Ο μπαμπας τρελαινοταν να ακουει Νινο Ροτα!

Πηγή: http://sites.google.com/site/artdcultureinternettv/ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΝ, ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ (Η Κωνσταντίνα Βούλγαρη σκέφτεται κάποια πράγματα για τους ομιχλιστές και την κίνηση τους) ΚΑΙ (Ο ΤΥΠΟΣ ΣΗΜΕΡΑ) ΑΝΤΙ ΠΑΡΤΥ ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗ 51 ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΕ 7 ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑ FOGFILM

Έχοντας κάνει πάνω από 40 χιλιάδες εισητήρια μέσα σε μια εβδομάδα η Ψυχή βαθιά του Παντελή Βούλγαρη είναι αυτή την στιγμή μεταξύ των εμπορικότερων ταινιών στο ελληνικό box office. Γεγονός που μας χαροποιεί ιδιαίτερα (αν συνυπολογίσεις και την εξαιρετικά προσεγμένη πορεία του Κυνόδοντα του Λάνθιμου που ανεβάινει στην Θεσσαλονίκη την επόμενη εβδομάδα). Με αυτά ως δεδομένα θέλησα να ξανασταθώ στην περίπτωση Βούλγαρη αλλά αυτή την φορά με τον τρόπο που ξέρει η εκπομπή. Μιλώντας για την πλούσια διαδρομή του μέσα από τα σάουντρακς που έχουν γραφτεί για τις 11 συνολικά ταινίες του. Από τον Μάνο Χατζιδάκι στον Μεγάλο Ερωτικό και τις Ήσυχες μέρες του Αυγούστου και τον Στάματη Σπανουδάκη που υπογράφει την μουσική και τα τραγούδια (ίσως η καλύτερη στιγμή του κινηματογραφικού Σπανουδάκη να κρύβεται σε αυτές τις ταινίες) στο μεγαλύτερο κομμάτι της φιλμογραφίας του ( Πέτρινα Χρόνια, Φανέλαμε το 9, Όλα είναι δρόμος, Νύφες ) μέχρι τον Γιάννη Αγγελάκα(βίντεο) της Ψυχής Βαθιάς , τον Γιώργο Μουζάκη κα

Ήταν γραφτό φαίνεται το επετειακό 50ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης να θυμίζει κάπως εκείνη την διοργάνωση του 1977, όταν κόντρα στο επίσημο προγραμμα υπήρξε και το περήφημο Αντιφεστιβάλ που έγινε στο Ράδιο - Σίτι. Κάπως έτσι θα συμβεί και τώρα μόνο που το Πανόραμα (λέγε με αντιφεστιβάλ 2009) των Ομιχλιστών θα γίνει στην Αθήνα και δεν θα έχει βραβεία. Για λεπτομέρειες φυσικά σας παραπέμπω στο blog της Ομίχλης . Στο επίσημο πρόγραμμα πάλι κατέθεσαν συμμετοχή για τα Κρατικά Βραβεία μόλις οκτώ (08) ταινίες. Κάποιοι από τους συμμετέχοντες είχαν εκφράσει διαφωνία με την κίνηση της αποχής και είχαν εκδηλώσει την πρόθεση τους να διαφοροποιηθούν από την επίσημη γραμμή της "Ομίχλης". Υπήρχε επίσης μια έντονη κινητικότητα τις ημέρες αυτές για το αν θα ανέβουν ή όχι και οι Ομιχλιστές στην Θεσσαλονίκη με τις ταινίες τους για μια προβολή εκτός συναγωνισμού σε μια κίνηση τακτικής, μεγαλύτερης πίεσης και πιθανόν καλής θελήσεως. Τώρα αν όντως θα συμβεί και αν θα υπάρξει κάποια κουβέντα με τους

