Η ΙΖΑΜΠΕΛΑ ΡΟΣΕΛΙΝΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΤΗΝ 61η ΜΠΕΡΛΙΝΑΛΕ!
Μια γοητευτική παρουσία θα λάβει φέτος το ρόλο της προέδρου της κριτικής επιτροπής στο 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, όπως ανακοινώθηκε σήμερα από τον καλ. διευθυντή του Φεστιβάλ Ντίτερ Κόσλικ, μια δημιουργική, πολυπρόσωπη, διακεκριμένη καλλιτέχνις του κινηματογράφου με πέιρα στο ευρωπαίκό, αμερικάνικο αλλά και διεθνές σινεμά λαμβάνει να φέρει εις πέρας αυτό το έργο συντονίζοντας την κριτική επιτροπή της επόμενης Μπερλινάλε.
Κόρη της σταρ Ινγκριντ Μπέργκμαν και του Ιταλού σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι, η Ι ζαμπέλα Ροσελίνι είναι μια σταρ διεθνούς βεληνεκούς. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίες μορφές της σκηνοθεσίας όπως Βινσέντε Μινέλι, Παόλο και Βιτόριο Ταβιάνι, Νόρμαν Μείλερ, Ρόμπερτ Ζεμέκις, Τζόελ Σουμάχερ, Τζον Σλέσινγκερ, Πήτερ Γουϊαρ, Πήτερ Γκρίναγουει, κ.α. Ίσως η πλέον ξεχωριστή ερμηνεία της να είναι αυτή στο Μπλέ Βελούδο του Ντέιβιντ Λιντς (1986) αλλά και στην Ατίθαση καρδιά (1990).
Σχόλια
Μου φάνηκε καλή περιπέτεια, καλογυρισμένη, με πολύ καλές ερμηνείες, ωραίες στιγμές. Από την άλλη, όμως, βρήκα ότι δεν προβληματίζει, ότι αφήνει ανεκμετάλλευτες κοινωνικές πτυχές της ταινίες και, γενικώς, ότι δεν είναι κάτι παραπάνω από μία καλή περιπέτεια, πολύ προσεγμένη.
Περιμένω να μου απαντήσεις, γιατί ειλικρινά αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που την κάνει ξεχωριστή.
Μου θυμίζει τον πυρετό καθαγιασμού του Άβαταρ. Μιας ταινίας που βρήκα κακή. Αυτό, επειδή έκανες κάποιον παραλληλισμό εσύ.
Και επειδή υπήρχαν και κάποιοι (σοβαροφανείς ή παλιακοί κατ' εμέ) που γράψανε ότι αν ήταν ο Κιούμπρικ ή ο Χιτσκοκ ή ο Ουέλς ή δεν ξέρω και εγώ ποιος θα το έκανε αριστούργημα. Εγώ λέω πως κάθε σκηνοθέτης κάνει αυτό που ξέρει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και σε καμία περίπτωση ο Νόλαν και ο όποιος Νόλαν δεν θέλουν να γίνουν Κιούμπρικ ή Ουέλς. Γουστάρει το σινεμά, θέλει να είναι ο Νόλαν και να κάνει τις ταινίες του όπως του αρέσει.
Και με ενοχλεί περισσότερο που λείπει από μια τέτοια ταινία, παρά από μία ουγκ σαχλαμάρα, όπως το Άβαταρ.
Σε γενικές γραμμές, μάλλον συμφωνούμε απ'ό,τι βλέπω, πάντως...
Εμένα με κούρασε αυτή η εμμονή στη βια, όπως και στα σεναριακά ευρήματα που δεν αναπτύσει καθόλου στη συνέχεια. Σε γενικές γραμμές ναι απ' ότι καταλάβα συμφωνούμε