ΚΛΕΦΤΕΣ (ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ ΑΠΟ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)

Οι ΚΛΕΦΤΕΣ είναι το δεύτερο βήμα μεγάλου μήκους από τον σκηνοθέτη που μας έδωσε το ΤΣΙΟΥ (την ταινία έκπληξη του 2005). Η κουβέντα αυτή έγινε στο στούντιο του 9.58 με τον Μάκη Παπαδημητράτο και τον Βαγγέλη Αλεξανδρή. Αν είχα την δυνατότητα να το περάσω ως podcast νομίζω θα το απολαμβάνατε καλύτερα γιατί οι πλάκες και τα γέλια εκείνο το βράδυ στο στούντιο ήταν άνευ προηγουμένου. Η ταινία βγαίνει σήμερα στις αίθουσες και αναζητήστε την άφοβα για να περάσετε καλά.

Υ.Γ. Επίσης έχει σπιντάτο σάουντρακ με αγγλόφωνα ελληνικά ροκ συγκροτήματα, η επιλογή των μουσικών - τραγουδιών έγινε από τον Boy (Αλέξανδρο Βούλγαρη)

ΕΡΩ: Είστε δύο Κλέφτες. Τι ακριβώς κάνουν δύο κλέφτες στην μεγάλη οθόνη?

Β. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Σε πρώτο επίπεδο είμαστε απλά δύο κλεφτρόνια που δεν κάνουν τίποτα στη ζωή τους. Παίζουν Proevolution Soccer, τζογάρουν παίζοντας στοίχημα, ελπίζουν πως κάτι θα αλλάξει μεταφυσικά στη ζωή τους. Βέβαια η πραγματικότητα τους τους γειώνει κάθε φορά. Η ζωή τους είναι ανιαρή. Σε καμία περίπτωση δεν τους χαρακτηρίζεις ως πρότυπα, ως ήρωες. Στην ιστορία κάποια στιγμή γνωρίζουμε ένα ζευγάρι δύο πετυχημένων ανθρώπων. Είναι 2 κόσμοι που συγκρούονται. Σε δεύτερο επίπεδο όμως εστιάζει σε μια γενικότερη κοινωνική και πολιτική, που επικρατεί στις μέρες μας.

ΕΡΩ: Βαγγέλη μια που ξεκινήσαμε την κουβέντα και επειδή είδα ότι στην ταινία ξέρεις από Στοίχημα στο ματς Σάντος - Κρουζεϊρο τι να βάλω?

Β. ΑΛΕΞ : (γελάει) Πόσο δίνει το διπλό και πόσο τον άσσο? θα πάρεις το καλό ποσοστό. Δεν παίζουμε με σιγουράκια. Ή τζογάρεις ή όχι.

ΕΡΩ: Πέρα από την πλάκα η ταινία ξεκινάει ως μια χαλαρή κωμωδία χαρακτήρων και εξελίσσεται σε μια ανατρεπτική ιστορία με δραματικές πτυχές. Μια μαύρη κωμωδία θα έλεγα.

Μ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ: Ντραμεντί. Δεν ξέρω αν θα το έλεγα μαύρη κωμωδία. Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να το κατατάξω κάπου. Η ζωή μας τα έχει όλα και πολλές φορές την ίδια ακριβώς στιγμή. Πιστεύω πως είναι μια ιστορία αρκετά δυνατή, που οι καταστάσεις την κάνουν κωμική αλλά υπάρχουν ανατροπές.

ΕΡΩ: Είχες κάποιες βοήθειες στο σενάριο από κάπου?

Μ. ΠΑΠΑΔΗΜ: ΑΠό τους ηθοποιούς. ΉΜασταν μια ομάδα ταλαντούχων ανθρώπων που ο καθένας έδινε με τον τρόπο του στήριξη σε αυτό που του έλεγε το σενάριο.

