ΕΪΤΙΛΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...


Στα παιδιά των 80'ς,
την τελευταία γενιά των αληθινών πάρτυ

Τους βαρέθηκα και αυτούς και τις εκλογές τους! Εδώ και καιρό έχω ανάγκη για ένα μπιτς πάρτυ. Ένα μεγάλο γλέντι με πολύ ποτό, έρωτα αλλά κυρίως χορό. Να τι επέλεξα λοιπόν για το σάουντρακ αυτού του μπιτς πάρτυ κι ας χορέψουμε μαζί...

WHAT A FEELING!



Η Τζένιφερ Μπιλς μου έμαθε για αρχή μερικές πολύ ωραίες φιγούρες. Το 1983 με αυτό το τραγούδι και αυτή την χορογραφία κούνησε μια ολόκληρη γενιά. Αν έζησες τα 80'ς ως έφηβος σίγουρα ξεκίνησες την συλλογή των δίσκων σου με αυτό το αλμπουμ που έγινε μέσα σε 25 χρόνια 6 φορές πλατινένιο!

ΠΕΡΙ ΣΕΛΙΛΟΙΝΤ - ΧΟΡΟΥ

O χορός είναι ένα σπουδαίο κομμάτι μιας μεγάλης παράδοσης του πλανήτη Χόλιγουντ. Η πρώτη μεγάλη στιγμή σημειώθηκε την δεκαετία του ’30 και συνεχίστηκε και την επόμενη με μεγάλα θεάματα όπου πρωταγωνιστούν αστέρες όπως η Τζιντζερ Ροτζερς και ο Φρεν Αστερ σε ταινίες όπως το «Ας χορέψουμε». Αυτοί οι θαυμάσιοι ταλαντούχοι χορευτές έφεραν αληθινή επανάσταση στο είδος και έγιναν θρύλοι.

Η χορευτική ταινία στην σημερινή μορφή της πηγάζει από ένα ύστερο κινηματογραφικό κίνημα που πρωτοέγινε πολύ δημοφιλές με το αχαλίνωτο δράμα της ντίσκο «Πυρετός το Σαββατόβαδο». Η ταινία αυτή μετέτρεψε τον χορό σε αλληγορία για την αυτογνωσία και το πάθος για τη ζωή. Ο συνδυασμός της αλληγορίας και ποπ μουσικής έκαναν τις ταινίες αυτές πολύ δημοφιλείς στο νεανικό κοινό της εποχής τους κάνοντας παράλληλα το σαουντρακ τους, το οποίο αποτελείται κατά κύριο λόγο από πολλά τραγούδια, μεγάλη εμπορική επιτυχία. Είναι σημαντικό ότι το σάουντρακ του ΦΛΑΣΝΤΑΝΣ αποτελεί σήμερα έναν από τους πιο εμπορικούς δίσκους σαουντρακ όλων των εποχών (μπαίνοντας σφήνα ανάμεσα σε ορχηστρικά σάουντρακ όπως ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ και ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ)

STAYIN' ALIVE



Ο Τόνυ Μανέρο είναι ένα νέο παιδί που βγαίνει στην βιοπάλη και ζει με τους γονείς του. Παρότι έχει πάρει την ζωή στα χέρια του η ιταλικής καταγωγής φαμίλια τον αντιμετωπίζει σαν να είναι σχολιαρόπαιδο. Μόνη διέξοδος του είναι η πίστα χορού που συνατά κάθε Σάββατο βράδυ. Παράλληλα ο Τόνυ και η παρέα του διψάνε για έρωτα. Ενώ χλευάζουν τις γυναίκες ελευθέρων ηθών ωστόσο επιδιώκουν να κυνηγούν αυτό το είδος γυναίκας. Όταν το καλό κορίτσι της παρέας ερωτάται αν είναι καλό κορίτσι ή τσούλα και εκείνη τους απαντά "Μπορεί να είμαι και τα 2" τα αγόρια βραχυκυκλώνουν. Μια εποχή που ξαναφανερώνει την αξία του χορού και έχει χειραφετήσει και απελευθερώσει σημαντικά τις γυναίκες και το σεξ έρχεται. Ωστόσο μαζί με την δίψα για έρωτα, για χορό, για ζωή η γενιά του Στούντιο 54, του MTV και της Ντίσκο έχει να προσπεράσει ένα νέο κύμα υπερσυντηριτισμού και ανασφάλειας.

