨Ενα απόλυτα φιλόδοξο εγχείρημα, διεθνής συμπαραγωγή, για τον σκηνοθέτη, που μας έδωσε το "Μεταίχμιο" και το "Χώμα και νερό" Αν όλα πάνε καλά ο Πάνος Καρκανεβάτος θα βρίσκεται στο στούντιο καλεσμένος της εκπομπής σήμερα στις 17.00

Το τοπίο είναι απόλυτα αγγελοπουλικό και μελαγχολικό όπως βλέπετε και στην φώτο της παραλίας. Ο Αγγελόπουλος μπορεί να περιμένει καθώς δύο όνοματα υπάρχουν στην οθόνη του φεστιβάλ. Τακέσι Κιτάνο - Όλιβερ Στοουν. Οι δύο πρωταγωνιστές της φεστιβαλικής πραγματικότητας που έχει φτάσει αισίως στην έβδομη ημέρα. Προηγήθηκαν πάντως η πέμπτη και η έκτη ημέρα. Αυτές θα περιγράψω ευθύς αμέσως. ΟΛΙΒΕΡ W ΣΤΟΟΥΝ Περισσότερο από 50 λεπτά κράτησε η αναμονή για το μαστερκλας (την ανοιχτή κουβέντα πείτε καλύτερα) του Στοούν στο Φεστιβάλ. 50 λεπτά που έκαναν κάποιους βέβαια να φύγουν (όπως ας πούμε τον Μ. Οντάτζε, τον πρόεδρο της κριτικής επιτροπής, που μάλλον δεν αντέχει μαστερ-κλάσιμο). Η συντριπτική πλειοψηφία όμως έμεινε γιατί μια φορά έχεις την δυνατότητα να δεις τον Στοουν σε απόσταση 3 μέτρων να σου μιλάει για το "Πλατούν", το "JFK", το "Γεννημένος την 4η Ιουλίου". Η κουβέντα βέβαια εύλογα επικεντρώθηκε κυρίως στο "W" και στον "Μ. Αλεξανδρο&quo

Του πήρε 11 χρόνια του Πέτρου Σεβαστίκογλου για να ξανακάνει μια ταινία. Και να που ήρθε η στιγμή. Οι Τρεις Στιγμές είναι μια ταινία για την ιστορία των ανθρώπων. Με ενδιαφέρον κάστ (ανάμεσα τους οι Ρούλα Πατεράκη και Γιώργος Διαλεγμένος) και υπέροχο σάουντρακ από τους Σαλονικιούς Prefabriqated Quartet (μέχρι στιγμής η μια από τις δύο επιλογές μου για το Κρατικό Βραβείο Μουσικής). Να συμπληρώσω απλώς ότι η ταινία είναι η δεύτερη συμμετοχή της Ελλάδας στο διεθνές πρόγραμμα ΟΛΥΜΠΙΟΝ - 23.00

Λίγο πριν από τα μίσα του Φεστιβάλ μας βρήκε η 17η Νοεμβρίου. 35 χρόνια πριν κάτι συνέβη τέτοια μέρα... Σήμερα 35 χρόνια μετά η Τσιμισκή ήταν άδεια από αυτοκίνητα (φώτο) και ένας περίεργος αέρας φυσούσε στην πόλη λίγο πριν οι διαδηλωτές τιμήσουν την εξέγερση. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ Όμως εγώ πήρα κατά πόδας την πορεία για να βρεθώ και πάλι στο λιμάνι. Εκεί που τις δύο τελευταίες ημέρες βρέθηκε η Κριτική Επιτροπή, η οποία μάλλον προτιμά τους ουζομεζέδες και το καζαν ντιπί παρά τα πολλά λόγια. Είναι μια ανούσια αλλά αναγκαία συνεντεύξη τύπου αυτή που δίνει η επιτροπή κάθε χρόνο. Δεν έχει ποτέ κανείς όρεξη να μιλάει, όλοι ευχαριστιούνται την φιλοξενία και παραπέμπουν τα σημαντικά για την τελετή λήξης. Ο μόνος που τελικά ήταν ομιλητικός φέτος ήταν ο Δ. Σαββόπουλος, που έτσι κι αλλιώς του αρέσει να γίνεται περιγραφικός όταν ερωτάται. Στο φεστιβάλ βέβαια η ερώτηση "Τι δουλειά έχει ένας καλλιτέχνης που είχε αρνηθεί το βραβείο του πριν 32 χρόνια, να κρίνει τώρα τους άλλους?" φαίνεται πως κυνηγάε