βίντεο: Αποσπάσματα και συνεντεύξεις από την βραβεύση των δύο βασικών νικητών των WSA 2009. Επίσης μικρό απόσπασμα από το κοντσέρτο που δόθηκε προς τιμήν του Αλεξαντρ Ντεσπλά στη Γάνδη. Όλον αυτόν τον καιρό σας ζαλίζω με το σήριαλ που ονομάζεται Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη. Αν θα ανέβουν στο φεστιβάλ, αν θα γίνει δικό τους πανόραμα ταινιών, αν, αν ,αν... Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και λίγο για κινηματογραφική μουσική. Η κουβέντα μας γίνεται με αφορμή τα World Sοundtrack Awards, που τους έχω μια αδυναμία αφού ασχολούνται με αυτούς τους ωραίους ανθρώπους που γράφουν μουσική για εικόνες. Το περασμένο Σάββατο απονεμήθηκαν στη Γάνδη, στα πλαίσια του ομώνυμου κινηματογραφικού φεστιβάλ τα περήφημα βραβεία κινηματογραφικής μουσικής. Νομίζω πως έχω μιλήσει πολλές φορές για αυτά τα τα βραβεία και την σπουδαία συνάντηση κινηματογραφικών συνθετών που γίνεται εκείνες τις μέρες στους χώρους του φεστιβάλ. Και πόσο σπουδαία συνάντηση θεωρείται αυτή του Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι, του Αλεξάντερ Ντεπλά και το

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας Έλληνας σκηνοθέτης βουτάει στα βαθιά μιας τόσο πικρής σελίδας της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ωστόσο εδώ έχουμε κάποιες καινοτομίες που αναμένεται (αν δεν έχουν ξεκινήσει ήδη) να προκαλέσουν συζητήσεις από την πλευρά της αριστεράς. Η Ψυχή βαθιά δεν είναι μια ιστορία για τον εμφύλιο. Είναι μια ανθρώπινη ιστορία που ζει μέσα στον Εμφύλιο. Ο σκηνοθέτης δεν εξετάζει τα αίτια, ούτε ενδιαφέρεται για το ακριβές πλαίσιο όσων προηγήθηκαν της εποχής. Ξέρει όμως πως όλα αυτά βγαίνουν αβίαστα μέσα από την αφήγηση και πράγματι βλέποντας την ταινία ισχύει. Στα βουνά του Γράμου ο Εθνικός και ο Δημοκρατικός στρατός δίνουν την ύστατη μάχη για την επιβίωση και την τελική επικράτηση. Τα δύο αυτά άκρα της ιστορίας φωτίζονται επαρκώς μέσα από την σχέση δύο αδερφών που συμμετέχουν υπηρετώντας ο καθένας στην καθεμια από τις δύο πλεύρες. Ο συμβολισμός είναι ξεκάθαρος. Η Ελλάδα είναι μια χώρα ανάδελφη. Ένα έθνος χωρισμένο στα δύο. Αδερφός σκοτώνει αδερφό. Φίλος σκοτώνει φίλο. Μ

Πάει πολύς καιρός που βρέθηκα πρώτη φορά σε γύρισμα μιας ταινίας. Δεν υπήρχε στούντιο, δεν υπήρχαν πολλές κάμερες, δεν υπήρχαν χορευτές και εντυπωσιακά κουστούμια, μουσικές, κομπάρσοι, πλούσια σκηνικά. Μια κάμερα υπήρχε μόνο στην φθινοπωρινή μουντή πλατεία Αριστοτέλους και δύο ηθοποιοί που σύμφωνα με το σενάριο περπατάνε και μιλάνε. Ήταν ένα μικρό γύρισμα από τη "Φανέλα με το 9" του Παντελή Βούλγαρη. 20 χρόνια (και κάτι παραπάνω) από τότε νιώθω πως έχω ζήσει τις ιστορίες του συγκεκριμένου σκηνοθέτη από το πιο κοντινό σημείο που θα μπορούσε να νιώσει κάποιος θεατής. Ιστορίες τρυφερές για ανθρώπους που με την πίκρα τους, τα λάθη τους, την δική τους συνασθηματική φόρτιση για όσα χάσανε και όσα περιμένουν να έρθουν στέκονται σε αυτό το τελευταίο πράγμα που κάνει όλους μας να συνεχίζουμε το δρόμο μας: την ελπίδα. Με αυτές τις σκέψεις θέλω να σας ανακοινώσω ότι σήμερα στο στούντιο του 9.58 (εφόσον δεν υπάρξει κάποια θεαματική ανατροπή λόγω του πολύ δυσκολου πρόγραμματος του) ο Παν

