ΣΤΟΝ ΡΟΜΠΕΡΤ ΜΠΟΪΛ ΤΟ ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΟΣΚΑΡ και Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΟ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ (Χριστούλη μου κάνε ο Τζακ Μπάουερ να ξαναγυρίσει επεισόδια!)

Συνηθισμένη η Ακαδημία σε εκπλήξεις. Της αρέσει να αιφνιδιάζει και να δημιουργεί εντυπώσεις. Το θέμα είναι τι εντυπώσεις... Και ενώ οι Χρυσές Σφαίρες ανακοίνωσαν ότι το φετινό τιμώμενο πρόσωπο της εκδήλωσης τους θα είναι ο μεγαλέμπορας και μεγαλοπαραμυθάς Στήβεν Σπήλμπεργκ η Ακαδημία δίνει το φετινό τιμητικό (απωθημένο) αγαλματάκι της στον Ρομπερτ Μποιλ(φώτο). Παρακαλώ? Δεν σας λέει τίποτα το όνομα? Δεν σας κατηγορώ. Εκλεκτό στέλεχος της κινηματογραφικής βιομηχανίας ο κος Μποιλ βρίσκεται στα μέσα και στα έξω από το 1940 παρακαλώ! Σε ποιο πόστο? Σωστή η ερώτηση. Στον τομέα της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, νευραλγικό σημείο για την πραγματοποίηση μιας κινηματογραφικής παραγωγής, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τα ακριβά όνειρα που κατασκευάζει το Χόλιγουντ.

Στενός συνεργάτης του Άλφρεντ Χιτσκοκ και του Νόρμαν Τζούισον. Μια συνεργασία που μάλιστα τιμήθηκε 4 φορές με μια υποψηφιότητα για Όσκαρ αλλά ουδέποτε με το ίδιο το αγαλματάκι. Ιδού το αποτυχημένο κουαρτέτο του κου Μποιλ: ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ (1959), ΣΙΚΑΓΟ ΣΙΚΑΓΟ (1969), ΒΙΟΛΙΣΤΗΣ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ (1971) , ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΗ (1976). Η Ακαδημία λοιπόν έκρινε πως ήγγικεν η ώρα να αποκτήσει το ... τιμημένο αφού τον έστειλε στα κρυα του λουτρού τετράκις. Σεμνή επιλογή για μια ζωντανή ιστορία (αφανής εργάτης και πρωταγωνιστής) της αμερικάνικης κινηματογραφικής βιομηχανίας. Τι κρίμα όμως να "έχουν" ακόμη στο περίμενε υπέροχες κυρίες - αληθινές πρωταγωνίστριες του Χόλυγουντ όπως η Λωρίν Μπακόλ και ιστορικούς κινηματογραφιστές όπως ο Αλέν Ρενέ ή ο Μανουέλ Ντε Ολιβέιρα...


ΜΟΛΥΒΙΑ ΚΑΤΩ!

(στο βίντεο οι σεναριογράφοι και οι ηθοποιοί της πετυχημένης τηλεσειράς HEROES ψάλλουν τα...κάλαντα στους παραγωγούς και τα στούντιο. Πιο κάτω σε άλλο βίντεο οι σεναριογράφοι δείχνουν εκτός από ηθικό ακμαιότατο να διαθέτουν ευρηματικό πνεύμα διοχετεύοντας το στο Youtube. Πατώντας τις λέξεις strike και WGA θα βρείτε πλήθος βίντεο που ετοίμασαν σε σχέση με την απεργία τους)

Θα μπορούσε να είναι σύνθημα του αγώνα που δίνουν οι σεναριογράφοι και έχουν βραχυκυκλώσει το σύστημα στην Αμερική. Ήδη η τηλεόραση εδώ και πολλές εβδομάδες δεν παίζει καμία νέα σειρά ή talk-show. Ο Τζιμ Γιαννόπουλος μας έλεγε στο μαστερκλας όταν ρωτήθηκε σχετικά ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να κρατήσει γα πολύ ακόμη. Γιατί αν κρατήσει τότε το Χόλυγουντ θα το κλαίνε και οι ρέγγες, όχι μόνο οι παραγωγοί. Βρισκόμαστε ήδη στην 11η εβδομάδα και το Σωματείο Σεναριογράφων δείχνει να μην κάμπτεται από τίποτα.