Σε μια ημέρα που σίγουρα όλοι (ή σχεδόν όλοι) θα σκεφτούμε έστω και για μια στιγμή ότι έγινε πριν 35 χρόνια και τι θα γίνει σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είπα να τοποθετήσω μια ανεξάρτητη αμερικάνικη παραγωγή. "Η Γουέντι και η Λούσι" μας φέρνουν πιο κοντά στην Κέλλυ Ραϊνχάρτ, μια από τις άξιες εκπροσώπους του indie και μας παρουσιάζουν μια απόλυτα αγνώριστη Μισέλ Γουίλιαμς. Η ταινία παρουσιάστηκε σε Κάννες και Τορόντο παίρνοντας πολύ καλές κριτικές ενώ στην πρώτη προβολή της στην Θεσσαλονίκη (πριν 2 ημέρες) άρεσε στο κοινό. ΤΖΟΝ ΚΑΣΣΑΒΕΤΗΣ - 22.00 (τελευταία προβολή) Επίσης νομίζω πως θα με ενδιέφερε και το DigitalWave του οποίου 3 ταινίες θα προβληθούν στις 17.00 στον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Η ταινία ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη κουβαλώντας ήδη την φήμη ενός εκ των γεγονότων του φετινού φεστιβάλ που απαγορευεται να χάσεις. Ο Αλέξανδρος Αβρανάς ήταν μαζί μας την Παρασκεύη στο στούντιο μαζί με τον Κωνσταντίνο Γιάνναρη και την Μαρίσα Τριανταφυλλίδου εξηγώντας αρκετές λεπτομέρειες γύρω από το "Without". Θα ανεβάσω την συνεντευξη σύντομα στο μπλογκ ΣΗΜΕΡΑ - 23.00 - ΟΛΥΜΠΙΟΝ Επίσης φίλοι και γνωστοί με αποτρέπουν από την επαναληπτική της ταινίας " Λιβερπουλ ". θα τους ακούσω. Όπως θα ακούσω το ένστικτο μου για τον " Πιλότο Αμπου Ραέντ ", μια ταινία από την Ιορδανία, που μάλιστα κέρδισε εξαιρετικές κριτικές στην Αμερική και εκπροσωπεί για πρώτη φορά την χώρα στα όσκαρ με πολλές φιλοδοξίες. Και φυσικά αξίζει να δεις και τις " Τρείς Μαίμουδες " τη νέα ταινία του Νουρί Μπιλγκέ Τσειλάν, του σημαντικότερου Τούρκου σκηνοθέτη

Κάτι μ’ αρρωσταίνει σ' αυτή την πολιτεία και παίρνω σβάρνα τα φαρμακεία νιώθω για σένα κάτι τρομερό και ήρθ’ η ώρα να στο πω Φεστιβάλ, σε φοβάμαι, Φεστιβάλ σ' αγαπώ... Και με αυτούς τους πειραγμένους στίχους του Δ. Σαββόπουλου μάλλον προσπαθώ να αντικατοπτρίσω την ψυχοσύνθεση της φετινής διοργάνωσης. Όλοι το περιμέναμε να ξεκινήσει μα δεν έχω ακούσει κάποιον εγκωμιαστικό ή ενθουσιαστικό λόγο από κάποιον τώρα που μπήκαμε στην γιορτή. Μπορεί να είναι ιδέα μου αλλά κάτι τρέχει με αυτή την ιστορία... ΝΤΑΡΝΤΕΝ ΚΑΙ ΞΕΡΟΣ Όπως λόγου χάρη κάτι τρέχει με τους αδερφούς Νταρντέν. Περιμέναμε όλο το σετ και μας προέκυψαν 2 αδέρφια σε 1! Τουτέστιν? Τουτέστιν ο Ζαν Πιέρ έμεινε στο Βέλγιο να φυλάει τις κόπιες και τα σενάρια της Ροζετας και της Λόρνας και ήρθε μόνος του ο έτερος αδερφός, ο Λουκ. Πιεσμένοι χρόνοι και σοβαρές υποχρεώσεις λέει δημιούργησαν αυτό το σκηνικό. Και μάλιστα ο παρόντας αδερφός Νταρντέν (κάτι σαν τον αδερφό Άννα της εποχής Τζειμς Πάρις ακούγεται) απέξω απέξω μας είπε πως

