ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ (ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΣ) : ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΟΥΜΑ

Για ακόμη μια φορά πήγα στην Δράμα για το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Και έτσι όπως την άφησα πέρυσι έτσι ακριβώς βρήκα την πόλη και το φεστιβάλ και φέτος. Με την ίδια καλή διάθεση για ταινίες αλλά και με τα ίδια σοβαρά προβλήματα οργάνωσης και φιλοσοφίας.

Είναι αλήθεια πως ο Αντώνης Παπαδόπουλος προσφέρει αρκετές καλές ιδέες όλα αυτά τα χρόνια που είναι καλ. διευθυντής του. Τα φετινά μεγάλα κέρδη το mini talent lab, το εργαστήρι που για μια εβδομάδα ασχολήθηκε με την δημιουργία μιας μικρού μήκους ταινίας, την οποία είδαμε στην τελετή λήξης αλλά και η συνεργασία με το αντίστοιχο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Τεργέστης, με το οποίο οπώς φαίνεται χτίζονται στενοί δεσμοί για μια ανταλλαγή εμπειρίας και ταινιών.

Όμως αυτά δεν αρκούν για να λες ότι έχεις πετύχει το καλύτερο δυνατό. Οι ελλείψεις είναι μεγάλες και χρειάζεται να παλέψει η διοργάνωση για να τις καλύψει:

• Πρώτα απ' όλα το φεστιβάλ πάσχει από έλλειψη κτιριακού εξοπλισμού. Είναι αδιανόητο να πραγματοποιείς αυτή την απαιτητική διοργανωση σε ένα ακατάλληλο χώρο όπως είναι τα ΟΛΥΜΠΙΑ. Όπως είπε και ο φετινός νικητής της Δράμας, ο Τζώρτζης Γρηγοράκης, "ελπίζω να φτιάξετε κάποτε ένα καλό, ευρύχωρο σινεμά που να έχει και ντόλμπυ ήχο!"
• Και όχι αγαπητοί πολιτευτές της Δράμας και χαριτωμένες σύζυγοι αυτών το φεστιβάλ δεν έχει ανάγκη την πολιτικάντικη μικροκομματική παρουσία σας στην τελετή λήξης και τις αερολογίες σας. Ο λαός της Δράμας σας ψηφίζει για να δώσετε λύση στα προβλήματα του και όχι να λέτε ότι "αν δεν είχαμε εκλογές τώρα θα προχωρούσε η περυσινή εξαγγελία"
• Οργανωτικά βέβαια το φεστιβάλ πάσχει από έλλειψη συνεργασίας και συντονισμού ανάμεσα στις διάφορες υπηρεσίες του. Και το αναφέρω γιατί το διαπίστωσα με προσωπική εμπειρία που δυστυχώς έφερε τελικά εμένα σε δύσκολη θέση στην διάρκεια της φιλοξενίας μου!
• Φιλοδοξία της διεύθυνσης είναι πλέον η δημιουργία ενός δυνατού Film Market, ενός ισχυρού τμήματος αγοράς ταινιών μικρού μήκους. Καταρχάς είναι να απορεί κανείς γιατί μετά από τόσα χρόνια θητείας ο διευθυντής τώρα σκέφτηκε ότι αξίζει η δημιουργία ενός καλού εμπορικού τμήματος. Άλλωστε για να λέγεσαι πλέον καλό φεστιβάλ οφείλεις να διαθέτεις και την ανάλογη αγορά η οποία θα ενδυναμώσει την διοργάνωση και θα δώσει ευκαιρίες στους καλλιτέχνες να προωθήσουν το έργο τους σε σπουδαία τηλεοπτικά δίκτυα και εταιρίες διανομής και εκμεταλεύσης ταινιών στο εξωτερικό. Φυσικά για να έχεις ένα καλό Μάρκετ θα πρέπει να έχεις και τον ανάλογο εξοπλισμό και πολύ περισσότερο να διαθέτεις το σωστό προσωπικό για να στηρίξει την αγορά. Με έξι υποτυπώδεις θαλάμους που παίζουν με το ζόρι dvd και τρία χαριτωμένα αλλά νευρωτικά κοριτσάκια που τρώγανε μπινελίκια από τους μισούς καλεσμένους σου δεν στήνεις μάρκετ αλλά ούτε το νυχτερινό κέντρο "Βιετνάμ"!
• Είναι εμφανές πως η διεύθυνση του φεστιβάλ πραγματοποιεί το digi (το ψηφιακό διαγωνιστικό κομμάτι) με βαριά καρδιά. Οι ταινίες προβάλλονται ξεχωριστά από τις υπόλοιπες. Οι διαγωνιζόμενοι του digi δεν έχουν τη δυνατότητα να συγκρίνουν το υλικό τους επί ίσοις όροις με τους συναδέλφους τους που κινηματογραφούν σε φιλμ (ή έστω κάνουν τρανσφερ το ψηφιακό υλικό τους για να διαγωνιστούν όπως τους αξίζει). Είναι λοιπόν γκέτο το digi και αυτό ακούστηκε σε πολλές συζητήσεις και φέτος κι ας το αρνείται το φεστιβάλ ότι ισχύει.
• Επίσης είναι άδικο να περνάς τόσα πολλά ψηφιακά φιλμάκια της πλάκας καίγοντας κάποια άλλα αξιόλογα. Οφείλει λοιπόν η διοργάνωση να βάλει ένα συγκεκριμένο πήχη και ένα μάξιμουμ στον αριθμό των ταινιών που συμμετέχουν προκειμένου να ανεβάσει και το ποιοτικό επίπεδο του τμήματος. 46 ταινίες δεν είναι πολλές για να διαγωνιστούν? Είναι επίσης άδικο να μην υπάρχουν θεσμοθετημένα βραβεία για ντοκιμαντέρ, αρτ-φιλμ, βίντεοκλιπ, φιξιον αλλά η κριτική επιτροπή να τα κρίνει όλα όλα μαζί και ότι κάτσει.
• Η Δράμα βέβαια πάσχει και στον τομέα της φιλοξενίας. Σε αυτό φυσικά δεν ευθύνεται το φεστιβάλ. Το φεστιβάλ θα έλεγα πως ευθύνεται μόνο στο ότι στέλνει νεαρά παιδιά - εκκολαπτόμενους σκηνοθέτες να πληρώνουν ταξί 20 ευρώ φιλοξενώντας τους στο 20χλμ εθνικής οδού Δράμας - Καβάλας ενω τα παιδιά αυτά μετράνε τα λεφτά τους τσίμα τσίμα για το επόμενο γύρισμα.
  