Από την άλλη το Σωματείο των Παραγωγών (τηλεοπτικών και κινηματογραφικών) έχει πάθει τέτοια πλάκα που κοντεύει να κηρύξει τον...ανένδοτο με τελεσίγραφα, αποχωρήσεις από το τραπέζι του διαλόγου και άλλα τέτοια χαριτωμένα στο "αμαρτωλό" WGA (το Σωματείο των Σεναριογράφων ντε!). Και εγώ μια απορία την έχω τώρα. Οι Έλληνες Σεναριογράφοι και Σκηνοθέτες ενδιαφέρονται για αυτά που γίνονται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ή δεν...? Γιατί στην περίπτωση που λένε δεν... και σκέφτονται μέσα τους "Αμερικανάκια είναι αυτά, λεφτά έχουν" τότε να τους πληροφορήσω ότι στο παγκόσμιο χωριό που ζούμε σήμερα φταρνίζομαι εγώ και αύριο κρυώνεις εσύ! Μου κάνει εντύπωση επίσης που τα ελληνικά ΜΜΕ δεν συγκινούνται και πολύ από αυτή την είδηση που έρχεται λουκούμι με την δική μας ανησυχία για το ασφαλιστικό. Το 60% πάντως των Αμερικάνων σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στην USA TODAY στηρίζει τον αγώνα των σεναριογράφων


Και σαν μην έφτανε αυτό τώρα απειλούνται οι χρυσές τελετές των Σφαιρών και των Όσκαρ αλλά και κάποιων Σωματείων. Κι αυτό γιατί οι σεναριογράφοι έχουν βάλει εμπάργκο εργασίας σε κάθε συνάδελφο που ασχολείται με τέτοιους είδους γιορτές και πανηγύρια και επιπλέον απαγορεύουν την προβολή οποιουδήποτε βίντεο που αφορά ταινία ή τηλεσειρά κατά την αναγγελία των υποψηφίων και την απονομή των νικητών αφού το υλικό αφορά σενάρια και κατ' επέκταση πνευματικά δικαιώματα!

Μόνοι τυχεροί οι ηθοποιοί που έχουν δηλώσει συμπάθεια και συμπαράσταση στον αγώνα τους. Κλείσανε λοιπόν μια συμβιβαστική συμφωνία από την πίσω πόρτα και όλα μέλι! Το ίδιο δοκιμάζουν ένα ένα όλα τα τηλεπρογράμματα που μπορούν ή έχουν τα κότσια να το κάνουν. Ζητάνε λοιπόν όπως ο Δικαιόπωλις στους "Αχαρνείς" προσωπική συμφωνία ειρήνης με το WGA! Κάποια talk - show βέβαια τολμάνε να βγουν χύμα χωρίς σεναρίστικες ατάκες και αστεία.

Την περασμένη φορά που έγινε τέτοιος πανικός ήταν το 1988, κράτησε 22 εβδομάδες και τότε είχε χαθεί πολύ χρήμα, όπως λένε οι παραγωγοί. Τώρα όμως το πράγμα χοντραίνει επικίνδυνα καθώς υπολογίζεται ότι οι απώλειες θα είναι 10πλάσιες ! Για να δείτε βέβαια την χασούρα και το αμοκ των Παραγωγών για το χουνέρι που ζούνε τόσες βδομάδες μπείτε στην σελίδα τους και θα μείνετε άφωνοι. Μετράνε τα χαμένα κουκιά όπως ο Σκρούτζ μετρούσε την τσιγκουνιά του !

Και τέλος μπείτε στο ιστολόγιο που σεναριογράφοι, ηθοποιοί και σκηνοθέτες έστησαν από κοινού για να στηρίξουν τον αγώνα τους και φυσικά να απαντήσουν στην υστερία των στούντιο