HOLA GOYA!

Κούκλα η Πενέλοπε! Η ταινία "ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩ" του Πέδρο Αλμοδόβαρ είναι η μεγάλη νικήτρια των φετινών Γκόγια (τα ισπανικά Όσκαρ). Επί συνόλου 14 υποψηφιότητων κέρδισε 5 βραβεία (ταινίας - σκηνοθεσίας - Α γυναικείου ρόλου - Β γυναικείου - μουσικής). Από κοντά και "Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑ" του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. 13 υποψηφιότητες και 7 βραβεία τελικά (πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού -ειδικα εφέ - φωτογραφίας - μακιγιαζ - σεναρίου - ήχου - μονταζ). Συμπέρασμα? Οι Ισπανοί σέβονται τον τίμιο αγώνα των δημιουργών τους στα φετινά Όσκαρ και τους υποστηρίζουν με νύχια και με δόντια. Επιπλέον απόδειξη σε αυτό το θάψιμο του φιλόδοξου ALATRISTE του Αγκουστιν Ντιαθ Γιανες που κέρδισε μεν 15 υποψηφιότητες αλλά πήρε τελικά μόνο 3 Γκόγια (Καλλιτεχνική διεύθυνση - Διευθυνση παραγωγής - Κουστούμια). Και εγώ τώρα να ρωτήσω: Η πολύ ωραία αυτή διαδικασία γίνεται στα Σεζαρ, στα Γκογια, στα Μπαφτα και σε ένα σωρό άλλες πολιτισμένες χώρες του κόσμου. Μια πολυάριθμη επιτροπή βλέπει τις ταινίες, κρινει, βγάζει την ετυμογορία της. Η απορία μου είναι γιατί άραγε δεν ακολουθούμε το παράδειγμα αυτών των βραβείων και ξανασκεφτόμαστε να επιστρέψουμε σε μια άχαρη διαδικασία καταργώντας τα Κρατικά Βραβεία? Για να διευκολύνουμε την γκρίνια και την μιζέρια μας?