Και με αυτό τον ομολογουμένως πολύ ωραίο και εντυπωσιακό τρόπο (επιμέλεια του Α. Φραντζή) άνοιξε η αυλαία του φετινού Φεστιβάλ. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα άλλο για αυτή την τελετή. Τίποτα δεν υπήρξε πιο σημαντικό από αυτό το άνοιγμα της αυλαίας. Ούτε η εξαγγελία του Αντιδημάρχου Πολιτισμού για ένα νέο βραβείο που θεσμοθετείται και θα έχει σαν θέμα του το αστικό τοπίο στο σινεμά (και αφορά ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού), ούτε οι περίτεχνες κουβέντες του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού και του Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης, ούτε ο καθαρά και πληκτικά διεκπεραιωτικός παρουσιαστής της βραδιάς Κ. Κοντοβράκης (τόσο πολύ ενθουσιάστηκαν με την περυσινή του παρουσία επί σκηνής και είπαν να του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης?), ούτε η χαρά της καλ. διευθύντριας για το ξεκίνημα μιας νέας γιορτής υπό το πρόσταγμα της. Ίσως λίγο ο πάντα ευρηματικός Γ. Χωραφάς, που άναψε την φλόγα της διοργάνωσης (μια έξυπνη ιδέα με τον Πρόεδρο του Φεστιβάλ να ανάβει μια εικονική φωτιά με έναν αναπτήρα),

Ο Άρι Φόλμαν επιστρέφει σε μια ιστορία ντροπιαστική για το ανθρώπινο είδος. Την σφαγή αμάχων Παλαιστινίων στην Σάμπρα και την Σατίλα το 1982 στον πόλεμο Ισραήλ - Λιβάνου. Πρόεκιται για ένα πρωτότυπο ανιμέισον ντοκιμαντέρ. Το ότι βλέπεις καρτούν δεν σημαίνει ότι η ιστορία είναι φανταστική. Τα πάντα σε αυτή την ταινία, πήρε 4 χρόνια για φτιαχτεί, είναι αληθινά. Ίσως μιλάμε για μια από τις ταινίες της χρονιάς. Στις Κάννες πήρε εξαιρετικές κριτικές και παίζει δυνατά για το ξενόγλωσσο Όσκαρ 2009 Σ. ΤΟΡΝΕΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 15/11 και 23/11 - 23.00 Επίσης μην ξεχάσεις να δεις την πρεμιέρα και βράβευση των Νταρντέν με την ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΛΟΡΝΑ (ΟΛΥΜΠΙΟΝ 20.00) και τον ΑΡΣΙΒΑΡΙΣΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ (ΟΛΥΜΠΙΟΝ 23.00) της Ελένης Αλεξανδράκη (πριν 2 χρόνια μας είχε δώσει τον παπαδιαμαντικό και υπέροχο ΝΟΣΤΑΛΓΟ)

Ο ΠΑΛΑΙΣΤΗΣ - ΣΚΗΝ: ΝΤΑΡΕΝ ΑΡΟΝΟΦΣΚΙ ΟΛΥΜΠΙΟΝ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14/11 - ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ - ΚΥΡΙΑΚΗ 16/11 - 13.15 Και επίσης μην χάσετε τις μικρές τριλογίες του Τέρενς Ντέιβις (Κασσαβέτης-23.00) και του Ουσμάν Σεμπέν (Κασσαβέτης - 15.30). Μικρού μήκους ταινίες που σίγουρα δεν θα μπορέσετε να ξαναδείτε και αντικατοπτρίζουν την κοινωνία της Μ.Βρετανίας και της Αφρικής αντίστοιχα. Το σημερινό πρόγραμμα με λεπτομέρειες εδώ

Έτοιμοι και φέτος! Να βρεθούμε σε φουαγιέ λίγο πριν την προβολή με φίλους (φίλους που τους βλέπεις για 10 μέρες ή δεν τους βλέπεις όσο θα ήθελες και να η κατάλληλη αφορμή), να γνωρίσουμε νέο κόσμο, να ανταλλάξουμε απόψεις για ταινίες, να έρθουμε κοντά σε καλλιτέχνες που δεν ξέραμε ή που θαυμάζουμε το έργο τους. 49ο δηλαδή παρά ένα μισό αιώνα ζωής! Κι όμως αυτό το σημερινό δεν έχει καμία σχέση με εκείνο που ξεκίνησε τότε. Το 1960 ήταν μια Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου. Το 1970 Φεστιβάλ. Το 1992 έγινε Διεθνές Φεστιβάλ και άνοιξε τις πύλες του στην κινηματογραφική Βαβέλ. Ξεκίνησε στο Ολύμπιον, πήγε στην Εταιρία Μακ. Σπουδών και ξαναγύρισε στο Ολύμπιον. Και ενδιάμεσα πλήθος προβολών σε πλήθος αιθουσών. Β Εξώστης, το ανυπότακτο κοινό. Σήμερα λαοθάλασσα σε πάρτυ και αφρικάνικες ή λατιν φιέστες. Από το Ντορέ και το περίπτερο 8 της ΔΕΘ, σήμερα στην Αποθήκη Γ στο λιμάνι. Φεστιβαλιζόμαστε! Απολαύστε το! ΥΓ: Ακούγοντας τον 9.58 από τις 7 το πρωί και μέχρι αργά το βράδυ θα έχετε συνεχή ενημέρω

