GOSPEL, ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ομολογώ ότι τον τελευταίο καιρό βαριέμαι ή δεν έχω κέφι για να ξεπορτίζω και να τρέχω σε συναυλίες και παρόμοιες "ζωντανές" εκδηλώσεις. Την Κυριακή όμως είχα μια πρωτόγνωρη πολιτιστική εμπειρία. Παρακολούθησα στο Μέγαρο Μουσικής ένα φοβερό χορωδιακό μουσικό σχήμα που ήρθε από το Λονδίνο και ξεσήκωσε όσους τους παρακολούθησαν. Αναφέρομαι στους London Community Gospel Choir (τα αρχικά τους είναι L.C.G.C.).

H Χορωδία ιδρύθηκε το 1982, κλείνει αισίως φέτος 25 χρόνια δυναμικής παρουσίας, είναι διάσημη για το δυναμικό ήχο, τις πλούσιες αρμονίες, περίφημες ενορχηστρώσεις, αλλά και φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς-ακροβατισμούς και ανήκει στα κορυφαία χορωδιακά συγκροτήματα gospel παγκοσμίως.

Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους καλλιτέχνες όπως οι George Michael, Sting, Sir Elton John, Mariah Carey, Diana Ross, Celine Dion και πολλούς άλλους σε ζωντανές εμφανίσεις, βίντεο και ηχογραφήσεις. Οι ίδιοι βέβαια θεωρούν ως κορυφαία συνεργασία τους την εμφανισή τους στο πλευρό της Μαντόνα στο Hyde Park στα πλαίσια του πέριφημου Live 8. Σκεφτείτε ότι είναι από τις αγαπημένους μουσικούς της βασιλικής οικογένειας, που τους έχει καλέσει αρκετές φορές να τραγουδήσουν σε διάφορες περιστάσεις. Και επιπλέον βάλανε τα γκόσπελ μέσα στην ζωή των Βρετανών και κάνανε το BBC να τους αναγνωρίσει και να τους έχει στις μουσικές λίστες του.

Η εμφάνιση της χορωδίας αφήνει στους θεατές ένα ακατανίκητο αίσθημα χαράς, ικανοποίησης, συγκίνησης αλλά και φυσικής εξάντλησης καθώς το κοινό παρασύρεται και συμμετάσχει στο ρυθμό. Στη Θεσσαλονίκη το πρόγραμμά της περιλάμβανε gospel και spirituals των οποίων οι ρίζες βρίσκονται στην αφρικανική –κυρίως θρησκευτική- μουσική.

Αυτά ήταν μια μικρή αρχή για να ιντριγκάρω τον εαυτό μου να ασχοληθώ λίγο μαζί τους. Εκεί που το πήρα απόφαση ήταν όταν είδα στο βιογραφικό τους να υπάρχει συμμετοχή σε δύο συμπαθητικά σάουντρακ της τελευταίας δεκαετίας. Το ένα ήταν το Love Actually (ελληνιστί "Αγάπη είναι...") και το άλλο (αυτό που τράβηξε περισότερο την προσοχή) ήταν το καρτούν της Ντίσνει "Lion King"(που κέρδισε το Όσκαρ τραγουδιού τότε). Το πήρα απόφαση και όχι μόνο πήγα στο Μέγαρο για την περφορμανς αλλά είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω και με τον Αιδεσιμότατο Μπάζιλ Μιντ (ο "πατέρας" της Χορωδίας) με αφορμή μια συνέντευξη που βγήκε σήμερα στον άερα του 9.58 (στην εκπομπήDa Capo του καλού συναδέλφου, ραδιοφωνικού παραγωγού και μουσικοσυνθέτη Πάρη Παρασχόπουλου , εκπομπή που αν ψάχνετε κάτι διαφορετικό από τα συνήθη εξυπνακίστικα μπουζουκοποπ που πάιζουν δυστυχώς κατά κόρον τα ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης θα το βρείτε εδώ).

Ξεκίνησα από το σπίτι τελείως ανίδεος για το τι θα συναντούσα στην αίθουσα του Μεγάρου. Η κουβέντα με τον ιερέα έγινε στον κενό χρόνο μεταξύ τελικής δοκιμής και κανονικής παράστασης. Γοητεύτηκα ειλικρινά από τον λόγο του. Έξυπνος άνθρωπος, ομιλιτικός, με αγάπη για την μουσική και πάνω από όλα φοβερό οργανωτικό και επιχειρηματικό μυαλό. Μου μίλησε για την ιστορία των γκοσπελ και των σπιριτσουαλ, για το μεράκι της ομάδας του με την μουσική, για το νόημα που κρύβει μέσα της αυτή η μουσική και την κουλτούρα και την ιστορία που κουβαλάει στους στίχους της.