BE MY HERO



Θεσπέσια Ολίβια Νιούτον Τζον που χάθηκες? Ο σκηνοθέτης Ράνταλ Γκλέιζερ σιχαινόταν αυτό το τραγούδι όσο τίποτα άλλο στην καριέρα του. 30 χρόνια μετά είναι το ίδιο υπέροχο. Παρότι το Χόλυγουντ ειχε σταματήσει να επενδύει σε μιούζικαλ εδω υπήρξε ρίσκο που τελικά δικαιώθηκε. Ο Τζον Τραβόλτα απογείωσε την καριέρα του και η Ολίβια έγινε αστέρι πρώτης εθνικής!

ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΡΤΥ



Το FOOTLOOSE είναι μια από τις μουσικές ταινίες της εποχής που ξεσηκώνουν τη νεολαία. Το σάουντρακ μεγάλο σουξέ στέλνει 2 τραγούδια υποψήφια στα όσκαρ(χάσανε τελικά από τον σουπερ Στηβι Γουοντερ και την "Γυναικάρα με τα κόκκινα"). 25 χρόνια μετά κάνει θραύση ως θεατρικό μιούζικαλ σε μια μεγάλη περιοδεία σε Αγγλία, καναδά και Αμερική, ετοιμάζεται να αλώσει το Μπροντγουει και το Χόλυγουντ ψήνεται για το ριμεικ που θα ξανακάνει τον πλανήτη Γη μια τεράστια ντισκομπάλα! Σημείωση: Το ξέρατε ότι υπάρχουν στην Αμερική περιοχές που ο χορός αντιμετωπίζεται σαν αμαρτία? Η ιστορία της ταινίας βασίζεται σε μια τέτοια περίπτωση σοκάροντας τον θεατή για την βλακεία που έκανε κατάληψη στο μυαλό ορισμένων ανθρώπων!

DIRTY DANCIN



Μώρο μου αν χορεύεις όπως ο Πατρικ και η Τζένιφερ τότε σου υπόσχομαι ότι απόψε δεν θα κοιμηθούμε αλλά θα πάμε κατευθείαν για δουλειά!

ΙΤ IS A MANIAC'S EPILOGUE



Τα τραγούδια αυτά αποτελούν πολύτιμο σάουντρακ μιας εποχής που φυσικά έχει φύγει ανεπιστρεπτί. Οι δίσκοι του FLASHDANCE, του FOOTLOOSE, του SATURDAY NIGHT FEVER έκαναν την λέξη σάουντρακ περιζήτητη μέσα στη δεκαετία του 80.

Aκόμη και σήμερα οι δίσκοι αυτοί συμπληρώνουν την λίστα με τα πιο εμπορικά και ευπώλητα σάουντρακ όλων των εποχών. Μέσα σε μια διαδρομή 20 και βάλε χρόνων μόνο ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ και Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ τόλμησαν να ξεπεράσουν σε πωλήσεις αυτά τα αλμπουμ.

Σήμερα η γενιά των 80ς που γλεντούσε με μια κασέτα ή έναν πειρατικό σταθμό σε μια ακρογιαλιά της Χαλκιδικής και ανακάλυπτε τα προφυλακτικά υπό τον φόβο μιας νέας χολέρας που την λένε AIDS έχει κάνει βουτιά στην καθημερινότητα. Μπορεί να είναι πετυχημένοι διευθυντές ή διψασμένα για επιτυχία στελέχη μιας πολυεθνικής. Μπορεί να γίναν αγχωτικοί εργαζόμενοι γονείς και να μετράνε τα δεύτερα -αντα της ζωής τους ή τα πρώτα -ήντα. Η εικόνα τους δεν θυμίζει σε τίποτα τα γοητευτικά αγόρια και κορίτσια που καβαλούσαν μια μηχανή και σκίζαν την άσφαλτο. Ο ψηφιακός δίσκος και το Mp3 αντικατέστησαν την γλύκα, την λαχτάρα και τον έρωτα για το βινίλιο. Όμως ακόμα και έτσι όταν ακούνε αυτά τα τραγούδια γυρίζουν σε εκείνο το ολόγιομο αυγουστιάτικο βράδυ με την μια κασέτα και τον πειρατικό σταθμό να φτιάχνουν τα καλύτερα μπιτς πάρτυ της ζωής τους…

