Του Μεξικανού είναι καλύτερη!

-


Διάβασα ένα ρεπορτάζ του Δ. Δανίκα και ομολογώ πως για άλλη μια φορά ξενέρωσα με την αθάνατη ελληνική μιζέρια : 


«Κι όμως», διαπιστώνει μελαγχολικά ο Γ. Παπαλιός, «είμαι βέβαιος ότι το 90% του ελληνικού λαού είναι εναντίον του Λάνθιμου. Επειδή δεν άρεσε ή δεν κατάλαβαν τον "Κυνόδοντα" είναι αφοριστικοί. Δηλαδή την υποκειμενική τους άποψη την εκλαμβάνουν ως αντικειμενική πραγματικότητα. Παράδειγμα; Το σχόλιο του Θ. Αγγελόπουλου σε γαλλικό περιοδικό που είπε ότι υπάρχει μεγάλη διαμάχη στην Ελλάδα με τον Λάνθιμο επειδή αντέγραψε την ταινία του μεξικανού σκηνοθέτη Αρτούρο Ριπστάιν "Ο πύργος της αγνότητας" (1973). Προσθέτοντας ότι η ταινία του μεξικανού είναι καλύτερη απ' αυτήν του Λάνθιμου, Τόση η αγάπη του και η φροντίδα του για τους νέους σκηνοθέτες».

Του Μεξικανού λοιπόν είναι καλύτερη. Βέβαια, από την μικρή εμπειρία μου, στο Μεξικό αν και οι κινηματογραφιστές και εκεί ζορίζονται οικονομικά δεν είναι τόσο μίζεροι με συναδέλφους τους που ξεχώρισαν (π.χ. Ντελ Τόρο, Ινιαρίτου)

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΛΙΣΤΕΣ

-
Υπάρχουν πολλές λίστες για τα καλύτερα της δεκαετίας που αφήνουμε πίσω. Προσπαθώ να βρω βέβαια και μια λίστα για τα χειρότερα της χρονιάς όποτε αν έχετε κάτι υπόψη δώστε το link για να το απολαύσουμε! Για την ώρα σας δίνω τρεις πολύ ενδιαφέρουσες λίστες που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες ημέρες. Ο φίλος, συνάδελφος και blogger Πάνος Χρυσοστόμου στο προσωπικό του ιστολόγιο καταθέτει την προσωπική του λίστα με τα καλύτερα της χρόνιας. Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί υπολογίζει ωραίες ταινίες που πράγματι έδωσαν μια νέα ώθηση σε ιστορίες παλιές όπως το Ζωντανοί στο Κύτταρο του Αντώνη Μποσκοϊτη (που ανανέωσε το είδος του μουσικού ντοκιμαντέρ αλλά και της έρευνας στο είδος της ταινίας τεκμηρίωσης) ενώ και η λίστα του στα σάουντρακ έχει ωραίες επιλογές που δεν τις σκέφτεσαι με την πρώτη και σηκώνουν κουβέντα, όπως το Νο2 στο οποίο τοποθετει την Άπιστη του Γιαν Κασμάρεκ (θεωρώ π.χ. το οσκαρικό Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ πιο δυνατή επιλογή από το έργου του συγκεκριμένου συνθέτη). Ο Χρήστ
Διαβάστε περισσότερα

Ο Ιρλανδός του Μ. Σκορτσέζε είναι η ταινία της χρονιάς για το National Board of Review

-
Εικόνα
Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορτσέζε είναι η ταινία της χρονιάς για το NBoR, με τα 110 χρόνια ιστορίας και ένα ενδιαφέρον εκλεκτορικό σώμα με περισσότερα από 100 μέλη (που απαρτίζεται από κριτικούς κινηματογράφου, ακαδημαϊκούς και κινηματογραφιστές που ζουν και εργάζονται στη Νέα Υόρκη) το οποίο παραδοσιακά ανοίγει τον χορό των Όσκαρ στην Αμερική.
Διαβάστε περισσότερα

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ - ΝΕΑ ΖΩΗ 705 (ΤΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΜΙΑΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ)

-
Ένα χειμωνιάτικο πρωι στην Αγίου Δημητρίου. Η ώρα είναι 8 παρα δεκα. Το κρύο έχει τσαλακώσει τα χέρια μου σε μια μάζα που απλώς κουνιέται πέρα δώθε. Δεν φοράω γάντια αλλά έχω μαζί μου ένα πράσινο γουωκμαν. Σήμερα που το βλέπω να σκονίζεται σε ένα ράφι του σπιτιού μου φαίνεται ογκόλιθος. Τότε το παραχωνα στην τσέπη του μπουφαν και τα ακουστικά ήταν μονίμως στα αυτιά μου. Η κασέτα εκείνο το πρωί είχε ένα περιέργο συγκρότημα που άκουσα το προηγούμενο βράδυ σε ένα συμμαθητή μου. Θυμάμαι το πρώτο κομμάτι και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Ο τίτλος του ήταν σαν να έδινε μια υπόσχεση για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Το πιανάκι στην αρχή άνοιγε γοητευτικά το ηλεκτρονικό μουσικό θέμα της συνέχειας. ΝΕΑ ΖΩΗ 705 από τους Στερεο Νοβα, το σάουντρακ της δεκαετίας του 90 στα ηχεία του ραδιοφώνου σας για την επόμενη μια ώρα Τίποτα δεν υπήρξε πιο πρωτότυπο αυτή την εποχή από τα ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ, τις ΤΡΥΠΕΣ και τους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στη ζωή μου. Η χώρα πέρναγε δημιουργικά από τον παπανδρεου στον Σημ
Διαβάστε περισσότερα