Η εμφάνιση του όμως αργότερα, όπως και όλοκληρης της ομάδας του, ήταν ένα τρομερό σοκ όχι μόνο για μένα αλλά για όλη την αίθουσα. Όπως έμαθα δυστυχώς την πρόηγουμενη μέρα δεν υπήρξε πολύς κόσμος που συγκινήθηκε από την παρουσία τους. Τους καταλαβαίνω. Σίγουρα θα είχαν να πάνε σε κανένα πιο κοσμικό πολιτιστικό κέντρο για να πετάξουν και καμιά γαρδένια νεκροταφείου σε καμιά ανθυποΚολέτσα! Την Κυριακή πάντως η αίθουσα δεν ήταν πήχτρα αλλά τουλάχιστον υπήρχε μια καλή παρουσία κόσμου. Η Χορωδία βγήκε στη σκηνή και μας υποδέχτηκε με ένα πρώτο γκοσπελ. Μια χαρά, σκέφτομαι. "Καλώς ήρθατε" λέει από μικροφώνου ο αιδεσιμότατος Μιντ που συμμετέχει παίζοντας πλήκτρα παρακαλώ, "θέλουμε να περάσετε καλά και για να γίνει αυτό θα είμασταν χαρούμενοι αν συμμετείχατε στο πρόγραμμα μαζί με την χορωδία". Τι λέει ο άνθρωπος, ξανασκέφτομαι.

Δεν χρειάστηκε πολύ ώρα για να καταλάβω τι γίνεται σε κάθε live της London Gospel Choir. Χρειάστηκαν 5 λεπτά για να κατέβει η χορωδία από την σκηνή και να μεταδώσει το κέφι της στην πλατεία. Ξαφνικά όλοι αυτοί οι καθισμένοι θεατές έγιναν ένα με την χορωδία! Κάποιοι τραγουδούσαν μαζί με την ομάδα από μικροφώνου, άλλοι χορεύαν επι σκηνής και σχεδόν όλοι ήταν επί 90 λεπτά όρθιοι χειροκροτώντας και τραγουδώντας λες και ήταν μια τεράστια παρέα - χορωδία. το θέαμα για μια σοβαροφανή αίθουσα, όπως αυτή που είμασταν ήταν πράγματι πρωτόγνωρο και καταπληκτικό. Μια ευεξία και μια τεράστια ευφορία είχε περικυκλώσει τους πάντες και δεν έλεγαν να σταματήσουν να χειροκροτούν και να χορεύουν στον ρυθμό των γκόσπελ της London Gospel Choir. Σε 2-3 φάσεις μάλιστα μείναμε κατάπληκτοι από το μέγεθος της έκστασης που βίωναν αυτοί οι άνθρωποι στην σκηνή τραγουδώντας τα γκοσπελ τραγούδια τους. Η σόλο ερμηνευτρια (μια συμπαθέστατη αφρατούλα μαύρη κοπέλα) έφτασε σε τέτοιο σημείο κόρυφωσης, που πλέον είχε γίνει ένα με το πάτωμα και η φωνή της (θεικό χάρισμα πράγματι) ισοπέδωσε όλη την αίθουσα που δεν σταμάτησε σε καμία περίπτωση να χειροκροτά.

Φεύγοντας από την αίθουσα είχα ξεχάσει τον λόγο για τον οποίο πήγα και δεν τον κατάφερα. Είχα την κρυφή φιλοδοξία να μου πει στην συνέντευξη ο ιερέας πως συνεργάστηκε με τον Ελτον Τζον και τον Χάνς Ζίμερ στα τραγούδια του Lion King. Εκείνος όμως δεν μου είπε όσα ήθελα να ακούσω. "Μα ξέρετε", του αντιγύρισα, "μιλάμε για ένα σάουντρακ που έφτασε και κέρδισε όσκαρ". Με κοίταξε λίγο περιέργα και απάντησε "Αλήθεια? Δεν το είχα πάρει χαμπάρι. Ξέρετε νομίζω πως αυτό που έχει σημασία για μας δεν είναι τα βραβεία τωμ άλλων αλλά η ίδια η μουσική". Το είχα καταλάβει και ήμουν απόλυτα γεμάτος εκείνο το βράδυ από το υπέροχο ψυχοκαθαρτήριο θέαμα που εισέπραξα από αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους...

ΥΓ : Όσοι επιθυμειτε να γνωρίσετε τους London Community Gospel Ghoir μπορείτε να επισκεφτείτε την σελίδα τους - http://www.lcgc.org.uk/index.html

(Οι τύποι πάνε ακόμα και σε γάμους, βαφτήσια, κηδείες προκειμένου να έχουν έσοδα που θα τους δώσουν την δυνατότητα να ταξιδέψουν και να κάνουν γνωστά τα γκοσπελ στην Ευρώπη).

Αναζητήστε τα αλμπουμ και τα dvd τους και δεν θα χάσετε. Και επίσης έχετε στο καλοκαιρινό σας πρόγραμμα άλλη μια ζωντανή εμφάνιση που θα κάνουν, αυτή τη φορά στην Αθήνα. Αλλιώς αν ανεβείτε στο Λονδίνο ψάξε τους στα πολλά live που κάνουν σε κάθε περίπτωση (μεταξύ μας τώρα πάω στοίχημα ότι θα είναι παρόντες το 2012 στην Τελετή Έναρξης των βρετανικών Ολυμπιακών του Λονδίνου).