ΓΚΡΑΤΣΙΕΛΛΑ ΚΑΝΕΛΛΟΥ - THE APPROACHING OF THE HOUR

Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της Γκρατσιέλλας Κανέλλου THE APPROACHING OF THE HOUR προβλήθηκε πριν 2 χρόνια στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και στις Νύχτες Πρεμιέρας στην Αθήνα και παρουσιάζει την πορεία των Raining Pleasure και το αγγλόφωνο ροκ στην Ελλάδα. Λίγο πριν κάνει την εμφάνιση του ως dvd μέσα σε μια πολυτελή κασετίνα (παρέα με ένα υπέροχο cd και booklet με λεπτομέρειες για όλα όσα θα ήθελες να μάθεις για αυτούς τους θαυμάσιους νέους καλλιτέχνες) σε μια αποκλειστική παρουσίαση η Γκρατσιελα ροκάρει και μιλάει μαζί μας για μουσική, Raining Pleasure και άλλα πολλά!

(οι φωτο του post από την ταινία και το ποστερ του πάρτυ για την παρουσίαση της κασετίνας που θα γίνει στην Αθήνα στο Gagarin στις 22 Δεκεμβρίου. Μην το χάσετε!)

ΕΡΩ: THE APPROACHING OF THE HOUR βρίσκει τον δρόμο για τα δισκάδικα με μια πολυτελή κασετίνα η οποία τι ακριβώς υπάρχει μέσα της?

ΓΚΡΑΤΣΙΕΛΛΑ ΚΑΝΕΛΛΟΥ: Υπάρχει ένα dvd με το ντοκιμαντέρ και πλήρες μενού με extras, ένα cd με 18 κομμάτια αυτών των συγκροτημάτων, τα περισσότερα από τα τραγούδια είναι ακυκλοφόρητα, και ένα 24σέλιδο booklet με στοιχεία και λεπτομέρειες γύρω από το αγγλόφωνο ροκ, τα συγκροτήματα αυτά και την δράση τους.

ΕΡΩ: Έχω την αίσθηση ότι μιλάμε για μια κίνηση σπάνια. Δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο σαν παράδειγμα

Γ.Κ. : Βασικά εγώ το συνειδητοποιήσα μόλις πρόσφατα αυτό. Μπαίνοντας στην διαδικασία των πνευματικών δικαιωμάτων όλοι μας κοιτούσαν σαν τρελοί. Επειδή δεν υπήρχε προηγούμενο είχαμε μια δυσκολία γενικώς σε τέτοια ζητήματα.

ΕΡΩ: Όλα ξεκίνησαν πριν 2 χρόνια αν θυμάμαι καλά με την προβολή του ντοκιμαντέρ στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα (Φεστ. Ντοκιμαντέρ και Νύχτες Πρεμιέρας). Πως έφτασε όμως αυτή η ιστορία μέχρι την κυκλοφορία της κασετίνας?

Γ.Κ. Ο σκοπός μας ήταν να το κυκλοφορήσουμε σχετικά άμεσα. Μέσα στο 2006 δηλαδή. Αλλά προέκυψαν διάφορα οικονομικής φύσεως κυρίως. Τότε θα είχε πολύ περισσότερο νόημα να βγει αλλά από διάφορες συζητήσεις που έγιναν με ανθρώπους του χώρου μου είπαν ότι αυτό το πράγμα εξακολουθεί να είναι πολύ επίκαιρο και ίσως είναι το μοναδικό που έχει βγει και έχει καλύψει την συγκεκριμένη μουσική και καλό θα ήταν να βγει και να μείνει σε κάποιες βιβλιοθήκες. Και έτσι το φρεσκάραμε με το compilation του cd και το κυκλοφορήσαμε

ΕΡΩ: Είναι μια τεράστια σκηνή το αγγλόφωνο ροκ στην Ελλάδα. Στο compilation, όπως ανέφερες μιλάμε για συνολικά 18 συγκροτήματα, που με τον τρόπο τους αναζωογονούν το ενδιαφέρον όσων αγαπούν την ροκ μουσική στην Ελλάδα. Όλα αυτά σε σύγκριση με το παρελθόν.

Γ.Κ. : Μου φαίνεται ότι αυτή η σκηνή πάει από το καλό στο καλύτερο. Έχει γίνει λίγο πιο αποδεκτή στον κόσμο. Ακούγεται πιο εύκολα και κάποιοι σταθμοί παίζουν ευκολότερα κάποια τραγούδια συγκροτημάτων. Είναι βέβαια ελάχιστα αυτά τα ραδιόφωνα γιατί τα περισσότερα παίζουν με play-list. Υπάρχει μια κινητικότητα γενικώς. Συγκριτικά με μια 5ετία πιο πριν βλέπουμε μια αυξημένη δραστηριότητα και ξεπηδάνε και καινούργια γκρουπ με ωραίες ιδέες.