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Αυτό το Dirty Dancing ούτε που θυμάμαι πόσες φορές το έχω δει πια :P
Ο χρήστης igkros είπε…
@confused

Αρκεί να σου πω ότι στο γραφείο έπεσε το κλάμα της αρκούδας μόλις άκουσαν το "Time of my life" και το "Maniac". Φευγουν τα νιάτα...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Καλέ μου alps μην το λέτε εσείς! Τι μου θυμίσατε τώρα με τους πειρατικούς σταθμούς, γιατί στις εκπομπές τους άκουγα αυτά τα τραγούδια (οι ταινίες δεν μου άρεσαν και απέφευγα από τότε τα mainstream)... Πάντως πετυχημένο στέλεχος δεν έγινα, αποφεύγω όπως πάντα την πολύβουη Χαλκιδική και κοιμίζω τα βινίλιά μου σε μια γωνία περιμένοντας κάποτε να φτιάξω το πικάπ
Ο χρήστης gerasimos είπε…
Πολύ φοβάμαι ότι αρκετοί αυτής της γενιάς αισθανόμαστε άξαφνα παροπλισμένοι και ξεπερασμένοι, όπως ξεπεράστηκαν και ξεχάστηκαν εν μια νυκτί τα βινύλιά μας. Ξεπερασμένοι δεν σημαίνει και ξοφλημένοι, απλά αρχίζουμε και γινόμαστε γραφικοί τύποι.
Ο χρήστης igkros είπε…
@doratsirka

Φτιάξε επιτέλους το πικ απ γλυκιά μου! Για να θυμηθείς την γλύκα του χρατς που κάνει η βελόνα του πικ απ στην επιφάνει του βινιλίου.

Φοβερή εποχή πάντως αυτά τα πειρατικά ραδιόφωνα. Και μετά ήρθε η ελεύθερη ραδιοφωνία και μας άλλαξε τα φώτα...
Ο χρήστης igkros είπε…
@gerasimos

Απαισιόδοξος πολύ είσαι φίλε μου. Δεν θα έλεγα πάντως ότι γίνατε γραφικοί. Ισως να αποπνέει λίγο κιτς η εποχή αλλά γραφικότητα όχι. Γενικά κάθε εποχή έχει τα κάλα και τα κακά της. Το βινίλιο δεν ξεπερνιέται ποτέ ας πούμε. Αποκτά πλέον μια διαχρονικότητα για όσους γνωρίζουν την αισθητική και συναισθηματική αξία του.

Μπορούμε να μιλάμε για ώρες πάνω στο θέμα. Αλλά όπως είπες ξεπερασμένοι δεν σημαίνει ξοφλημένοι. Όπερ σημαίνει κουφάλα νεκροθάφτη...
Ο χρήστης Unknown είπε…
Για ένα πράγμα και μόνο ήθελα να σου αφήσω μια ευχαριστία καθόλου τυπική ή στεγνά "ιδεολογική": Που αποκαθιστάς απ' τη μεριά σου την γενιά που και γω βλέπω (ως μέλος της ίσως) ως άδικα παραγνωρισμένη και όμως τόσο ρομαντική...
Ο χρήστης E είπε…
Τι μου΄κανες τώρα... Έβγαλα την κούτα με τις παμπάλαιες κασσέτες και τις πηγαίνω πίσω μπρος, ν΄ακούσω τι έγραφα τότε... Που λεφτά για βινύλιο...

Φιλια,
Ε.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ - ΝΕΑ ΖΩΗ 705 (ΤΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΜΙΑΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ)

ΟΙ 100 ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

ΑΡΜΑΝΤ ΑΜΑΡ - Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