• Έτυχε φέτος να μιλήσω με κάποιους Δραμινούς οι οποίο μου έλεγαν πως η πόλη περνάει δύσκολες στιγμές λόγω φτώχειας και ανεργίας. Αναρωτιέμαι στα πόσα αναπτυξιακά ευρωπαικά προγράμματα αυτοί οι φοβεροί πολιτευτές, που τρέχουν σαν Γιουσέιν Μπολτ για το λαό, όπως έγραφε η αφίσα ενός από αυτούς, θα ωθήσουν τον τόπο τους αποκτήσει αξιόλογη ξενοδοχειακή υποδομή και οργανωμένη τουριστική ανάπτυξη
• Και το τελευταίο και εξίσου σημαντικό: Ποια είναι η απήχηση της διοργάνωσης στον κόσμο της Δράμας? Πόσοι Δραμινοί έρχονται στο Ωδείο και στα ΟΛΥΜΠΙΑ για να δουν τα φιλμάκια αυτά? Υπάρχει κάποια οργάνωση-πρόγραμμα εκπαίδευσης και εξοικείωσης της Δράμας με τα κινηματογραφικά δρώμενα του φεστιβάλ? ή μήπως το φεστιβάλ είναι σαν μια κλαδική εμπορική έκθεση-πανήγυρη από την οποία η πόλη απλά ελπίζει να γεμίσει τα ήδη γεμάτα (και σε καιρό φτώχειας όπως λένε οι ίδιοι οι κάτοικοι) μπαρ-κλαμπ-φαγάδικα?

ΥΓ: Όσο για τις ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ αν όντως θέλουν να πρωταγωνιστήσουν στα φεστιβαλικά ελληνικά πράγματα και να ονομάζονται όντως διεθνές φεστιβάλ θα πρέπει να βελτιωθούν οργανωτικά σε πάρα πολλούς τομείς. Αυτή η διαπίστευση με τις δέκα προβολές που τις μαρκάρουν στο ταμείο σαν εισητήριο του ΟΣΕ με τρέλανε! Η μηχανοργάνωση ήταν άγνωστη λέξη. Για να μην σχολιάσω την ανυπαρξία προτεραιότητας των δημοσιογράφων στα εισητήρια και την είσοδο στις προβολές. Φυσικά αυτά τα καλόπαιδα και κάποιοι άλλοι θρασύτατοι συναδέλφοι τους σε διάφορα μμε έχουν την απαίτηση όταν έρχονται το Νόεμβριο στην ερωτική Θεσσαλονίκη (μπλιάχ!) να τα βρίσκουν όλα στο χέρι (και τον καφέ στις δημοσιογραφικές στη μισή τιμή!). Για να μην πω για τον σεβασμό στον θεατή (η πρεμιέρα του Κυνόδοντα ήταν όλα τα λεφτά στο θέμα) και την απήχηση σε καλεσμένους και δημοσιογραφική κάλυψη. Και μην πει κάποιος πως βγάζω χολή. Συνάδελφοι αλλά και κινηματογραφιστές που ζουν στην Αθήνα μου τα λέγανε όλα αυτά και ακόμη περισσότερα. Άλλωστε με μια βόλτα στο mftm θα καταλάβετε τι εννοώ.