ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ - ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΥΘΟΣ

Θεατράνθρωπος σαν τον Ανδρέα Βουτσινά δύσκολα θα ξαναπεράσει. Η διεθνής ακτινοβολία του, ηαγάπη του για το θεάτρο, η λατρεία και το πάθος του για την Ελλάδα, την Θεσσαλονίκη και φυσικά την ίδια την ζωή υπήρξε τόσο χαρακτηριστική ώστε να τον σημαδεύει. Η τόλμη να εκφράζεται, να καινοτομεί και να παρεμβαίνει δυναμικά υπήρξε εξίσου χαρακτηριστικό στόίχειο μιας προσωπικότητας που δεν περνούσε απαρατήρηστη απ' όπου κι αν περνούσε. Είναι χαρακτηριστικό πως το Nouvel Observateur σημείωνει για τον Βουτσινά τα εξής: "Αν στην πολιτική υπάρχει πάντα αυτός που κινεί τα νήματα, το ίδιο συμβαίνει και στο θέατρο. Κι αυτός ο άνθρωπος στο Παρίσι είναι ο Ανδρέας Βουτσινάς!"

Έζησε τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '50. Μαθητής του Λι Στρασεμπεργκ, πέρασε το 1955 στο περήφημο Actor's Studio και έγινε τελικά ισόβιο μέλος και καθηγητής της σχολής. Ο ΕΛία Καζάν βλέποντας τον στις εισαγωγικές εξετάσεις της σχολής είχε πει πως "Δεν ξέρω αν αυτό παιδί θα γίνει σκηνοθέτης ή ηθοποιός, πάω στοίχημα όμως πως δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει απαρατήρητος!" Και πράγματι υπήρξε ξεχωριστός και δάσκαλος σε ένα σημαντικό κομμάτι του μυθικού Χόλυγουντ εκείνης της εποχής : Μέριλιν Μονρόε, Τζέημς Ντιν, Μάρλον Μπράντο, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Τζειν Φόντα, Αν Μπανκροφτ, Φει Ντάναγουει.

Η Τζειν Φόντα ερχόμενη στην Ελλάδα το 1962 για τα γυρίσματα του In the cool of the day δηλώνει στους ρεπορτερς πως είναι ερωτευμένη με έναν Έλληνα σκηνοθέτη, τον Ανδρέα Βουτσινά. Η Φέι Ντάναγουει θυμάται στην αυτοβιογραφία της πως ο Βουτσινάς την καθοδήγησε στον ρόλο που απογείωσε την κινηματογραφική καριέρα της, το γκανγκστερικό δράμα "Μπόνι και Κλαϊντ" του Άρθουρ Πεν το 1967. Την ίδια εποχή περνάει και τα κινηματογραφικά πλατώ στην θεότρελη κωμωδία μιουζικαλ του Μέλ Μπρουκς "Δύο Τρελλοί παραγωγοί". Δεν έχει μεγάλη επαφή με τον κινηματογράφο. Το 1977 έχοντας γυρίσει στην Ελλάδα θα δεχτεί την πρόταση του Ντασέν να εμφανιστεί στην "Κραυγή Γυναικών", ταινία που συνδέι τον μύθο της Μήδειας με ένα ανάλογο γεγονός της εποχής που συγκλόνισε την κοινή γνώμη τότε. Τέλος το 1988 κάνει ένα πέρασμα στο "Απέραντο γαλάζιο" του Λυκ Μπεσόν. Στην Ελλάδα γυρίζει το 1975 με την Μεταπολίτευση. Ένας άνθρωπος τόσο αντισυμβατικός και προοδευτικός για τα δεοδμένα της μικρής Ψωροκώσταινας ήταν πρόκληση. Κια πράγματι οι προτάσεις και οι καινοτομίες του προκαλόύν. Το 1983 το ανέβασμα της "Ελένης" στο Ηρώδειο προκαλεί σάλο. Η Λυσιστράτη με αποκλειστικά ανδρικό θίασο και τον Λάκη Λαζόπουλο επικεφαλής σαρώνει τα πάντα εκείνο το καλοκαίρι του 1986 στο πέρασμα της.

Πέρα από τα θεατρικά έκανε το πέρασμα του σκηνοθετικά πάντα και σε μουσικές σκηνές και κέντρα συνεργαζόμενος με την Αλκηστή Πρωτοψάλτη και τον Γιάννη Πάριο
Η Θεσσαλονίκη είχε πάντα ειδικό ρόλο στην ζωή του. Ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες που πέρασαν από το ΚΘΒΕ. η τελευταία του πριν από 2 χρόνια ο "Ερρίκος Δ" με τον Κώστα Καρρά. Η μέθοδος του εξαντλητική για τους ηθοποιούς που συνεργάζονταν μαζί του. η επιλογή του έβγαινε μέσα από μια απόλυτα δημιουργική κόντρα που τους ωθούσε να γεννήσουν τον χαρακτήρα του ρόλου τους. Έτυχε να παρακολουθήσω ως θεατής κάποτε μια τέτοια πρόβα και ομολογώ πως αποτελεί εμπειρία.

Όπως και μέρος από την συνεργασία του με τον συνθέτη Βασίλη Δημητρίου για τις ανάγκες δύο παραστάσεων του ΚΘΒΕ την δεκαετία του'90. Οι ιστορίες του Ανδρέα Βουτσινά είναι πάρα πολλέςκαι εδώ απλά υπάρχει μια μικρή αναφορά τους. Φυσικά τώρα που έφυγε όλα αυτά (οι σκηνοθεσίες, οι έρωτες, οι σχέσεις του, η αύρα του) θα αναχθούν στην σφαίρα ενός μύθου. Πάω στοίχημα πως το απολαμβάνει...