Αν όλα πάνε καλά σήμερα στις 17.00 ο Λόλεκ θα μιλήσει στον 9.58 ενώ ανεβαίνει Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει το super-cd του και ένα από τα καλύτερα του 2009 στo Block 33

Άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν η κωμωδία. Ανατρεπτικοί και κόντρα σε κάθε τι καθωσπρέπει. Ήταν Οκτώβρης του 1969 όταν το BBC μετέδωσε το πρώτο επεισόδιο μιας κωμικής σειράς που έβαλε δυναμίτη στα θεμέλια των σοβαροφανών Βρετανών. Για 5 χρόνια οι Μ¨οντυ παιθον και το Ιπτάμενο Τσίρκο τους καυτήριαζαν τα κακώς κείμενα της βρετανικής κοινωνίας. Κατάλοιπα αποικιοκρατίας, θρησκοληψεία, ευλαβική προσήλωση στην παράδοση και στους τύπους, ιστορία και τιμημένο παρελθόν, έγιναν όλα σμπαράλια μέσα από την μικρή και μεγάλη οθόνη των Μόντυ Παιθον όταν διεκήρρυταν πως "κάθε σπέρμα είναι ιερό" και πως "Χένρυ Κίσινγκερ σας λατρεύουμε για τον αγνό μακιαβελισμό σας". Για να μην πούμε πως είναι να βλέπεις την φωτεινή πλευρά της ζωής δίπλα στον Εσταυρωμένο! 40 χρόνια αργότερα οι Μόντυ Παιθον ξανασυναντούν το πεπρωμένο τους μέσα από μια τιμητική εκδήλωση - βραβεύση που διοργανώνει η βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου - Τηλεόρασης (BAFTA). Τα κείμενα τους μένουν αναλλοίωτα και εκ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΑΠΟ 100 ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ ΔΙΑΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ Είναι πλέον ξεκάθαρο πως για πρώτη φορά η Θεσσαλονίκη δεν θα έχει ούτε μισή ελληνική ταινία στα καρέ της. Το 1977 στο τότε Αντιφεστιβάλ η διοργάνωση έγινε στη Θεσσαλονίκη (Κινηματογράφος Ράδιο-Σϊτι) ενώ κάποιοι σκηνοθέτες είχαν καταθέσει ταινίες και στο κανονικό Φεστιβάλ. Η διορία για την κατάθεση των δικαιολογητικών λήγει και τυπικά αύριο μετά την παράταση που δόθηκε μήπως και προλάβουν οι εμπλεκόμενοι τα ασυμμάζευτα. Ωστόσο ακούγεται πως ελάχιστοι και μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού ίσως σπάσουν το μπλοκ της αποχής για να κατεβάσουν το έργο τους στο Φεστιβάλ. Δεν υπάρχει περίπτωση να ονοματολογήσουμε γιατί όλα αυτά ήταν απλά φήμες που ενδεχομένως να (μην) επιβεβαιωθούν από μόνες τους σε λίγες μέρες από το ίδιο το ΥΠ.ΠΟ. Προσωπικά θεωρώ την εξέλιξη αυτή λυπηρή για την Θεσσαλονίκη. Οι ευθύνες σε κάθε περίπτωση επιβαρύνουν τις προηγούμενες ηγεσίες του