Β. ΑΛΕΞ: Κάναμε πολλές πρόβες και αυτό νομίζω βοήθησε πολύ και τον Μάκη. Σε αυτή την φάση της προετοιμασίας βγήκαν και πράγματα από μέσα μας που τα βλεπουν οι θεατές στην ταινία.

ΕΡΩ: Οι Κλέφτες τι γουστάρουν να κάνουν γενικά. Οι χαρακτήρες που παίζεται είναι τελείως χύμα στο κύμα.

Β. ΑΛΕΞ: Πράγματικά είμαστε χύμα. Όσα πάνε κι όσα 'ρθούν.

ΕΡΩ: Το πιο μακρινό σχέδιο που κάνετε είναι μια εκδρομή στο Άμστερνταμ και στο Μαρόκο με γκόμενες.

Β. ΑΛΕΞ: Το θέμα είναι να κάνουμε την καλή. Ο ένας θέλει απλά να βγάζουμε τα τρέχοντα,να κλέβουμε 300 ευρώ. Εγώ όμως θέλω να κάνουμε την γερή μπάζα για να γουστάρουμε. Και εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι μας.

ΕΡΩ: Μάκη η ταινία τελείωσε, η παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη σου έδωσε καλές κριτικές και υποδοχή από το κοινό του Φεστιβάλ. Τι σκέφτεσαι τώρα για τους ΚΛΕΦΤΕΣ?

Μ. ΠΑΠΑΔΗΜ: Θέλω να αποκτήσει το κοινό της και να αρέσει σε όσους την δουν .

ΕΡΩ: Πάντα ξεκινάς μια ιστορία σου αφού απομακρυνθείς από την προηγούμενη?

Μ. ΠΑΠΑΔΗΜ: Οι ΚΛΕΦΤΕΣ ήταν το πρώτο μου σενάριο. Προηγήθηκε του ΤΣΙΟΥ. Ήρθε όμως ανάποδα χρονικά και ο ΤΣΙΟΥ γυρίστηκε πρώτος. Ακόμα όμως και στα διαλλείματα του ΤΣΙΟΥ οι ΚΛΕΦΤΕΣ με απασχολούσαν.

ΕΡΩ: Τώρα που η ταινία είναι πλέον έτοιμη έχεις κάτι άλλο κατά νου?

Μ. ΠΑΠΑΔΗΜ: Όχι, όχι. Για να πας παρακάτω πρέπει να αδειάζεις πρώτα από τα προηγούμενα. Εγώ έχω αγωνία προς το παρόν για την υποδοχή της ταινίας αυτής στις αίθουσες.

ΕΡΩ: Οι χαρακτήρες σου είναι άνθρωποι που τους βλέπουμε κυρίως στον δρόμο.

Μ. ΠΑΠΑΔΗΜ: Έτυχε. Στο ΤΣΙΟΥ ισχύει απόλυτα αυτό. Στους ΚΛΕΦΤΕΣ κατά το ήμισυ. Δεν μπορώ να σκέφτομαι που ζουν οι ήρωες μου. Αυτό είναι δουλειά δική σας και των θεατών. Για να δοθούν ερμηνευτικές προσλαμβάνουσες στο έργο και στην προσπάθεια μας

ΕΡΩ: Μου δίνεις καλή πάσα και σε ρωτάω ευθέως. Είναι οι ΚΛΕΦΤΕΣ δύο Τεμπέληδες μιας εύφορης κοιλάδας"?

Μ. ΠΑΠΑΔΗΜ: Αναφαίρεσε σε ταινιάρα αγαπημένη τώρα αλλά δεν ισχύει αυτό που λες γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει στην ταινία καμία εύφορη κοιλάδα. Είναι 2 μεροκαματιάρηδες, όπως ο μέσος Έλληνας, βουτηγμένοι στα προβλήματα, παλεύουν να επιβιώσουν και περιμένουν να κάνουν κάποτε την καλή μπάζα. Να βγει το όνειρο τους