800 ΕΙΣΗΤΗΡΙΑ Η ΟΜΙΧΛΗ. ΓΙΟΥΠΙ! ΖΗΤΩ! ΛΥΘΗΚΑΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΟΥ!

Σε αυτό το ιστολόγιο μπορείτε να διαβάζετε όλες τις απόψεις γύρω από τα θέματα που παρακολουθούμε. Έτσι θα γίνει και τώρα και θα γίνει όχι μόνο για να παρατεθεί μια διαφορετική άποψη αλλά γιατί έχει ενδιαφέρον σε αυτή την πόλη που ζούμε να είσαι των άκρων και να αισθάνεσαι ότι δικαιώνεσαι.

Την δική μου άποψη για την Ομίχλη την έγραψα προχτές και είναι εύκολο να καταλάβετε τι σύνεβη. Να ξεκαθαρίσω πως δεν γουστάρω αντιπαράθεση. Συμφωνώ οτι ήταν μέγα λάθος που οι Ομιχλιστές δεν ήρθαν στα 50χρονα έστω και από σπόντα. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί τα 800 εισητήρια της Ομίχλης είναι δικαίωση. Τι έχουμε να κερδίσουμε από μια τέτοια αντιπαράθεση με ανύπαρκτο εχθρό? Οι σκηνοθέτες θα είναι πάλι εδώ όταν τελειώσουν όλα αυτά. Τι θα έχουμε να τους πούμε τότε? Δικαιώθηκε λοιπόν η Θεσσαλονίκη γιατί έκλασε την Ομίχλη αλλά αύριο που θα γίνουν πάλι όλα εν τη απουσία της από τους "κακούς Αθηναίους" θα βγει και θα λέει και θα γράφει και θα κάνει την Μάρθα Βούρτση (τραβάτε με κι ας κλαίω).

Το μόνο που θα προσθέσω είναι πως η Εβδομάδα της Ομίχλης είναι το δέντρο ενώ τα σοβαρά οικονομικά και διοικητικά προβλήματα του ελληνικού κινηματογράφου και του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όλο το υπόλοιπο δάσος. Θέλει ο συντάκτης του post να πάρει μια θέση για όλα αυτά αφού ενδιαφέρεται (και ορθώς πράττει και ενδιαφέρεται) ή θα μείνει στην γκρίνια και στην επαρχιώτικη μίρλα ότι όλα γίνονται για την Θεσσαλονίκη χωρίς την Θεσσαλονίκη? Και επιτέλους που είναι το περίφημο φεστιβαλικό κοινό και ο κολλημένος σινεφεστιβαλάκιας, όπως αναφέρει, τις υπόλοιπες 355 μέρες του χρόνου όταν αυτές οι "ψαγμένες" ταινίες παίρνουν διανομή και τις βλέπει μόνο ο αιθουσάρχης με την οικογένεια και 2-3 άλλους ξεχασμένους θεατές? Τα ρωτάω αυτά γιατί στην Αθήνα διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια ένα σταθερό φεστιβαλικό κοινό μέσα από πληθώρα εκδηλώσεων (Νύχτες Πρεμιέρας, Πανόραμα, Εβδομάδες στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, κ.α.) ενώ στην Θεσσαλονίκη ο μοναδικός φορέας που μπορεί να διαμορφώσει αντίστοιχες εξελίξεις, το αγαπημένο μας Φεστιβάλ, κοιμάται ύπνο lifestyle και βαθύ!