Είναι τεράστια χαρά που μια ταινία που αγαπήσαμε και προσωπικά παρουσίασα από τον 9.58/ΕΡΤ3 στην πρεμιέρα της στην Θεσσαλονίκη, την άνοιξη που μας πέρασε, ταξιδεύει και καταφέρνει να διακριθεί. Μιλάω για την συγκινητική ιστορία του Σταύρου Ψυλλάκη "Άλλος δρόμος δεν υπήρχε" που πήρε το πρώτο βραβείο στο 3ο Φεστιβάλ ελληνικού ντοκιμαντέρ στην Χαλκίδα. Επίσης ο Δημήτρης Βερνίκος πήρε μια ειδική διάκριση για την ταινία του "Μάνος Χατζιδάκις - Είδωλο στον καθρέφτη". Θερμά συγχαρητήρια!!! Συνοπτικά καταθέτω και τα υπόλοιπα βραβεία του φεστιβάλ: Η κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από τον Πρόεδρο Κώστα Μουρσελά και τα μέλη της Ανδρέα Θωμόπουλο , Δημήτρη Γκουζιώτη , Ανδρέα Παγουλάτο και Γιάννη Σολδάτο απένειμε τα εξης βραβεία: Στην κατηγορία ταινιών Μικρού Μήκους Το βραβείο 3ης καλύτερης ταινίας απονεμήθηκε στον Αγγελο Πανάγου για την ταινία 'Το βλέμμα του ζώου'. Το βραβείο 2ης καλύτερης ταινίας στον Παναγιώτη Καράγιωργα για την ταινία του 'Δεκεμβριανοί Σπόρο

Κάθε νέα ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ που προβάλλεται στις αίθουσες είναι αναμφισβήτητα γεγονός. Γιατί όχι και οι Ραγισμένες καρδιές? Και με βάση αυτό το γεγονός και τις θερμές κριτικές που είχε για ακόμη μια φορά ο Ισπανός δημιουργός σήμερα η μέρα είναι γεμάτη με τις μουσικές από τις ταινίες του Αλμοδόβαρ. Μεαρκετό σπανιόλικο πανκ, που εκφράζει την ελευθερία της μοβίντα ενάντια στην καταπίεση του Φράνκο, τις συμπαθητικές μελωδίες του Μπερνάρντο Μπονέτσι για τις πρώτες ταινίες του (Ματαδόρ, Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης,κ.α.), τον Ρουίτσι Σακαμότο και τον μαέστρο Έννιο Μορικόνε και φυσικά τον σπουδαίο και σταθερό συνεργάτη του από το 1995 Αλμπέρτο Ιγκλέσιας. Και βέβαια όλα εκείνα τα τραγούδια που ώθησαν τον Αλμοδόβαρ να δώσει ακόμη μεγαλύτερη ζωντάνια στις ιστορίες και στους χαρακτήρες του. ΥΓ: Και έχοντας αυτά ως αφορμή και το μεσημεριανό ένθετο με τις κινηματγοραφικές μουσικές στο "Κάτι Παίζει" στις 14.30 θα είναι αφιερωμένο σε μια από τις σπουδαιότερες ταινίες του Αλ

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΡΙΖΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ (Ο νέος Υπουργός αναμένεται να προχωρήσει επομένως σε ρήξεις και ανατροπές με τα όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα? Μακάρι...)

Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που έχει εκλογές. Είναι και οι περίφημοι Αθάνατοι της ΔΟΕ, οι οποίοι σήμερα το απογεύμα θα δώσουν την ψήφο τους στην πόλη που θέλουν να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς του 2016. Για τους δημοσιογράφους αλλά και τα μέλη της ΔΟΕ η φετινή ψηφοφορία, που θα πραγματοποιηθεί στην Κοπεγχάγη της Δανίας δεν είναι το ίδιο αμφίρροπη με αυτή που έγινε πριν τέσσερα χρόνια και είχε σαν τελικούς μονομάχους Λονδίνο και Παρίσι. Ωστόσο θεωρείται ως η πιο ποιοτική από άποψη καμπάνιας και πολιτικής στρατηγικής που ακολουθήθηκε από τις πόλεις. Οι τέσσερεις διεκδικητές Ριο, Σικάγο, Μαδρίτη και Τόκυο σήμερα θα βγάλουν και τους τέλευταιους κρυμμένους άσσους προκειμένου να κερδίσουν την επιθυμητή εκλογή για την διοργάνωση των Ολυμπιακών του 2016. RIO 2016 Δεν είναι η πρώτη πόλη της Λατ. Αμερικής, που διεκδικεί Ολυμπιακούς. Το Μπουένος Αϊρες ας πούμε το 1997 ήταν κόντρα στην Αθήνα αλλά φυσικά δεν τα κατάφερε. Το Ριο ωστόσο δείχνει να είναι το ένα από τα δύο φαβορί παίζοντας το χαρτί της