Διχασμένος ανάμεσα σε 2 ηπέιρους σήμερα θυμάμαι ραδιοφωνικά την μουσική ιστορία της Μαντ-τσεστερ. Μια σπουδαία στιγμή στην μουσική ιστορία της γηραιάς αλβιώνας και της γηραιάς ηπείρου γενικότερα. Στην εργατούπολη του Μαντσεστερ πριν από 3 δεκαετίες και μέχρι τις αρχές του '90 σπουδαία συγκροτήματα γεννήθηκαν και νέα μουσικά ρεύματα ξεκίνησαν τη πορεια τους. Από τους Τζοι Ντιβιζιον φτάσαμε στους Νιου Ορντερ, τους Σμιθς και από εκεί στους Τζειμς, τους Χαπι Μαντεις. Στην Χασιέντα, το μουσικό κλαμπ που όρισε το ξεκίνημα της χιπ χοπ, της χάουζ και της αμπιεντ μουσικής σκηνής γεννήθηκαν μουσικές και τραγούδια που για χρόνια επηρέασαν την Αγγλία και την Ευρώπη. Σας θυμίζω την ταινία του Μαικλ Γουιντερμποτομ "24 hour party people", που μιλάει για έναν από τους πρωταγωνιστές του Madchester, όπως έμεινε στην ιστορία, του Τόνι Γούιλσον, παραγωγός των Νιου Ορντερ και ιδιοκτήτης της Χασιέντα. Μια ιστορία που δεν μιλάει για sex, drugs and rock'n'roll αλά τα περιέχει μέσα της σε

Ο Βασίλης Δημητρίου είναι γνωστός για τις μουσικές που υπογράφει στις τηλεοπτικές παραγωγές του Κώστα Κουτσομύτη (στο βίντεο ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που ακούγεται στο σάουντρακ της σειράς "Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά") αλλά και μέσα από τα λαϊκά τραγούδια που γράφει 40 χρόνια τώρα. Μια ίσως όχι τόσο προβεβλημένη πτυχή του έργου του είναι και οι μουσικές που συνθέτει χρόνια τώρα για το θέατρο. Και μάλιστα αρκετές φορές οι μουσικές αυτές διατίθενται στις παραστάσεις σε ειδικές συλλεκτικές εκδόσεις, που βέβαια γίνονται ανάρπαστες από το κοινό (το έχω δει να συμβαίνει σε παραστάσεις του ΚΘΒΕ, που ο Β. Δημητρίου έγραφε τη μουσική). Και βέβαια να μην ξεχνάμε την ραδιοφωνική εκπομπή "Η μαγεία της αυλαίας", που παρουσιάζει τις θεατρικές παραστάσεις που παίζονται στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα από την συχνότητα του Δεύτερου Προγράμματος. Για αυτή την πλούσια διαδρομή και φυσικά για την τελευταία δημιουργική συνάντηση του με τον Κώστα Κουτσομύτη και τον Γιώργο Νταλάρα

Ψηφίζουμε τον 007 της καρδιάς μας για τελευταία ημέρα! Δώστε συμμετοχή στην δημοσκόπηση του μπλογκ υποστηρίζοντας τον αγαπημένο σας ηθοποιό ως Μποντ! Η ψηφοφορία δίπλα, στην μπάρα με τα λινκ (κάτω από τους τρόπους επικοινωνίας)

