ΤΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΤΗΣ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (Η ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΒΕΡΣΙΟΝ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ)

Συνηθίζεται αυτές τις μέρες να θυμόμαστε μουσικές από ταινίες που έχουν σχέση με το Θείο Πάθος της Μεγάλης Εβδομάδας. Ταινίες που για τους μεγαλύτερους σημαίνουν κάτι, μιας και πέτυχαν τις ταινίες αυτές στην πρώτη προβολή τους στην αίθουσα ενώ σήμερα με ένα ζάπινγκ γυρνάνε τον χρόνο πίσω. Σήμερα σκέφτηκα να μην σταθώ τόσο στα κλασσικά έπη. με εξαίρεση μια δυο περιπτώσεις, που έτσι κι αλλιώς τις λατρεύω, όπως το Μπεν Χουρ ή τις Δέκα Εντολές του Ντε Μιλ, αλλά περισσότερο σε μια μοντέρνα κινηματογραφική αντίληψη του Δράματος, πιο αιρετική, πιο νεωτεριστική.

5 SOUNDTRACK ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΤΑ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΞΕΣΗΚΩΝΩ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ:

1. ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΟ ΑΣΤΡΟ (σε μια εποχή που ο Βέμπερ έγραφε μουσικάρες και δεν παρακαλούσε τον Πούτιν να δώσει η Ρωσία 12 points στο γιουροβιζιονικο τραγουδάκι του)
2. ΓΚΟΝΤΣΠΕΛ - Χίπικη εκδοχή των παραβολών του Ιησού στους δρόμους της Νέας Υόρκης
3. Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΠΡΑΙΑΝ - Η σκανδαλιστική εκδοχή του Θέιου Πάθους από τους Μόντι Παιθον



4. ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ - Ο Πητερ Γκάμπριελ στο πιο γήινο σάουντρακ για την ιστορία του Ιησού

5. ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ - Αυτό μάλλον είναι το πιο ευσεβές των πέντε. Η μουσική του Πράισνερ, όπως και οι ταινίες του Κισλόφσκι, κουβαλάνε μέσα τους έντονα θρησκευτικα στοιχεία και συμβολισμούς. Στον Δεκάλογο και οι δύο μεταφέρουν το γραπτό δίκαιο που δώθηκε στους θνητούς μέσω του Μωϋσή στην σύγχρονη εποχή και βλέπουν τις επιπτώσεις όταν ο άνθρωπος το παραβλέπει.