ΔΡΑΜΑ 2009 - Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΟΥΜΑ

Η κριτική αποτίμηση του Περικλή Χούρσουγλου ήταν ισορροπημένη. Τα βραβεία ανέδειξαν τους φετινούς πρωταγωνιστές. Ήρθε η ώρα για την παραδοσιακή σούμα της Δράμας από το παρόν μπλογκ!

EΘΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

ΛΗΘΗ : Για τον Γ. Τζάφκα έχω γράψει αρκετά όλα αυτά τα χρόνια που επισκέπτομαι την Δράμα. Επιβεβαίωσε και φέτος την αξία και το ταλέντο του με αυτή την ταινία. Για μένα είναι μια από τις ελπίδες της επόμενης δεκαετίας (όταν λογικά θα αρχίσει να σκέπτεται και την δημιουργία μεγάλου μήκους ταινίας). Η Λήθη ήταν από τα σπουδαία γεγονότα της φετινής Δράμας και θα μπορούσε να πάρει περισσότερα βραβεία

ΙΜΑΝΤΑΣ: Ενδιαφέρουσα σκηνοθετική ματιά και πολύ καλή μουσική επένδυση. Έξυπνη σεναριακή ματιά (χωρίς διαλόγους αλλά με συνεχή δράση). Σκηνοθεσία του Δημ. Γιαμλόγλου

ΓΑΤΑ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ: Αν έλειπε φέτος κάτι απότο φεστιβάλ, όπως και τα τελευταία χρόνια, είναι η κωμική ματιά στα γεγονότα. Πολύ μελαγχολία και καμία διάθεση για σάτιρα ή χιουμορ. Η Δημ Νικολοπούλου πάντως με ανάλαφρη διάθεση ήταν παρούσα στη Δράμα και ξεχώρισε. Πολύ καλή η πρωταγωνίστρια της. Β. Καβαλιεράτου (πήρε και το βραβείο)

ΟΣΙΚΙ: Ο Γιάννης Βεσλεμές φανερώνει έναν γοητευτικό καλλιτεχνικό κόσμο τόσο μουσικά όσο και κινηματογραφικά

ΕΦΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ: Αλήθεια αυτή η ταινία γιατί έλειπε από τα φετινά βραβεία? Ο Νίκος Τζερμιαδιανός μας αφηγήθηκε μια πικρή αλλά τρυφερή ιστορία έχοντας ως πρωταγωνιστές δύο τέρατα υποκριτικά, τον Δημ. Καταλειφό και τη Ράνια Οικονομίδου, που έδωσαν και πάλι τα ρέστα τους!

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ: Ο Γιάννης και η Ίρις Ζιόγκα έδωσαν άλλη μια κεφάτη αλληγορική ιστορία με ένα ανιμεισον σε στοπ-καρέ. Και φυσικά άξιζε να είναι μέσα στις αγαπημένες ταινίες του φεστιβάλ όπως και μέσα στα βραβεία.

ΜESECINA: Και εδώ μια πικρή αλλά τρυφερή ιστορία αγάπης αλλά με πρωταγωνιστές δύο νέα παιδιά. Η Σοφία Εξάρχου στέκεται με προσοχή στις σιωπές και στα βλέμματα τους.

ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ: Αναμφισβήτητα μαζί με την "Λήθη" η ταινία γεγονός του φεστιβάλ. Η αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου με ειδικές ικανότητες μετά από τροχαίο ατύχημα και η πίστη του στην ζωή με την βοήθεια και την αγάπη της συντρόφου του. Ο Βαγγέλης Μουρίκης δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία (που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ανάλογες ερμηνείες συναδέλφων του στο εξωτερικό). Πολύ καλή και η Αλεξία Καλτσίκη

DIGI 2009

Το γενικό επίπεδο δεν κρίνεται ικανοποιητικό. Κάποιοι διαγωνιζόμενοι μπερδεύουν την τηλεόραση με τον κινηματογράφο. Ενώ άλλοι ομολογουμένων των καλών προθέσεων μάλλον θα έπρεπε να περιοριστούν στην κινηματογράφηση βαφτίσεων και γάμων στα χωριά της Δράμας! Και αυτά τα λέω μην έχοντας δει ολόκληρο το τμήμα (φαντάσου τι έχασα!)

Τέλοσπάντων από όσα είδα ξεχωρίζω τα εξής:

ΒΓΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΑΣ: Μετά τον θρίαμβο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης η Έλλη Ζερμπίνη ανέβηκε και στην Δράμα με ποδήλατο και body-painting.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΟΙ ΣΠΟΡΟΙ: Ίσως λίγο φλύαρο αλλά μια ξεχωριστή πολιτική ταινία (στα όρια του art-video) για τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΦΛΥΑΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ: Και εδώ μια ενδιαφέρουσα οπτική του περασμένου Δεκέμβρη και μια ακόμα πολιτική ταινία

REGULAR NIGHT: Από τις πιο δυνατές ιστορίες του τμήματος. Υποδόριος σαρκασμός και underground διάθεση. Το μονταζ κοφτό ανακατεύοντας την ιστορία στο μυαλό του θεατή. Με άλλα λόγια ήθελε να προσέχεις τι βλέπεις και όχι απλά να κάθεσαι παθητικός θεατής. Περιμένω να δω και άλλες προσπάθειες του συγκεκριμένου σκηνοθέτη