ΓΙΕΣ ΓΟΥΙ ΚΕΝ ΜΑΝ! Πρόεδρο βγάλαμε και μάλιστα πανηγυρικά. Δεν χρειάστηκε να ξενυχτήσεις για να καταλάβεις πόσο σίγουρο ήταν ότι θα ζήσεις την ιστορία με τα δικά σου μάτια. Η χαρά δεν είναι τόσο για 'μας (γιατί άκουγα και κάποιους αφελείς τηλεσχολιαστές να λένε πως ο Ομπάμα συμπαθεί την Ελλάδα και θα μας βοηθήσει). Στο επίπεδο της διπλωματίας δεν υπάρχουν συμπάθειες, υπάρχουν συμφέροντα και ο καθένας προασπίζει και χειρίζεται σωστά μόνο τα δικά του. Η χαρά είναι για αυτούς τους ανθρώπους που έψαχναν μια αλλαγή, μια ελπίδα, μια ανάσα σε μια χώρα που δυστυχώς η προηγούμενη ηγεσία της με τις πολιτικές της τους είχε φέρει το ταβάνι στο κεφάλι. Δεν είναι λίγο 7 το πρωί (ώρα Ελλάδος) να βλέπεις συγκινημένο τον σπήκερ του CNN να εκφωνεί - αντί εκλογικών αποτελεσμάτων - έναν από τους ιστορικούς λόγους του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (40 χρόνια μετά από την δολοφονία του) και λίγο μετά ένα από τα παιδιά του Νομπελίστα πάστορα να βγαίνει δακρυσμενο και να λέει πως "ο πατέρας βλέπει από εκεί ψηλ

Και να που η μεγάλη μέρα για τις ΗΠΑ έφτασε. Μια μακρά προεκλογική περίοδος, που κράτησε σχεδόν 2 χρόνια (ήταν Φλεβάρης του 2007 όταν Ομπάμα και Χίλαρι φανέρωσαν τις προθέσεις τους), ένας μαραθώνιος χρήματος, περιοδειών, δηλώσεων και συγκρούσεων κάπου εδώ τελειώνει και κάποιοι θα κρίνουν την διαδρομή αυτή συνολικά. Και έχει πραγματικά ενδιαφέρον ποιο είναι το σάουντρακ που χρησιμοποιούν οι υποψήφιοι για να ξεσηκώσουν και να κερδίσουν τους ψηφοφόρους τους. Από Μπρους Σπρινγκστιν μέχρι... Σελιν Ντιόν έχει το μενού αλλά όχι πάντα την ίδια ευτυχή κατάληξη. Ποιος θα το φανταζόταν ότι ένας Ρεπουμπλικάνος, όπως ο πατέρας Μπους θα διάλεγε το τραγουδι ενός κομμουνιστή όπως ο Γούντι Γκάθρι ή πως οι ΑΒΒΑ θα πλαισίωναν την εκστρατεία του Μακειν? Ή ότι ο Μπρους Σπρινγκστιν θα αναδεικνυόταν σε... προεδρική φιγούρα αφού ασχέτως των αιχμηρών στίχων του οι υποψήφιοι Πρόεδροι αγαπούν τα τραγούδια του? ΟΜΠΑΜΑ ΡΕΓΓΕ, ΧΙΠ ΧΟΠ ΚΑΙ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ! Πρωτοφανής είναι η ανταπόκριση Αμερικανών και όχι μόνο στην υποψ

ΕΦΥΓΕ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΕΝΙΔΗΣ

Τέτοιο γέλιο είχα να ρίξω καιρό με τηλεφωνική φάρσα. Δύο Καναδοί κωμικοί με ταλέντο στις μιμήσεις και στις τηλεφωνικές φάρσες (τα "Κακά Παιδιά" ή η "Ελληνοφρένεια" του Κεμπέκ αν προτιμάτε για όσους θυμούνται παλιές και νέες ραδιοφωνικές δόξες) αποφάσισαν να φέρουν τα πάνω κάτω στην προεκλογική εκστρατεία των Η.Π.Α. Πήραν τηλέφωνο την υποψήφια Αντιπρόεδρο των Ρεπουμπλικάνων Σάρα Πεϊλιν και μίλησαν μαζί της υποδυόμενοι τον Νικολά Σαρκοζί. Το τι ειπώθηκε είναι πραγματικά απίστευτα αστείο. Μέχρι Πρόεδρο των ΗΠΑ την έκαναν και βόλτα με την Κάρλα Μπρούνι στο Παρίσι της υποσχέθηκαν, ακόμη και κηνύγι (η Πείλιν έχει πει πως σαν γνήσια βλαχοπούλα λατρεύει το κυνήγι άγριων ζώων στην Αλάσκα). Όταν όμως η Πεϊλιν έμαθε την αλήθεια... Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που η υποψήφια Αντιπρόεδρος κλέβει την προσοχή με αυτόν τον άτσαλο τρόπο. Η φάρσα μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο μέσω ειδησεογραφικών πρακτορείων, τηλεοπτικών σταθμών και του ιντερνετ. Η Πεϊλιν πάντως σε επίσημη ανακοίνωση