ΕΡΩ: Υπάρχει επομένως κοινό για την αγγλόφωνη ροκ σκηνή μας? Ή αφορά αποκλειστικά τους πολύ ψαγμένους και τους κολλημένους με την μουσική αυτή?

Γ.Κ. : Πρέπει να το ψάχνεις και λίγο. Αν παρατηρήσετε τα mainstream media (τηλεόραση, ραδιόφωνο και μουσικά περιοδικά) δεν καλύπτουν στην ύλη τους αυτό τον τομέα. Υπάρχουν βέβαια πολλά τέτοια παραδείγματα και για μπάντες με ελληνικό στίχο. Όμως στην χώρα μας αν θες κάτι και ενδιαφέρεσαι πρέπει να το ψάξεις λιγάκι.

ΕΡΩ : Το διαδίκτυο δεν αποτελεί έναν τρόπο προβολής και επαφής αυτών των καλλιτεχνών? Νομίζω πως π.χ. μέσω του My space έχουμε αρκετά παραδείγματα ενός ταλέντου που βρήκε τον δρόμο της επικοινωνίας με το κοινό

Γ.Κ. : Πιστεύω πως το My space έχει βοηθήσει πολύ. Κια γενικώς το ιντερνετ βοηθάει γιατί η πληροφορία κινείται πιο εύκολα, πιο γρήγορα, πιο άμεσα. Ειδικά για το My space αν πατήσεις στο search την λέξη Greece πιθανόν να σου βγάλει 100 μπάντες, που για τις περισσότερες ούτε καν πίστευες την ύπαρξη τους. Και μπαίνεις στις σελίδες τους και βλέπεις ότι την τάδε μέρα έχουν το Live και επικοινωνείς μαζί τους

ΕΡΩ: Μου φαίνεται αρκετά παρεϊστικο όλο αυτό

Γ.Κ. : Είναι αρκετά παρείστικο

ΕΡΩ: Υπάρχει μια κλισέ ερώτηση όμως που γίνεται συχνά πυκνά για αυτά τα συγκροτήματα. Εφόσον παίζουν μια μουσική με διεθνή απήχηση και μιλάνε σε μια γλώσσα με παγκόσμια εμβέλεια γιατί δεν βρίσκουν μια διέξοδο προς το εξωτερικό?

Γ.Κ. : Δεν είμαι ο ειδικός επί του θέματος αλλά με βάση την εμπειρία μου υπάρχει υπερπροσφορά εκτός Ελλάδος. Δεν μιλάμε για Αμερική. Αλλά πιο ειδικά στην Ευρώπη υπάρχει μεγάλη υπερπροσφορά. Γίνονται σπασμωδικές κινήσεις βέβαια και από τα γκρουπ. Όταν μια εταιρία λαμβάνει 100 cd από όλον τον κόσμο δεν ξέρω πόση βαρύτητα δίνουν σε όλα αυτά τα σχήματα. Αν κάποιες μπάντες έχουν δισκογραφικό συμβόλαιο αυτό δεν σημαίνει και έξοδο από την Ελλάδα γιατί οι εταιρίες δεν προσπαθούν ιδιαίτερα για αυτό. Για τους Raining ας πούμε το συμβόλαιο με την ΕΜΙ λειτούργησε ως βάλσαμο για την πορεία τους εντός συνόρων αλλά ως τροχοπέδη για την εκτός. Είναι μια πολύπλοκη διαδικασία όμως που δεν αναλύεται εύκολα. Ένα κουβάρι που δεν ξεμπλέκει εύκολα σε μια απάντηση. Τι βαρύτητα έχουμε ως χώρα για τους παραγωγούς του εξωτερικού σε σύγκριση με τη Γερμανία π.χ.?

ΕΡΩ: Πιστεύεις ότι θα έπρεπε να τα παρατήσουν όλα, να φύγουν και να συγκεντρωθούν στον στόχο μιας διεθνούς καριέρας αποκλειστικά?

Γ.Κ. : Μόνο έτσι μπορεί να γίνει όμως.

ΕΡΩ: Αυτό μου θυμίζει την περίπτωση των Aphrodite's child, που τα παράτησαν όλα και επικεντρώθηκαν σε αυτόν τον στόχο

Γ.Κ. : Μιλάμε όμως για διαφορετικές εποχές